4 uur snachts. En een stil huis. Ik loop in mijn eentje rond, en kijk ook rond.

Lieve, lieve Noortje en Luke en Cal en Ash en Mike,

Het spijt me, maar ik kan niet blijven. Wat jullie hebben bedacht, je zou misschien denken dat dat zou werken maar ik ken Chris. Hij stopt niet tot hij heeft wat hij hebben wil.

De pen blijft even boven het papier zweven.

Mij dus. Ga me niet zoeken, want als het kan kom ik terug. Na vandaag zijn er twee mogelijkheden. Of ik win en kom terug, of Chris wint en dit is mijn vaarwel naar jullie.

Ik slik. Dan sta ik op en loop naar de zolder. Ik heb de hele avond doorgewerkt. Nu is er niet alleen een schilderij van Lenora en Calum, maar ook van Luke, Ash en Mike. En van mij.

Luke, happy birthday. Het spijt me zo erg dat ik je alleen laat op je verjaardag. Je cadeau ligt boven, op de zolder. Je hebt er waarschijnlijk niet heel veel aan, maar ik wilde je op zijn minst iets geven. Een knuffel gaat hem niet worden. Als je Liz weer spreekt, zeg dat het me spijt dat ik haar nooit heb kunnen leren kennen. En vergeet alsjeblieft nooit dat, mocht ik niet meer terugkomen, ik er altijd zal zijn. Misschien niet meer naast je, maar wel boven je.

Mike, don't be stupid. Dat is alles wat ik je vraag. Nu dat ik er niet ben om je tegen te houden met stom doen, kan je het dus doen. Maar doe het alsjeblieft niet, want ik ben er niet meer om je op te halen.

Ash, zorg goed voor Noortje. Als ik erachter kom dat ze ook maar 1 minuut pijn heeft geleden door jou toedoen, maak ik je af. :)

Ik sluip naar de logeerkamer, waar Mike, Ash, Cal en Luke liggen te slapen. ik loop richting Cals koffer en trek daar moeiteloos een gele trui uit.

Cal, bub, nog een keer. Het spijt me zo dat ik er misschien niet zal zijn om al die dingen mee te maken waar we het over hadden. Dat ik niet kerst met je kan vieren, en vuurwerk kan afsteken met nieuwjaar. Dat we geen sneeuwballengevecht kunnen houden en dat we niet om twee uur snachts kunnen dansen in de keuken. Ik hou van je, Cal, ookal heb ik dat nooit eerder gezegd. Ik hou van je met alles wat ik heb, en meer.

De trui trek ik aan. Dan loop ik naar Lenora's kamer en pak een kleine ketting met een bloemetje van haar.

Noortje, sorry. Ik heb je ketting gestolen, en ik ben weggegaan zonder doei te zeggen. Ik ben de sleutels alweer vergeten en heb de kaarsjes niet uitgeblazen. Al die kleine dingetjes waar je zo boos om werd, en ik leerde het nooit. Maar ik beloof je, als ik terugkom doe ik het allemaal.

Ik leg de brief neer en doe de deur dicht. Gele trui aan, ketting om, telefoon in mijn hand. En geen geloof dat het goed gaat komen.

Het spijt me dat ik wegga zonder wat te zeggen, maar jullie zouden me alleen maar tegenhouden. Ik moet dit doen, niet Lenora of Luke. Ook niet Ashton of Mike, en Calum al helemaal niet. Ik ben de enige die Chris kan stoppen, en als dat me niet lukt, als hij mij stopt, dan..

dan moeten jullie weten dat ik zonnebloemen de mooiste bloemen vind.

Veel liefs, en hopelijk tot de volgende keer,

Lieke