Ik krijg een kneepje in mijn rechter bil en voel zijn warme ademhaling in mijn oor blazen. Ik durf niet te bewegen. 'Nooit is een hele lange tijd, kleine ree. Kijk uit wat je beloofd.' Hij kietelt me met zijn stoppels die zacht tegen mijn huid schuren.

Ik zet me schrap voor zijn lippen maar die blijven weg van mijn huid. Alleen zijn ademhaling voel ik erg intens. 'Ik bedoel.. Ik zal beter mijn best doen.'

'Wat is beter kleine ree? Wees specifieker.'

'Iedereen mag mij corrigeren maar alleen jij mag me bestraffen.' Dat laat hem glimlachen. Dat wilde hij horen.

'Dus je bekent?' Ik voel me opgelaten en bang. Dit is een gevaarlijke vraag.

'Dave zat eerst aan mij..' biecht ik eerlijk op. Het is de waarheid.

Draaks gezicht wordt als een onleesbaar masker. 'Waar?' Blaft hij slechts naar me. Ik krimp in elkaar. 'Bij mijn knieën.'

Draak rukt de boeien los en draait me op mijn buik. Hij duwt mijn handen tegen de stang en bind ze weer vast. Heel langzaam tilt hij de stof van mijn jurk op. Tot mijn knieën bloot zijn.

Draaks dunne lippen hebben een grijns gekregen als zijn duim en wijsvinger zacht over mijn knie gaat. Ik wil mijn knie wegtrekken. het lukt niet door de kettingen.

'Hoe ver ben je gegaan, Kleine Ree?' Hij wrijft over mijn knie en begint zachtjes met het masseren van mijn been.

Ik moet even nadenken wat hij daarmee kan bedoelen. 'Met jongens?' De vraag overvalt me. 'Niet zo ver,' het is de waarheid. Een makkelijke waarheid.

Draak is helaas niet tevreden.
'Hoe ver vraag ik je?' Hij masseert lekker door. Flink stevig en zacht tegelijk. Hij weet precies wat hij doet.

'Ik heb wel eens gekust.' Leugen. Eens zien of hij me zo goed kan lezen als hij beweert. Daarbij is het al erg genoeg dat hij mijn maagdelijkheid gaat afpakken. Ik hoop zelf mijn eerste kus ergens in te kunnen wisselen..

'Maak ik je nerveus met dit onderwerp? Je wordt rood als een kers.' Hij neemt mijn andere knie ook mee.

'Kijk me eens nog eens aan, en vertel me nog eens dat je gezoend hebt, kleine ree.' Hij tikt me op mijn kin en neemt zachtjes mijn kin tussen zijn vingers en dwingt me hem aan te kijken. Hij speurt in mijn ogen en bestudeerd mijn nek.

'Dat kun je niet hm? Omdat het helemaal niet waar is. Je hebt nooit gezoend.' Ik wil het ontkennen echt waar. Maar hij kijkt dwars door me heen. 'Ontken het niet. Ik heb al met je broer gepraat. Niemand kwam dichtbij genoeg om het te proberen.'

'Waarom loog je?'

Dat weet ik ook niet zo goed. Of eigenlijk weet ik dat wel maar wil ik het hem niet vertellen. 'Omdat ik bang was dat je me..stom zou vinden.' Biecht ik op. 'Je hebt duidelijk al ervaring en ik niet.'

Draak snuift wat ik herken als een lachende spottende neerbuigende glimlach. 'Wat boeit mijn mening je?'

'Ik..' Ja. Waarom boeit zijn mening mij?

Ik haal mijn schouders maar op en probeer niet te huilen. De waarheid is dat draak me verward maakt en ik wil dat hij me net zo intimiderend vind als ik hem vind.

'Ree? Ik vroeg wat-' Ik onderbreek hem kwaad.

'Ik heet Elice,' herinner ik hem fel en zelfs agressief. Ik heb meteen spijt van mijn uitbrander.

Hij zegt niks. Dan veranderd zijn houding naar kwaad. 'Je heet verdomme hoe ik wil dat je heet. Wees blij dat ik wat leuks heb gekozen en niet gegaan ben voor hoer of slet.'

Ik sla mijn ogen verdrietig neer als hij me bij mijn kin vast pakt. 'Je hebt nog het idee dat je een vrije vrouw bent. Je bent dat niet. Je bent van mij. Zonder mijn bescherming was je dood geweest. Toon me eens wat dankbaarheid,' hij duwt me dan van het bed.

'Uit mijn ogen. Ga maar wat nuttigs doen. Ik wil voorlopig alleen zijn.' Krast hij boos.

Alsof dat een straf is. Ik ben graag weg bij hem. Ik doe amper moeite om mijn gegrinnik en gelach geheim te houden en ga nog net niet fluitend naar beneden.

Daar tref ik een vreselijke scène aan. Agnetta zit op de grond, haar knieën onder haar lichaam. ze heeft een washandje tegen haar slaap gedrukt waar een grote blauwe plek zit. Dave en William staan vlakbij haar, druk discussiërend.

Agnetta huilt stilletjes en ik wou dat ik zo sterk was als zij. Ik loop aarzelend naar haar toe. Ze kijkt op als ze me ziet. 'Hey,' zegt ze zacht.

'Waar is draak?' Vraagt William achterdochtig. Het is dus onmogelijk in zijn ogen dat draak me zat is geworden en me heeft weggestuurd. ' Hij is je eigenaar. Je hebt niks te kiezen,' Hij kijkt even naar Agnetta. 'Jullie allebei hebben niks te kiezen.'

Ik zucht en klink als een geïrriteerd klein kind. 'Draak is boven. Hij verveelde zich met mij dus heeft hij me weggestuurd. Ik mag toch best wel beneden zitten? Of is dat ook al te veel gevraagd?'

Dave snuift.'Pas op je woorden. Je kont doet zeker nog pijn van Draak hm?'

Ik wil hem slaan maar helaas heeft Agnetta ons al gehoord. 'Heeft hij je geslagen?' Vraagt ze geschrokken.

'Draak is een sadist. Anderen pijn doen maakt hem hard.' Legt Dave haar rustig uit. Agnetta's ogen rollen. Ze gelooft het duidelijk niet.

'Je bent een griezel. Je blijft uit haar buurt. Ik zie je naar haar kijken alsof ze een lekker hapje is.' Dus ik beelden het me niet in. Hij loert.

'En dat bepaal jij? Sorin is mijn baas niet jij. Dat je hem even gepijpt heeft veranderd niks aan hoe we je zien, hoer.' Ik schrik er zo hard van dat ik opschrik.

Agnetta? Heeft ze dat echt gedaan?