Straf is niet leuk. Helemaal niet als ik het niet verdient heb.

Draak daagt me ermee uit. Hij wil dat ik mezelf verdedig zodat hij me mag straffen. ' Heb je soms het idee dat je nog een vrije vrouw bent?'

Ik voel me alles behalve een vrije vrouw op dit moment. Ik voel me een gevangene. 'Nee meneer,' antwoord ik netjes.

Hij glimlacht goedkeurend. ' Heb je enig idee wat ik doe met meisjes die problemen veroorzaken? Helemaal als ze van mij zijn?'

Ik wil mijn ogen rollen. Ik ben helemaal niet van hem. Mijn broer bepaalt niet wie of wat ik ben. Ik ben meer dan zijn bezit. 'Nee, maar het zal vast pijn doen.' Merk ik droog op.

Draak's kaak spant zich aan. Hij kijkt alsof hij me wel kan schieten. 'Waarmee kreeg je straf? De zweep, de riem of iets anders?' De vraag overvalt me. Van pure schaamte bloos ik.

'Zijn hand,' mompel ik. Dit is niet een gesprek wat ik met hem wil voeren. Draaks vingers gaan zacht over mijn arm heen waardoor ik zachte rillingen krijg en kippenvel.

'Ach ja. Dat is zo afgezaagd vind je niet? Een hand kan maar..zoveel schade doen.' Hij durft te lachen. Ik krijg weer rillingen erdoor.

'Ik ga je wat leren. Iets wat je niet snel zal vergeten.' Hij zegt het zo arrogant en zelfverzekerd dat ik zin krijg om hem uit te dagen. Om te rebellen tegen hem. Om..

Maar dat is gevaarlijk.

'Kreeg je straf met kleren aan of uit?' Vraagt hij koeltjes. Mijn mond wordt droog als ik me realiseer wat hij wil weten. Ik bloos een diepe donkere kleur en voel mijn bloed bijna koken.

'Aan,'piep ik bijna. Mijn stem is zo zacht en kwetsbaar geworden.

Hij begint te grinniken. ' Dat verklaart waarom je zo'n kreng bent. Je hebt nooit een goede tik gehad. Je bent verwend, kleine meid.' Hij kijkt me op een bepaalde manier aan die pijlen recht in mijn hart schiet.

Verwend? Verwend? ' Ik ben dat niet met je eens,' zeg ik eerlijk.

Hij trekt mijn jurkje omhoog, zodat hij goed bij mijn billen kan. Ik voel me machteloos als hij mijn onderbroek naar beneden trekt en de eerste tik uitdeelt met de opgerolde riem. Ik schreeuw het uit, jammerend van de pijn.

Draaks hand gaat zacht over de verse rode plekken. Ik snik hevig door. 'Shht, huilen lost niks op. Ik heb je goed te pakken gehad. Je hebt zulke mooie billen.' Hij fluistert het zacht in mijn oor, terwijl zijn vingers langzaam over de wondjes gaan.

Ik huiver door zijn enge toon. ' Je moet beter voor ze zorgen. Je zult dus beter moeten luisteren. Heb je me begrepen?' Ik knik zwakjes.

Tot mijn ergenis hoor ik gelach. 'Mooi. Ik heb weinig geduld voor ongehoorzame of brutale vrouwen.'
Zijn opmerking maakt me boos. Ik heb elk recht om ongehoorzaam of brutaal te zijn.

'Elke man hier mag je corrigeren. Alleen ik mag je op schoot nemen en alleen ik mag seks met je hebben.' Ik krimp een beetje in elkaar door zijn toon. Hij praat alsof ik een klein kind ben.

Hij tikt me op mijn zere billen en ik gil. Hij grijnst genietend. wat een ziekeling. Dan gaat zijn hand rond mijn keel. Zijn groene ogen staren keihard in mijn ziel terwijl hij zachtjes begint me te wurgen.

Ik voel mezelf slap worden en mijn ogen vallen haast vanzelf dicht. Draak laat me dan pas los. Ik hap naar adem en Zuig mijn longen vol met lucht. Hij kan alleen irritant grijnzen omdat zijn moordpoging is mislukt.

'Ik denk niet dat je begrijpt dat je van mij bent-'

'Dat begrijp ik heel goed,' onderbreek ik hem. Hij geeft me één blik die me meteen verdrietig en afgewezen maakt.

'De volgende onderbreking, laat ik mijn broek zakken, en ga ik je wat geven zodat je stil bent. Ben ik duidelijk?' Ik weet waar hij op doelt. Ik weet dat het een mogelijkheid is. Maar toch schrik ik er zo erg van dat ik moet huilen.

Toch knik ik, om in te stemmen dat ik hem begrepen heb. 'Mooi. Ik haat meisjes die veel vragen. En die veel praten. Je zult dus stil zijn. Ik ben niet je vriend. Ik ben je baas. Je zal me gehoorzamen. Begrepen?'

Ik knik weer, bijtend op mijn lip om mijn tranen te bedwingen. 'Als ik dat nodig vind, zal ik je passende straffen geven voor je gedrag en je houding. Je hebt me al laten zien dat je een eigenwijs ding bent met een sterke mening en een flinke tong..'

'Maar ik breek je wel. Ik zal er alles aan doen, alles..' zijn blik gaat over mijn lichaam dat even stil is door zijn dreigende ijskoude stem. 'Om je te breken.'

Hij buigt over me heen en zijn vingers legt hij op de handboeien. 'Als ik je los maak, ga je liggen op je buik. Handen ver voor je uit. Maak je zo plat mogelijk voor me. Ik wil je ruggenwervel tellen.'  Waarom dan?

Mijn handen vallen langs mijn lichaam als hij me losmaakt . Gehoorzaam draai ik netjes op mijn rug.

Hij klikt me weer vast.
Ik snap het niet.
Waarom wilde hij dat ik me omdraaide?

'Vergeet me niet te bedanken, schatje.' Zegt hij in mijn oor, en ik krijg een eng voorgevoel. Te laat heb ik door wat hij van plan met me is.

Ik zet me alvast schrap voor de pijn en voel even later de eerste onwijs harde klap op mijn acherste. 'Au!' Ik trek aan de handboeien maar die breken niet. Ik bezeer me eigen alleen maar en mijn handen hebben krassen door het metaal.

Draak deelt nog een tik uit, nog harder dan eerst. ' Je zal plat gaan, weet je nog? Meisjes die beloftes breken haat ik ook. nog meer zelfs!' Ik krijg de kans niet om te reageren.

Hij pakt een handje vol haar en geeft er een ruk aan. 'Je snapt me?' Het is meer een bevel.

Ik knik, en druk mijn hoofd in het matras zodat hij me niet hoort huilen. 'Hoofdje omhoog. Ik wil je horen. Of ben je zo vergeetachtig?' Hij geeft me één langzame uitgemeten tik op mijn billen. Ik voel mijn billen trillen door de flinke klap en bijt hard op mijn lip als ik mijn gezicht omhoog til.

'Kleine Ree, bedank me.' Hij laat mijn haar gelukkig wel los.

'Dank je, Draak.' Mijn stem is zacht en kwetsbaar. Draak grijnst tevreden maar leunt wel dichterbij.

'Je spreekt me aan als meneer, voor nu.' dat vind ik een beetje raar. Ik snap onze hele relatie niet.

'Dank u, meneer.' Het komt er schaapachtig uit. 

Hij slaat hard en genadeloos. Het is harder dan ik van Ryan kreeg. En hij had ook nooit zo mij vastgebonden. Ik voel me krachteloos en zwak. Alsof ik verloren heb.

'Het spijt me,'fluister ik terwijl er kleine tranen naar beneden stromen. 'Echt waar. Ik zal nooit meer ongehoorzaam zijn.'