Susan

Na de klap werd ik van mijn stoel gesmeten. Ik ben meteen opgekrabbeld en naar boven gerend om mijn wapens te halen, want de jongens dragen altijd hun zwaard in hun schede. Caspian had mijn hand vast gehad maar ik wist niet meer waar hij was, want alles was gehuld in zwarte rook van het vuur. Toen ik de trap oprende kwam Ed me achterna, hij schreeuwde wat maar ik weet niet meer wat hij riep. Ed is zijn, Peters en Lucy's kamer in gegaan en heeft daar spullen mee gepakt. Nadat ik mijn wapen uitrusting had aangedaan had ik ook nog wat schone kleren en spullen van mij en Caspian aan Ed gegeven om in de zak te doen. Toen Ed ik weer naar beneden renden zag ik Peter over de schouders van Caspian hangen, maar Caspian zag mijn blik en schudde zijn hoofd. Peter leeft nog.
En nu ren ik met mijn zusje aan de hand het binnenplein over met mijn man en broers op onze hielen. Overal vechten soldaten met.. Wezens. Het zijn half menselijke wezens, ze hebben hoornen op hun hoofd en klauwen als handen en grote tanden zoals die van een leeuw..Luan. Natuurlijk! Ik weet niet waar ik heen ren, maar wel weg van huis. Alweer.
Het lijkt alsof ons geen rust gegund is. Altijd maar rennen en vluchten. Altijd maar vechten en pijn. We rennen de heuvel op, de eerste bomen van het bos door. Narniërs komen achter ons aan, soldaten maken een beschermende cirkel om ons en de mensen heen. Zo blijven we rennen tot we bij de enigste veilig plek zijn die ik ken; Aslans tempel. Lucy knijpt mijn hand fijn, zo stevig heeft ze hem vast. Achterom te kijken durf ik niet, bang dat ik Peter zie. En dat hij dan dood is. We rennen het grasveld over, de kinderen al huilend. Hun moeders proberen ze te sussen. Maar ook zij hebben angst. Ik stop en gebaar dat de soldaten aan de kant van het pad naar de ingang moeten staan, zodat de vrouwen en kinderen naar binnen kunnen. Ik geef Lucy een duwtje in de rug en gebaar dat ze met de anderen mee moet. Caspian loopt langs heen met Peter over zijn schouder. Ed blijft bij mij staan. "Suus, we zetten de soldaten voor de ingang en boven de boogschutters" zegt hij snel, ik kijk hem aan. Zijn kroon staat scheef op zijn hoofd. Ik glimlach en zet zijn kroon weer recht. "Ik ga mee naar boven" Ed knikt en loopt weg naar Traviq toe. Ik draai me ook om en ren naar binnen.