•Genre: fantasy
•Woorden: ca 1399
•Titel: different, not weird.
~Story~
"Zeg, vuurtoren!" De zware stemt klinkt door de lege gang van de school en als Bridget zich omdraait, ziet ze hoe drie grote jongens op haar afstappen. Bang voelt ze zich niet, maar ze veegt toch wat geschrokken een rode krul achter haar oor. "Wat wil je, Kyle?" Vraagt ze, terwijl ze recht voor haar komen te staan. De donkere ogen van Kyle planten zich in die van Bridget en een rilling trekt over haar rug als hij met beangstigende stem zegt: "jij moet me nog betalen." Bridget zucht en draait met haar ogen. "Ik moet helemaal niets." Ze wuift met haar hand in zijn gezicht, wat hij duidelijk verkeerd opvat, want hij drukt haar met zijn linkerarm tegen de kluisjes. De klap wordt verluidt door de amper gevulde gang. De ogen van Bridget slaan dan angst uit. Ze wordt benauwd door het feit dat hij haar aanraakt en moet rustig blijven om niet te beginnen met hyperventileren. "Kyle," stamelt ze "laat me los." Een gemene grijns speelt om zijn lippen en hij moet grinniken. "Bridget, Bridget..." zegt hij speels. Met opengesperde ogen staart ze naar de andere twee jongens die met samengevouwen armen naar de situatie staren. Als ze weer naar Kyle kijkt, voelt ze haar huid branden op de plek waar hij haar met zijn hand raakt en begint te piepen. "Laat me los." Haar stem slaat over en met haar benen begint ze te spartelen, terwijl Kyle zijn greep verstevigt. Sluw sist hij in haar gezicht: "ik weet niet wat jij hebt stoplicht, maar ik laat je pas gaan als je met mij eens bent dat je me nog moet betalen." Bridget walgt van zijn gedrag en voelt zich toch ietwat kwaad worden. Haar hand die langs haar lijf is gekneld, balt ze tot een vuist. "Gehoord?" Hij kijkt haar diep in haar groene ogen en bijt hard op zijn tanden. Bridget sluit haar ogen en luistert naar haar tierende hart. Ze voelt de adem van Kyle prikkelen in haar gezicht, terwijl hij geërgerd naar haar gezicht kijkt. "Hé, rooie!" Na zijn harde schreeuw volgt een harde dreun tegen haar wang. Ze opent haar ogen en ziet de wereld bewegen, terwijl Kyle naar achteren stapt. Ondanks het feit dat ze weer vrij is, moet ze door haar draaiende hoofd en brandende wang tegen de kluisjes blijven staan om niet om te vallen. Zachtjes legt ze een hand op haar wang en herstelt haar beeld. Ze recht haar rug en voelt haar woede oplopen, terwijl Kyle zijn armen over elkaar legt en haar met een opgetrokken wenkbrauw aankijkt. "Komt er nog wat van, tomaat." Het bloed van Bridget begint te koken, als hij deze woorden uitspreekt. Ze haalt haar hand weg van haar wang en vormt hem weer tot een vuist. "Wat kijk je boos." Hij grinnikt en de jongens achter hem beginnen ook met lachen. Het is nu of nooit. Ze stapt gehaast op hem af en voelt hoe haar rechterarm zich met kracht vult. Ze doet het zo snel dat Kyle niks merkt en plots mikt ze hem vol op zijn gezicht. "Ik betaal jou helemaal niets." En terwijl ze dat zegt kiepert hij op de grond met een harde smak, waarnaar de twee andere haar met grote ogen aankijken. Geschrokken kijkt Kyle op en voelt aan zijn neus. Zacht kermt hij van de pijn en probeert op zijn knieën te zitten, maar Bridget stapt op hem af en duwt hem omver met haar voet. "En de naam is Bridget!" Ze schreeuwt in zijn gezicht en draait zich dan om. Zo laat ze de drie achter met opgeheven hoofd en verlaat de school.
"Wat heb ik nou gezegd?'' Woest en rood van woede stapt Lydia door de kamer, terwijl Bridget in de spiegel kijkt. De rode plek in haar nek is ontstaan doordat Kyle haar daar met zijn huid heeft aangeraakt. "Elke keer weer!" Met haar hand veegt ze over haar huid en kijkt naar haar vuist. Deze is ook rood. "Je moet niet zomaar met mensen in contact zien te komen. Loop gewoon weg.'' Lydia's stem klinkt ontzet en gefrustreerd ploft ze neer op een stoel. "Die Kyle is gewoon een pestjoch." Valt Bridget haar in de reden. "Ik heb mijn taak gedaan en als zo'n mens mij dan in de weg staat, sla ik hem gewoon." Lydia zucht. Met haar handen masseert ze haar slapen en houdt haar ogen gesloten. "Weet je, de mensen hebben geen idee wat wij van plan zijn, maar door jou stomme actie krijgen we weer problemen met de Rechter." Bridget fronst haar wenkbrauwen en loopt naar Lydia toe. Ze neemt plaats op een stoel tegenover haar en glimlacht. "Laat het maar aan mij over, ok? Die Rechter zal dan wel boos zijn, maar een mens mag mij niet zomaar aanraken." Lydia opent haar ogen en legt haar handen op tafel neer. "Ik ben gewoon bezorgd over je. Je bent dan wel een jaar ouder dan mij, maar we zijn nog steeds familie." Bridget knikt even kort en staat weer op. Ze schiet een tas om haar schouders en maakt aanstalte om naar de deur te gaan, maar Lydia staat snel op en haast zich naar Bridget. "Alsjeblieft," begint ze "verberg je handen. Als iemand ook maar ziet wat je kan, nemen ze je misschien mee voor onderzoeken. Wij zijn geen mensen, ookal zien we er zo uit."
"Het komt goed." Bridget drukt een kus op Lydia's voorhoofd en stapt de deur uit.
De rits van haar tas gaat wat stroef open, maar als ze er een harde ruk aangeeft, komt de rits in beweging. Ze rommelt wat in haar tas en pakt er een klein flesje uit. Even houdt ze het in het felle maanlicht en ziet de groene substantie, waarna ze het potje opendraait. Behendig giet ze wat over een grote boomstam heen en gooit het flesje in de tas. Met ingehouden adem gaat ze op haar knieën zitten en wrijft zachtjes in haar handen. Kleine gouden vonkjes schieten er vanaf en als ze beide handen boven het groene spul houdt, begint het te gloeien. Bridget sluit haar ogen en concentreert zich op haar taak, maar als er iets in haar buurt lijkt te zitten, schrikt ze op. "Wie ben jij?" Hoort ze een zware mannenstem zeggen. "Wat deed jij daar?" Bridget schiet omhoog en haar hart begint op slag sneller te kloppen. "Staan blijven!" Haar voeten nemen het roer en als een haas schiet ze door het bos heen, terwijl de man achter haar aankomt. Haar handen beginnen te gloeien en ze drukt ze tegen haar borst. "Stop, stop, stop." Zegt ze tegen zichzelf, maar door haar angst activeren haar handen zich steeds weer. Dat was niet handig van haar. De man heeft het gezien en zij lette niet op, waardoor ze hard op de grond viel door een uitstekende wortel. Direct duikt die man omlaag en grijpt haar vast, waardoor ze geen kant meer op kan. "Laat me gaan!" Had ze gegilt, maar hij toonde geen genade en tilde haar op. Haar huid begon te branden op de plekken waar hij haar huid-op-huid aanraakte en huilend werd ze meegebracht naar een gebouw.
________________________________
|BREAKING NEWS: MEISJE NA EEN |
|ONDERZOEK BLIJKT MISSCHIEN |
|WEL ALIEN TE ZIJN! |
| Nadat een man in het bos een vreemd meisje|
|had gevonden en meegenomen naar een | |politiebureau, hadden ze haar gebracht naar |
|experts op gebied van aliens en ander |
|buitenaards leven. Deze hadden besloten om |
|onderzoeken te doen en hebben haar lichaam| |van top tot teen opengehaald en onderzocht. |
|Omstanders vertelden dat je haar kon horen |
|schreeuwen vanaf buiten, maar vonden dat |
|het nodig was. Zo kan onze maatschappij iets|
|leren van buitenaards leven en daar zijn offers
|voor nodig. Ze heeft het helaas niet overleeft,|
|maar haar onderdelen worden nog verder |
|onderzocht. Uitslagen worden in de verdere |
|toekomst bekend! |
|T.W. Leeuwenaar, Dagelijkse krant. |
———————————————————————
(Het kan dat op de computer of laptop dit er niet uitziet, maar op de telefoon is het een vierkant artikel ;))
Klaar!
Hopelijk was het leuk!
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro