CHAPTER 38: Trying

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

PATRICK'S POV

NAPABUNTONG HININGA NA lang ako pero hindi maiialis ang ngiting nakalagay sa mga labi ko, habang pinagmamasdan ko silang dalawa na nagmamadali sa pagkilos. Tinalo pa nila ang si The Flash sa bawat kilos nila. " Icah naman kasi ee, kung hindi tayo nanuod nun hindi sana tayo late ngayon" reklamo niya habang nakanguso at pilit na pinapantay ang pagkakatali nang kaniyang buhok.


Ngumuso naman si Danica na kasalukuyan isinusuot ang boots niya " Duh! sino kayang namilit saatin dalawa na tapusin yung VAMPIRE DIARIES kagabi.. diba ikaw" Danica said while rolling her eyes to her.


" Girls.. mamaya na kayo magtalo.. malelate na kayo sa trabaho niyo." paalala ko sakanila at halos mabasag ang eardrum ko nang sabay sabay silang dalawang tumili.


" Bye.. Nii-san.." sabi ni Danica as she kissed me on my cheeks.


She smile on me " Bye, Patrick" waving her hands before she run after Danica. Pinakatitigan ko silang dalawa habang tumatakbo palayo. And somehow... yung dalawang buwan namin pamamalagi dito sa lugar na ito ay nakakatulong para maibalik ang nawala sa dalawang yun.


COCO'S POV

NAPABUNTONG HININGA KAMI ni Danica nang umabot kami sa trabaho namin. Pinagpapawisan na ako at masasabi kong nabawasan ang fats ko sa katawan. " Are you okay, Coco?" tanong saakin ni Danica.


Ngumiti ako sakaniya at tumango. Pumasok na kami sa loob at nagsimula nang gawin ang trabaho namin. Simula nung umalis ako sa Town at pumunta sa Island, masasabi kong okay na ang pakiramdan ko. Although nasasaktan pa din ako sa tuwing maalala ko ang anak ko.


But I know that baby Adonis is watching over me... So kahit malungkot na wala na ang anak ko, life should move... hindi ko man nahawakan ang anak ko. Masaya na akong naalagaan ko siya sa loob ng sinapupunan ko nang ilang buwan. Sapat na saakin yun..


Bumuntong hininga ako at ngumiti sa mga costumer na nagsisimula nang magsidatingan. BTW' I change my name into Coco Fushibayashi. Kahit ang mga magulang ko ay nagtaka sa ginawa kong desisyon pero...


Alam kong naiintindihan nila ang sitwasyon ko. I just need you life and using my old name will make me hard to move on.



...

...

...

NAHAHAPONG NANG unat ako ng braso ko habang nakatingin sa palubog na araw. Katatapos lang namin magtrabaho ni Danica at inaya ko siya kasama ni Lina na magpunta muna dito. Napapagod ako sa trabaho namin pero kahit ganun ay nag-eenjoy ako.


" One month na lang malapit nang matapos ang vacation natin. " biglang sabi ni Lina.


Natawa ako sa sinabi niya.. feeling ko ayaw na ayaw niya pang pumasok. Sabagay... ikaw ba naman magtrabaho buong vacation mo, ewan ko lang kung sipagin ka pa sa pagpasok sa pasukan. " You know what, Lina kung tinatamad kang pumasok sa school. Aba matinde.. hindi pa nga nagsisimula kinatatamaran muna " sabi naman ni Danica.


" Ano bang pinaglalaban mo sa buhay mo, Icah? Hindi naman masamang tamarin aa" sabi ni Lina habang nakanguso.


" Masama kasi nawawalan ka ng motivation to do anything." sabi ni Danica.


Bumuntong hininga ako " You know what, Lina.. hayaan mo na lang yan si Icah. When it comes to studies.. hindi siya magpapatalo." sabi ko.


" uy hindi aa." nakangusong reklamo ni Icah saakin na ikinatawa namin tatlo.

" Gusto ko nang ice cream ngayon" biglang bulong ni Lina.


Ngumiti ng malapad si Danica pagkatapos ay tumakbo. " Unahan tayo sa ice cream shop, ang mahuli siyang manlilibre." sabi nito


At dahil parehas kaming kuripot ni Lina ay agad din kaming tumakbo para habulin si Danica. Wala kasing gustong magpatalo saamin tatlo.


Pero...


Napasinghap ako nang biglang may nabangga si Danica. Napasinghap ako hindi dahil napaupo si Danica kundi... sa taong nakabangga sakaniya.


" D-Daniel." mahinang bulong ni Danica.


I can see longing on his eyes as he stare to her. I can also see the love on his eyes. " Danica."


Aakmang hahawakan niya si Danica pero mabilis pa sa alas-kwarto na nakatayo si Danica at humarap saamin ni Lina. May kung anong dumaan na emosiyon sakaniya pero agad din yun nawala na para bang sinasabi niya sa sarili niya na hindi niya pwedeng maramdaman yun ngayon. " Let's go, girls" sabi niya saamin.


DAN'S POV

HINDI NIYA AKO pinansin at aakmang lalagpasan niya ako ay agad kong hinawakan ang braso niya at marahang pinatingin saakin. " Icah, let's talk please. " pagmamakaawa ko.


Ilang buwan ko ba siyang hindi nakita? God, I miss this woman... I miss everything to her.


" Wala tayong dapat pag-usapan, Daniel. Just let my arm go. May pupuntahan pa kami ni Coco at ni Lina." sabi nito saakin.


Nanlaki ang mga mata ko at napatingin ako kay Karen na umiwas lang nang pagkakatingin saakin. Kelan pa naging Coco ang tawag sakaniya ni Danica?


" Pero Danica...."


Tumingin siya sa mga kasama niya at ngumiti. " Mauna na muna kayo girls. Susunod na lang ako sainyo pero hindi counted yun kaya hindi ko kayo ililibre huh." sabi nito.


Ngumuso naman yung kasama niya na katabi ni Karen " Ang daya--" hindi niya natapos ang sasabihin niya kasi agad siyang hinawakan ni Karen at hinatak paalis dun.


Malamig ang tingin niya nang magbaling saakin at bumuntong hininga siya. " What do you want?" tanong niya.


" Danica don't be like this, please"


" I can be whatever I want." she said with a very cold voice.


" Danica, do you still hate me ?" tanong ko.


" Oo." walang kaabog-abog niyang sagot saakin.


Pain cross my eyes as she said those words on me. In front of my face, mas masakit palang sabihin sayo ng taong mahal mo nang harapan na galit siya sayo.


" Kung wala ka nang sasabihin, Daniel. I need to go. " and with that she left me there and all I can do is watch her back.




BUMALIK AKO SA HOTEL kung saan nandun ang iba namin kasama. Iilang lang kami ngayon dahil hindi naman sumama si Shun, Ericka, Erick, Erich, Darwin at si Kean


" Kuya Niel, ano po kamusta yung pag-iikot niyo?" tanong saakin ni Shena.


Ngumiti lang ako sakaniya at tsaka marahang ginulo ang kaniyang buhok. " Okay lang naman." sabi ko.


" Okay ee bat ganyan yang mukha mo. Para kang nalugi." sabi ni Sheen habang nakikipaglaro kay Kenji ng poker.


" I saw them." I said quietly.


" Them?" tanong ni Luchia na mukhang hindi naintindihan ang sinabi ko.. pero unting unting nanlaki ang kaniyang mga mata nang ma-realize niya kung sino ang sinasabi ko.


" N-Nakausap mo ba sila? A-Ano kamusta na sila?" tanong ni Risa.


" Karen looks fine.. while Danica... " napapikit ako nang mariin nang bigla kong maalala ang sinabi niya saakin kanina. " ... she's still hate me."


" Why don't you let her for a while? Kung kukulitin mo siya ng paulit ulit Niel baka imbes na mahalin ka pa ng bestfriend ko, mapalitan yun ng sobrang galit." sabi ni Kenji.


" I let her hindi ba? " I said sarcastically. " And looks like she doesn't forgive me." she said.


Bumuntong hininga siya at tsaka nagbaling ng tingin saakin. " Always remember that it's hard to forgive that to forget."


Napataas ang kilay ko sa sinabi niya ganun din ang iba " Diba po Kuya Kenji It's hard to forget that to forgive?" naguguluhang tanong ni Shena.


Natawa si Sheen " Ang bobo mo Kenji. Bata pa yung nag-correct sayo. Mahiya ka nga."


Ngumuso naman si Kenji. " Tama yung sinabi ko.. ganun kasi ang nangyayari kay Danica ngayon. Nahihirapan siyang kalimutan yung mga bagay na nakapanakit sakaniya. " sabi nito.


Napabuntong hininga na lang ako.. At tsaka napapikit.


' Hindi ko alam kung sino ba ang pinoprotektahan mo sa ginagawa mo ngayon, Daniel.. Hindi ko alam kung ako ba o ang sarili mo lang. I don't want to see you anymore. And this time... I will disappear in you life. Good bye Daniel. '


I know na galit siya saakin... alam kong galit silang dalawa saakin. Si Karen galit saamin lahat kasi ang akala niya mas kinakampihan namin si Darwin kesa sakaniya.


While si Danica...



Galit saakin dahil lagi ko na lang siya nasasaktan. Nasasaktan ko siya sa tuwing iniisip ko na pinoprotektahan ko siya pero ang totoo sarili ko lang naman talaga ang pinoprotektahan ko.


So maybe... This is the right thing to do. Na mabuhay nang hindi siya kasama...



She tried to live a life without me and she succed to do that while me



I'm trying to live a live without her... I'm trying but I failed. 


Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro