Five

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Bea

"Bea."napatigil ako sa paghuhugas ng pinagkainan when Tamaki suddenly showed up inside the kitchen.

Nagtataka,nagpunas muna ako ng kamay bago ko siya nilingon.

"Bakit?"mahinahong tanong ko.Nakasandal siya sa dining table.Hindi ko siya matingnan sa mata kaya para hindi niya mahalata iyon ay nagtungo ako sa ref at kumuha ng maiinom doon.

"Sino 'yon?"sumulyap ako sa kanya at saka ibinaba ang hawak na baso.

"Anong sino?"

"'Yung nandito kanina."

Teka nga.Nag-uusisa ba siya?Wow ah.

"Ahh.Si Chase.Remember?"

"No.That's not what I mean."

"Eh ano pala?"

"Ano mo siya?"

Natigilan ako at napakagat sa labi.Concern ba talaga si Tamaki? "He's a friend of mine."

Sinalubong ko ang tingin niya pero hindi rin nagtagal iyon dahil nailang ako kaagad.Awkward.Nakakatawang isipin kung gaano ako kakomportable sa isang taong kakikilala ko lang habang ang mga pinsan ko,ni hindi ko man lang matingnan sa mata.

Naiangat ko ang tingin nung naramdam ko ang paghawak ni Tamaki sa dalawang balikat ko.Kunot ang noo,our eyes met.

Is that guilt I saw in his eyes?

"Tamaki."mahinang nasabi ko,halos pabulong.

Napabuntong-hininga siya.

"Bea.Listen.Alam kong hindi na tayo katulad ng dati."muli akong napaiwas ng tingin dahil sa sinabi niya.Dahil nagbago ka.Nagbago ako.Nagbago ang lahat.At kasalanan ko 'yon. "Pero please,always remember na nandito pa rin ako,as your cousin.Hindi ako galit sa'yo Bea.And I know for a fact na hanggang ngayon ay sinisisi mo pa rin 'yung sarili mo sa nangyari."my chest tightened at that.

Tamaki.

Nag-angat ako ng tingin.Akala ko kakayanin kong hindi maiyak sa ganitong sitwasyon.Pero putcha.Akala ko lang pala.Dahil the moment na nagtama ang mga mata namin,isa-isa nang pumatak ang mga luhang sobrang tagal ko nang kinikimkim.

Tamaki hugged me,tight.

"I'm sorry.I'm really...Really sorry.Hindi ko sinasadya.Hindi ko.."hindi ko man lang nagawang ituloy 'yung sasabihin ko dahil sinabayan na ito ng sunod-sunod na mga hikbi.

Tamaki is rubbing my back in a soothing way.And I don't have an idea why even though I'm crying,I still feel safe,relaxed and assured.

Like old times.

I fucking wanna bring back old times.

ALAM niyo 'yubg pakiramdam na magigising ka dahil kumakalam ang tiyan mo?'Yung para bang naalimpungatan ka lang tapos pagbangon mo,mararamdaman mo ang matinding gutom na kumakain na sa sistema mo.

Ganoong-ganoon kasi ang nararamdaman ko ngayon.Pero dahil tinatamad pa ako,I tried on going back to sleep again.Alas kwatro palang ng madaling-araw for all saint's sake.Sabado ngayon uy!

Gutom na ako.

Damn.

Walang-gana,natatanga,nanlalata,umalis na ako sa pagkakahiga at nagdiretso sa CR na nasa baba.

Bakit ba kasi dadalawa lang ang CR sa bahay na 'to?'Yung isa pa nasa loob ng kwarto ni Clifford.Alangan namang bulabugin ko siya ng ganito kaaga.Masapak pa 'ko nun.'Di pa naman kami close.

Naghihilamos ako ng mukha nung napatitig ako sa repleksyon ko sa salamin.At putcha.Magang-maga 'yung dalawang mata ko.

Napasuklay nalang ako sa sobra sa gulong buhok at napasandal sa sink.

Masyado ko atang matagal inipon 'yung mga luhang iniiyak ko sa dibdib ni Tamaki kagabi kaya namaga ng ganito 'tong mga mata ko.Pero in all fairness naman,ang sarap sa pakiramdam.It's as if a weight is lifted off my shoulder.

'Yun bang kahit wala kaming ibang sinabi o ginawa pero pakiramdam ko ay ang dami nang nabago.

No.I prefer to say na may bumalik na sa dati.

Hayys.

Sana nga ito na 'yung maging simula.

Pagkayari kong ayusin ang sarili ay lumabas na ako sa banyo.Dumiretso ako sa fridge.Wala ako sa mood magluto kaya mansanas at gatas nalang ang kinuha ko at kaagad nilantakan.

Makapagjogging.

After brushing my teeth,nagpalit ako ng damit,nag-ipit ng buhok,nagrubber shoes at pagkayari'y nilock ang bahay.Tulog pa 'yung dalawa kaya no need na magpaalam.

As if namang may pakialam sila.

May malapit na park dito sa lugar namin.I often jog there.Kapag sinipag naman ay sa malapit na subdivision.Pero dahil tinatamad ako ngayon,sa park ang tungo ko.

Pagdating ko doon ay madilim pa pero marami na rin ang mga nagjajogging na katulad ko.Some of them smiled at me,I smiled back in response and plugged in my earphone.

Nagistreching muna ako bago nagsimulang tumakbo.

Eversince ay hilig ko na ang pagjajogging.Anything that includes sweating and being hit by the cold wind actually.Ang sarap lang kasi sa feeling.Lalo na kapag naramdaman ko 'yung malamig na pawis na tumutulo sa leeg ko kasabay ng pag-ihip ng malamig na hangin.

Relaxing.Gross but still,relaxing.

Pagkayari kong makaisang-ikot ay huminto muna ako saglit to steady my already ragged breathing.Inilabas ko ang cellphone ko at nagsimulang maglakad habang namimili ng kantang papatugtugin.

"Aray."napahinto lang ako when someone suddely bumped into me.Hindi ko nakita kung sino dahil nakayuko ako at dahio nakalagpas na siya sa akin,kinailangan ko pang lumingon.

Masama ang tingin,natigilan ako when Chase's bright smile caught my sight.

Ang gwapo niya talaga.

Napalunok ako.And as if on cue,Ngiti by Ronnie Liang blasted through my earphones.

Nakakainis pa dahil tamang-tama ito sa eksena.

Minamasdan kita
Nang hindi mo alam

Inalis ko 'yung bud na nasa kanan ko habang tumutugtog pa rin 'yung nasa kaliwa.Tinaasan ko siya ng kilay.

"Chase?"nagtataka kong ani,pinipigilan na mangiti.Poker face kung poker face.

"Goodmorning to you too Bea."sarkastiko niyang sagot na sinundan ng isang pang-commercial model na tawa.Hindi na tuloy umubra ang poker face powers ko at napangisi na rin ako.

Sa iyong ngiti
Ako'y nahuhumaling

Nakakainis si Chase!Masyadong nakakahawa 'yung mga ngiti at tawa niya.Ang welcoming pa ng personality.Kung baga sa pelikula at mga libro ay siya palagi 'yung bubbly na bestfriend.Ang kaibahan lang,mukhang dito sa istorya ko,siya ang magiging bida.

Stupid me.Ano-ano nalang pumapasok sa isip ko.

"I know I'm drool-worthy.Take a picture Bae,it will last longer."mahangin na aniya.

I rolled my eyes playfully. "Bae your ass.Feeling close lang?May nickname agad ah."

Nagulat nalang ako nung biglang lumapit 'tong gagong 'to sa akin at inakbayan ako.Nanlalaki ang mga mata ko siyang tiningnan.

Ang pangalan mo
Sinisigaw ng aking puso

"Ayan Bae,close na talaga tayo."he whispered into my ear.

'Yung paghinga ko,grabe.Kung kaninang tumatakbo ako ay hinihingal na 'ko,iba pa ang nararamdaman ko ngayon.Ang bilis ng tibok ng puso ko putcha.

Sana hindi ako nakanganga.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro