JOE

"Pros!"

I looked at Maeve who stood up. "Homework doesn't improve student academic outcomes." Maeve said. "In our modern times. Reality of homework is that we don't know if it's really helping us because frankly, most students do their homework online or internet. So what's the point? Nagsasayang lang ng oras sa pagdadayaan." She explained as she started the on going debate in our class.

"Maybe that's your tactic, Maeve. Ang magdaya." pagsingit ni North sa usapan.

Sinamaan siya ng tingin ni Maeve at palihim na nag-middle finger sa likod niya.

Someone of my classmate also stood up. "Banning homework can decrease burnouts issues of the students! No Homework, No stress! Right?" proud na sabi nito at humalakhak pa ng malakas kahit na nasa harapan namin ang subject teacher ngayon.

I heard Ronan clap three times as he also stood up. "I'm pro! Dahil ang pagbabawal sa araling-bahay ay maaaring dagdagan ang oras sa pamilya!" he pointed out.

Napatayo si South sa pagsagot ni Ronan, South's mouth form a circle shape as if he's amazed. "Coming from you, Pare! Teka. Tawagan ko muna sina Tita at Tito para makauwi dito sa pinas." pagbibiro ni South.

Bago pa makasapak si Ronan kay South ay sumingit ang isa ko pang kaklase. "Mr. Ronan is right. If the homework will be ban, it will increase the chances of every parents to teach their children on their own beliefs and skills." she explained.

Napatango naman si Sir sa sinagot nito.

"Cons!"

Walang pagdadalawang isip na tumayo agad si North. "Homework enables parents to get involved in their children studies. Parents need to know what their learning from school. It also teaches the student how to manage the time wisely."

At dahil walang maiambag ang isang unggoy sa klase. Singit na lang nang singit. "Wow! Ibang klase talaga kambal ko!" South commented.

"Homework enables the teachers to observed their students on how well they understand the material. This is the way of some teachers to measures the understanding of every students in every lectures and meeting they tackled in class." the other one added too.

"Still! Homework is not good for the students! Napapagod ka na nga sa school, makikidagdag pa siya sa bahay!" Imogen suddenly said.

"Duh! Sa ayaw at sa gusto ninyo, homework will never be ban, it will be part of students life style cycle!" the other man commented.

Napa 'Woah' naman ang klase sa pagsigaw nito.

I crossed my arms, I took a deep sighed as I watch my classmates make a commotion about the topic they we're talking about. Halos ang lahat ay nagsisitayuan na habang pinupunto ang opinyon nila, ang iilan ay nagsisigawan pa kahit magkaharapan lang sila sa upuan.

Sandali kong sinulyapan ang lalaking nasa likuran ko. Kung ang lahat dito ay may pake sa nangyayari. Siya? May sariling mundo at nakuha pang matulog sa klase. Psh.

Nagpupuyat ba ang lalaking ito? Pero bakit hindi halata at fresh pa rin ang face nito?

Napaiwas ako ng tingin. Shocks. What did you just said, Joe?

"Ang laki ng problema niyo!" South suddenly shouted, lahat kami ay napalingon sa kanya. "Do you know what the answer is? You can't do homework if you never go home! So don't go home! Easyip easy!" He exclaimed, he ended up laughing so loud as if he won in the lottery.

Napuno ng tawanan ang buong sulok ng classroom namin, nakuha pang pag-apiran ng mga kaklase ko itong si South. Tiningnan ko naman ang subject teacher namin pero tanging pagmamasid lang ang ginagawa nito habang walang tigil na umi-ingay ang mga estudyante sa loob ng silid.

Napailing na lang ako at ibinaling ang tingin sa labas ng bintana. Gusto ko nang lumabas dahil nababagot na ako dito. Paano ba naman kasi, tapos na ang discussion ngayon pero dahil may natitira pang oras sinulit na ng subject teacher namin ngayon at pinaglaro ang mga bata sa playground. Haist.

I looked back again inside as I heard three consecutive strikes on our classroom door.

"What a damn noise. Rinig na rinig ko mula sa baba." Ms. Revilla said as she walk inside the room, I even saw the guy whom she with yesterday.

"Good morning, Sir." binati ni Ms. Revilla ang teacher ngayon saka niya inilibot ang tingin sa aming lahat habang nilalaro ang hawak nitong makapal na stick na sanggang dikit nito saan man magpunta.

"I will only speak when you all have returned to your proper places and covered your own mouth shut." pagbigkas muli ni Ms. Revilla sa lahat.
"Mr. South Sy! Please, pangunahan mo." she added habang nakatingin kay South na nakatayo sa tabi ni Ronan na prenteng nakasalampak ang upo nito.

South quickly stood up and straightened his messy hair and clothes, shortly after that my classmates followed him to sit in their designated chair.

Napakunot noo ako ng mapansin kong inilapit ni Ms. Revilla ang bibig nito sa teinga ng subject teacher namin ngayon, ramdam kong may binulong ito sa kanya at malamang sa malamang hindi ko ito narinig.

"I'll be going class, please be prepared on your quiz tomorrow." bigkas ni Sir sabay na kinuha ang bitbit nitong libro at naglakad na papalabas.

All the of my classmates settled down as Ms. Revilla started to walk while the nerdy guy still stay standing in the center of the class. "Aware ba ang class niyo marami na sa inyo ang nakakakuha ng report? Imogen and the two girls. Sneaking out." pagsasalita ni Ms. Revilla habang bahagyang hinahampas ang stick nito sa likuran ng mga upuan.

"Cutting class, not wearing proper uniform and of course the recent issue about your rank 1, Ms. Murillo." Ms. Revilla turned her gaze on me---Wait. Is she referring about the vase scene incident?

"You also knew that this is the only class in Senior High School that has no homeroom teacher, right? Because teachers knew you're all doing just fine since mostly of you belong in the 100 students rankings in campus," she said again. "... But, starting today this man Mr. Fuentes will be your home room teacher." dagdag pa ni Ms. Revilla at nakangiting inakbayan ang lalaki sa harapan.

Everyone in this class started to murmur around. They we're all looked shocked about the sudden announcement of Ms. Revilla.

Maeve raise her hand. "Seriously? We don't need this man, we can all handle our selves." she said.

"Yes, Ms. Revilla. Why so sudden? Dahil lang ba 'to sa mga reports na natatanggap kaya ba niyo naisipan ang ganito? Huwag po kayong magpadalos-dalos." North also speaks in the class.

"No offense, Mr. But really, we don't need your help... Try taking the Junior high student instead." Quinn said to the man name Mr. Fuentes.

Tumango-tango naman ang iilan sa mga pinagsasabi ng tatlo.

I crossed my arms at tahimik kong pinanood ang lalaking nasa harapan namin na si Mr. Fuentes. I can say that he is not that old, I think he's almost as old as Ms. Revilla, Mid 30's I think.
Unang tingin pa lang, mukha na siyang kibakabahan. Panay yuko ang ulo nito at pagtaas ng makapal nitong salamin.

How can he handle this class if this was the first impression he would gave to us?

Ms. Revilla again struck her sticks in the table. "Ayan ang pinupunto ko. Umaasta kayo na para bang kaya niyo na ang lahat pero ang totoo, hindi naman 'diba? Remember, you are all still high school students. You need to grow more and be matured by the guide of Mr. Fuentes," aniya at tinapik sa balikat ang lalaking katabi nito.
"Please introduce yourself, Sir."

Nag-angat na ng ulo si Mr. Fuentes, inilibot niya ang tingin nito sa aming lahat nang estudyante na nakaupo ngayon at naghihintay sa sasabihin nito.

"H-Hello! I-I'm Marco Fuentes! Please to meet you all." introducing his self to everyone as he once bowed to us.

No one tried to talk. Tahimik lang ang lahat.

"Phoebe Joe. Do you still remember that you owe me right?" Ms. Revilla suddenly said, tiningnan niya ako ng may ngiti sa labi, "Then, I want you to be the representative of this class." aniya na ikinalaki ng mata ko sa gulat.

I was kind of speechless and thought twice about what Ms. Revilla just said.
Hindi ko kayang maniwala dahil hindi halata sa kanya ang seryoso ito sa binanggit nito.

Mahina akong napatawa habang walang tigil na umiiling ang ulo ko.
"Don't joke around, Ms. Revilla." I said.

"I'm serious, Ms. Murillo." she said.

"No you don't get it, Ma'am. Marami na akong ginagawa hindi ko na mahahawakan pa ang klaseng ito. Find someone else." I reasoned out. Tiningnan ko siya na para bang nakikiusap, alam kong nakukuha naman niya pero wa-epek at nginitian lang ako ni ma'am. Aish.

"Don't worry, you will not be alone. I want 4 volunteers to be with Ms. Murillo." biglang sambit ni Ms. Revilla.

Quinn hurriedly raised her right hand. "Me! I want to be part of the representative!" she giggled.

Malakas namang hinampas ni Ronan ang libro sa kanyang table, "Gusto ko rin!" Ronan said.

Nakisama rin si South at kinalampag ang mesa gamit ang kanyang kamao. He looked at me and smile. "Aba! Iiwan ko ba ang bebe kong si Joe? Sasali rin ako!" halakhak pa niya.

I gave these three creatures a glaring death pero hindi tumatalab sa kanila.

"Let me volunteer myself too, Ms. Revilla." napasapo na lang ako sa ulo ng dumadagdag pa sa tatlo itong si North. Argh.

Pinakalma ko ang sarili ko kahit sa kaloob-looban ko ay naiinis na talaga ako.

Ms. Revilla again speaks. "Wala naman irereklamo pa 'diba?" she asked the whole class at tumango naman ang karamihan sa kanya. "Well then, I'll add one more favor, Ms. Murillo." she then looked at me.

Naghintay ako sa sasabihin nito at nang marinig ko sa kanyang bibig ang paglabas ng salita nito ay tila ba na-mute ang paligid.

"Ms. Murillo? Hello?"

It took me a seconds to realized that my mind just flew out suddenly.

Kumunot ang noo ko at napanguso dahil sa irita. "No more favor, that's enough." I said as I stood up in the crowd.

Ms. Revilla shook her head. "Bakit naman? He's a transferee in this school. He need to be socialized with the others--- with the help of you and the these guys." she pointed out North and the creatures.

"Then, Mr. Ellian Azcona. Would you mind favoring my request?" ang wika naman ni Ms. Revilla habang nakatingin sa lalaking nakasalukbaba ngayon at halata sa kanya ang walang pakielam sa nangyayari.

Napaiwas ako ng tingin ng seryoso akong pinasadahan ako ng mga mata nitong si Elli.

"I would be glad to join, Ms."

Unti-unti bumaling ang ulo ko sa biglang pagpayag ng lalaking ito. Nakuha na rin niyang tumayo sa klase.

Ms. Revilla suddenly clap her hands. "Mr. Fuentes! Kumpleto na ang representatives mo," aniya. "Class, gave them a round of applause." muli siyang pumalakpak na ginaya rin ng mga kaklase ko.

I wanted to speak again but I didn't get another chance when the bell rang as the end of the subject. Agad na nagsitayuan ang mga kaklase ko at hindi ko namalayang nakalabas na sa silid ang dalawang sina Ms. Revilla and Mr. Fuentes.

Napatahimik na lang ako at wala nang nasabi pa. Makikipagtalo pa ba ako? Eh kusa nang hinahagis sa'kin ang dadagdag sa iniisip ko! Kasama pa siya!

Napapadyak na lang ako sa inis at aktong lalayas na ng biglang umakbay sa'kin si South. "Nice one, Joe! Akalain mo nga naman magiging representatives tayo!" at nakuha pa nitong tumawa.

"Eww. Wala lang choice kaya napapayag si Ma'am Revilla na tanggapin ka." pagtataray naman ni Quinn kay South.

"Tumigil na nga kayo, nag-aalburoto na sa inis iyang babaeng nasa tabi mo, South baka ikaw pa masuntok niyan." naglakad papalapit sa amin si North na nakacrossed-arms pa.

"I'm just really excited! Omg!" Quinn giggled.

"Ine-etsapwera niyo ata kami ni Pareng Ellian?"

Lahat kami ay napalingon kay Ronan na nakatayo sa tabi ni Elli na nakaupo naman sa silya niya. Simaan ko ng tingin si Ronan ng biglang akbayan nito si Elli, nagf-feeling close na naman ang isang unggoy.

Agad namang pumalapak itong si South at nilapitan sina Ronan. "Welcome to the club, Brother!" South said as he gave Elli a fist bump. Akala ko ay mabobomba ang katripan ni South ngayon sa kanya pero hindi nagtagal ay tinaas ni Elli ang isang kamao niya at nakipagfist-bump kay South.

Napailing na lang ako at padabog na naglakad na papalabas. This is crazy.

Hindi pa rin nila ako tinantanan at nakisabay pa sila sa akin habang kunot-noo akong naglalakad ngayon sa hallway.

"Ayaw sumama ni boy transferee!" rinig kong sigaw ni Ronan.

Nagpatuloy lang ako sa paglakad at hindi initindi ang narinig ko. Why would I be bothered by him? I don't even know how to face him. It's too awkward for me! Argh! Wala bang bahid ng hiya ba siyang naramdaman matapos niya akong yakapin last time?

"Omg! Hedi just message me, let's go visit her in the theatre room!" ani Quinn habang tutok ang atensyon nito sa kanyang telepono.

Mabilis naman inagaw ni North ang phone ni Quinn. "Hoy. Tingnan mo nga dinadaanan mo." North said to Quinn.

"Seriously, North? Huwag mo nga ako pakielaman. I'm texting!" iritableng sagot ni Quinn sa kanya sabay bawi ng kanyang phone.

"Hello po, Kuya South!" the two 10th grader girls greeted South as we passed by their rooms. The girl with a curly hair suddenly handed South a box of chocolates.

Sandali kaming napatigil. Napapanganga ako. "Seryoso?" I suddenly said while South flirting with the girls. Giving them a winked and a flirty smile of him.

"Thank you, girls." ang sabi ni South.

"Omyghad!" the other girl shouted as South pulled the curly girl close to him. "Thank you, Mabel." South whispered on the girl. Results? The kid was smiling like a crazy, featuring her blushing cheeks.

"Yuck! Nakakadiri ka pare!" pag-akbay ni Ronan kay South at nilayo ito sa dalawa.

Nilapitan ko naman ang dalawang babae. I tapped the shoulder of the curly hair. "Don't fall too hard. He's a playboy." paalala ko at ibinalik ang tingin sa daan.

We we're about to walk again when a 6 ft tall man appeared in front of me.

"Ibigay mo na pare!" saad ng lalaking katabi nito. Itinulak naman siya ng malapitan sa akin ng isa pang kaibigan nito.

I looked at the tall man--- A 11th grader. May kinapa ito sa kanyang bulsa at nasilayan ko ang isang kumikinang na bracelet.

"Ahh. Uhm... Joe, para sa'yo." kita sa lalaking kaharap ko ngayon ang hiya nito dahil sa pamumula ng pisngi at pagkamot sa kanyang leeg.

"Omg! Is that a gold bracelet? Wow! Did you bought this for Joe?" hindi makapaniwalang sigaw ni Quinn at itinuro ang bracelet na hawak pa rin ng lalaki.

Nahihiyang tumango naman ang binata kay Quinn.

"Tanggapin mo na, Joe!" Quinn whispered in my ear.

Napatingin ako sa kamay ng binatang naghihintay sa'king kamay para kunin ang ibinibigay nito.

"You know what," I said. "Hindi ko kailangan ang ganyang bagay, ibigay mo na lang sa mama mo at ikatutuwa pa niya iyon." I continue and looked at the man.

"Sige na pare. Better luck next time!" South grab me and we then continue to walk again.

"Lakas talaga ni Pareng Joe. Akalain mo nga naman at hindi mo kukunin iyon? Mukhang mahal ah." dinig kong komento ni Ronan.

"Wala naman atang umuubra r'yan kay Joe, kahit si Denver mahina." halakhak pa ni South.

Sinamaan ko silang dalawa ng tingin at nilapitan si Quinn. "Tara na nga!" I said at nagmadali ng bumaba sa unang palapag ng building.

Patakbo akong hinila ni Quinn papasok sa kabilang building kung saan mahahanap ang audi room ng theater club na kinabibilangan ni Hedi.

Since we have a 1 hour break might as well bisitahin na muna namin si Hedi.

As soon as we open the door we heard the loud sound of music and a bunch of people whose dancing in the theatre stage. Nakita ko sa grupo si Hedi na umiindak ngayon sa sayaw habang nakausot pa rin ng uniporme namin.

"Ang hot talagang sumayaw ni Hedi." Ronan commented as she watch Hedi dance.

"Omg! Go girl!" Quinn suddenly shouted.

Hedi stopped dancing and looked around, when she finally saw us she immediately run downstairs.

"Did you guys visited me here? That's touching!" agad na sabi ni Hedi sa amin.

"Of course! I even brought, Joe!" Quinn answered as she giggled with Hedi.

"Can I take this, North." mabilisan na kinuha ni Hedi ang hawak hawak na panyo ni North at agad na pinampunis sa basang leeg at noo ni Hedi.

Nang mapunas na Hedi ang kanyang katawan ay ngumingiting humarap siya sa'kin. "Thank you, Joe!" she said as she hugged me.

"Hindi ako makahinga." reklamo ko at agad naman siyang kumawala sa yakap.

"Nice one pare!"

Sinundan namin ang tingin ni South ng bigla itong sumigaw. Nakuha ng atensyon namin ang lalaking preskong nakaupo habang nakapalibot sa kanya ang li-limang drums sa kanyang harapan.

Nagpakawala ito ng malakas na pag-beat ng drums habang isinasayaw ng kanyang mga kamay ang dalawang drumstick na hawak nito.

"Diyan talaga tumatalab ang charisma ni pareng Denver!" umakyat sa stage si Ronan at South, pinaghahampas nila si Denver.

"Feeling mo ba niyan pare tumalab kay Joe?" pagbibiro bigla ni South.

I watch Denver brush his hair, he suddenly looked on our direction and winked at me.

"Shocks! Did Denver just try to flirt Joe? Yuck!" bigkas naman ni Hedi na tinanguan ni Quinn.

"Alam niyo kayo, 'di niyo alam ang biro." ang sabi ko na lang para hindi na humaba pa ang usapan.

"Ate Joe! Ate Joe!"

Nakuha ng atensyon ko ang malakas na pagtawag sa pangalan ko. Nakita ko ang isang babaeng nakasuot ngayon ng shorts at jershey na ngayo'y papalapit sa amin.

Sa suot pa lang niya alam ko na ang pakay nito.

"Si Coach Davis?" bungad ko sa kanya na hinahabol ang hininga.

Ilang ulit siyang tumango-tango. "Sa track and field po." she said.

Tumango ako. "Mauna ka na ro'n, susunod na lang ako." ang sabi ko, inabutan naman ni North ng bottled water ang babae.

"Hindi niyo na po pala kailangan magpalit." dagdag pa ng babae. "Thank you po!" she shouted as she waved her hand on us.

"Joe! Ano kailangan no'n sa'yo?" I heard Denver voice. I looked up at him and just gave him a shrugged.

Hindi rin nagtagal ay nagpaalam na ako sa kanila at lumabas na ng theatre room. Mag-isa kong tinungo ang daan papalabas at aktong lalabas na ng building ng marinig ko ang malakas na sigaw ni Finn.

"Joe!"

Ano na naman ang kailangan ng lalaking ito!

"Hey wait, Joe!"

Tumigil ako sa paglakad at agad na humarap sa likuran ko, gulat itong napatigil. Finn suddenly wave some piece of paper on his hand.

"What---"

"Please join again, Joe!" Finn suddenly exclaimed as he pleaded his both hands in front of me.

"I already join, Fin---"

"But you left! I need you to go back again. Please, Joe." pakiusap pa ni Finn.

"Masyado na akong maraming iniisip ngayon, pinagbigyan na kita dati. Kailangan ko ng pahinga." I said to him.

Finn looked at me with a frustration in his eyes. I gave him a sincere smile and murmured the word 'sorry'. Bago ako tumalikod ay tinapik ko pa ang balikat nito. "Why don't you ask, Binx? She's good at that game." I said.

What Finn referring is about the Volleyball Club where I used to be a member, but I got injured in my right wrist kaya kinailangan kong umalis at tigilan ito. No one knows my reason that is why hindi pa rin ako tinitigilan ni Finn na bumalik dito. Besides, I already have a lot to do and some activities that I need to prepare for this up coming days.

Pinagpatuloy ko ang pagtakbo, ilang sandali lang ay namataan ko na sina Coach Davis at isang grupo ng mga estudyanteng kasama nito ngayon sa field.

Nang makarating ako sa pwesto nila ay nakangiting umakbay agad sa'kin si Coach. "Kilala niyo naman ang alaga ko 'diba? Siya ang gawin niyong inspirasyon para makapasok kayo sa team ko." ani Coach habang sinasabihan ang mga estudyante sa harapan namin.

"Opo!" they all shouted in chorus. Halata sa kanila ang pagka-excited.

"Trainees?" bulong ko kay Coach.

Coach Davis nodded as he clap his hand. Giving signals to everyone to listen to him. "Line up students! This woman beside me will be the one to train you today! Learn to respect and obey!" he continue to speak. Naramdaman ko ang biglang pagsiko nito.

Nakuha ko naman ang ibig sabihin nito at pumalapak rin sa kanila. "10 Laps! Starts now!" malakas kong sigaw. Wala akong narinig na reklamo at walang pag-alinlangan silang sabay sabay na nagtatakbo sa field.

I decided to skip my next class and help Coach on these newbies. I gave them a tips and advice. I also accompanied them while running. Hindi rin nagtagal ay pinagpahinga na sila ni Coach at binigyan ng maiinom.

Lumayo na muna ako sa kanila at tahimik na umupo sa itaas ng bleachers. Pinunasan ko ang pawisan kong mukha. I heaved a deep deep breathe as I looked around.

"Pst!"

Awtomatikong lumingon ang ulo ko at mabilis na sinalo ang hinagis nitong juice drink sa'kin.

"Nice." he laughed a little.

"For me?"

"Hindi, sa akin." pamimilosopo pa niya.

Umakyat ito sa bleachers at tumabi sa'kin. Binuksan niya ang isa pang hawak nitong coke in can at mabilis na pinagpalit sa hawak ko.

"Weird mo." ang sabi ko na lang at bahagya itong sinuntok sa balikat.

"Joe..." He suddenly said.

Kinabahan ako ng mapansin kong nag-iba ang aura ni Denver ngayon sa'king harapan. Kusa kong nilayo ng kaunti ang ulo ko dahil ilang dangkal na lang ang layo ng mukha namin sa isa't-isa.

"I like you, Joe."