I look at my window. Ngitngit na sa gawas og salamat sa mga street lights og mga light sa vehicle sa gawas dili tantong boring karong gabi-ona.

As usual, ako na pod isa og gapulaw na pod og sulat. Mubarog ra ko kung kailangan mahingi or muinom og tubig or mukaon.

I pursed my lips. Ganiha samtang ahung gi-open ang ahung cellphone. Daghan kaayong mga messages from my classmates asking if ako ba tong naa sa scandal, some of them are cheering me up and even Marcus, he sent me a private message sa ahung Facebook account.

Mingtabang siyag investigate sa nahitabo and just like what Eros said to Wyatt si Loraine ang nagsugo na ipakalat ang video.

They sent me messages with the same content. They even made a video of themselves and cheering me up. Even those influencers sa among school they content about the issue and serve as example about awareness of mental health.

But even so, daghan gihapon ang dili mutoo.

But among those flood messages, wala koy nakita na message ni Eros. Even my emails and text message, wala jud koy nadawat niya.

Mura kog nagool. Wala man lang siya nangayo og pasaylo sa mga adlaw sukad nahitabo tong pagkalat sa video.

What do I expect?

Makatawa na lang kos ahung hunahuna usahay ba.

Maybe ang katong pagluhod-luhod niya kay Wyatt kay dala na lang sa guilty. Pero kung muabot man gani ng panahon nga magkita me. I should be thankful to him. Kay tungod niya naka-realize ko nga love is not that easy to earn in one snap, cause the more the easier the more nga dali ra mahuman ang inyong istorya.

Those confessions that I've said to myself that I've fallen in love with him were because of my loneliness. Ako ra isa permi og kanus-a man wala ko katilaw anang atensyon sama sa gipakita ni Eros. Maybe what I felt was triggered by the new experience that he visualized.

Anywise, I am learning to move on, and thanks to Wyatt, I am learning to accept and building myself again.

He never let me go.

Maybe it's time for me to put a sequel on us. I am not saying this because I am thankful for what he did. But, I want us to continue what we should started long time ago. Biskan hinay-hinay lang ba at least kahibaw na ko kung asa me madulong.

I continue writing 'till 1 o'clock. Kalit rag ukab ang pirtahan maong dali-dali kong barog para tabuon si Wyatt. Nakurat pa siya nga nakita kog naay da nga mug.

As usual, magkape na pod ko.

"Dia na lagi ka?" tan-aw kos orasan.

Mas sayo lagi siya ron kaysa niaagi. Usually at 3 o'clock mo hapit jud ni siya diria para i-check ko. Biskan tog na ko anang orasa kahibaw ko kay permi niya i check ahung pulso, ahung agtang kung init ba ko og anything else. Og after ana magluto dayon na siya para breakfast og muuli dayon.

Tan-aw ko niya. Karon ra ko kita niya nga ming-uli nga basa ang mata. Kanang murag gikan bitaw siya minghilak?

Mingduol ko niya kay nabalaka pod ko. "Naunsa ka?"

Mingtalikod lang siya nahu samtang gipahiran ang iyang luha. "It's nothing. Napuling lang ko sa pagbiyahe."

"Pag-sure ba." Ahu jud gisunod iyang dagway. Kung asa siya mulingi sundon pod nahu.

I cup his face. Sakto jud ahung panan-aw nga gikan jud ni siya naghilak.

He pursed his lips and close his eyes.

Kapoy kaayo iyag dagway, karon ra ko ka realize.

"Hey, what happened?"

Ahu siya gibitad sa sala para makaingkod. I help him to take off his coat pero gahi jud ni siya og dili jud ko niya patabangon maski man lang kuha og tubig, og ako pa noon iyang gikuhaan og mineral water.

"So..." I pursed my lips, "what happened?"

Gitunol niya ang iyang bitbit na mineral water og nag-ingon, "one of my patients died today."

Wala jud ko katoo og nagtan-aw lang ko niya. He's on the verge of crying. Pula na kaayo sa iyang ilong. Wala na jud siya kaantos og gipahiran niya ang iyang luha.

Is he always like this?

Ahu siyang gigakos.

"She's just 8 years old, Lu. She's under my care, but then, wala koy nahimo ganiha." Minghilak jud siyag taman.

"Taga-bungay lang ang trabaho sa iyang nanay og ang iyang tatay, taga tuba lang pod anang saging para ibaligya sa lungsod. But still they did their best to threat their daughter. I feel like I am useless."

"No. No. You are not, Wyatt... Please don't say that." Mingkalas ko gikan sa pagkagakos niya og giatubang siya. Gipahiran nahu iyang luha.

"Wyatt, listen to me. You are not useless, okay? You did your best. Sadyang oras ra jud sa bata na mamahuway. Don't blame yourself."

"I didn't save him, Lu."

Mura jud siyag bata. Makahilak raman pod ta.

"You're not a God, Wyatt. There are times we can't control like life. Think about like this..." Minglingkod kog tarong. "Karon na nakapahulay na siya, dili na siya maglisod pa og dili na siya magool nga makita iyang parents na nag-antos para mapalitan siyag tambal. Right? There is good in death, Wyatt." I try my best para mapagaan ang iyang gibati.

He looks at me and without hesitation, he kisses me. I can feel the fondness that he is able to bridge to me.

Wala ko ming lihok. Wala pod nahu siya gitulod og any action nga against sa iyang gibuhat.

"So-sorry," ingon niya sa dihang nakamata siya sa iyang gibuhat. Ming atras siya gamay, "I-I shouldn't have done that to you."

"I'll prepared our br—" wala na nahu siya gipatiwas sa iyang gisulti og ahu gidakop iyang baba. I kiss him passionately.

He gently closes his eyes and pushes me closer to him.

At first he is gentle, hangtod sa nagdugay na nagkaanam na og ka-wild si Wyatt.

His kisses to my lips run into my neck. His hands cupping my breast with hesitation. I can feel his uncomfortable maong ming ingkod ko sa iyang lap.

"This is not right, Lu," he said while cupping my breast. Makasapot ra kay iya dayong bawion iyang kamot after pila ra ka himas.

"Tell me what's not right, Wyatt?" I said, taking his hands and bring it back to my breast. Makatawa na lang ko sa iyang reaksyon kay kapila jud siya kapanglab-ok sa ahung gibuhat.

Wala siya ming tingog pero contradict kaayo sa gipakita sa iyang ubos. He was so hard.

I lift my shirt, gihukas pod nahu ahung bra para ipakita niya ang giingon niya na "not right." Nakatutok lang siya sa iyang kamot og sa butang na iyang gigunitan.

I let go of his hands when he finally moves it gentle, but suddenly stops. Makasapot jud oy!

Mingtan-aw ko niya. Grabe na og pamaak sa iyang lower lips og ang kumot sa usa niya ka kamot sa among gilingkuran.

Is he mad?

Minghunong ko kay nasakitan ko sa iyang gibuhat. Dili na ba siya ganahan nahu? Did he change his mind?

Musulti na unta ko pero kalit ra siyag sulti una.

"Let's continue this in bed, Lu. I can't take this anymore," he said.