Oh god. Oh god.

OH FUCKING GOD.

En ik leef weer.

'A-ashton-'

'Wat? Wil je me het weer vertellen? Hoe je me gebruikte, hoe je nooit van me gehouden hebt?' Roept hij, huilend. Shit, die word boos.

'A-ash-'

'Nee! Laat me hier fucking uit!' Lenora's vader begint te lachen en zegt dat dat niet kan. Ashton kijkt Lenora boos aan, en ik zie wat hij denkt.

'A-ash, laat me het uitleggen!'

'Nee! Zo vader, zo dochter! Je bent net zo erg!' En Ashton ligt met een bloedneus op de grond. Dat was even onze mooie slimmerdsquad actie. Nienke heeft hem in zijn neus gebeukt, Renske deed 'dat ene' en ik tackelde hem. Ik ben toch wel het meest badass.

'Wha-'

'Nee, jij what the fuck! Hoe durf je? Zie je dan niet hoe je haar pijn doet? Hoe ze haar vader net zo erg haat als wij allemaal? ZIE JE HET DAN ECHT NIET?!' ik kijk hem woedend aan. Als hij probeert op te staan duwt Nienke hem weer. Renske ataat achter ons de inmiddels huilende Lenora te troosten.

'Jij..' Nienke is op zoek naar woorden.

'Bent zo een ontzettende lafbek!' Maak ik het af. Ik begin nu echt boos te worden. Want dat was je nog niet schiet door mijn hoofd.

'Ashton.' Ineens word mijn stem veel lager en zachter, en Nienke doet meteen een stap achteruit. Ze kent me goed genoeg, om te weten dat als tijdens een ruzie mijn stem zwaar word, ik echt pislink ben. Helaas voor Ashton weet hij dat niet.

'Ja?' Arrogant staat hij weer op, waarna ik hem een bitchclap geef. Geschrokken gaat zijn hand naar zijn wang.

'Jij bent zo een ontzettende lafbek. Dat kind houd van je en je besluit haar te breken. Ik zeg niet dat wat zei deed heel slim was, maar heb jij zo'n kutvader? Heb jij een vrienden die je geen pijn wilt doen waardoor je het hart van je vriendje breekt? Als jij in Lenora haar situatie stond, zou je dan voor Lenora hebben gekozen en ons allemaal pijn gedaan, of alleen voor ons en alleen Lenora pijn doen? Het kutte is nu, jij bent de persoon die de pijn krijgt. Jij denkt dat anderen niet weten hoe je je voelt en dus ga je jezelf uiten op je ex. Ik ga nog 2 woorden zeggen wat eigelijk 2 woorden teveel zijn. Fucking lafaard.' En ik draai me woedend om. Terwijl ik dat zei is mijn stem steeds lager geworden, en we weten allemaal dat het angstiger is als iemand rustig is tijdens een ruzie dan wanneer dat persoon schreeuwt. Dan draai ik me nog een keer om, kijk Ashton aan met zo veel walging dat hij zich omdraait en ik loop naar het hoekje van de schimmelkamer. Boos blijf ik daar zitten, tot ongeveer een uur later Luke naast me komt zitten.

'Gaat het?'

'Weg.' Als ik boos ben ga ik als een kleuter praten.

'Nee.'

'Ja.'

'Waarom werd je zo boos op Ashton?' Ontsteld kijk ik hem aan.

'Omdat hij mijn vriendin hetzelfde noemt als dat wezen dat ze haar vader noemt en ik een hekel aan hem heb.'

'Liek, hij heeft niks verkeerd gedaan?'

'Serieus, Hemmings?! Hij heeft niks verkeerd gedaan? Dan doe ik nu zeker ook niks verkeerd.' Boos sta ik op.

'Wat ga je doen?'

'Weg van mijn ex.'

'Ex? Wie?'

'Jij. Het is uit.'