17: Lets Make Some Brownies!

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Katie p.o.v

Ik pak het recept uit Harry's handen en begin het aandachtig te lezen.

"En wat hebben we nodig?" vraagt Harry.

"150 gram donkeerebastertsuiker , 4 eieren, 150 gram zelfrijzendbakmeel, 150 gram roomboter, een zakje vanillesuiker en 150 gram purechocolada." noem ik op.

"Dat klinkt goed." zegt Harry en hij likt zijn lippen af.

Ik pak de spullen en leg ze op het aanrecht neer. Ik loop naar een grote kast toe en pak mijn moeders grote mixer.

"God dit ding is zwaar." floept er uit.

Harry loopt naar me toe en pakt de mixer van me over. Ik.kijk toe hoe Harry de mixer naar de keuken draagt. Mijn ogen vallen langzaam op Harry's gespierde armen. Waar m'n mond van open valt.

"Je mond staat open!" zegt Harry lachend.

Ik schrik en doe m'n mond zo snel mogelijk dicht. Ik loop naar Harry toe en doe de boter, de basterdsuiker, de vanillesuiker en de zelfrijzendbakmeel in de mixer. Harry zet de mixer op z'n hardst aan waardoor zelfrijzendbakmeel op ons gezicht komt.

"Harry zet hem zachter!" schreeuw ik lachend.

"Daar ben ik mee bezig!" schreeuwt hij lachend terug.

Harry zet de mixer zachter en we kijken elkaar met open mond aan. Dan beginnen we te tegelijk te lachen.

"Je lijkt net een sneeuwpop!" zeg ik lachend.

"Heb je jezelf al gezien!" zegt hij lachend.

Ik loop naar de oven en zet hem gelijk aan. Dan zie ik mezelf in de oven.

"Ohw God ik ben echt een sneeuwpop." zeg ik lachend.

Opeens voel ik twee sterke, warme armen om me heen. Eerst schrik ik ervan maar dan begin ik eraan te wennen.

"Een hele mooie sneeuwpop." zegt Harry lief.

Dit is één van de beste knuffels die ik ooit heb gehad.

"Moeten we niet eens gaan beginnen?" vraag ik.

Harry knikt en drukt nog snel een kusje op m'n hoofd. Een lach verschijnt op mijn gezicht. We lopen weer terug naar de mixer en ik pak de vier eieren erbij. Ik tik voorzichtig de eieren één voor één tegen de mixer aan en doe ze erin.

"Beauty? Hoe moeten we de chocolade erdoor doen?" vraagt Harry.

"Smelte." zeg ik terwijl ik twee pannen pakt één grote en één wat kleinere.

Ik zet de pannen op elkaar en zet ze op het gasfornuis. Ik stop de chocolade er in en doe het fornuis aan. Zelf ben ik niet zo'n keukenprinses maar brownies bakken kan ik wel.

"Harry kan je even de mixer aan zetten en deze keer niet te hard?!" roep ik.

Harry begint te lachen en zet de mixer aan. Na een tijdje begint de chocolade te smelten en pak ik een lepel om de chocolade langzaam te roeren.

"En hoe gaat het?" vraagt Harry na een tijdje.

"Gaat wel goed." zeg ik terwijl ik m'n hoofd omdraai om hem aan te kijken.

Voor ik het weet heeft Harry zijn vinger in de gesmolten chocolade gestopt en stopt hem dan in zijn mond. Ik kijk hem boos aan.

"Is het lekker?" vraag ik.

"Heerlijk! Proef maar!" zegt Harry.

Voor ik weet doet Harry weer zijn vinger in de chocolade en stopt ze.deze keer in mijn mond.

"Dit is inderdaad heerlijk maar de rest is voor de brownies." zeg ik.

Ik roer nog een keer en zie vanuit mijn ooghoek Harry's hand richting de chocolade gaan. Zo snel ik me kan bedenken geef ik hem een tik op zijn handen.

"Auw dat doet pijn." jammerd hij.

Ik heb moeite om mijn lach in te houden.

"Dan moet je maar van de chocolade afblijven Styles." zeg ik met een grote lach op mijn gezicht.

Ik pak de pan van het fornuis en giet de chocolade langzaam in de mixer. Na een paar minuutjes is het beslag klaar. Ik pak de kom en giet het beslag in de vorm. Ik stop de vorm in de oven en zet hem aan.

"En nu wachten!" zeg ik teleurgesteld.

Ik krijg opeens een klein ideetje Harry heeft mijn kamer nog niet gezien.

"Harry kom eens!" roep ik terwijl ik de gang in loop.

Harry loopt achter me aan naar boven. Na dat we twee trappen opgelopen hebben komen we op de zolder aan. Er zijn vier deuren. Één van Kimi's, van de badkamer, de logeerkamer en mijn kamer. Ik open de deur en Harry's mond valt een beetje open.

"Ik had wel verwacht dat je een een grote kamer had maar dit! Whouw" zegt hij verbaast.

Ik loop veder m'n kamer in en plof op m'n bed. Die zoals gewoonlijk heerlijk zacht is. Harry ploft naast me op bed en gaat lang uit liggen.

"Je hebt echt een zacht bed." zegt Harry met een grote glimlach.

Ik glij met m'n hand over het bed en snuif de vertrouwde geur van mijn kamer op.

"Waar slaap ik eigenlijk?" vraagt Harry na een lange stilte.

"De logeerkamer. Dat is de kamer hier naast. Maar..." zeg ik aarzelend.

Hij knikt en dan word het even stil. Harry gaat rechtop zitten en kijkt me recht in m'n ogen aan.

"Wat maar?" vraagt Harry na een tijdje.

"Ohw niks een rare gedachten. Niks bijzonders." zeg ik snel.

"Beauty je kan me echt alles vertellen. Echt alles." zegt Harry zelfverzekerd.

Een lach verschijnt op mijn gezicht. Ik vertrouw Harry wel maar mijn gedachte was best raar. Ik haal nog even adem en besluit het hem toch te vertellen.

"Nouw... Ik dacht dat je misschien bij mij wil slapen? Maar... Als je dat niet wil begrijp ik dat. Het was ook gewoon een rare gedachten" zeg ik aarzelend.

"Het is geen rare gedachten. Ik vind het juist wel leuk om bij jou te slapen." zegt hij met een lieve glimlach.

Er verschijnt een lach op mijn gezicht en ik geef Harry spontaan een knuffel. Als ik me los maak uit onze knuffel begin ik spontaan te lachen. Ik laat me lang uit vallen op het bed en ik heb geen flauw idee wat er nu gebeurt.

"Waarom lach je?!" vraagt Harry terwijl hij ook spontaan begint te lachen.

"Ik weet niet waarom!" zeg ik lachend.

Harry begint me spontaan te kietelen en ik begin nog harder te lachen.

"Harry stop!" weet ik er uit te brengen.

"Wat krijg ik als ik stop." zegt Harry lachend.

"Wat je maar wilt als je maar stopt." zeg ik lachend.

Harry stopt en kijkt me met een grote lach op zijn gezicht aan.

"Echt alles?" vraagt hij ondeugend.

Ik schrik van zijn vraag want stiekem weet ik wat hij bedoelt. Ik slik even en ik voel mijn ogen groot worden.

"Echt alles?!" zeg ik aarzelend.

Harry toverd een ondeugende lach op zijn gezicht.

"Ohw God wat heb ik mezelf nu weer aan gedaan." floept eruit.

Shitt zei ik dat nou echt. Ik kijk Harry met een zenuwachtig lachje aan. Harry begint te lachen.

"Je hebt je zelf niks aangedaan maar nu we toch samen zijn kunnen we net zo goed met de lessen beginnen." zegt Harry alsof het de normaalste zaak van de wereld is.

Ik knik.

"Maar NU kan het even niet straks zijn we bezig en dan begint de oven te piepen." zeg ik met een klein lachje.

Harry begint te lachen.

"Dat klopt je hebt deze keer gelijk." zegt hij.

"Ik heb vaker gelijk hoor!" zeg ik geïrriteerd.

Ik kijk naar Harry en zie een perfecte lach op zijn gezicht. Een lach die ik elke dag wel wil zien, een lach waar ik van geniet.Opeens hoor ik luid gepiep van beneden.

"Shit de brownies!" zeg ik terwijl ik mijn kamer uit ren.

Ik sprint naar beneden terwijl ik Harry boven nog hoor lachen.

"Ja lach maar!" schreeuw ik snel.

Ik sprint de keuken in en doe de oven open. Ik pak m'n moeders ovenwanten en pak de vorm er uit met de brownie er in. Ik snuif de heerlijke geur op en doe m'n moeders want uit. Opeens hoor ik iemand van de trap lopen. Dat is vast Harry.

"Mmhhh wat ruikt het hier lekker." zegt Harry terwijl hij de geur hoorbaar opsnuift.

Ik knik en snuif de heerlijke geur voor de zoveelste keer op. Wat ruikt dit lekker! Harry komt achter me staan en ik voel zijn warme adem in mijn nek. Hij haalt zijn hand door mijn haren. Ik geniet echt van deze momenten. Ik pak een mes en snij voorzichtig in de brownie. Ik pak het stuk uit de vorm en draai me om naar Harry.

"Mond open! En ogen dicht!" beveel ik.

Harry doet snel zijn ogen dicht en mond open. Ik pak de bus met slagroom uit de koelkast. Een giechel verlaat mijn mond als ik me bedenk wat ik nu ga doen. Ik doe de dop van de bus slagroom en spuit wat op de brownie. Maar ik stop hem nog niet in Harry's mond. Ik breng voorzichtig de bus slagroom naar Harry's neus en spuit er voorzichtig wat slagroom op. Ik begin te lachen als ik het resultaat zie. Ik pak de brownie die onder de slagroom zit en prop hem in Harry's mond. Als ik weer naar mijn resultaat en begin nog harder te lachen.

"Doe je ogen maar open!" zeg ik snel.

Harry opent zijn ogen en kijkt meteen in de oven.

"Beauty wat heb je met me gedaan ik zit onder de slagroom en trouwens die brownie is heerlijk." ratelt hij.

Ik begin nog harder te lachen en snij de rest van de brownie ook in stukken. Harry kijkt nog steeds vol verbazing in de oven. Ik stop een stuk brownie in m'n mond en loop naar Harry toe. Ik voel de grijns op mijn gezicht groeien. Harry draait zich om en voor hij kan knipperen met zijn ogen geef ik hem een kusje op zijn neus. Ik trek terug en Harry kijkt me vol verbazing aan.

"Nu zit er wat minder slagroom op je neus." zeg ik ondeugend.

Ik loop weer terug naar de brownies en pak mijn moeders (koek) trommel erbij. Ik stop de brownies er één voor één in. Ik kijk van uit mijn ooghoek naar Harry die me bewonderend aan kijkt. Ik doe de trommel dicht en zet hem weg. Ik draai m'n hoofd naar Harry toe en kijk hem ondeugend aan.

"Ohw gaan we het zo spelen." zegt Harry ondeugend.

Er verschijnt een glimlach op zijn gezicht. Hij zet een stap dichter bij en mijn ogen dwalen af naar de klok. Het is vijf uur, de tijd is echt voorbij gevlogen. Ik voel een hand op mijn wang en die mijn hoofd naar Harry draait. Ik kijk recht in zijn ogen die me doordringend aankijken. Ik begin het ongemakkelijk te vinden en zie vanuit mijn ooghoek Vlokje aan lopen. Yess mijn redding denk ik. Harry kijkt me nog steeds doordringend aan en zijn hand ligt nog steeds op mijn wang. Terwijl ik er achter probeer te komen hoe ik dit kan stoppen. Ik heb het!

"Harry ik heb een beetje honger. Zullen we een pizza bestellen?" vraag ik aarzelend.

Hij zucht even diep en haalt zijn hand van mijn wang.

"Is goed. Ik heb eigenlijk ook wel een beetje trek gekregen." zegt hij terwijl hij naar de bank loopt en er op gaat zitten.

Ik pak mijn telefoon en type het nummer in van de pizzeria.

"Met pizzaria la Ferrari wat kan ik voor u doen?" vraagt een man met een Italiaans accent.

"Hoi met Katie Raikkonen. Ik wil..." verluister ik maar ik word onderbroken.

"Ohw my God de Katie Raikkonen, het zusje van Kimi Raikkonen. Ik kan niet geloven dat ik met jou nu spreek!" ratelt de man door.

Whouw die zag ik niet aankomen!

"Ja dat ben ik het zusje van Kimi Raikkonen maar mag ik nu bestellen?!" vraag ik.

"Ja natuurlijk!"zegt de man opgewonden.

"Harry welke pizza wil jij?" vraag ik snel.

"Hawaï!" roept Harry.

"Twee pizza's Hawaï." zeg ik in de telefoon.

"Okké dat is dan goed." zegt hij.

Ik geef mijn adres nog door en hang dan op. Ik loop naar Harry toe en plof dan naast hem op de bank.

"En heb je het bestelt?" vraagt hij.

"Wat denk jezelf?" vraag ik sarcastisch.

Harry begint te lachen en drukt me iets dichter tegen zich aan. Mijn gedachte dwaalt af naar Kimi. Wat hij nu zou doen? Ik zou van dit moment moeten genieten maar mijn gedachte dwaalt toch weer af. Na een tijdje hoor ik de bel gaan.

"Ik ga wel!" zeg ik terwijl ik opsta en naar de voordeur loop.

Ik doe de deur open en zie een best knappe pizza bezorger staan.

"Hoi mevrouw Raikkonen hier is uw pizza." zegt de jonge met een Italiaans accent.

De jonge geeft de pizza's aan mij en ik zet ze even op de trap.

"Dankje hoeveel kost het." zeg ik met een lieve glimlach.

"Ohw voor u niks want u bent de Katie Raikkonen." zegt de jonge trots.

De jonge krijgt een beetje een rood hoofd.

"Ohw okké, maar wilt u misschien wat anders? En niet zo verlegen." zeg ik aarzelend.

Een lach verschijnt op zijn gezicht.

"Ehm ja als ik vragen mag? Mag ik misschien een handtekening en een selfie met u?" vraagt de man aarzelend.

Het zweet van de jonge staat duidelijk op zijn voorhoofd. Terwijl ik me een echte superstar voel.

"Ja natuurlijk!" roep ik blij.

De jonge haalt zijn telefoon uit zijn broekzak en we nemen een selfie. Ik sta er best goed op daar moet ik eerlijk in zijn. Ik pak een zwarte stift die toevallig op de trap ligt. Ik zet mijn handtekening op zijn arm. Als dit vaker gebeurt moet ik mijn handtekening wel wat meer gaan oefenen. Ik zeg de jonge vriendelijk gedag en loop naar de woonkamer met de pizza's in mijn hand.

"Dat duurde lang." zeurt Harry.

"Ohw sorry maar het was gewoon een knappe pizza bezorger." zeg ik geïrriteerd.

Er verschijnt een jaloerse blik in Harry's ogen.

"Net zo knap als ik ben." zegt Harry verlegen met nog steeds de jaloerse blik in zijn ogen.

"Nee... jij bent knapper." zeg ik speels.

Harry's jaloerse blik verandert in een lieve glimlach. Ik geef een pizza aan Harry en plof naast hem op de bank. Ik neem voorzichtig een hap van mijn pizza.

"Heet heet!" schreeuw ik.

Ik ren naar de keuken en ruk de Fanta uit de koelkast. Ik draai de dop eraf en gooi hem ergens neer. Ik zet de fles aan mijn mond en begin te drinken. Ik haal de fles van mijn mond en haal opgelucht adem. Ik hoor uit de woonkamer luid gelach komen.

"Whow Beauty gaat ie lekker." zegt Harry lachend.

"Ik had niet verwacht dat die pizza zo heet was!" roep ik geïrriteerd terug.

Harry stopt met lachen.

"Wil je wat te drinken?" vraag ik.

"Wat heb je?" vraagt Harry terug.

"Cola, Fanta, Dubbel Frisss en... Waarom staat er bier in de koelkast?!" zeg ik.

Harry begint te lachen.

"Ohw doe mij maar een biertje!" zegt Harry lachend.

Ik pak een biertje uit de koelkast en schenk voor mezelf wat Fanta in een glas. Ik open Harry's biertje en loop ermee naar de woonkamer. Ik geef Harry zijn biertje en ga naast hem zittenn

"Moet jij geen biertje?" vraagt Harry.

"Ik houd niet zo van alcohol. Nou eigenlijk lust ik gewoon geen alcohol." zeg ik aarzelend.

Harry slaat een arm om me heen en drukt me iets dichter tegen zich aan.

"Dat heb ik echt nog nooit gehoord maar het maakt niet zo veel uit!" zegt hij terwijl hij een keer op m'n neus tikt.

Ik leg mijn hoofd op Harry's schouder. Ik zie van uit mijn ooghoek dat Harry een stuk pizza pakt. Even later zit dat stuk pizza in mijn mond. Ik eet hem lachend op en neem daarna een slokje van m'n drinken. Ik eet snel m'n pizza op en kijk dan even naar Harry. Die opeens heel hard begint te lachen. Ik hem vragend aan.

"Wat is er nu weer?" vraag ik.

"Nou dit!" zegt hij lachend terwijl hij zijn telefoon op selfie stand zet.

Ik kijk schokkend naar het schermpje. Mijn gezicht zit onder de...

A/N Cliffhanger!

Wat denk jij wat er op Katie's gezicht zit?

Sorry dat is zo lang duurde maar ik kon niet sneller schrijven. Maar het is nu wel een heel lang hoofdstukkie! Namelijk 2731 woorden! OMGG! (Misschien iets te lang! Gniffel Gniffel!)

Tot het volgende hoofdstukkie!

Groetiesss!!!

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro