Liefste lezers, sorry sorry sorry dat ik jullie moet teleurstellen... het is nog niet 'het hoofdstuk van de waarheid'.  Maar ik beloof jullie dat ik dat in het volgende hoofdstuk echt zal goedmaken.

Even dit hoofdstukje duiden misschien... .  Het is de introductie van een klein verhaallijntje in het verhaal.  Toen ik dit verhaal schreef, schreef ik soms 3 of zelfs 4 hoofdstukken per dag.  Dan werd 'Wolfs zegt dit...' en 'Eva doet dat...' soms een tikkeltje saai voor mezelf. Vandaar stel ik graag aan u voor de geheel door mezelf verzonnen personages: Ferdy en Dick.

In het politiekantoor van Limburg-Zuid stonden Ferdy en Dick bij het koffieapparaat. Terwijl Dick zijn mok vulde met het zwarte goedje, hing Ferdy achteloos tegen de muur aan. Dick was nog maar net zes maanden bij de recherche. Na zijn opleiding was hij in Maastricht geplaatst als partner van Ferdy, die al ruim 15 jaar dienst had.

'Nog iets van ons koningskoppel gehoord?' vroeg Ferdy terwijl hij nonchalant naar de twee lege bureaus in het midden van de kantoorruimte wees.
'Nee hoor' lachte Dick 'of toch niets officieels.'
Ferdy was twee dagen nadat ze Wolfs en Van Dongen uit de handen van Bols hadden gered op vakantie vertrokken. Vandaag was zijn eerste dag terug en hij had toch al op wat meer nieuws gehoopt. Niet dat hij het erg vond dat die twee er niet waren, stiekem zelfs het tegendeel. Maar Mechels was toch altijd zo zenuwachtig als er iets met één van hen, laat staan met beiden, aan de hand was. En daarnaast kregen Dick en hij opeens allemaal van die lastige zaken. Normaal vertrouwde Mechels de moeilijke zaken altijd aan Eva en Wolfs toe. Soms wel vanuit een misplaatst wantrouwen in haar andere rechercheurs. Toch moest hij toegeven dat die twee zowel in denkvermogen, inventiviteit, snelheid en vooral lef door niemand bij te houden waren. Zijn gedachten gingen terug naar enkele jaren geleden en er ontsnapte een diepe zucht uit zijn mond. Hij kwam terug tot het heden en vroeg verder: 'Niets officieels, dus. Maar wel officieus dan?'
'Ja, ondertussen weet iedereen hier wel ongeveer wat er daar in de oude fabriek is gebeurd. Of tenminste wat Wolfs daarover heeft verklaard. En nog opmerkelijker: dat Van Dongen niets wou verklaren.'
'Ja, ik heb daar vaag ook iets over gehoord, ja.' zei Ferdy in gedachten verzonken.
'Daarnaast was het geschreeuw van zijn liefdesverklaring door de kantoortuin nu niet meteen de meest discrete zet.' voegde zijn partner er breed grijnzend toe.
Dick moest nog steeds lachen als hij het beeld van enkele weken geleden terug voor de geest haalde. Hij zag weer hoe Wolfs als een puppy met drie volle koffers achter een razende Eva het kantoorgebouw uitliep.
'Die man heeft thuis echt niets te zeggen.' schudde Dick zijn hoofd.
'Ik ben wel bang voor het vervolg...' zei Ferdy terwijl hij dromend voor zich uit staarde.
'Hoe dan?'
'Ja, hoe zou het nu tussen hen gaan? Kan ze nog met hem werken? Wil ze nog met hem werken? Of gaat het misschien door die liefdesverklaring nu wel net iets té goed tussen hen?'
'Ik weet het niet. Ik heb Van Dongen niet op de begrafenis van zijn dochter gezien, maar ik moet toegeven dat daar veel mensen waren ook, dus het kan dat ik haar gemist heb. Daarnaast heb ik mij laten vertellen dat Wolfs ervandoor is met zijn motor.'
'Toch niet weer?' vroeg Ferdy geschrokken.
'Wel ja... dat gaat de ronde, ja.'
'En Van Dongen?'
'Spoorloos. Ze zal waarschijnlijk in een hoekje zitten te kniezen om die oude vent van haar. Maar er zal wel een dag komen dat ze zal inzien dat er ook nog andere werkpartners bestaan, zeker? Andere mannen... .'
'Haal je niets in je hoofd!'
'Waar maak jij je nou zo druk over, man!'
'Over dat die twee uit elkaar gaan. Op het werk, bedoel ik dan. Ik wil niet opnieuw met Eva opgescheept zitten.'
'Nou, ik liever met Eva dan met Wolfs.' grijnsde Dick veel betekenend.

'Nee, dat wil je niet, geloof me.'
'Hoe niet? Heb jij soms je ogen in je zakken? Dat wijf is hartstikke sexy, man!'
'Dat wel ja, maar daar blijft het dan ook bij. Ze is onmogelijk, eigenwijs en blaft je elke seconde van de dag af. Als je met haar rechercheert, is het net of zij zit met haar gedachten op een hogesnelheidstrein, terwijl jouw verstand op een stoptrein lijkt. En als ze haar ideeën dan nog eens met jou zou willen delen, maar nee, hoor...'
'Hé man, heb jij dan echt al met haar samengewerkt?'
'Ja, een paar jaar geleden, ja. Wolfs had verplicht vakantie moeten nemen van Mechels. Iets met te veel overuren. Van Dongen en Wolfs maakten beiden een hele scène omdat ze niet samen hun overuren mochten opnemen. Mechels vond dat één van de twee beschikbaar moest blijven. Flauwekul, natuurlijk! Hij is uiteindelijk voor twee weken met zijn motorclub op rondreis vertrokken.'
'Oeh...' zei Dick spannend 'dus hij was ook nog niet eens thuis...'.
Dat opende perspectieven, vond hij.
'Nee, spijtig genoeg niet, nee' mompelde Ferdy.
Hij begon aan het verhaal van hun samenwerking. Hij vertelde hoe hij Eva tijdens de afwezigheid van Wolfs "mocht helpen" bij een drugszaak. Ze hadden veel kleine dealertjes, maar konden hun hand niet achter de grote baas krijgen. Eva was constant geïrriteerd, bleef maar tegen hem zeggen dat ze met Wolfs de klus al lang had geklaard. Dat die tenminste meedacht. Na een paar dagen begon ze alleen verdachten te verhoren, zonder hem te verwittigen. Ze maakte connecties tussen getuigen en verdachten die hij in de verste verte nog niet eens zag. Hij vond het haar theorie allemaal vergezocht, waardoor zij nog minder met hem deelde.
Na ongeveer een week liep ze het kantoor uit en deelde hooghartig aan hem mee dat ze undercover ging en hij zich niets van haar moest aantrekken. Hij moest gewoon Wolfs, bij diens terugkomst, het dossier op haar bureau geven en tot dan zou zij undercover al wat bewijzen verzamelen en samen met Wolfs de zaak afronden. Hij had nog geprobeerd haar tegen te houden, maar tevergeefs. Als een geslagen hond en met zijn staart tussen zijn benen, was hij bij Mechels gaan aankloppen. Hij had haar de situatie uitgelegd en Mechels had woedend gereageerd. Hij had wel verwacht dat ze boos zou zijn op Eva, maar ze was dat ook op hem. 'Hoe kon je haar laten gaan? Hoe moeilijk kan het zijn om gewoon samen te werken?' had ze geschreeuwd. Ze had het dossier uit zijn handen getrokken, de telefoon genomen en naar Wolfs gebeld.
Een dag later was deze het bureau binnengestormd. Wolfs had hem tegen de muur gesmakt en geroepen 'Waar is Eva, klootzak? Waar is ze? Hoe moeilijk kan het zijn? Twee weken moest je met haar samenwerken en jij laat haar meteen de eerste beste stommiteit begaan? Ik hoop dat ze ongedeerd is of ik zal je...'. Gelukkig was Mechels ertussen gekomen. Ze had uitgelegd hoe de samenwerking verlopen was en argwanend had Wolfs het dossier van hem aangenomen. Mechels had Wolfs toen geheel overbodig gesmeekt: 'Alsjeblieft Wolfs, we hebben echt geen idee van wat Eva van plan is of welk verband zij heeft gezien. Kan jij het dossier inkijken en ons vertellen wat Eva op het spoor is? Kan jij achterhalen welke denkconstructie ze gemaakt heeft en waar ze nu is?'. Wolfs had alleen maar geknikt. Hij was gaan zitten en terwijl zij hem afwachtend aankeken, had hij het dossier doorgenomen. Hij had enkele aantekeningen gemaakt. Toen Wolfs op het punt stond om deze te vergelijken met het kladblaadje met Eva's aantekeningen had hij nog tegen Wolfs gezegd 'Begin er maar niet aan, dat geschrift van haar kan niemand ontcijferen'. Wolfs had hem hierop een vernietigende blik toegeworpen en uiterst kil geantwoord: 'IK wel.'

'Ik weet wat ze denkt. Ja, ik weet waar ze zit.' had Wolfs een uur later geroepen. Ook hij had het niet nodig gevonden om uit te leggen hoe hij aan zijn conclusie was gekomen. Blijkbaar had Mechels dat nog gepikt ook, want Wolfs had meteen de leiding mogen nemen over Eva's reddingsoperatie. Enkele uren later zat Eva weer veilig achter haar bureau en had ze, samen met Wolfs, een hele drugsbende opgerold.

'Pff' zuchtte Ferdy aan het einde van zijn betoog. 'Echt Dick, hoe die man dat volhoudt, begrijp ik niet. Ik voel mijn maag al keren bij het idee dat ik opnieuw één dag met haar zou moeten werken. Laat staan meer dan tien jaar! En daarnaast woont hij er ook nog eens mee samen! Ik zou gek worden!'
'Tja, dat bevestigt alleen mijn vermoeden...' zei Dick met een triomfantelijke glimlach terwijl Ferdy hem vragend aankeek.
'... dat ze een fantastisch beest in bed moet zijn!'