Lenora is net gaan slapen. Ashton ligt nog dood op de grond, Mike zit op de bank op zijn telefoon en Luke zit naast mij. Ik heb honestly geen idee waar Calum is. Ik sta op en pak mijn laptop, doe hem open en ontgrendel hem.

"Je achtergrond, is dat je familie?" Ik knik, en open mijn fotomap van de tour. Ik laat een paar foto's aan Luke zien, selecteer de slechte en verwijder die, en praat wat tegen Luke, maar hij is niet aan het opletten. Op een gegeven moment ben ik er klaar mee en klap mijn handen voor zijn gezicht. Hij schrikt op uit zijn 'trance' en kijkt me aan.

"Wat?" 

"Laat die foto nog eens zien?" Ik ga naar mijn homepagina en laat de foto aan Luke zien. 

"Je was echt schattig vroeger. Wie is dat?" Hij wijst naar een jongetje dat maar half op de foto staat. Het jongetje heeft blauwe ogen en krullen. 

"Mijn broertje. Ik heb hem niet meer gezien sinds ik 3 ben, bijna twintig jaar dus."

"Wat is er met hem gebeurt?" vraagt Michael, die ineens komt mengen.

"Hij werd eerder geadopteerd dan ik. Sterker nog, hij werd geadopteerd. Ik niet." De mond van beide jongens vallen open. Dan staat Luke op en gaat koortsachtig op zoek naar zijn telefoon. Als hij hem gevonden heeft loopt hij de kamer uit en Calum loopt de kamer in. 

"Dude, je vind hem echt leuk he?" fluister Mike, en ik sla hem zachtjes. "Je hele gezicht licht op als hij de kamer inkomt. Tsk, liefde." Ik moet lachen en leun achterover. Dan pakt Michael mijn laptop af en gaat samen met Calum foto's kijken. Uiteindelijk komen ze bij een filmpje en geïnteresseerd klikken ze de 'play'-knop. Het is een filmpje van mij achter de piano, terwijl ik When The Party's Over van Billie Eilish zing. Weer word het helemaal stil in de kamer. Uiteindelijk ben ik klaar met mijn eigen stem en pak mijn laptop af om hem naar de volgende foto te klikken.

Dat had ik niet moeten doen. 

"Wat is dat?" Vraagt Michael geamuseerd. 

"Een schilderij." zucht ik. Mike moet lachen en ik steek alleen maar mijn middelvinger naar hem op. 

"Het is heel mooi." Ashtons stem verbreekt de stilte, hij staat ineens achter ons mee te kijken. 

"Het is een schilderij van mij, wat verwacht je?" Zegt Calum, ook licht lachend.

Ik klap boos mijn laptop dicht. Nu moet hij ophouden met zijn grote ego. 

"Het ging per ongeluk dat het op jou leek. En om eerlijk te zijn is dit 1 van de lelijkste die ik heb gemaakt. Die van Mike was veel beter gelukt." zeg ik, met een gemene toon in mijn stem. Michael begint nog harder te lachen, Ashton maakt een 'ooooh' geluid en Calum kijkt me gewoon aan. Dan sta ik op.

"Oh, en mocht je het willen weten, Lenora heeft die foto genomen voordat ik het hele doek weer zwart heb geverfd." Ik loop met mijn laptop terug naar de tourbus, doe mijn jasje uit en dan hoor ik Lenora huilen. Meteen ren ik naar haar toe.

"Babe, are you okay?" ze schud haar hoofd en ik trek haar in een knuffel. Ze begint in mijn schouders te huilen en ik aai haar maar over haar haar. Ik fluister dat het wel goed komt in haar oor en na een paar minuten valt ze in slaap. Ik laat haar rustig op de bank liggen en loop naar de badkamer. Als ik in de spiegel kijk word ik boos.

Ik heb nog steeds het gele shirt aan, een geel shirt dat, nu ik er over nadenk, helemaal niet van mij is. Ik trek het uit en gooi het in een hoek. Weer kijk ik in de spiegel, nu met blote armen. De roze lijntjes zijn duidelijk zichtbaar op mijn witte armen. Ik ga op de grond zitten en kijk ernaar.

De tranen stromen over mijn wangen en uiteindelijk kan ik er niet meer tegen en krab een van de nieuwste lijntjes weer open. De warme druppels over mijn houd voelen vertrouwd, en meteen heb ik een hekel aan mezelf. Ik laat mijn hoofd tussen mijn benen zakken en huil. Het bloed druppelt ondertussen op de badkamervloer.

Na een paar minuten val ik ook in slaap.