Agnetta is knalrood geworden. Ze heeft haar kaken stijf op elkaar geklemd en zit nog steeds op de grond bij een tafel. Ze heeft het washandje op de grond gegooid en staart woedend en huilend naar Dave.

Dave lacht alleen maar terug. Ik begin te twijfelen of we niet allemaal omsingeld zijn door niet eens criminelen maar gewoon gekken.

'Heb je dat echt gedaan?' Ik vraag het expres zacht.

Agnetta snuift als antwoord.

'En hoe,'

Ik plas bijna in mijn broek door een onverwachte stem vlakbij mijn oor. Sorin pakt mijn pols beet en grinnikt. ' Je vriendin kan heerlijk zuigen. Ze is een natuurtalent.' De gedachte dat Agnetta het waarschijnlijk niet wilde en nooit zou doen is vreselijk.

Agnetta staart boos voor zich uit. Sorin laat me los en gaat naar haar toe. ' Ik heb je voorstel overwogen. We gaan doen wat jij wil.' Ik heb er al meteen geen goed gevoel bij dat voorstel.

Agnetta knikt bijna als een robot. 'Prima,' zegt Agnetta zonder enige uitleg aan mij. Ze kijkt naar zijn schoenen.

'Agnetta, wat is er aan de hand?' Ik heb een heel eng voorgevoel dat Agnetta een hele stomme deal heeft gesloten die haar duur komt te staan.

Net op het moment dat Sorin wil reageren gaat de bel. We schrikken allemaal op van de harde tring en Sorin loopt als eerste samen met Dave en William weg.

Het is onze eerste keer zonder lijfwachten in onze nieuwe woning. Agnetta kreunt. 'Sorin is een eikel maar hij weet wel hoe hij iemand kan opwinden.' Dat is iets wat ik niet wilde horen.

Agnetta geeft me één beschaamde grijns. 'Ik eh..Hoe gaat het tussen jou en draak? Hebben jullie al toegegeven aan jullie chemie?' Onze wat?

Sorin komt op dat moment teruggelopen met William, Dave en..

Ryan.
Ik schiet overeind, mijn adem onrustig. Ryan is niet iemand die ik mis. Maar mijn vrijheid wel.

Hij draagt hetzelfde pak alleen met een andere zonnebril. Hij heeft wallen onder zijn ogen en ziet er vreselijk uit.

Ik wil meteen naar hem toe maar Sorin klikt in zijn vingers en wijst streng naar de bank. 'Wat moet je, Argaseti?' Hij bekijkt Ryan wantrouwig. 'Als je voor je zusje komt: Ze is van draak. Hij is erg gek op haar en wil haar niet kwijt.' Ik schrik door zijn woorden.

Zei hij dat?
Ik voel mijn wangen zacht kleuren.

Ryan rolt zijn ogen. ' Ze is alleen maar onhandig en dom. Ze is beter af hier.' Dat steekt me. Beter af hier? Waar ik geslagen wordt? Bedreigd word?

Ik stap naar voren. Bevend en bibberend. 'Ryan..Voel je je niet schuldig? Draak is niet een goede man voor mij..' Ik wil hem confronteren.

'Ik voel me alleen opgelucht. Eindelijk is mijn zusje veilig. Je hebt een man die voor je zorgt, die je eten geeft en die soms wat dingen terug van je vraagt.. ' Hij gebaart naar mijn lichaam.

'Dat is normaal. Het hoort bij dit leven.' Een traan ontsnapt me.

Hakkelend vertel ik verder.
'Maar..Ik ben bang voor hem. Hij dreigt en scheld en drinkt. Wat als hij te veel drinkt en me pijn doet?' Ik weet niet wat me gekker maakt. de wetenschap dat dat kan gebeuren of de wetenschap dat het hem niks boeit.

'Ik ben zo terug. Als je ontsnapt heb je problemen.' Sorins ogen zakken een beetje naar mijn borst. Ik slik. Hij gaat dan richting de trap.

Zodra hij weg is draait Ryan zich om.
'Ik begin je gemekker zat te worden, zusje. Kijk uit. Ik kan je altijd nog meppen..' Hij stapt dreigend naar voren en ik stap weg. Hij pakt echter mijn arm en rukt me terug.

Een hand rukt me los en drukg me tegen iets aan. 'Ree is van mij,' zegt Draak, als hij zijn armen om me heen wikkeld. 'Je hebt het recht haar aan te raken verspild. Ze is mijn object nu.' Ik frons door de dubbelzinnige betekenis en vecht met emoties van opluchting en toch ook angst.

Ryan fronst. 'Wie is ree?' Hij weet niet wie dat is.

Draak negeert hem, en richt zijn volledige aandacht op mij. 'Ree, ben je stout geweest?' Hij vraagt het in zijn sterke dominante stem. Ik ontwijk zijn blik.

Ik voel iets gebeuren als hij me sterk beetpakt en me dwingt hem aan te kijken. 'N-nee,' Stammel ik, bang dat ik lieg.

'Nee wie, ree?' Vraagt hij laag in mijn oor. Ik kan alleen maar stammelen als hij me beetpakt en me zacht knijpt.

'Nee meneer,' zeg ik netjes; hopend dat hij me loslaat. 'I-ik heb je met rust gelaten en toen kwam Ryan en-' Hij onderbreekt me door zijn vinger tegen mijn lip te drukken.

'Stil maar, kleine ree.'
Ik tril helemaal en voel kippenvel waar hij zacht met zijn hand over mijn arm gaat.

'Als je ree terug Wil heb je pech,' zegt hij, tegen Ryan in een kille toon.

Ryan is niet onder de indruk. 'Hoeren verkopen als ze eenmaal gebruikt zijn niet zo goed. Je mag haar hebben.' Hij doet niet eens moeite me terug te krijgen. En hij noemt me ook nog eens een hoer.

'Wat kom je doen?' Herhaalt Sorin een stuk minder vriendelijk. Ik schrik door zijn boze stem. En zijn plotselinge aanwezigheid.

'Ik heb informatie. Ik wil die wel verkopen,' zegt hij. 'Oh, en ik heb ook wat leuke tips hoe draak zijn ree het beste kan bestraffen.' Informatie die ze wel willen hebben.

'Agnetta, jij gaat alvast wat regelen voor onze bruiloft. Wat voor taak boeit me niet: Er wordt iets gedaan vandaag.'

'Anders weet ik je te vinden.' Ik weet al wat dat inhoud. Agnetta bedwingt haar tranen goed maar dit maakt haar kapot.