Upada z hukiem wystrzału
I jak krew się rozlewa.
Wsiąka zaraz w ziemię
I karmi wszelkie drzewa.

Ucieka przed nią każdy
I schronić się próbuje,
Zasnówa na czarno niebo,
Nad nikim się nie zlituje.

W ostatnim akcie desperacji
Wbiegniesz między drzewa,
Lecz i tam cię dopadnie
Potężna Ulewa.