71. Lieke

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

"Draai de auto om." zeg ik half jankend. Luke kijkt me niet begrijpend aan.

"Draai hem alsjeblieft om ik moet naar huis. Lenora-" Ik stort in. Luke seint naar de man dat hij de auto moet parkeren en geeft me een knuffel.

"Ik- Lenora- Calu-"

"Je gaat niet terug voor Calum. Dit is waar ik je voor gewaarschuwd had! Je had moeten luisteren!" zegt hij, met een hardere stem dan normaal. Ik probeer me los te maken uit zijn greep en stap de auto uit. Meteen word ik teruggetrokken door Luke en zie een auto voorbij racen, op de plek waar ik net nog stond.

"Ik ga niet terug naar Calum. Ik ga terug naar mijn beste vriendin." Terwijl ik kijk stap ik uit de auto, zodat ik niet overreden word. Ik ren terug naar mijn huis, Lenora's huis, en klop aan. Michael doet open, en ik storm meteen naar binnen.

"Waar-" ik haal een keer diep adem, "Waar is Lenora?" Mike wijst naar boven en ik ren half struikelend de trap op.

"Noortje?" Ik klop op haar deur en hoor haar zachtjes huilen. Als ik de kamer binnen wil lopen merk ik dat de deur op slot zit. Meteen ren ik weer naar beneden en ga koortsachtig op zoek naar de sleutel, de extra.

"Jongens, help. Ik moet een sleutel hebben met een klein eekhoorntje eraan, is heel belangrijk." Alle jongens helpen met zoeken, en uiteindelijk vind Calum de sleutel. Hij gooit hem naar mij over, veel minder hard dan ik verwacht had.

"Je bent een held." Dan ren ik weer naar boven en maak met trillende handen het slot open.

"Noortje, ik- ohmygod, het spijt me zo." Ik stort meteen in als ik naar haar kijk. Ze ziet er zo gebroken uit. Ik loop meteen naar haar toe om haar een knuffel te geven. "Noor, Plessers vergeef me. Ik wil je niet kwijt en ik kan niet geloven dat ik zo stom was en ik-" Ze kijkt me even aan.

"Ik hou gewoon ontzettend veel van je. Sorry, zo, zo sorry." Zeg ik met en zachte stem.

"Het is oké, ik had een timer gezet. Ik wist dat je terug zou komen." Ik moet even kort lachen en veeg dan een traan weg en geef haar een nieuwe knuffel.

Na een paar minuten gaat Lenora naar beneden en ik loop naar mijn kamer. Ik pak mijn telefoon en krijg meteen een berichtje binnen.

Unknown: hey Lieke! Dit is jade, van het park x

Me: jade, dat was je naam. Love iT

Jade💚🍀: heb je wat te doen morgen?

Me: nope, wil je afspreken?

Jade💚🍀: morgenavond, 6 uur bij het bankje

Me: i'll be there

Ik zet mijn telefoon uit en loop ook de trap af. Als ik de kamer binnenkom zie ik de hele groep zitten, inclusief Luke. Calum is iets aan het vertellen, en hij huilt.

Oh my God, hij huilt.

Alle hoofden kijken op als ik binnenkom. Ik ga er bij zitten en vraag wat ze aan het doen zijn.

"Hij is aan het uitleggen waarom hij- waarom." Antwoord Lenora.

"Begin maar weer bij het begin. Ik luister."

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro