14. Lenora

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

"Ezelen is stom"zeur ik. "Jij bent stom" zegt Micheal. "Oh echt?" Vraag ik hem. Hij knikt grijnzend. "Kom vechten dan you fake betch" zeg ik tegen hem terwijl ik mijn handen in vechtpositie doe. Hij staat op en doet hetzelfde. Dan als we gaan "vechten" knuffelt hij me. "Nah ik mag je wel kleintje" zegt hij. Ik grinnik. "Thanks"zeg ik. "Ik mag mij ook" zeg ik tegen hem. Hij kijkt me aan met een meen-je-dees blik terwijl Ashton heel hard aan het lachen is. Ash's laugh is cute.

"Thanks" zegt ashton. Fuck "whut?" Vraag ik. Zeg aub dat ik dat niet hard op heb gezegd. "You are cute too"

Ik kijk hem met grote ogen aan en schud mijn hoofd weer net voordat ik weg wil lopen pakt hij mijn hand. "Sorry.. ik weey niet waarom je het zo erg vind om complimentjes te krijgen maar sorry" zegt hij schuldig. Nu voel ik me schuldig. Fml. Ik besluit hem een knuffel te geven.

Even een moment voor ashtons knuffels. Hij knuffelt je stevig doet zijn hoofd in je nek en wrijft over je rug. Of te wel PER-FECT. "Tis niet jouw schuld ik doe gewoon moeilijk" zeg ik tegen hem. Dan loopt Calum boos naar binnen. "Yo you okay?" Vraag ik meteen. " ja helemaal perfect hier is dat ding dat je had geschreven" zegt hij en hij geeft het terug aan me. Oh.

Ik zucht vervormmel het papier en gooi het in de prullenbak. "Ik ga naar Lieke" zeg ik tegen ze. Ik loop weg van ze en ga meteen naar lieke toe. Dat ding die ik eerder nodig had is trouwens een klein glazen kettinkje. En die had ik dit keer gelukkig wel bij me. "Het Liek? Zullen we de stad verkennen even ons hoofd leeg maken?" Vraag ik aan der. Ze is stil maar knikt. Ik zucht zachtjes. "Lets go" zeg ik en vervolgens loop ik uit de bus. Samen lopen we door straatjes in de stad.

Mag ik eerlijk zeggen dat ik geen idee heb waar we zijn en wat we aan het doen zijn?

"Hey um wat was er aan de hand met Calum..?" Vraag ik aan haar. "Nou... hij vroeg me of ik een vriendje had en toen appte Chris me ineens" zegt ze. Langzaam borrelt er woede in me op. We kunnen allemaal wel bedanken dat ik nu waarschijnlijk heel erg op der ga letten om er zeker van te zijn dat die dude niks flikt. Wordt leuk. "En toen zei ik perongeluk ja en daarna zei ik vragend nee. Ik bedoel ik heb geen vriendje maar ik weet niet wat er gebeurde"zucht ze. Ik glimlach een beetje. "Het komt wel goed het feit dat hij daar zo op reageerd zegt wel veel tho" zeg ik met een grijns. "Ga toch weg" zegt ze met een rood hoofd. "Hoelaat is het eigenlijk?" Vraag ik aan haar. "Um 6 uur" zegt ze dan. We kijken elkaar aan. "Shit" zeggen we tegelijkertijd.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro