CHAPTER 3: Erich Senudo

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

NICA'S POV

TATLONG araw na din ang nakalipas simula nung makalabas kami sa hospital ni Karen. Walang masyadong nangyari nitong mga nakalipas na araw at dahil dun nag sisimula na akong ma-bored. Medyo gumagaling na din yung sugat ko sa braso ko na hindi ko naman alam kung pano ko nakuha.


-_-

Dapat talaga hindi ko lang binigyan ng isang sapak yung mga lalaking yun ee. Dapat pinaslang ko na sila.

Sa ngayon, nandito ako sa gilid ng soccer field nakaupo. May malaki kasing puno dito at ang sarap tumambay dahil nakakarelax. Napapikit ako at dinama ang pagdampi ng hangin sa balat ko.

Hanggang sa... Nakita ko na lang ang sarili kong nakahiga dahil sa pagtama ng isang soccer ball sa mukha ko. Napahawak ako sa ilong ko dahil baka masira yun.

Urgh !! What the hell ? mukha bang goal yung magandang mukha ko. ?

Sinamaan ko ng tingin sila Shun at Kean na halatang nagpipigil lang ng tawa sa itsura ko ngayon.

" WHAT THE HELL ? ANO BANG GINAGAWA KO SAINYO AT AKO NA NAMAN ANG TRIP NIYONG DALAWA " I shouted.

At handa na talaga akong pumatay ngayon. At mas lalong naningkit ang mga mata ko ng bigla silang humalakhak ng tawa.

" S-Shit .. para kang kamatis na nagsasalita ngayon Icah " sabi ni Shun.

" K-Kaya nga... ngayon lang ako nakakita ng k-kamatis na nagsasalita " sagot ni Kean sakaniya at halos mamamatay na sila sa kakatawa.

Dahan dahan akong lumapit sakanila at binigyan ko sila ng isang sapak at isang sipa sa sikmura. Napasinghap sila sa ginawa ko, at walang sali-salita ay umalis na ako sa kinalalagyan nila.

" osoku natte suimasen"

(osoku natte suimasen: I'm sorry to be late)

Nilingon ko ang nagsalitang yun. At nakita ko ang isang babae na curly yung hair na hanggang balikat. May maamo din siyang mga mata pero meron din siyang kissable lips. " Nope.." sabi ko.

Nagtatakang tiningnan niya yung dalawa at kunot noong nagbaling ng tingin sakin. " What happen ?" She ask me.

" I just give then what they deserve Luchia" and with that umalis na ako.

That girl si Luchia Nanami, a student council secretary and a childhood sweetheart of Kean Doumodo.

....

....

....

NAGPUNTA ako sa village kung saan ako nakatira ngayon.. siguro dun muna ako hanggang sa lumamig ang ulo ko. Pero sa hindi inaasahang pangyayari may nakita akong isang lalaki na may hinarang na babae.

Naningkit ang mga mata ko at lumapit ako dun. " Sige na Miss.. sumama kana sakin. " sabi niya.

" A-Ayoko ..." sabi nung girl.

Kinalabit ko ang lalaki pero binaliwala niya lang yun kaya, kinalabit ko siya ulit. " Teka lang toll.. saglit lang " sabi niya ng hindi nagbabaling ng tingin sakin.

Sunod sunod na ang ginawa kong pagkalabit sakaniya, dahil naiinis na ako sakaniya.. Urgh !! bat kaya hindi siya tumingin sakin diba. ?

Nanlilisik ang mga mata niya ng tumingin siya sakin. " ANO BA ?? HUH !! .... WOW mas cute at mas maganda ka pa dito aa"

Halos tanggalin ko ang ilong ko dahil sa amoy ng kaniyang hininga. Tinakpan ko ang ilong ko " Nagto-toothbrush ka ba ? " tanong ko.

" Hindi .. " sabi niya at halata sa boses niya na proud pa siya.

" Why don't you try it now... ang baho ng hininga mo " sabi ko.

Napangisi ako ng makita ko, halos patayin niya na kasi ako sa pagkakatingin niya sakin. Yung aakama siyang hawakan ako ay.. I grab his arm then twisted it. Napasigaw siya sakit ... Mas lalong lumawag ang pagkakangiti ko kaya...



Binalibag ko siya.

Narinig ko ang pagsinghap na ginawa nung babae sa likod ko. Then lumapit ako sa lalaki at walang emosyon na tiningnan ko siya " Don't just go here... Hindi mo ba alam na kapag may nakita akong hindi maganda sa mga panahon na bored at naiinis ako, ay pumapaslang ako " sabi ko.

Nakita kong namutla siya.. At ngumisi ako pero yung mga mata ko ay nanlilisik. Tinalukuran ko siya at wala sali-salitang hinatak ko yung babae at dinala ko siya sa loob ng village. Mas safe kasi kami dun kung dun ko siya kakausapin.

Pero naririndi na ako sa pag iyak niya kaya hinarap ko siya " Ano ba yun ? bakit ba iyak ka ng iyak.. Can you see na safe kana " naiirita kong sabi.

Hindi niya sumagot at hinawakan niya yung mukha ko pati na din ang braso ko. Nagtatakang tiningnan ko siya, kaya tinapik ko ang kaniyang kamay " Ano ba ?" tanong ko sakaniya.

" Rhea ... Rhea a-akala ko patay kana, bakit ngayon ka lang nagpakita, hindi mo ba alam na nag aalala ako sayo " sabi niya tapos hinapit niya ako at niyakap.

Hindi ako nakapag-react at nung ma-process na ng utak ko ang mga sinabi niya. Agad kong siyang pinagtulakan pero ayaw niya akong pakawalan.

" Ano ba Miss... hindi nga ako si Rhea ee " singhal ko.

Umiling siya at hinawakan ang mukha ko " Hindi.. ikaw si Rhea, hindi ako pwedeng magkamali dun.. ako ito si Erich ... remember Erich Senudo. "

Napataas ang kilay ko sa sinabi niya. Erich Senudo ? Umiling ako sakaniya " Sorry Miss, but it doesn't bell the ring on my head... tsaka pwede ba Miss I'm not Rhea ... My name is Danica Yuuki Harada... I repeat DA-NI-CA "

Humagulgol siya sa pag iyak. Ano bang problema ng baliw na to. Bakit ba hindi niya ma-get na ako si Danica at hindi ako yung babaeng sinasabi niya .. Urgh !!

" Hindi Rhea.. hindi ikaw si Danica .. ikaw si Rhea .. yung kaibigan ko, Kasabay kitang lumaki kaya kilalang kilala kita ... What happen ba sayo ?" sabi niya habang umiiyak.

I look at her coldly at alam kung nagulat siya sa reaction ko. " Will you please stop callin' me like that.. Did you know na kinaiinisan ko ang pangalan na yan.. And I'm so sorry hindi kita kilala.. so stop this CRAP "

Hindi ko na siya hinintay na magsalita pa at umalis na ako dun. Ano bang meron jan kay Rhea na yan at lagi na lang ako napagkakamalan na siya. Di hamak naman siguro na mas maganda ako dun.. And what is that problem of



Erich Senudo girl. -_- Urgh !! pinapasakit niya ang ulo ko.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro