De stok is groter dan wat dan ook. Ryan slaat met zijn hand. Een zweep als ik heel erg stout ben, en dat is maar een keer gebeurt.

De aanblik van de houte stok zorgt ervoor dat ik weg wil rennen. Ver weg van Draak.

Draak grijnst als hij voor me gaat staan. ' Dave had wat klachten over je. Hij zei dat je slecht had geluisterd?' Hij tikt zacht met de stok tegen zijn eigen handpalm en ik weet nu al dat mijn billen een flinke straf te wachten staat.

Als ik in zijn ogen kijk zie ik verwarrende emoties. Hij kijkt een beetje grijnzend maar er zit een onbekende twinkeling in zijn ogen. Hij wil me eerst ondervragen. Kijken wat ik hem vertel en of die informatie klopt. Of ik niet lieg.

Maar ik weet dat Dave nooit aan draak zou vertellen wat hij met me heeft gedaan. 'Heeft Dave ook vertelt wat hij gedaan heeft?' Vraag ik, mijn blik gefocust op die gifgroene ogen van hem.

Draak grijnst, afkeurend en klakt zijn tong. 'Niet zo brutaal,' Hij stapt naar voren waardoor ik in elkaar duik.

Toch ga ik door. Ik moet doordringen. Dat moet gewoon. 'Hij zat aan me draak. Hij legde zijn hand over mijn knie en toen zelfs..' Ik slik.

Draak staat recht voor me en trekt me van de trap af overeind. De stok valt op de grond. 'En?' Zegt hij slechts. De kleur vertrekt uit mijn gezicht.

Alle hoop verdwijnt. 'Ik dacht dat niet de bedoeling was,' Stammel ik. Draak laat me los en pakt de stok op.

'Laat het denken maar aan mij over. Als er een klant naar me toe komt, en die wil dat mooie kutje van je neuken. Of je reet..' Hij knijpt even in mijn billen op een pijnlijke manier en laat de koude stok over mijn rug gaan. 'Dan zal die klant je krijgen. Alles voor de juiste prijs.' De stok glijdt van mijn billen en met het uiteinde prikt hij zelfs even tegen mijn billen.

Ik huiver door zijn wreedheid. 'Alsjeblieft..' smeek ik, laf als ik ben. ' Ik accepteer mijn straf. Pak alleen wat zachters. Ik kan zo geen huishoudelijke taken voor je uitvoeren.'

'Daar heb ik je niet voor gekocht. Je bent voor in bed, op bureau of op de grond weet je nog?' Ik knik, en probeer me maar sterk te houden.

'Zeg: ja meneer.' Het bevel verrast me net zo erg als de snijdende toon waarmee hij me commandeerd. Ik beef en buig mijn hoofd.

Ik bibber nu echt. 'J-ja meneer,' herhaal ik, schaapachtig en onderdanig. Draak glimt met goedkeuring en tevredenheid. Ik haal opgelucht adem. Is dat een goed teken?

Draak zet de stok neer en leunt erop.
'Deze keer heb je genade met je. Wen hier niet aan. Je hebt weinig kansen bij mij. Ik vergeet niet maar vergeven doe ik ook niet.'

Met knikkende knieën loop ik richting de deur die naar de woonkamer gaat. 'Dank u wel,' zeg ik netjes en beleefd.

Draaks linkerwenkbrauw gaat plotseling omhoog, en ik raak er onrustig door. Hij loert naar me. Hij tilt zijn stok op en loopt naar me toe. Met de stok in zijn hand draait hij me om, zodat hij goed bij mijn rug kan.

'N-nee,' Stammel ik, geschrokken. 'Je had belooft-' Ik hoor alleen het geluid van de stok die door de lucht vliegt en hard neerkomt op mijn billen. Ik gil het uit.

Draak grijpt me makkelijk beet en dwingt me te knielen door beiden knieën te slaan met de stok. Ik zak in elkaar als pudding en dikke tranen rollen langs mijn kin naar beneden.

Hij kijkt tevreden toe. De deur gaat open. Agnetta rent geschrokken naar binnen. Ze hapt naar adem als ze mij ziet en knielt bij me neer. Ik huil hysterisch en zoek veiligheid bij haar door in haar armen te kruipen.

'Jij monster!' Schelt agentta naar hem. Ze wrijft over mijn zere beurze knieën. 'Hoe kun je zo wreed zijn? Zie je niet dat ze ..'

Draak knakt zijn nek. 'Opstaan, ree. Jij en ik gaan gezellig wat leuks doen.' Zegt hij in een akelige kalme stem.

Ik probeer te stoppen met huilen. Maar ik weet al dat we niks leuks gaan doen.

Sorin komt dan ook onverwachts de gang op. 'Draak?' Hij glimlacht als hij mijn betraande gezicht ziet. 'En kleine ree. Wat vind je van je nieuwe kooi?' Hij grijnst wreed. Hij weet best wat ik ervan vind. Het boeit hem alleen niks.

Ik bibber. Dan realiseer ik me dat hij antwoord verwacht. 'Ik vind het mooi. Maar wat doet u hier in Draaks huis?'

Sorin en draak lachen allebei. 'Zijn huis? Draak woont bij mij. Jij dus ook.'

'Oh,' dat valt erg tegen. Maar dat betekent wel dat ik Agnetta vaak zie. Gelukkig maar.

Dan kan iets me nog overeind houden.

'Genoeg geklets. Jij hebt een afspraak boven.' Draak geeft me één duw naar de trap. Ik strompel naar voren en kijk smekend achterom naar Agnetta die hard op haar lip bijt en door Sorin wordt tegengehouden.

Ik loop met kleine stapjes de trap op naar boven, gevolgd door Draak.

We bereiken een moderne kamer met een groot wit bed. Er liggen donkere zwarte lakens op waar ik met een plof op word gesmeten. Ik beland weerloos op mijn rug en Draak pakt mijn handen al snel beet en dwingt me te blijven liggen zoals ik lig.  'Wat heb ik misdaan?' Fluister ik zacht. 'Dave heeft niet betaalt toch of wel?'

Draak zucht vermoeid. 'Dave is een lid van deze organisatie. Door hem af te wijzen en tegen te spreken wijs je ons allemaal af.' Hij haalt een hand door zijn haar voor hij op het bed komt zitten.

'Ik kan dat niet toleren.' Zegt hij, starend naar mijn billen die net bedekt worden door mijn jurkje. Ik wil niet weten wat hij van plan is.

Ik slik mijn trots in en vertel hem snel wat hij wil horen. 'Het spijt me,' dat zal hem vast milder maken toch?

'Ik heb niks aan spijt. ik wil dat je het in je mooie hoofdje opslaat dat dit onvergefelijk is.' Zijn woorden maken me banger dan ik al ben. Helemaal als ik zie dat het een setje handboeien te voorschijn haalt uit een kastje naast het bed.

Hij houdt ze in de buurt van zijn bed? Wat een enge gedachte. Ik ga een beetje beter op bed liggen, mijn benen op elkaar geklemd.

Draak neemt mijn handen in de zijne en houdt ze recht tegen de stang boven het bed. 'Hou ze omhoog voor me,' zegt hij terwijl hij met een sleuteltje de handboeien openmaakt.

'Ik hoef niet geboeid. Ik luister ook zonder,' zeg ik snel.

Draak laat de handboeien vallen.

Hij pakt me kin zo stevig beet dat ik bang ben dat hij mijn kaak breekt. ' Ik bepaal wat jij moet hebben. Heb je me begrepen?' Hij fluistert het zacht. Zacht en dreigend.

Draak trekt mijn armen omhoog en legt ze terug tegen de stalen buis boven het bed. Ik vecht niet eens deze keer. Ik laat het maar over me heen komen terwijl tranen langs mijn gezicht rollen.

Draak klikt de handboeien rond mijn polsen en maakt de handboeien vast aan de buis. Zodat ik niet zomaar kan bewegen. Hij bestudeert me kritisch, en trekt me onverwachts naar zich toe.

De handboeien kraken en ik jammer van de pijn maar losbreken doe ik niet dankzij de buis. Hij glimlacht, akelig tevreden. ' Je bent klaar voor je straf.' Zegt hij terwijl zijn hand bijzonder vrij over mijn billen gaan.