119. Lieke

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

We zijn nu een paar dagen verder en we zijn ook weer terug in Nederland. Sierra en de jongens logeren bij Lenora en mij, wamt dat past. Vandaag is donderdag, de dag waar ik al de hele week naar uitkijk. Het is 1.03 in de ochtend nu, en ik sta voor mijn auto buiten te wachten. Als de voordeur open gaat en er een persoon naar me toe komt lopen, wacht ik heel even.

Dan steekt hij zijn pink op en glimlach ik. Ons teken. Meteen loop ik naar hem toe en geef hem een kus, en dan stappen Cal en ik allebei in de auto. Voordat we weggingen hebben we al afgesproken welke liedjes we gingen opnemen, en ik wilde er ook nog een in mijn eentje en hij ook.

Als we aankomen begint hij met een cover van Nobody Gotta Know en ik glimlach.

You should come with me tonight
Take the time with me tonight
We can feel free tonight, nobody gotta know

Drie keer raden waar het over ging. Ik film hem even als hij zingt en dan ben ik aan de beurt. Ik zet een koptelefoon op met de muziek en ga in de kamer staan.

Our secret moments, in a crowded room
They got no idea, about me and you
There is an indentation in the shape of you
Made your mark on me, a golden tattoo

Nadat de muziek stopt komt Cal weer de kamer in en nu doen we samen A Million Dreams van the Greatest Showman. Zo gaat het best wel lang verder, niet dat we super serieus bezig zijn ofzo, er word veel gelachen en geknuffeld.

Donderdagnachten zijn eigenlijk een soort inhaalnachten. Inhalen van een week lang elkaar geen kus kunnen geven, een week lang elkaar niet als vriendje of vriendin kunnen behandelen en een week lang geen aanraking.

Nu dat we weer terug op weg zijn naar huis is Cal aan het rijden, en zijn hand ligt op mijn bovenbeen.

"Waar denk je aan?"

"Aan ons." Ik ken Cal al twee jaar. Heb bijna een jaar een relatie met hem gehad, en toch heb ik, in deze nieuwe relatie, nog nooit gezegd dat ik van hem hou.

"Positief of negatief?" Ik grinnik even kort.

"Zeer positief. Alleen ik was aan het nadenken over wat de rest zou doen als ze erachter komen dat we-"

"Het is Luke, of niet soms?" Ik knik. Hij glimlacht even naar me.

"Hij vermoord me heus niet."

Na een half uurtje komen we weer terug thuis. Ik doe zo zacht als ik kan de voordeur open en trek Calum naar binnen. Dan lopen we hand in hand de woonkamer binnen om de autosleutels weg te leggen. Als ik de woonkamer in loop gaat mijn vrije hand op zoek naar de lichtknop. Als ik hem vind druk ik hem in en word meteen door vijf paar ogen aangekeken. Lenora kijkt echt intens gelukkig want ik en Calum staan hand in hand. Luke daaremtegen..

"Ik vermoord je, Hood."

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro