Na twee weken reizen door de ruimte vanaf de planeet Maga naar de Aarde zijn de ruimtereizigers eindelijk met de shuttle op de bestemming gekomen. Het is alleen niet hun eindbestemming, dat is hun eigen huis. En ze moeten dan ook nog thuis zien te komen zonder dat mensen merken dat ze net aangekomen zijn. Ze willen niet de aandacht trekken. De ruimtereizigers hebben namelijk gemerkt dat er niemand hen staat op te wachten. Zelfs de journalisten niet. Ze hebben dan ook niemand op de hoogte gebracht. Ze hebben niemand verteld, ook het commandocentrum niet, dat ze bijna bij de Aarde waren. Dat betekent dat niemand hen staat op te wachten, zelfs familie niet. De ruimtereizigers zijn daar eigenlijk wel verbaasd om, want een shuttle zou toch echt moeten opvallen, toch? Hoe dan ook, ze kunnen hun familieleden dan ook verrassen en dat gaan ze dan ook doen. Ze maken dat ze de shuttle uit komen en zich hebben omgekleed in de cabines. Zo snel als ze kunnen verlaten ze de shuttle en laten de ruimtepakken in de shuttle achter, zodat niemand hen met de tassen zien lopen waar de pakken in zitten.

De ruimtereizigers zijn sowieso te moe voor al die journalisten. Ze zijn er in ieder geval blij om dat deze er niet zijn en dat zij geen vragen hoeven te beantwoorden. Ze weten dat ze langer zijn weggebleven, mede omdat ze anders de Magiërs in gevaar zouden hebben gebracht en dat is nu niet gebeurd. Ze hadden zich anders echt enorm schuldig gevoeld als de Magiërs in gevaar zouden verkeren. Maar nu zijn ze veilig, althans dat hopen de ruimtereizigers, al kunnen alleen zij met Serena de planeet bereiken, want niemand weet dat Serena extra technische snufjes heeft toegevoegd die alleen zij kan bedienen. En verder weet niemand van hun verborgen talenten.

Serena is als eerste omgekleed en brengt iedereen op de hoogte dat ze eerst iedereen wil toespreken. Ze weet al wat ze wil zeggen en vraagt ook aan iedereen om naar de vergaderruimte in de shuttle te gaan en daar zo meteen rustig te gaan zitten. Zij zal er ook aan komen, maar eerst gaat Serena alle ruimtepakken en alle andere dingen opbergen en haar spullen pakken, want die nemen ze wel gewoon mee. Daarna kijkt ze of er niemand aan komt of de boel in de gaten houdt, waarna zij zelf ook naar de vergaderruimte gaat om de anderen toe te spreken, maskers meenemend.

"Lieve collega's. Ik weet dat jullie nu het liefst direct naar huis willen en dat is wat ik ook wil. We weten allemaal dat iedereen onze gezichten zullen herkennen, terwijl het nooit bekend is geworden wanneer wij precies aankomen of in de buurt van de Aarde komen. Een shuttle valt erg op, dus het is verbazend dat er nog niemand op de shuttle af is gekomen. Hoe dan ook. We zullen zo meteen onze eigen spullen meenemen in een normale tas. De ruimtepakken laten we hier, die vallen te veel op. We zetten ook ieder een ander masker op zodat we niet herkend worden, verstop de naad van de masker onder je kleren, zodat je niet ontdekt wordt zodra je je jas uit doet. En verder vertrekken we niet allemaal tegelijkertijd. We vertrekken om de beurt en gaan ieder onze eigen kant op. Ga alsjeblieft direct naar huis, des te minder hoef je op straat te lopen en des te kleiner is de kans dat je erop aangesproken wordt." Serena laat even een stilte vallen, voordat ze verder gaat.

"Nu wij allemaal wel een relatie hebben met iemand van Maga, zullen we zeker weten allemaal gewoon meegaan naar alle planeten die we nog gaan doen. We zullen elkaar een paar weken waarschijnlijk niet zien, omdat niemand weet dat we terug zijn. Maar ik zal zelf nog contact opnemen met de organisatie om de vergaderingen over de volgende planeet af te spreken. Vanaf dan zullen we elkaar weer vaker zien. Maar voor nu zullen we eerst even bijkomen. En verder zullen wij de enige zijn die naar Maga mogen en kunnen. Dus mochten er problemen zijn, laat het dan weten als het lukt. En als we daarnaar toe gaan, houden we het vertrek geheim. Ik zie jullie dan," eindigt Serena haar speech.

Iedereen loopt naar de opening toe, alleen Serena kijkt, samen met Michael, of de kust veilig is. Om de beurt vertrekt iedereen. Serena vertrekt ergens in het midden en Michael als laatste. Het zou teveel opvallen als Serena de shuttle als laatste verlaat. Dus verlaat Michael de shuttle, wetende dat hij sneller een kans heeft op betrapt worden dan de anderen. Maar alles verloopt volgens plan, niemand heeft iets in de gaten of komt op het gevaarte af. Snel gaat Michael er dan ook vandoor, voordat iemand hem bij de shuttle ziet of uit de shuttle ziet komen. Ook de organisatie mag nog van niets weten en hen ook nu niet zien.

Zelfs de organisatie heeft nog niets door en weet niet eens dat de ruimtereizigers zijn teruggekomen. Serena heeft de piloten en de andere ruimtereizigers gecommandeerd geen contact op te nemen met de buitenwereld en zeker niet met de Aarde. Ze weten immers niet wie hen zal horen. Hierdoor weten de mensen van het commandocentrum ook niets. Serena heeft niet alleen beveelt om geen contact te hebben, maar ook heeft ze het contact uitgeschakeld, net zoals het programma en de andere technische snufjes dat laat weten aan het commandocentrum waar ze zijn. Dat heeft Serena gedaan nadat er een zogenaamde agent genaamd Mike contact heeft gezocht met hen, terwijl hij daar geen toestemming voor had.

Alle ruimtereizigers zijn naar huis kunnen gaan zonder problemen. Bij de ene ruimtereiziger is de hele familie thuis, de andere is er helemaal niemand en bij weer enkele zijn maar een paar familieleden thuis. De familieleden van de ruimtereizigers die thuis zijn hebben al die tijd gedacht dat iedereen in de ruimte was omgekomen, maar nu ze hun ruimtereizigers voor hun neus staat, kijkt iedereen op en rennen ze als gekken op de ruimtereiziger af die binnen is komen wandelen. Ze zijn dan wel blij dat de ruimtereiziger veilig thuis is gekomen en op Aarde, maar geven de ruimtereiziger op zijn of haar kop omdat ze niets hebben laten weten. En iedere ruimtereiziger verzwijgt dat het op verzoek van Serena is om te voorkomen dat ze de aandacht trekken.

De enige twee ruimtereizigers die beide nog niet thuis zijn, omdat ze zich ergens verschuilen, zijn Serena en Michael. Ze willen wel naar huis, maar als haar ouders het weten dat ze al terug zijn, weet meteen het volk het ook. Dit is iets wat ze niet moeten hebben en ook de organisatie en het commandocentrum zullen het bekend laten worden. Maar dan beseft Serena iets. Haar moeder is zelf nu commandant in het commandocentrum en zal dus koste wat het kost ervoor zorgen dat ze weer contact heeft met haar dochter en haar vader heeft ook een belangrijke functie. En ze hebben allebei een geheimhoudingsplicht, dus ze zullen hen niet verraden. En Michael weet zelf dat er niemand op hem zal wachten, aangezien hij nooit contact heeft met familieleden en niemand heeft een sleutel. Hij hoeft zich dus geen zorgen te maken eigenlijk.

Zowel Serena en Michael besluiten zelf nu ook naar huis te gaan. Het heeft geen zin ondergedoken te zitten terwijl het niet nodig is. En waarom zouden ze ook. Uiteindelijk wordt het toch bekend dat ze terug op de Aarde zijn. Vroeg of laat komt het volk erachter en vroeg of laat vindt iemand de shuttle die ze hebben achtergelaten. Ze gaan dan ook zo snel als ze kunnen alsnog naar huis toe.

Serena komt tot haar verbazing in een leeg huis terecht. Haar ouders zijn niet thuis. Zouden ze geen rust hebben nu er geen contact is? Zouden ze rouwen omdat ze denken dat de ruimtereizigers zijn omgekomen? Of kunnen zij zelf nog niet veel en zijn ze een andere ruimte naar hun smaak aan het inrichten om als commandocentrum te laten dienen? Serena heeft geen idee, maar ze denkt het laatste en natuurlijk ook dat ze daar druk naar op zoek zijn. En natuurlijk kan ook het screenen van personeel een grote en goede optie zijn. Maar voor Serena is het nu gissen waarom niemand thuis is. Daarom besluit Serena haar moeder te bellen met haar mobiele telefoon, niet wetend dat Michael al contact aan het opnemen is met de organisatie nu ook hij thuis is gekomen.

De moeder van Serena reageert verbaasd als ze de telefoon opneemt. Ze snapt niet hoe Serena kan bellen en vraagt waarom er geen contact is in en via de shuttle. Serena zegt dat ze dit niet gaat uitleggen via de telefoon en dat haar moeder, samen met haar vader, naar huis moet gaan. Serena zegt alleen dat zij zelf nu ook thuis is tot een nog grotere verbaasde ouders.

De ouders van Serena weten niet hoe snel ze thuis moeten komen. Ze zijn dan ook nieuwsgierig naar datgene wat Serena te vertellen heeft. Zodra ze hun dochters zien, komen ze dan ook gedrieën in een lange knuffel terecht. Zo blijven ze dan ook een hele tijd staan, niet geïnteresseerd wat anderen mensen nu aan het doen zijn en wat hun collega's en bazen het vinden dat zij nu thuis zijn, terwijl ze horen te werken.

"Serena! Jij en de andere ruimtereizigers hebben ons behoorlijk laten schrikken. Het was allemaal al zo schrikwekkend toen ineens de vorige commandant in het commandocentrum stond en ons bedreigde en jullie te woord stond. Het was nog meer schrikken toen ineens bleek dat één van de agenten slechte bedoelingen had die jullie zonder toestemming te woord stond. Gelukkig is alles goed gegaan verder en zijn de vorige commandant en die agent opgepakt. Ze bleken ook nog samen te werken, waardoor er agenten gescreend moest worden om dit soort fratsen de volgende keer te voorkomen. Evenals dat wij ook gescreend werden. En het erge was dat ze jou nu echt nodig hadden, maar je kon niemand helpen. Hoe dan ook, het was dan ook logisch dat er even geen contact was tussen de shuttle en het commandocentrum, omdat wij moesten verkassen. Maar op het moment dat wij klaar waren met verkassen en weer aan het werk konden, kregen we maar geen verbinding met jullie. We dachten dat er iets ergs aan de hand was, dat jullie verongelukt waren! En nu sta je ineens voor onze neus!" doet de moeder van Serena haar verhaal.

Het blijft stil. Serena had dit wel verwacht grotendeels. Ze had verwacht dat het commandocentrum moest verkassen en dat de vorige commandant opgepakt werd. Serena had ook al verwacht dat het commandocentrum contact op probeerde te nemen zodra het weer kon, maar het niet lukte en dat iedereen zich zorgen zou maken. Verder verwachtte Serena al dat zowel agenten als de medewerkers van het commandocentrum gescreend zouden worden. Maar wat Serena niet verwacht had, was dat de zogenaamde agent die haar gesproken had en verliefd op haar was, want hij verklaarde haar de liefde terwijl ze elkaar officieel niet eens kennen, samen werkte met de vorige commandant. Nu snapt Serena ook waarom hij zo aan het opscheppen was en waarom zij hem niet eens kende.

Serena doet nu haar verhaal. "Vanaf het moment dat wij de vorige commandant te horen kregen en daarna eerst een agent, waarna pas de commandant of de leidinggevende kwam, vertrouwden wij het even niet meer. We konden geen risico nemen en contact blijven houden. We moesten een manier verzinnen om te voorkomen dat onderzoekers ons stonden op te wachten of journalisten. We wilden gewoon geen journalisten op de stoep hebben zodra wij landden. Om te voorkomen dat er iemand anders met de shuttle naar Maga kan gaan, want volgens de Magaten zijn wij van de ruimtereizigers de enige mensen van de Aarde die welkom zijn daar, heb ik in de tussentijd de instellingen veranderd en de shuttle zo ingesteld dat alleen ik met de ruimtereizigers van nu de ruimte in kunnen. Alleen ik weet en kan de instellingen zo doen veranderen dat de shuttle op Maga kan landen. Niemand kan nu op Maga landen zonder dat er een grote kans is dat hij of zij omkomt. Hoe dan ook, ik deed dat om de Magaten te beschermen, zodat zij ook privacy hebben," vertelt Serena over datgene wat in de ruimte gebeurd is.

Vlak voor de landing en na de landing zal ze nog vertellen. Maar ze zal eerst even moeten bedenken hoe ze dat gaat vertellen en verder ziet ze dat haar ouders deze informatie moeten verwerken, net zoals dat ze hun dochter in levende lijve voor hen zien staan. Haar ouders beginnen langzaam te knikken dat ze het doorhebben.

"De reden dat wij langer zijn gebleven, is dat wij niet alleen heel goed met de Magaten overweg konden. Het feit dat ieder van ons wel op een Magaat is gevallen, heeft ook de doorslag gegeven om daar te blijven tot we zeker wisten dat het veilig genoeg was om weer huiswaarts te keren. Want voor degene die wij zijn gevallen, vielen ook voor ons. Hoe dan ook, we hebben een hele goede band met deze Magaten opgebouwd en ook met de anderen. Dat kwam ook omdat we de magaten in veiligheid hielden nadat er gezegd was geworden dat zowel de Magaten die mee naar de Aarde kwamen en wij zelf onderzocht zouden worden. We waren zelf bang en we wilden de angst niet overwaaien naar de Magaten toe die niet wisten wat er zou gebeuren. Dus toen we hier bij de Aarde waren en ik mijn beslissing had genomen, zijn we, tot grote verbazing van de Magaten, terug naar Maga gevlogen. We konden niet anders. En ik zou deze beslissing zo weer uitvoeren," vervolgt Serena haar verhaal, niet wetend hoe ze nu moet vertellen dat zij verloofd is met één van die wezens en waarom ze radiostilte heeft gehouden.

Haar ouders blijven stil. Serena laat bewust deze informatie verwerkt worden, wetende dat ze smachten naar meer. Waaronder hetgeen met wie ze een relatie heeft en waarom er radiostilte is. Het eerste wil ze niet vertellen, want dan zou ze zelfs moeten vertellen dat ze verloofd is en nu twijfelt ze of ze wel dit zou zeggen. Uiteindelijk moet ze het toch en dat weet Serena maar al te goed.

"Ook ik ben voor één van de Magaten gevallen. En volgens de mede ruimtereizigers en de andere Magaten, passen we echt super goed bij elkaar en zijn we echt voor elkaar gemaakt. Natuurlijk balen we beide dat we van twee verschillende planeten komen en dat we moeten kiezen voor welke planeet we gaan. Maar dat wil niet weg dat we zo stapel op elkaar zijn dat we elkaar beloftes hebben gemaakt naar elkaar die we beiden zullen en moeten nakomen. Adriaan en ik zijn dan ook inmiddels verloofd en zodra we elkaar zien, willen we de trouwplannen samen met de planeet waar we ons nestelen bedenken," is hetgeen wat Serena vertelt over haar relatie.

Haar ouders waren al stil en moeten al veel informatie verwerken. Ondertussen dat ze iets te drinken hebben gepakt en net een slok namen, verslikken haar ouders beide in het drinken en beginnen te hoesten. Serena weet gewoon dat dit als een schok voor ze aankomt en ze hoopt dat haar ouders toch ook wel blij zullen reageren op dit nieuws.

"We vroegen ons al af wanneer je eens op iemand ging vallen en of je ooit eens een relatie zou krijgen. We hadden gehoopt dat we de knul zouden ontmoeten nog voordat je ten huwelijk werk gevraagd, maar dat had niet zo mogen zijn, pech voor ons. We hadden niet zien aankomen dat je even voor een Magaat bent gevallen, terwijl hier voldoende knappe kerels rondlopen. Hoe dan ook Serena, wie die Adriaan ook is, je verdient hem en hij verdient zeker weten ook jou als partner," zegt de moeder van Serena die als enige een reactie kan geven. De vader van Serena is nog steeds in shock en moet de informatie nog steeds verwerken.

Wanneer Serena vertelt over de echte terugreis, waarbij er radiostilte was, kunnen haar ouders niet geloven wat er in die tijd gebeurd is. Maar ze zijn wel blij dat alles goed is gekomen en dat het een goede beslissing was om radiostilte te houden. Ze zullen later alles aan de journalisten moeten uitleggen, maar dat is latere zorg. Eerst moeten er opnieuw bijeenkomsten geregeld worden ook eventueel een nieuwe shuttle gemaakt worden. En verder zijn de journalisten ook gewoon nu niet welkom. De ouders van Serena zullen alles geheim houden wat geheim moet blijven en als het nodig is zouden ze zelfs zichzelf laten vermoorden met het geheim.