„Zniweleje"
Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng
„Pomału zatapiany, lecz znowu odnawiany, gniew na nowo wzebrany, w butelce wina zalewany.
Myślami już zabrany, nikłe szanse ponowienia jego, lecz on dochodzi z niego, pełną rządzą wzbudza się w sobie.
Przelewany, coraz bardziej podlewany, oddaje swą wielkość rosnąc bardziej, aż się przeleje, czerwień twe drżące dłonie zaleje.
Gniew już w nich szaleje, czystym szałem zawieje, całym pokojem trzesięnie przewieje.
Wszystko w tobie w końcu zwietrzeje, a to tylko spopieleje.
Spaleniem się odbije, na wszelkim twoim co zdobyłeś, stworzyłeś, kiedyś byłeś.
Teraz już nie byłeś. "
Zniwelałeś, gniewu oddałeś, wszystko przed sobą spalałeś. "
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro