Hoofdstuk 40: Niet jij weer!

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Anna liep gehaast de kamer rond en plukte overal spullen vandaan. Als laatste liep ze naar de kast toe, de plek waar ze haar jas had neergehangen en opende die. Een tijdje bleef ze geschokt naar de binnenkant van de kast staren. Amira kwam naar haar toegelopen. 'Wat is er?' vroeg ze verbaasd. Anna reageerde niet, maar bleef naar dat wat er in de kast zat staren. Amira liep ook nog de kast toe en keek naar binnen, waarna ze haar ogen vergrootte.

'Jullie zijn er nog!' riep ze uit. In de kast zat Zuster Joy, die de slapende Jirachi stevig tegen zich aan had gedrukt. 'We dachten dat jullie mee waren genomen door die enge vent!' Zuster Joy keek de meiden verrast aan en kroop met moeite uit de kast. 'We konden ons nog net op tijd verstoppen.' mompelde ze. 'Een paar tellen nadat ik de kastdeur dicht had gedaan, hoorde ik stampende voeten door de deur heen galmen en een zware stem die woest in het rond schreeuwde.' 'Ik ben zo blij dat jullie er nog zijn!' zei Amira. Ze keek naar de slapende Jirachi. 'Zal ik haar van je overnemen?' 'Is goed.' Zuster Joy overhandigde Amira de slapende Jirachi. 'Ik denk dat het beter is dat jullie nu direct vertrekken!' Anna en Amira knikten. Ze pakten snel al hun spullen bij elkaar. Plusle sprong op Anna's schouder en Anna pakte Togepi in haar armen. De tas met benodigdheden en de Poké Balls, waar de rest van haar Pokémon in zaten, had ze over haar hoofd heen getrokken en ruste op haar schouder. Amira en zij zeiden Zuster Joy gedag en liepen de kamer en voor de rest het Pokémon Center uit. Ze gingen op weg naar route 103.

'Waar ga jij eigenlijk naartoe samen met Jirachi?' vroeg Anna nieuwsgierig toen ze route 103 hadden bereikt. Amira haalde haar schouders op. 'Eerlijk gezegd heb ik geen idee.' 'Hm...' murmelde Anna. 'Dat klinkt best vaag. Heb je dan geen duidelijke opdracht gekregen?' 'Eigenlijk niet. Mevrouw H. had me vanuit Sinnoh een berichtje gestuurd en had daarin gezegd dat ik Jirachi moest bevrijden en moest beschermen, maar voor de rest niets.' zei Amira. 'Lekker handig.' bromde Anna. 'Wat gaan we nu doen dan?' 'Anders reis ik met je mee, totdat Jirachi terugkeert naar haar tienduizend jaar slapende vorm. Daarna zal ik haar naar een veilige plek brengen en word ik vast wel weer ingeschakeld voor een andere opdracht.' 'Oké, dan.' zei Anna. 'Ik vind het goed.' De twee meiden liepen stevig door.

'Waarom heb je eigenlijk geen partner Pokémon?' vroeg Anna nieuwsgierig. Ze waren bij een meertje aangekomen en besloten daar een korte pauze te houden. De Jirachi die al die tijd nog had geslapen, werd wakker en keek nieuwsgierig in het rond. Plusle en Togepi waren naar haar toegekomen en wilden graag met haar spelen. Dat was dus ook wat ze gingen doen. 'Let wel even goed op!' had Anna nog naar ze geroepen toen ze samen met Jirachi speels het bos ingingen.

'Mijn partner Pokémon, Pachirisu en Honchkrow zijn momenteel bij Mevrouw H. in Sinnoh. Ze wilde ze graag onderzoeken.' beantwoorde Amira haar vraag. 'Aha, oké.' zei Anna geïnteresseerd. 'Hoezo heb je twee partner Pokémon? Pokémon Rangers hebben er toch meestal maar één?' Amira dacht even na. 'Ja, dat klopt. Maar Pachirisu had ik van mevrouw H. gekregen en Honchkrow wilde zich graag bij me aansluiten nadat ik hem uit de penarie had geholpen.' 'Cool.' zei Anna. Er viel even een stilte. 'Ik ben eigenlijk best wel benieuwd naar die Sinnoh regio.' Onderbrak Anna uiteindelijk de stilte. 'Het is een hele mooie regio. Ik weet zeker dat je het leuk gaat vinden! Misschien kun je er heen gaan als je door deze regio heen bent?' zei Amira enthousiast. 'Ik ga er nog even over nadenken!' riep Anna, weer viel er een stilte.

Na een paar minuten van stilte stond Anna op. 'Laten we eens even bij die deugnieten gaan kijken.' zei ze, denkend aan het feit dat Jirachi, Plusle en Togepi al een tijdje wegwaren. 'Goed idee.' zei Amira. Net op dat moment klonk er een kreet vanuit de bossen. Het klonk als Plusle die angstig om hulp schreeuwde. 'Shit,' siste Anna, 'dat kan niet goed zijn.' Ze greep naar haar tas en rende in de richting waar de kreet vandaan kwam. Amira rende snel en geschokt achter haar aan.

'Niet jij weer!' schreeuwde Anna uit toen ze aan was gekomen bij Plusle, Togepi en Jirachi. Ze zaten met z'n drieën in een jutezak gepropt en probeerden er met man en macht uit de komen. De jutezak werd alleen stevig vastgehouden door de man die ze in de ochtend ook al tegen waren gekomen. 'Kun je ons dan niet met rust laten?' De man grimaste naar Anna en sprong daarna op zijn vliegende apparaat. 'Ze is nu van mij!' zei hij met op kwaadaardige toon. Amira was er intussen ook bijgekomen en keek de man kwaad aan. 'Geef ze terug!' riep ze. De man lachte. 'Nooit!' zei hij. Hij maakte zich klaar om weg te gaan.

Woede borrelde op in Anna's lichaam. Ze liet die nare man hier niet mee wegkomen. Snel greep ze naar haar Poké Balls en liet ze er allemaal uitkomen. Ze keken Anna verbaasd aan en draaiden zich daarna naar de man toe. 'Zorg dat je die zak te pakken krijgt!' krijste Anna naar haar Pokémon. Ze was als het ware verblind door woede en angst. Haar Pokémon voelden met hun trainer mee en deden wat ze vroeg. Als eerst was het aan Trapinch. Hij dook onder de grond en kwam vlak onder de vliegende machine van de man weer tevoorschijn. Met een harde stoot tegen de machine wist hij de man ervan af te laten vallen. Snel kwam Blaziken in actie. Hij rende naar de man toe en gaf hem een stomp in zijn maag. De man bukte kreunend voorover en liet de jutezak uit zijn handen glippen. Grovyle dook naar de zak toe en ving hem nog net op tijd op. 'Goed bezig!' riep Anna. 'Nu is het aan de rest. Val die man aan met de sterkste aanval die jullie kennen!' Kirlia, Oddish en Swablu maakten zich klaar voor de aanval.

Net op het moment dat de drie Pokémon hun aanval wilden uitvoeren, kwamen er ineens allemaal hulpjes van de man, samen met hun Pokémon, de bosjes uitgerend en omsingelden ze de twee meiden en hun Pokémon.

~

Ja, je hebt het goed gezien. Na een paar weken of misschien wel een paar maanden weer een nieuw hoofdstuk. Ik heb trouwens ook de cover weer verandert, ghehe, maar dit met speciale redenen.

Sinds dat dit verhaal op Wattpad staat, is het namelijk al een deel van een gehele Pokémon serie! Aangezien de vorige covers totaal niet bij de andere covers van de serie pasten, had ik in mijn eentje besloten, zonder overleg met mijn schrijfpartner, om bij elkaar passende covers te maken.

Dit is het resultaat:

Coby's reis door Kanto, tevens het eerste deel van de serie.
Deze is  te vinden op het account van Avatargirl747, neem zeker eens een kijkje als je dat nog niet hebt gedaan! Het verhaal bevat nu nog maar twee hoofdstukken, maar als ze tijd heeft zullen dat er zeker meer worden :)

Het tweede deel van de serie zal ook geschreven worden door Coby. Ze is er helaas nog niet aan toe gekomen...

Dit is het derde deel van de serie: Anna's reis door Hoenn. 

En dit het vierde deel en tevens de laatste. Dit deel schrijven Coby en ik samen. We zijn al een aardig eindje, maar omdat we nu ook druk bezig zijn met een ander gezamenlijk verhaal, ligt deze ook een beetje stil, ghehe.

Deze hele uitleg was voor als jullie dachten: 'Hé? Waarom heeft die meid de cover nu alweer aangepast.' Dit is dus de reden xD.

Nu ga ik snel weer verder schrijven, want ik ben zo goed als vrij :)
Nog één toets te gaan!

Met vriendelijke groeten, 

Anna

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro