Katie's p.o.v

Ik word wakker door het gerinkel van mijn telefoon. Ik pak hem en zie 'Kaatje' staan. Ik kijk rechts boven naar de tijd 7 uur. Wie belt er nou om zo'n tijd. Maar nu ben ik toch wakker en straks moet ik toch naar school. Ik besluit op te nemen.

"Katie Raikkonen heb jij ons wat uit te leggen!?!" roept Kaat hard door de telefoon.

"Kaat rustig, ik ben net wakker." zeg ik geïrriteerd.

"Boeit me niks, ik heb van Mick gehoord dat je van Middag met hem naar de Starbucks gaat! Ik heb van Nathan gehoord dat Rinze je de liefde heeft verklaard! En Harry ziet jou ook wel zitten. Hij had het alleen maar over jou! En je hebt ons niks vertelt!" schreeuwt Kaat.

"Had Harry het echt alleen maar over mij?" zeg ik dromerig.

"Ja, maar Keet! Focus!" Roept ze.

"Sorry maar het ging allemaal zo snel en van dat van Mick heb ik een beetje spijt. Maar waarom heb jij niks vertelt over de Britawards?" ratel ik.

"Ohw sorry maar dat ging ook zo snel."

"Dus we staan kiet."

"Klopt, maar hoe ga je dat doen met Mick?"

"Ik ga gewoon wat drinken met hem en hoop het dan weer goed te maken met hem. En dat gedoe met Rinze daar moet ik nog even over nadenken hoe ik dat ga fixen."

"En Harry heb je daar nog aan gedacht."

"Nee, daar heb ik nog niet aangedacht."

"Keet, je kan niet eeuwig geheim houden dat twee jongens je nog leuk vinden."

"Ehm... Hij weet ook nog niet dat ik het zusje van Kimi ben."

"Keet, nee! Dat ga je niet menen!"
"Dat meen ik wel."

"Keet dat moet je hem echt vertellen maar ik moet nu hangen."

"Doei!"

Ik hang op en laat me op bed vallen. Dit word een lange dag.

"Katie Raikkonen kom je nu eens eten!" Roept mijn moeder.

"Ja ik kom al maar heb je me al vaker geroepen?" vraag ik verbaast.

"Ja al drie keer." Roept ze.

Al drie keer!

"Sorry lag nog lekker in m'n bed!"

"Het zal eens niet."

Ik kom met moeite uit mijn bed en word meteen een beetje duizelig. Ik heb al heel lang last van ochtend duizelingen. Dus ik ben het wel gewend. Ik kleed me om en een doe m'n haar in een staart. Ik loop naar beneden en Vlokje volgt me. Als ik beneden ben pak ik mijn schaal mijn cornflakes. Ik ga zitten en hoor mijn telefoon weer rinkelen. Pleas! Geen Aylin! Shit, het is Aylin! Ik besluit toch maar op te nemen.

Aylin p.o.v

"Katie Raikkonen!" Schreeuw ik door de telefoon.

"Ehm... Hye Aytje! Hoe was het bij de Britawards?" Zegt ze om vragen van mij te vermijden.

"Keet, focus. Ik ken je truckje dus heb jij mij wat uit te leggen!?" zeg ik geïrriteerd

"Ehm... heeft Kaat je niet alles vertelt?" vraagt ze met volle mond.

"Nee en praat je nou met volle mond? Je gaat echt te veel om met Rinze enzo." zeg ik weer geïrriteerd.

"Dat is niet zo. Rinze is aardig en de andere jongens ook." Zegt ze geïrriteerd.

"Katie Raikkonen! Ik weet dat je nu veel omgaat met deze jongens! Maar ik mag Rinze gewoon niet!" Schreeuw ik.

"Hye Aylin is dat Katie? Mag ik haar even spreken?" Vraagt Harry opeens.

"Doei Aytje ik moet hangen!" zegt Katie snel en drukt me weg.

"Oké doei?!"

"Ay was dat nou Katie?" Zeurt Harry.

"Ehm... Ja dat was Katie. Maar ze heeft al opgehangen." Zeg ik snel.

"Maar waarom noemde je haar Katie Raikkonen. Raikkonen is toch die formule 1 coureur. Kimi Raikkonen." Zegt Harry.

"Ehm... noemde ik haar Katie Raikkonen? Nouhw ze is een Kimi Raikkonen fan en zo noemden Kaat en ik haar." Zeg ik snel.

Nu zet ik Katie helemaal voorschut.

"Ik vind het wel wat voor haar ze voetbalt ook dus." zegt Harry en ik zie hem langzaam weg dromen.

"Volgens mij vind jij Katie wel leuk." zeg ik lachend.

Harry schrikt en kijkt me geïrriteerd aan.

"Ja Har, je hebt het alleen maar over haar." zegt een stem die ik meteen herken.

Niall

"Ik vind haar niet leuk. We zijn vrienden." zegt hij.

"Ja, ja vast Styles. Volgens begint er iets moois tussen jullie te bloeien." Zeg ik grinnikend.

Ik zie Harry rood worden.

"Harry! Je word rood!" Roept Niall.

Ik en Niall barsten in lachen uit en Harry kijkt ons chagrijnig aan.

"Katie is wel knap, lief, mooi en ze heeft iets wat andere meisjes niét hebben." Zegt Harry dromerig.

"Harry is in love!" Roepen Niall en ik tegelijkertijd.

Katie p.o.v

Ik loop door de lange gangen van school, helemaal in m'n uppie.

"Keetje!" Roept Rinze.

Hij staat bij zijn kluisje met Nathan, Daniel en Mick. Ik loop er met tegen zin naar toe. Maar het is beter dan alleen zijn.

"Hey Keetje. Ik zag Ay en Kaatje bij de Britawards. Naast One Direction. Waarom was jij daar niet bij?" Vraagt Rinze terwijl hij overdreven tegen zijn kluisje aanleunt.

"Ik wist niet eens dat ze daar naar toe gingen." Zucht ik.

Ik kijk naar Mick. Hij kijkt me met een grote grijns aan. Rillingen gaan door me heen.

"Eigenlijk komt het ons best goed uit. Want wij willen jou niet kwijt aan die gasten van One Direction." Zegt Daniel lachend.

Ik trek mijn wenkbrauw op.

"Wat jij bent onze voetbalgirl!" Zegt Nathan.

Ik begin te lachen.

"Crazy idiots." Zeg ik lachend.

"Wat hebben we eigenlijk nu?" Vraagt Mick.

"Volgens mij Wiskunde." Zeg ik.

"Wiskunde, jou sterke punt Keet. Mag ik naast je zitten?" Vraagt Daniel.

Ik zie de blikken van Mick en Rinze veranderen, volgens mij zijn ze jaloers. Ik begin te lachen.

"Zeker om af te kijken." Zeg ik lachend.

"Nee." Liegt Daniel.

"Ja ja vast Danie, we weet allemaal dat Wiskunde niet jou sterkste punt is." Zegt Nathan lachend.

"Alsof het mijn sterkste punt is?!" Zeg ik.

"Nee dat is tekenen." Zegt Rinze lachend.

Ik rol met mijn ogen. De bel gaat en we lopen naar het wiskunde lokaal. We stappen de klas in en meester van Beek kijkt meteen onze kant op.

"Te laat!" Roept hij.

We kijken alle vijf de klas in en zien alle kinderen al zitten. Oepsie. Maar het is niet de eerste keer dat we te laat komen.

"Ga nu snel zitten. Want ik wil de les beginnen. En jullie krijgen geen straf. Voor deze ene keer." zegt van Beek met een knipoog.

We kijken elkaar raar aan waarom krijgen we geen straf. Dit is echt niet de eerst keer dat we te laat komen. We halen onze schouders op en gaan helemaal achterin zitten. Daniel gaat naast me zitten en van Beek begint met de uitleg. Breuken.

"Breuken." Hoor ik Daniel mopperen.

"Echt hé" Mopper ik mee.

"Dit hebben we toch al gehad in groep 6 van de basisschool." Zeurt hij weer.

Daar heeft hij een punt.

Vijf saaie les uren later

Ik sta bij mijn kluisje, m'n boeken er in te doen. Opeens voel ik een hand op mijn schouder. Ik draai me om en kijk recht in de blauwe ogen van Mick. Whouw die staat dicht tegen me op. Shit, ik ging nog met hem naar de Starbucks.

"Hey, ben jij op de fiets of lopend?" Vraagt hij.

"Fiets." Mompel ik.

"Ik lopend."

"Vind je gek jij woont praktisch naast school." zeg ik lachend.

"Maar ga jij dan bij mij achterop want andersom lijkt me een beetje onhandig." Zegt hij met en grote grijns.

Ik slik. Ik moet opeens weer aan Harry denken.

"Kom Keetje, ik heb zin in koffie." Zegt Mick en hij slaat een arm om heen.

Dit is zo ongemakkelijk.

"Mick iedereen kan ons zien, is dit niet een beetje gênant." Sis ik.

"Wat jij wilt." Mompelt hij en haalt zijn arm weer van me af.

We lopen samen naar mijn fiets. Het blijft ongemakkelijk maar gelukkig zijn de meeste mensen al weg. We lopen het schoolplein op waar gelukkig niemand meer is.

"Waar staat je fiets?" Vraagt Mick.

"Daar." Zeg ik en wijs naar een rode omafiets.

Mick knikt en we lopen er samen naar toe. Ik pak mijn fietssleutel uit mijn tas en pruts hem in mijn fietsslot. Ik slik. Ik moet zo bij Mick achterop. Ik zet mijn zonnebril op, gelukkig snapt Mick dat ik deze draag.

"Keet, ik wil niet dat dit ongemakkelijk voor je is. Als je het te snel vind gaan moet je het zeggen. Oké? En je weet toch dat het maar vriendschapelijk is." Ratelt Mick.

Ik knik en begin zacht te grinniken.

"Wat?!" Vraagt Mick.

"Het is zo'n tijd geleden dat ik bij jou achterop heb gezeten." Zeg ik lachend.

"Dit gaat misschien een beetje gênant worden." Mompelt Mick.

Ik begin nog harder te lachen.

"Dat gaat het zeker worden."

We beginnen te lachen en Mick stapt op. Hij begint te fietsen en ik spring achter op. Mick fietst snel naar de Starbucks, ik merk dat hij dit ook best ongemakkelijk vind. Maar we kunnen elkaar niet blijven ontwijken. Na dat we uit elkaar gingen hebben we elkaar zo vaak mogelijk ontweken.

"We zijn er!" Roept Mick.

Ik schrik. Ik zat zo erg te dromen dat ik niet eens door had dat we er al zijn. Mick stopt en ik zet m'n fiets opslot. We lopen samen de Starbucks in en de sterke geur van koffie vult meteen mijn neus.

"Wat wil jij?" Vraagt Mick.

"Ehm... ik denk een frappuccino chocolade zonder koffie." Zeg ik aarzelend.

"Ohw ja, jij lust geen koffie." Zegt Mick lachend.

Ik kijk hem geïrriteerd aan.

"Sorry, Keetje. Ik neem een frappuccino karamel, met koffie." Zegt Mick en hij legt een duidelijke nadruk op met.

Ik rol met mijn ogen.

"Niet zo chagrijnig, Keetje. Ga jij maar zitten en ik ga onze koffie halen." Zegt hij lief.

Ik ga bij een tafeltje zitten en pak mijn telefoon. Ik verbind mijn telefoon snel met het Wi-Fi netwerk. Ik schrik van alle appjes die ik binnen krijg. 20 van Aylin, 16 van Kaat, 4 van Niall en 10 van Harry. Ik voel een lach op m'n gezicht verschijnen als ik Harry zie staan.

"Hier is de koffie." Zegt Mick.

Ik schrik en zet mijn telefoon snel uit.

"Dankje en wat krijg je van me?" Vraag ik terwijl ik mijn koffie aanpak.

"Niks ik trakteer."

"Mick even serieus, wat krijg je van me."

"Niks! Ik trakteer, dat zei ik toch al!"

"Oké jij je zin." Mompel ik.

Mick grijnst.

"Wat grijns je nou?"

"Niks hoor, neem jij maar een slok van je koffie." Zegt hij verdacht.

"Mick?! Wat is er?!" Sis ik.

"Keetje, sinds wanneer vertrouw jij je niet meer?" Vraagt Mick bezorgt.

"Sinds het uit is." Mompel ik droog.

Mick kijkt me droef aan. Ik bijt op m'n lip. Dat had ik beter niet kunnen zeggen. Ik neem een slok van koffie en weet niet hoe snel ik het moet uitspugen. Mick begint hard te lachen als hij mijn gezicht ziet. Ik spuug mijn koffie terug in de beker en kijk Mick geïrriteerd aan.

"Echte koffie! Serieus, Mick! Kon je niks beters verzinnen! Ik kan jou dus echt niet vertrouwen!" Zeg ik geïrriteerd.

Mick ligt bekant dubbel van het lachen en ik kijk hem geïrriteerd aan.

"Pas op, straks val je nog van je stoel." Zeg ik droog

Mick stopt met lachen.

"Ik haal wel een nieuwe voor je en ik zweer dat deze zonder koffie is." Zegt hij lief.

Ik knik goedkeurend en Mick loopt weer naar de kassa. Ik zet mijn telefoon op mijn hoofd. Ik pak snel mijn telefoon en ga naar whatsapp. Ik klik op Kaat en begin haar berichtjes te lezen.

Keet je wil niet weten wat er is gebeurd!

Harry is naar bed geweest!

Met een fan!

Ik slik en voel tranen in mijn ogen verschijnen. Dit gaat Kaat toch niet menen.

"En hier is je echt koffie." Zegt Mick.

Ik schrik en kijk hem aab. Een lieve lach bespeelt zijn gezicht.

"Keet, is er iets?" Vraagt Mick bezorgt.

"Waarom vraag je dat?"

"Er staan tranen in je ogen."

Ik schrik.

"Nee er is niks, misschien heb ik weer last van traan ogen." Zeg ik snel.

"Keet?"

"Er is iets. Dat zie ik aan je, ik ken je al langer dan vandaag." Zegt hij.

"Mick het is een raar verhaal je gaat het nooit begrijpen." Mompel ik.

"Keet, ik begrijp het vast wel. En als je het me vertelt lucht het op, misschien." Zegt Mick vertrouwt.

Deze Mick heb ik echt gemist.

"Oké, ik vertel het je. Maar niet hier." Zeg ik zacht.

Mick knikt.

"Zullen we naar het park, hier vlakbij. Dan kunnen we onze koffie mee nemen." Stelt Mick voor.

Ik knik en zet mijn zonnebril weer op. We lopen de Starbucks uit, richting het park.

Als we bij het park zijn lopen we naar een rustige plek, daar gaan we op een bankje zitten. Ik neem een slok van m'n koffie en kijk naar Mick.

"Duss ga je het me nog vertellen." Zegt hij ongeduldig.

"Ohw ja. Ehm... Je kent Harry Styles toch wel." Zeg ik aarzelend.

Mick knikt.

"Ja duuh toen ik belde nam hij op. Maar Keet waarom was hij bij je? En hoe wist hij dat wij wat hadden?" Ratelt Mick.

"Ehm... Het is nog al een rare reden." Zeg ik aarzelend.

"Keet, je kan het me vertellen. Ik zweer het niet door te vertellen." Zegt hij terwijl hij diep in mijn ogen kijkt.

"Ehm... Ik heb zeg maar... Sex lessen van Harry." Mompel ik.

Micks mond valt open.

"Whouw." Mompelt hij.

"Ik zei toch al dat het raar is." Zeg ik.

"Maar van de Harry Styles. Die Harry waar duizenden posters van in je kamer hingen? De Harry waar je altijd al van droomde?!" Ratelt Mick.

"Ja die Harry." Zeg ik dromerig.

Mick kijkt me met open mond aan.

"Maar waarom moest je net huilen." Zegt Mick nog steeds verbaasd.

"Ehm... Kaat zei op whatsapp... dat Harry naar bed is geweest."

Ik haal adem en ga weer door.

"Met een fan."

Tranen voel ik weer in mijn ogen verschijnen.

"Whouw, Keet. Ik wist al dat je leven chaotisch was. Maar dit had ik ook niet verwacht." Mompelt Mick.

Ik knik.

"Ik dacht dat er wat moois tussen mij en Harry, bloeide." Mompel ik.

"Maar, het kan ook zijn dat het moest voor doen durf of de waarheid. Of hij was dronken." Zegt Mick om mij te troosten.

"Maar zou Kaat dit voor doen durf of de waarheid gedaan hebben. Of Harry." Mompel ik.

"Ik gok Kaat. Je weet dat Kaat, daar heel erg goed in is." Zegt Mick.

Ik knik alweer lachend. Daar heeft hij gelijk in.

Ik verwacht eigenlijk ook niet dat Harry zo iets zou doen. Ofwel...

A/N Hoii people! Sorry dat het zo lang duurde maar nu heb je wel een extra lang hoofdstuk!

Misschien iets te lang en saai. But ik was super inspiratieloos!

And its my B-day today! Yeahh! Daarom update ik ook expres vandaag. Dat is zelfs eerder dan mijn planning was. XD

En ik wil iedereen nog even bedanken voor de 5K! I'm so happy! Ik kan het nog steeds niet geloven!

Luv you al!

xxx