Six

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Bea

Naiilang ako.Hindi dahil sa mga matang pinagmamasdan ang mga galaw naming dalawa.Hindi rin dahil hindi ako sanay kumain sa labas ng may kasama.Kung hindi,dahil dito sa gwapong kumag na makalaglag panty ang ngiti habang nakapangalumbaba sa harapan ko.

Damn.Damn.Damn.

Bakit kapag siya ang gumaganon ang cute?Bakit kapag ako,mukha akong bulldog na inaantok?

Huhu.Unfair.

"Ang tagal,gutom na 'ko."nakangusong sabi ni Chase,nasa akin pa rin ang tingin.Natawa ako.

"Kareklamo mo naman.Gutom na gutom lang?" Tumango siya. "Kawawa ka naman."

"Kawawa?Tssk.Pwedeng-pwede kaya kitang kainin."

Silence.

Napapakurap ko siyang tinitigan.Natigilan talaga ako.Anong...?

"Hahahah!"kaagad nag-init 'yung leeg ko papaakyat sa pisngi nung narealize ko 'yung meaning ng sinabi niya.Tawa ng tawa si Chase.'Tong gagong 'to talaga,ayan tuloy nagblush ako.

Sa hiya ko ay wala na akong ibang nasabi man lang o nagawa kung hindi ang bilutin ang tissue na nakalapag sa table naming dalawa at ibato 'to sa kanya.Naiwasan niya naman ito kaagad.

Mabilis kumilos si gago.

"Shut up Chase!"

"Make me."

Napakagat ako sa labi.

Chase is annoying.I found that out yesterday and he just proved it earlier habang nagjajogging kami.'Yung kulos niya,hindi katulad sa iba,ay nakakatuwa.May pagkamalandi rin siya pero feel ko pa rin naman 'yung pagiging gentleman niya.

All in all,thumbs up siya sa akin.

Nandito kami ngayon sa pinakamalapit na bukas na restaurant sa park.After kasi naming magjogging ay uuwi na sana ako pero pinilit ako ni Chase na samahan siyang mag-almusal dito.

Gutom na gutom na daw siya.Gusto ko nga sanang tumanggi pero masyado siyang malakas magpaawa kaya eto,ending,pinapasakit niya ang ulo ko.

Kakilig nga eh.

I mentally smacked myself,hard,for thinking such irrational things.

Nung sa wakas ay dumating na ang order namin ay kaagad niyang simulan ang pagkain sa burger niya.Gutom na ata talaga.

All the while,pinapanood ko lang siya.

He's likable naman in any angle.Ngayon ko lang din napansin 'yung tanda niya sa kaliwang pisngi at sa baba.

Hindi na ako nakaiwas pa nung biglang nag-angat ng tingin si Chase.He tilted his head to the side,siguro ay ayon 'yung way niya ng pag-aangat ng kilay.

Manly.

"Ah may dumi ka sa mukha."palusot ko nalang habang napapakamot sa batok.Kumunot ang noo niya dahil doon.Kumuha siya ng tissue at pinunas ito sa pisngi niya.

"Meron pa?"tanong niya.Umiling ako at nagthumb's up.

"Okay na."

Napailing siya habang ngingisi-ngisi.Luh.Ano problema nito? "Palusot pa."ibinaba niya 'yung burger niya at humigop doon sa inorder niyang hot chocolate. "Halata namang nakatitig ka lang.Don't worry,hindi naman ako magagalit basta ba ikikiss mo 'ko."

"Who says tinititigan kita?"

"Huli na sa akto umaalma pa."

"Ang yabang ah."

"I'm just stating the fact."

"Fact your ass."

"I prefer your ass more."

Silence nanaman.

Kru.Kru.

Did he just....?

Without giving a warning,pinagsisipa ko ang tuhod at binti niya.Gulat siyang napaprotesta sa sakit.

Me being me,wala akong pake.

"Aray Bae that hurts!"

"Wala akong pake.Manyak mo!"

"I'm not a manyak Bae.I'm just voicing my thougts about wanting to---"

"Shut up!Shut up!Shut up!"

Tinakpan ko ng kamay ko ang bibig niya.

This annoying guy!Binabawi ko na pala!Hindi pala siya likable!

"Hew bewa puwt yow hawnds awew fwom mwa mwamwth."

"Manahimik ka hindi kita maintindihan!"

"Bewa pwut twis waway."

"Ano----Did you just lick my hands?"

Nahila ko papabalik sa akin ang kamay ko nung naramdaman ang dahan-dahang pagdila niya dito that sent shivers down my spine.

Nagtaasan 'yung mga balahibo ko dahil doon.

I gave him a stunned look.

"I did."he said with a full grin before winking at me.

Mahabagig langit!

Napahigop nalang ako sa hot coffe ko dahil sa inis.

Ano ba 'tong pinasok ko?

HINDI ko mapigilan ang ngiting kumakawala sa labi habang naglakakad ako papauwi sa bahay.

Kasi naman,si Chase,argh!Kahit na kasi ang lakas niyang mantrip,I still find him kinda amusing.

Ewan ko ba.Sobrang naenjoy ko nga ata 'yung compony niya to the point na I already lost track of time.Nagulat pa ako nung sinabi ni Chase na nine na ng umaga.Tirik na pala ang araw.Meaning na almost three hours kaming kumain at nagkwentuhan.

Wow.

Binuksan ko na 'yung gate.Papasok na sana ako when I heard shouts coming from inside.My smile instantly fade.

Is that...

Hindi ko na nagawang isara pa 'yung gate dahil dali-dali akobg tumakbo papasok as the realization hit me.

'Yung kambal 'yung nag-aaway!

Nakalock 'yung pinto kaya ginamit ko pa 'yung susi ko para buksan ito.At oo nga.Tama ako.Sina Clifford at Tamaki ang bumungad sa akin.Pareho silang nakahawak sa colar ng isa't-isa at nagliliyab ang mga mata.

Napakagat ako mg madiin sa labi.

"Tamaki?Clifford?What the fuck?"bulalas ko bago ko pa ito maisip.Dahil doon ay dahan-dahan akong nilingon ni Clifford.It's as if ngayon niya lang nalaman na nandito ako.

I unconciously stepped back dahil sa masamang tingin na ipinupukol niya sa akin.

"None of your fucking business Isabella."mababa ang boses ni Clifford,nakakatakot.Napayuko nalang tuloy ako.

'Wag naman sana akong traydurin nitong mga luha ko.

"I'm..."

"No Bea.He's not worth your apology."pinutol ni Tamaki ang gagawin ko sanang paghingi ng tawad at pagkayari'y itinulak niya papalayo si Clifford. "Back off."maangas na angil niya pero imbes na sundin ay nginisihan lang siya ng kakambal.

"Yeah right."he retorted,glaring into Tamaki.Sa kanilang dalawa,si Tamaki ang mas mahaba ang pasensya kaya nagulat ako nung bigla nitong sinunggban ng kamao ang kakambal niya.

Damn.Damn.Damn.

Kaagad akong kumilos at pumagitna sa kanila.I can feel the adrenaline pumping inside of me.

"Tama na!"Clifford's fist is in mid-air as I shouted.Kung hindi niya siguro ako napansin ay baka sa mukha ko naglanding ang suntok niya.

Putcha.Montik na 'yon ah.

Napalunok akonng madiin nung nagtama ang paningin naming dalawa.Clifford's eyes are filled with rage,pero I swear,nakita ko itong napalitan ng guilt ng isang saglit.Kapareho ng ekspreayon ni Tamaki kagabi bago ito tuluyang nablanko.

"Bahala kayo diyan."malamig ang boses ni Clifford,'yun tipong parang kami na 'yung pinakawalang-kwnetang taong nakilala niya.Pagkayari ay nilagpasan niya ako at lumabas na ng bahay,slamming the door in the process.

Walang nagsalita sa amin ni Tamaki.Wala ring nagtangkang kumilos.

"Tamaki---Bea."we both said at the same time.Nagkatinginan kami at saka napabuntong-hininga nalang.Ang awkward grabe.

"Huwag mong pansinin si Cliff.Gago lang talaga 'yon."he stated.Napasuklay naman ako sa buhok.

"I know.Pero ano bang nangyari?Dumadalas ata away niyo lately."

"Wala lang 'to.'Wag mo nang pansinin."

"Pero--"

"I mean it Bea.Go upstairs.Let me chill down a little."he deadpanned.Wala na tuloy akong nagawa kung hindi ang tanguan nalang siya at sundin ang inutos niya.

Pumanik ako sa taas at dumiretso sa kwarto ko.Pagkayari ay sumalampak ako sa kama.

It's not the first time na nakita kong nag-away 'yung dalawa pero it seams like it is the worst.

Dati kasi ay puro lang sila salitaan.Pero ngayon.Hay.Bakit ba kinailangan pa nilang magpang-abot?

Oh god.Sana naman hindi 'to dahil sa akin.Napahilamos ako sa mukha ng dahil sa naisip. Pero seriously speaking,malaki ang chance na ako ang pinagmulan ng nangyari.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro