Ze reden in stilte het erf op, waar Tyler nog steeds in de weer was. Zelfs Sarah moest toegeven dat hij echt zijn best deed. Haar opbiechting en Joey's reactie hadden een deel van haar spanning weggenomen en ze lachte Tyler toe.

"Joe, wij gaan straks naar de club!" zei deze en Joey trok zijn dikke wenkbrauwen op.

"Mag ik dat zelf nog beslissen?"

"Je kan de afleiding gebruiken", zei Tyler vrolijk. "Jij trouwens ook, Blondie. Afleiding zou goed voor je zijn." Sarah knikte en de twee jongens keken haar ongelovig aan.

"Ik kan inderdaad wat afleiding gebruiken."

"Dus je gaat mee?" vroeg Tyler en Sarah haalde haar schouders op. Joey fronste, die meid bleef hem op alle vlakken verbazen. Sarah ging zich in het huis douchen, terwijl Tyler onder Joey's toeziend oog Inyanga nog eens liet stappen. De mannen gingen akkoord: de merrie ging er op vooruit. ze verzorgden haar been en gingen dan in de keuken op Sarah wachten. Joey gaf Tyler een pintje aan uit de ijskast.

"Ik kan nog steeds niet geloven dat ze meegaat", zei hij en Tyler grinnikte.

"Ik ook niet, ze zal haar verdriet ergens kwijt willen." Joey schudde zijn hoofd in onbegrip.

"Ik heb haar in bijna vier jaar nooit weten uitgaan, nooit weten drinken, nooit iets weten doen dat in de verste verte onverantwoordelijk gevonden kan worden", zei hij en Tyler haalde zijn schouders op.

"En? Het is toch goed voor haar dat ze mee wil?" Joey antwoordde niet. Hij was daar niet zo zeker van. Plots besloop hem het idee dat Sarah zich in die jaren aan een rol gehouden. De verantwoordelijke voor haar grootvader. Haar grootvader die nu niet meer thuis maar in het ziekenhuis was. Zou Sarah nu weer een ander persoon worden?

Toen Sarah iets later in de keuken verscheen herinnerde Joey zich weer dat ze niet altijd dat slordige paardenmeisje geweest was. Ze had een strakke zwarte jurk aan, die haar smalle taille accentueerde. Haar haar was gestijld en ze had subtiel een laagje make up op haar gezicht. Haar lange benen eindigde in hoge hakken, waarvan Joey zich afvroeg of ze daar na zo'n lange tijd geen last van had.

Hij zei niks en keek naar Tyler, die ook even uit het veld geslagen leek. "Wauw", bracht die er uiteindelijk uit. "Misschien moeten we even overleggen wat jij verwacht van vanavond." Ze keek hem niet begrijpend aan terwijl ze de voordeur open trok. "Wel ja", vervolgde Tyler, "Moeten we de mannen bij je weg slaan of wil je..."

"Ik kan best voor mezelf zorgen, Tyler."

"Juist", antwoordde Tyler nogal beduusd en Joey grinnikte. Het drietal klom in de truck en reed naar Joey's huis, waar de twee mannen zich klaar maakten. Joey verscheen als eerste weer in zijn living.

Hij zag er netjes uit met in hemdje waarvan de bovenste knoopjes open stonden.
"Tyler heeft altijd wat meer tijd nodig", zei Joey verontschuldigend en plots nerveus. Hij liet zich naast Sarah in de zetel zakken en werd zich pijnlijk bewust van haar blote benen naast hem.

Zijn handen waren klam en hij nam zelfs niet de moeite om zichzelf te vervloeken. Iedere man zou nerveus zijn naast Sarah zoals ze er nu uitzag, in feeststemming. Hij herinnerde zich hoe hij gedacht had dat ze preuts was en bedacht zich nu dat haar jurk het tegendeel bewees.

"Het verbaasd me dat je nu wel mee wilt gaan", zei hij om de stilte te doorbreken. Sarah haalde haar schouders op.

"Mij ook. Vroeger deed ik niet anders." Joey keek haar verbaasd aan. "Laat ons zeggen dat het wel eens  fout afliep."

"Wil dat zeggen dat ik je in de gaten moet houden vandaag?" vroeg Joey en Sarah schudde grinnikend haar hoofd.
"Ik wil gewoon even leegte in mijn hoofd." Tyler kwam nu ook de living binnen en Sarah liet haar blik even over hem glijden. En stond op om dat niet te laten opvallen, ze moest toegeven dat Tyler goed uitzag in een strakke tshirt.'Goed of als een homo', sprak ze zichzelf in haar hoofd toe terwijl ze de twee vrienden weer volgde.

Wat later kwam Sarah voor het eerst in jaren binnen in een luidruchtige club. Joey gebaarde wat ze wou drinken en Sarah haalde haar schouders op en schreeuwde in zijn oor: "Iets met veel alcohol!"

Joey grijnsde en ging hen drank halen. Tyler nam haar hand vast en trok haar naar zich toe.

"Wij gaan dansen", verkondigde hij en Sarah schudde haar hoofd.

"Daar heb ik echt eerst drank voor nodig." Hij haalde lachend zijn schouders op en begon in zijn eentje zijn heupen te wiegen. Sarah grinnikte en keek toe hoe hij in de menigte verdween. Ze zag hoe hij omringd werd door vrouwen en vroeg zich plots af of ze niet had moeten meegaan. Ze schudde haar hoofd, wat kon het haar schelen wie er rond Tyler hing?

Joey schrikte haar op uit haar gedachten.
"Is hij al weg?" Ze knikte terwijl ze een van de glazen uit zijn handen nam. "Als een vis in water", zei Joey hoofdschuddend.
"Ik heb toch eerst drank nodig", riep Sarah en Joey grinnikte.

"Ik ook!" Hij klinkte zijn glas tegen het hare voor hij dronk. "Je kan zeggen wat je wil van Tyler, maar zonder hem had jij hier nooit gestaan!" riep Joey weer om boven de muziek uit te komen.

"Ik ben er nog niet uit of dat nu een positief iets is!" riep Sarah terug en Joey haalde lachend zijn schouders op.
"Het is volgens mij de eerste keer dat ik niet bang voor je ben!" Sarah sloeg hem met gespeelde boosheid op zijn schouder. En Joey riep terug:
"Laat ook maar, ik ben officieel terug bang."
Sarah keek hem geveinsd gekwetst aan en nam een slok van haar cocktail. Ze liet haar blik door de donkere zaal glijden. Af en toe kon kon ze door een strook geel licht Tyler zien dansen.

"Ik weet dat ik hard voor je ben geweest." Joey keek haar belangstellend en met opgetrokken wenkbrauwen aan. Zijn glas bungelde losjes in zijn hand naast zijn gezicht.

"Ga vooral door", riep hij, waarop Sarah giechelde. Meteen vroeg ze zichzelf af of ze nu al last van van die halve cocktail. Tyler dook plots op uit de menigte en daar was Sarah, kortstondig, dankbaar voor.

"Oh wauw het is daar warm", hijgde hij en Joey gaf hem zijn glas aan.

"Daar sta je dan zolang voor in de badkamer", grapte hij. Tyler keek hem beledigd aan terwijl hij de zweetdruppels van zijn slapen veegde en zijn haar weer in model duwde.

"Dat loont nog altijd de moeite. Alle dames hebben mij vast zien binnen komen", zei hij met overdreven zelfvertrouwen en hij knipoogde naar Sarah, die snel van haar glas dronk. "Wanneer komen jullie mee dansen?"

"Als deze op is", antwoordde Sarah, met haar glas in haar hand. Tyler blies misnoegd tussen zijn lippen en nam haar vrije hand vast.
"Die neem je toch gewoon mee", zei hij en hij trok haar met zich mee de menigte in. Sarah keek nog even om naar Joey, die speels naar haar wuifde.

In de massa was het inderdaad warm en Sarah dronk haar glas snel leeg terwijl ze ter plaatse op de muziek bewoog. Tyler nam het lege glas uit haar had, sloeg zijn drankje in een keer achterover en zette de twee lege glazen op een randje in de buurt.

Tyler bleek een uitermate goede danser en dat stond Sarah niet aan. Beter gezegd stond het haar te veel aan en ze was redelijk zeker dat Tyler dat wel wist. Hij kwam dicht tegen haar dansen en riep in haar oor.

"Vind je het al leuk?" Sarah schudde lachend haar hoofd, wederom zette hij haar zonder antwoord. Hij legde zijn handen op haar onderarmen en tilde haar armen zo boven haar hoofd. "Amuseer je!" schreeuwde hij. "Laat je gaan!" Sarah lachte hoofdschuddend, maar voor het eerst liet ze zich door Tyler mee leiden en liet ze haar zorgen los.

Ze danste op de luide muziek omgeven door een geur die een mengeling was van hormonaal zweet en alcohol. Ze zag nauwelijks hoe een andere vrouw tegen Tyler leunde. Het kon haar niet schelen. Joey kwam door de massa aan en ze aanvaarde dankbaar het koele drankje dat hij meebracht.

"Het is hier om te stikken!" grijnsde ze en Joey lacht ongemakkelijk terug. Deze versie van haar was hem vreemd en hij vroeg zich meteen af of hij haar beter een cola gebracht had.

"Kom, dans met me!" riep ze en Joey schudde lachend zijn hoofd. Het was een verademing om Sarah opgetogen rond te zien springen. Hij keek naar Tyler, die probeerde weg te komen bij zijn danspartner. Zijn lippen vormden het woord 'help' en Sarah gierde het uit. Joey grinnikte nu ook, misschien was het allemaal niet zo erg als hij zichzelf had wijsgemaakt.
Sarah stond nu voor hem te dansen en waar hij anders graag meedanste, stond hij haar nu alleen maar aan te staren. "Joey!" kloeg Sarah "Je moet wel dansen."
Ze nam zijn handen vast en probeerde hem in beweging te krijgen.

Hij lachte, maar voelde zich misselijk. Hij was zich plots pijnlijk bewust van van het gekriebel in zijn buik en haar vrolijkheid. Het was een combinatie die hem volledig overviel. Plots leek niks nog belangrijk, hij wou alleen maar naar Sarah kijken, vrolijk dansend in haar strakke jurk. Hij keek toe hoe ze haar glas leeg dronk en volgde grijnzend haar voorbeeld. Hij trok het lege glas uit haar handen en liep terug naar de bar.

Sarah, die zich al zo lang zorgen maakte, voelde alles van haar afglijden. Het bekende gevoel van de bastonen, die trilden in haar borstkas en de geur van bier vermengd met cava, maakten haar nostalgisch. Ze verlangde plots terug naar een tijd waar ze geen verantwoordelijkheden had. Waar dronken thuiskomen een overwinning was geweest op haar strikte vader. En waar niet thuiskomen tot de dag nadien nog veel meer was dan dat, een oorlogsverklaring. Zo voelde ze zich nu ook. Kwaad op haar vader die haar zoveel jaren met haar grootvader ontzegd had. Ze wilde een oorlogsverklaring ze wilde op en top roekeloosheid.

Het nuchtere deel van haar hoofd vertelde haar dat ze de volgende cocktail beter aan Tyler doorgaf, want dat ze helemaal niet goed tegen alcohol kon. Toen Joey met twee grote glazen verscheen, nam ze het hare echter gewillig aan. Eéntje meer kan vast geen kwaad, vertelde ze zichzelf. Haar nuchtere deel wist dat het verloren was. Ze besefte dat ze zich zelf niet in de hand had en dat ze dat ook niet wilde. Ze was de controle over zichzelf kwijt en de alcohol en de muziek deden haar haar zorgen vergeten. Het zorgde voor een gelukzaligheid, die Sarah in geen tijden gekend had en ook al wist ze ergens wel dat het niet echt was, snakte ze naar meer. Ze dronk gulzig van haar glas en raakte stilaan het besef van haar omgeving kwijt. Er was alleen muziek. Muziek en een zalige leegte.

Tyler wist zich uiteindelijk toch los te krijgen van de dame met de dikke rode krullen en trok Sarah aan haar pols naar hem toe.
"Nu ga je me even helpen", zei hij en Sarah keek hem even vragend aan. Ze vroeg zich af van waar Tyler kwam en waar Joey heen was. Voor ze het goed en wel besefte, had hij haar met haar rug naar hem toegedraaid.

Zijn ene hand trok haar aan haar middel naar hem toe en zijn ander hand leidde haar heup op de muziek. "Wat doe je nu?" riep ze geschrokken en Tyler grinnikte om haar vreemde tongval.

"Ik geraak op een heel aangename manier van mijn belagers af", antwoordde hij en hij rustte zijn hoofd tegen het hare. Sarah slikte, want zijn lichaam tegen het hare, vergrote haar gevoel van chaos. Een gevoel waar ze wanhopiger naar verlangd had, dan ze zelf door had gehad.

"Misschien had je toch wat minder tijd in de badkamer moeten spenderen", zei ze in een poging om luchtig te blijven en hij lachte, waarbij ze zijn hete adem in haar hals voelde.

"Wil je zeggen dat ik er goed uit zie?" Stemmetjes in Sarah's hoofd schreeuwden luid om hem nu van haar af te duwen, maar haar door alcohol bedwelmde geest wou geen moeilijkheden, geen drama, enkel zaligheid.

Ze liet haar hoofd grinnikend achteruit zakken en liet zichzelf toe om in zijn omhelzing te blijven. Ze berispte zichzelf niet om de tinteling in haar onderbuik, maar leunde dichter tegen hem aan.
"Is dat een ja?" plaagde hij en zijn lippen bleven naast haar oor hangen. Sarah haalde haar schouders op en beet op haar lip toen ze zijn neus in haar hals voelde.

Haar lichaam leek in brand te staan en het maakte haar plots niet uit dat ze Tyler onuitstaanbaar vond.  Wat was haar grote probleem ook weer met Tyler? Hij was altijd te charmant. Kan je op die basis iemand niet moeten, vroeg ze zich loom af. Intussen liet ze hem begaan. Hij begeleidde haar op het ritme van de muziek en ze bedacht zich dat haar enige probleem met Tyler was dat hij meer van haar verwachtte. Hier stond ze dan. Gaf ze zo dan toe dat hij dat kon krijgen? Dat leek haar geen goed idee en toch stond ze hem toe dat zijn lippen haar hals kusten. Zijn warme lippen op haar hals zorgde voor een licht gevoel in haar hoofd en dat is exact wat ze nu wou. Het nuchtere stemmetje in haar hoofd dat zei dat ze hem moest wegduwen, werd steeds kleiner. In de achtergrond dropen een paar jonge vrouwen af, maar dat had Sarah, noch Tyler door. Zoals ze ook niet doorhadden dat Joey verdwenen was.

Ze was zich enkel bewust van zijn lippen in haar hals en zijn handen op haar lichaam. Ze draaide zich, zonder afstand tussen hen te nemen, om en keek Tyler in zijn glinsterend groene ogen. Hij lachte zijn perfecte gebit bloot, terwijl ze zei: "Ik mag jou niet."

Tyler grinnikte. Haar stem was zacht en zonder enige overtuiging, dus verplaatste hij een hand naar haar hals en streek zijn duim over haar scherpe kaaklijn. Alweer krijste er iets in Sarah en alweer negeerde ze dat. Hij plaatste zijn lippen op de hare en wakkerde daarmee geen afkeer aan, zoals ze altijd gedacht had. Een brandend verlangen overmande haar en ze sloeg haar armen om zijn hals.

"Dat wil ik al zo lang eens doen", zei Tyler wanneer zijn lippen de hare losten. Sarah lachte.

"Dat had dan wel anders afgelopen!" plaagde ze, maar ze stond hem wel toe dat hij haar opnieuw kuste. Het leek wel alsof ze nooit eerder had gekust en haar lichaam hongerig was om schade in te halen. Plots loste Tyler haar lippen.

"Joey maakt me af!" zei hij nu schuldig en Sarah haalde haar schouders op.

"Dat zal wel meevallen." Tyler schudde zijn hoofd en zocht in de menigte naar Joey. Sarah liet hem nu los en was plots een heel pak minder euforisch. Ze wist niet waarom en stak het dan maar op Tyler, die nu Joey had opgemerkt aan de bar.

"Ik ga even naar hem toe", verkondigde hij en Sarah bleef verbaasd achter.

"Joey", begon Tyler, eenmaal aan de bar, maar die zei meteen:
"Ze kan keuzes maken voor zichzelf, Ty."

"Ja, ok. Dat is alleen niet wat dit is. Dat snap je toch wel?" Joey keek hem nu boos aan.

"Wat?"

"Kom, Joe. Het had jij ook kunnen zijn vanavond. Ze is..." Joey snoof luid.

"Net daarom ben ik boos, Ty. Ik dacht dat we voor haar zouden zorgen vanavond, niet misbruik maken van haar...toestand."

"Misbruik? Hé, ik maak geen misbruik van haar! Ik geef haar wat ze wilt. Een avond zonder zorgen en morgen is alles weer normaal en kan ze terug gaan naar me uitschelden. Ik ben niet zo naïef om te denken dat ze plots voor me valt, Joe. Dat zou jij ook niet moeten zijn."

Joey zat hem nu ongelovig aan te staren en Tyler's verdedigende houding werd plots zachter.
"Luister eens, ik weet dat ik geen echte kans bij haar maak." Joey fronste en mompelde:
"Dat zou je vandaag niet zeggen."

Tyler kantelde verbaasd zijn hoofd. "Je bent niet boos op mij", besloot hij plots. "Je bent boos op haar!"

Joey haalde zijn schouders op. Hoe kon hij mogelijk uitleggen hoe hij zich voelde.
"Kijk, vriend. Ik heb liever dat ze vanavond zich laat gaan bij mij dan bij een vreemdeling. Net omdat ik er geen misbruik van zal maken", zei Tyler. Daar dacht Joey over na.

"Misschien had ik gewoon gehoopt... Je weet wel, sinds het de laatste maanden zo vreemd is tussen ons." Hij maakte zijn zin niet af en Tyler leunde nu tegen de bar aan.

"Oh Joey, moet ik jou dan alles met een tekeningetje uitleggen." Joey keek hem verwijtend aan en Tyler lachte luid. "Ik meende het dat ik geen kans maak, Joe. Dat heb ik lang geleden al beseft en weet je waarom? Omdat jij het bent, makker."

Joey fronste nu, hij had nooit echt gelooft dat Sarah voor hem zou vallen en op dit moment vond hij het alleen maar moeilijker om dat aan te nemen. Tyler zuchtte.
"Oké. Ik snap hoe het er uit ziet en ik ben misschien een klein beetje egoïstisch. Ik bedoel, ik zeg al maanden hoe geweldig ik haar vind en jij houdt gewoon je mond!" Joey dronk ongemakkelijk van zijn glas.
"Nu zij het wil ben ik inderdaad zo egoïstisch om er op in te gaan.  Maar alleen omdat ik weet dat ik geen echte kans maak", ging Tyler onverstoord verder. Joey mompelde onverstaanbaar. Hij vond het helemaal niet zo simpel als Tyler het nu stelde. Sarah leek een compleet ander persoon. Hij vloekte op zichzelf dat hij haar meegebracht had en haar drank gegeven had. Hij wou dat deze hele avond gewoon niet gebeurd was.

Sarah voegde zich nu ook bij de mannen.
"Ik dacht wel dat jullie meer zouden dansen", kloeg ze en ze dronk Joey's glas leeg. Tyler en Joey wisselde een blik en Tyler trok Sarah tegen zich aan.
"Ik denk dat het tijd is voor onze volgende stop."

"Gaan we nog ergens heen?" vroeg Sarah verbaasd en het viel Joey op dat haar woorden te kort op elkaar volgden.

"Jazeker, schat. Kom op!" grijnsde Tyler en hij leidde haar mee naar buiten. Sarah maakte zich niet langer druk in de kriebel die ze voelde bij het woordje 'schat' en liet zich gewillig n pmaar buiten leidden.

Joey volgde hen over de straat, in gedachten verzonken.
"Hé!" zeurde Sarah even later. "We zijn gewoon weer aan Joey's huis!" Tyler duwde haar grinnikend door de voordeur. Joey ging een hoofdkussen en deken zoeken om in de zetel te leggen, maar toen hij terugkwam, was er niemand in de living te bespeuren. Kwaadheid en teleurstelling knaagde aan zijn botten. Hij hoopte maar dat Tyler zijn belofte na kwam.

Tyler ritste intussen Sarah's jurk open. Ze had hem meteen gezegd dat ze niet op de zetel zou slapen. Hij had haar aan haar hand meegetrokken naar zijn slaapkamer en Sarah alleen maar gegiecheld.  In haar verdwaasde toestand had ze moeite gehad met haar jurk. Verlangen klopte in zijn hele lichaam toen hij haar te hulp schoot. Hij gromde goedkeurend terwijl hij de jurk over zijn schouder gooide. Hij liet zijn hand even over haar rug glijden. Het zou al zijn zelfbeheersing vragen om geen misbruik te maken van Sarah's dronken en meegaande toestand. 

Hij liet zijn handen even op haar heupen liggen en kuste haar hals. Ze draaide zich om en verdronk in zijn groene ogen, waarin een duidelijk verlangen lag. Een verlangen in haar en dat deed haar deugd, ook al wist ze niet waarom. Hij staarde terug in haar grijsblauwe ogen en slikte moeilijk. De dronken waas was zichtbaar en Tyler vloekte binnensmonds. Hij liet zijn blik nog één keer over haar glijden en keerde zich dan van haar af.

Sarah liet zich op het bed zakken en kreeg een shirt naar haar hoofd geslingerd. Misnoegd keek ze naar Tyler, die grinnikte.

Sarah trok zijn shirt aan en hij kroop naast haar onder de lakens en liet haar toe dat ze zich tegen hem aan vleide. Toen hij haar hand over zijn buik voelde glijden klemde hij zijn kaken op elkaar. Hij nam streng haar pols vast en wachtte tot ze in slaap zou vallen. Voor hem zou de slaap moeilijk te vatten zijn.
"Geloof me, schat. Dit is een van de moeilijkste dingen die ik al heb moeten doen, maar morgen zal je dankbaar zijn!" fluisterde hij, maar Sarah sliep al.