Pov: Laura

Verbaasd ga ik in de zetel naast Michelle en Niall zitten.

'Michel?' fluister ik en slik de brok in mijn keel weg. 'Heb, heb je een ziekte? Leukemie?'

Ze kijkt me met betraande ogen aan waardoor ik haar in een knuffel trek. 'Hebben ze je achter gelaten doordat je een ziekte hebt?'

Ze knikt zachtjes. 'Hoe weet je dat?'

Ik glimlach slap. 'Ik euhm... Ik heb het zowat het tegenovergestelde van jou meegemaakt.'

Ze knikt zachtjes en kijkt naar de jongens die ons glimlachend een knuffel geven.

'Chelle, beloof wel dat je niet meer weg loopt hé,' zegt Liam bezorgd waardoor Michelle knikt. 'Ja, zal ik niet meer doen.'

Liam knikt. 'Wil je dat ik een afspraak maak om te zien dat je ziekte erger wordt?'

Hij kijkt haar bezorgd aan waardoor ze haar schouders ophoudt. 'Als het moet?'

Liam knikt. 'Ik zal zien. Maar eerst moeten we het ergens anders over hebben.'

Ik kijk nieuwsgierig naar Liam. 'Wat dan?'

Hij lacht. 'Dat wou ik net zeggen. Er komen sebiet vier jongens om kennis te maken. Ze komen morgen terug om soort van op jullie te passen omdat wij moeten repeteren.'

Ik kijk hem bang aan en slik. Jongens! Nog meer jongens!

'Wanneer komen ze?' vraagt Michelle die mijn bange gezicht ziet. 'Ik denk binnen een paar minuten.'

We knikken allebij en horen dan de bel.

'Of nu,' mompel ik en zie hoe er vier jongens voor ons komen staan.

'Hey ik ben Michael en dat zijn Luke, Ashton en Calum,' zegt een jongen met gekleurd haar dat ik best wel cool vind. Hij lijkt me echt zo'n coole jongen!

'En jullie zijn?' vraagt Luke die afwachtend naar ons kijkt.

Ik zie dat Ashton naar Michelle kijkt alsof ze elkaar al gezien hebben en houdt dan zijn schouders op.

'Ik ben Michelle en ben 17 jaar,' glimlacht Michelle en kijkt daarna mij aan.

'Euhm ik ben Laura en ben 14 jaar,' zeg ik en haal een hand door mijn haar.

'Leuk jullie te ontmoeten!' roept Calum blij die begint te springen waardoor ik mijn wenkbrauwen ophoud. Ze zijn nu al raar...

Michael komt naast mij zitten waardoor ik dichter tegen Michelle ga zitten die haar arm om mij heen slaat. 'Het is goed,' fluisterd ze waardoor ik zachtjes knik.

Michael kijkt me vrolijk aan. 'Je hoeft niet bang te zijn van me hoor. Ik ben heel leuk!'

Nu begin ik zachtjes te lachen. Hoe kan je dat over jezelf zeggen?

'Je hebt cool haar,' grinnik ik waardoor hij een grote glimlach op zijn gezicht krijgt. 'Ik mag je nu al!'

Ik moet mijn lach proberen in te houden en kijk naar Michelle die in gesprek is met Ashton.

'Ow ja meiden jullie moeten overmorgen al naar school, is dat goed?' vraagt Harry voor het onderwerp te veranderen waardoor ik stil voor me uit kijk. Dat wil ik niet! Ik haat school! Nou ja leren is kei leuk, maar de kinderen in de school niet!

'Jullie gaan gewoon naar de zelfde school, goed hè?'

Michelle knikt waardoor ik ook knik. Ik ga sowieso nog meer gepest worden nu ik pleegvaders heb!