H69. Nienke

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Helemaal mooi allemaal dat plan maar waar is Niall? Ik ga hier niet weg zonder hem!

Als de bel afgaat blijf ik ook gewoon staan. Iedereen rent de cel uit maar ik ga achter het hoekje staan zodat niemand mij ziet. Als ze weg zijn sluip ik d gang door. Ik kom aan bij een splitsing waaraan de ene kant naar de uitgang gaat en de andere naar een random deur. Mijn beslissing is simpel: de deur.

Langzaam haal ik de klink naar beneden en sluip naar binnen. Als ik mij omdraai zie ik 2 slapende bewakers aan een tafel. De een heeft een sleutelbos in zijn handen dus die zal ik wel nodig hebben. Aan het einde van de kamer is een cel deur. Zou Niall daar zitten?

Ik ren er zachtjes naar toe en zie Niall in de cel liggen. Hij lijkt te slapen en ziet er ook al beter uit.

"Niall!" Fluister ik. Geen beweging. Laat ik de deur maar open maken want dat haat gewoon beter. Ik draai de sleutel in het slot en maak de celdeur open. Snel schud ik Niall wakker en kijk ondertussen schigtig om mij heen want misschien is er wel een bewaker ergens die binnen komt wandelen.

"Nienke?" Ik draai me om naar Niall en ongemerkt krijg ik een glimlach op mijn gezicht.

"We moeten hier weg, en snel!" Fluister ik. Hij staat snel op en trekt mij ook omhoog.

"Waar zijn de anderen?" Vraagt hij terwijl hij de deur weer open doet.

"Die jongen kwam weer terug en heeft een ontsnappingsplan uitgelegd maar jij was hier nog dus bleef ik ook hier." Leg ik snel uit. Hij knikt begrijpend en trekt mij ondertussen mee naar de uitgang. In de gangen is er niemand dus we kunnen gelijk doorlopen.

De felle zonnestralen dringen mijn ogen binnen. We staan midden in een bos. Ik dacht echt dat we op een verlaten terrein waren ofzo. Achter ons hoor ik voetstappen dus ik draai me om. Daar staan Ashton en Lenora. Samen?

"Wat doen jullie hier nog?" Vraag ik verbaasd. Ik ren op Lenora af en geef haar een knuffel.

"Lenora merkte dat jij er niet was dus zijn we hoe blijven wachten." Legt Ashton uit.

"Wacht, samen?" Ze knikken beide voorzichtig. "Maar jullie... Ik snap het niet meer."

"We werden beschoten en Lenora werd geraakt door een klein pijltje dus viel ze neer en toen heb ik haar achter een boom verstopt totdat ze weg waren en toen bedacht Lenora zich van jou." Zegt Ashton weer. Wow.

"Maar we moeten hier weg." Zegt Niall zenuwachtig. Lenora laat mij weer los en glimlacht zwakjes. Dan tilt Niall mij opeens op en zet mij op zijn rug.

"Hoezo is dat nou weer?" Lach ik. Waarom lach ik? We zijn in levensgevaar!

"Omdat het kan." Is zijn antwoord en hij begint te rennen. Er klinken schoten tussen de bomen waardoor Niall nóg harder begint te rennen. Ik voel een klein prikje in mijn rug en ik geef een gesmoorde gil. Mijn hand grijpt naar mijn rug en ik hang op Nialls rug nu. Alleen kan Niall hierdoor niet zo snel meer rennen. Ik spring er af en ga naast hem rennen. Er komen allemaal takken in mijn gezicht maar dat boeit even niet. Ik moet rennen voor mijn leven!

In de verte zie ik een wit busje staan dus begin in nóg harder te rennen. Nog even en we zijn veilig! Er komen meer prikjes in mijn rug en benen. Mijn energie raakt op en ik begin langzamer te lopen.

"Nienke! Sneller!" Schreeuwt Niall maar ik val neer. Deze pijn is té erg! Snel kruip ik naar de bomen en ga achter een zitten. De anderen zijn al in de bus en de bus rijd weg. Shit.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro