"Ito na ba ang sinasabi mo na halimaw pagdating sa labanan? Pero bakit parang sa baril ko pa lang ay bagsak na sila?" Nagyayabang na sabi ni Rolando.

"Arketá, Rolando. May aasikasuhin pa ako." Sabi ni Medusa. Bumalik ulit siya sa dating anyo.

Parang gusto ko sumabog nang makita ko na ginamit niya ulit ang katawan at mukha ni Melissa. Sumisikip ang dibdib ko kapag nakikita ko iyon, naalala ko lang ang pagsasama namin dalawa. Peke lang pala ang lahat.

"Ibaba niyo ang baril niyo kung ayaw niyo matikmam ang sarili niyong dugo." Galit na sabi ng isang pulis.

Nagulat ko na ibaba ni Zaryl ang baril. Tinignan namin siya na may pagtataka.

"Zaryl?" Nalilitong bulong ni Avianna.

"Just follow him." He ordered. Tumango na lang kami at nagbuntong hininga.

Binaba namin ang baril namin kaya ngumisi silang lahat. Bumagsak ang balikat ko. This is it, we can't fight back anymore.

"Siguraduhin niyong naka-posas ang mga iyan. Kapag tumakas, turukan niyo." Utos ni Rolando.

Napatingin sa akin si Rolando at kumindat kaya napasuka ako kunwari, mabuti na lang ay hindi niya nakita. That old man is so disgusting!

Magpasalamat ka na wala si Hadrian dito kundi kinuhanan ka na ng mata 'non.

Nanlulumo ko pinanood kung paano nila i-posas si Zaryl. Kumunot ang noo ko nang pilit na isinisiksik ng lalaki ang katawan nito sa likod ni Avianna. Nahalataan ni Avianna iyon kaya lumayo ito kaunti, pero lalo pa nilapit ng lalaki ang balakang nito sa pwetan ni Avianna.

"Gago! Lumayo ka kay Avianna!" Sigaw ko. Susugod sana ako pero nahuli na ng dalawang lalaki ang pareho kong kamay.

"Ano meron?" Seryosong tanong ni Keidon.

"Iyong lalaki, pilit na nilalapit ang ari sa pwetan ni Avianna--"

Bago pa ako makatapos sa pagsasalita ay sinira na ni Keidon ang posas niya at binigyan ng sapak ang lalaki.

"Keidon!" Sinubukan lapitan ni Avianna si Keidon pero hinila lang siya ni Leigh.

"Let him," bakas din ang galit sa mukha ni Leigh.

"A-argh!" Duguan na ang lalaki pero patuloy pa rin sa pagsasapak si Keidon.

"Tama na, Keidon." Saway ko pero hindi ito nakinig.

"Papatayin kita!" Kitang kita na ang ugat sa lalamunan ni Keidon dahil sa galit. Napalunok kaming lahat.

Kinabahan ako nang tinutok ni Rolando ang baril niya kay Keidon. Kakalabitin niya ang trigger kaya kumilos agad ako. Kahit naka-posas kinuha ko ang baril ko at tinutukan rin ng baril si Rolando.

"Ate..." Kinakabahan na tawag sa akin ni Aideen na ngayon hawak hawak ni Zaryl. Napatigil naman si Keidon sa ginagawa, at hinihingal ako tinignan.

Hindi pa din binababa ni Rolando ang baril.

"Subukan mo barilin siya, sasabog ang ulo mo." Banta ko kay Rolando.

Wala ako pakialam sa mga baril na nakatutok sa akin ngayon. Hindi talaga ako magdadalawang isip na putukin ang baril ko kapag may tumamang bala kay Keidon o isa sa mga kaibigan ko.

"Matapang ka, gagawin mo ang lahat para hindi masaktan ang mga kaibigan mo. Pwes, ikaw na lang ang papatayin ko." Sa akin naman tinutok ang baril.

"Ate!" Umiiyak na si Aideen habang pinapanood kami. Kinuyom ko ang kamao ako.

Hindi ako nagpatinag o natakot sa ginawa niya. Mas gugustuhin ko na ako na lang ang barilin.

Seryoso ako tinignan ni Zaryl. Hindi nila ako pinigilan o ano. Napangiti ako dahil doon. It means they trusts me.

"Kung mapapatay mo." I smirked. Nawala ang ngisi sa labi ni Rolando.

"Kung ganon, paalam." Pinutok niya na ang baril niya pero may biglang humila sa kamay niya at tinapat ito sa bintana kaya napunta ang bala sa labas.

Nataranta ang lahat nang may marinig silang helicopter. Nakita ko si Hadrian na madilim ang mukha habang binabaril ang mga lalaki na nasa tabi ko.

They're here...

"Get down, bitches!" Sigaw sa amin ni Artemis kaya mabilis kami yumuko.

Narinig namin ang barilan nila. Nagtago kami sa ilalim ng mesa. Lahat sila ay tumingin sa akin at ngumisi.

"You called him huh?" Nanunuksong sabi ni Zaryl.

Ngumiti ako at nagkibit-balikat.

"He's my boyfriend so..." Pagyayabang ko kaya natawa silang lahat.

Habang nagtatago, sumulpot bigla sa gilid namin si Delian. Binato niya sa amin ang mga baril na nabitawan namin kanina.

"What's the situation?" Tanong ni Keidon habang naglalagay ng bala sa kaniyang baril. Ganon na din ang ginawa namin.

"We are surrounded. That's the situation." Umigting ang panga ni Delian.

"Let's go." Sabi ni Zaryl. Tumango kaming lahat.

Tumayo kaming lahat at sinalubong ng mga bala ang mga pulis na nasa harapan namin. Habang binabaril ang mga tao na nasa paligid namin, hinanap ko si Medusa.

Laking gulat ko na wala na yung dalawa dito! Shit.

Bumunggo ang likod ko kay Leigh habang bumabaril. Hindi niya iyon pinansin patuloy lang siya sa pagbabaril sa aking likuran.

"Are we allowed to use our ability?!" Sigaw ni Leigh sa pwesto nila Zaryl.

Hinintay namin ang magiging sagot ni Zaryl. Tumango ito kaya nagtama ang tingin namin ni Leigh.

"It's useless. Wala yung dalawa dito." Sabi ni Keidon habang bumabaril.

Napamura kami nang may paparating na sasakyan na may siren. Dali dali kami lumabas sa back door. Nakita namin ang chopper ni Hadrian. Nagugulo ang buhok ko dahil sa malakas na hangin na ginagawa nito.

"Eisha sa likod mo!" Sigaw ni Avianna pero hindi ako nakakilos agad dahil sa gulat.

Napapikit ako nang may narinig ako putok ng baril sa aking likuran. Umangat ang tingin ko at nakita ko si Hadrian na nakatutok ang baril sa aking likuran.

Hinahabol ko ang hininga ko habang tinitignan ang nakahilata na lalaki sa aking likod. Muntikan na ako doon...

Nagulat ako nang may pulupot na brasos sa bewang ko. Nakita ko si Hadrian na seryoso ang mukha sa aking tabi.

"Hadrian..." Mahinang tawag ko.

"Next time, I will really tie you on my bed." Inis na sabi nito kaya natawa ako nang mahina.

"Ang tagal mo dumating." Galit na sabi ko kunwari.

Pinalibutan kami ng mga tauhan niya kaya nakakausap ko siya nang maayos. Hadrian's forces was so powerful.

"Oh sorry, am I late my love?" Ngising sabi niya kaya natigilan ako.

I bit my lower bit and I looked away. I heard him sexily chuckle so I can't help but to close my eyes hard. I can feel my cheeks burning!

"Mamaya na ang landian, tangina naman oh!" Sinamaan ko ng tingin si Keidon na bumabaril sa mga kalaban.

Dumating si Axcel. Marahan ito tumungo kay Hadrian bago nilipat ang tingin sa akin. Hadrian suddenly kissed my temple in front of him!

"H-hadrian..." Mahinang saway ko. Ngumisi lang ito sa akin.

"Guide her," maiksing sabi ni Hadrian at nginuso ang chopper. Tumango naman si Axcel at kinuha ako papalayo kay Hadrian.

"W-wait! Paano ka?!" Tanong ko. Nagbuntong hininga ito.

"Susunod ako." sabi niya bago umalis. Tumango na lang ako bago sumunod kay Axcel.

Pinaakyat niya ako sa chopper. Sinalubong ako ng yakap ni Avianna na nandito rin pala. Kasama rin namin si Delian, parang binabantayan kami.

"Natamaan ka ba? Ano? Sagot!" Natataranta niyang tanong habang tinitignan ang buong katawan ko. Narinig ko ang tawa ni Delian sa gilid.

"Wala. Ikaw? Ayos ka lang ba? Gago yung lalaki na 'yon, sasapakin ko rin sana kung hindi ako naunahan ni Keidon." Sabi ko kaya ngumiti ito.

"Don't worry about me. Keidon already did it for me." Ngiting sabi niya.

Natatawa akong umirap.

"Mukha nga, naghahabol buhay na nga ata." Ngiwing sabi ko.

Nakahinga ako ng maluwag na naka-akyat na rin ang iba. Napatakbo ako palapit kay Hadrian na makitang may dugo sa balikat niya.

"Natamaan ka?!" Natataranta kong tanong. Umiling ito. Sinandal ang ulo sa aking balikat habang hinahabol ang hininga niya.

"Daplis lang," nahihingal na sabi niya. Napamura naman ako.

Nilagyan ko ng gamot ang sugat ni Hadrian. Mabuti na ay may first Aid kit sila dito. Tanging kami lang ni Avianna, Delian at Hadrian nasa chopper na ito.

Nasa kabilang chopper naman ang iba.

"Wear this," may binigay sa akin si Hadrian na earpiece. Nagtataka ko siya tinignan habang sinusuot ito.

"Para saan?"

"So you can contact your friends." Napangiti na lang ako sa sinabi niya.

"Guys, we have a problem..." Lahat kami napatingin kay Delian na nakatingin sa ibaba. Ganon na din si Avianna.

Nagtaka ako nang natakot ang mukha ni Avianna.

"Nasa ibaba si Medusa--shit!" Naputol ang sasabihin ni Avianna dahil umalog bigla ang chopper na sinasakyan namin.

Kinabahan ako nang narinig kaming pagsabog. Kumabog ang dibdib ko na makita sumabog ang kanilang chopper.

"Z-zaryl! Are you alright?!" Pinindot ko ang earpiece ko. Napahawak ako sa sentido dahil sa kaba at takot.

"Ano sabi?" Nag aalalang ding tanong sa akin ni Avianna. Napakagat ako sa ibabang labi.

"Hindi sila sumasagot." Napamura naman siya. Sinubukan niya rin tawagin sina Keidon gamit ng earpiece niya.

"Calm down, hindi chopper nila ang sumabog." Nakahinga ako nang maluwag sa balita ni Axcel.

Nahihilo ako napaupo.

"But it doesn't mean we are safe." Seryosong sabi ni Delian. Tumingin ako sa bintana ng chopper.

I gritted my teeth when I saw Medusa and Rolando. Kahit nasa itaas na kami, binabaril pa rin kami ng mga tauhan nito. Ang mas malala ay may binabato pa ata sila bomba sa amin.

Napako ako sa kinatatayuan ko nang tumama ang paningin namin ni Medusa. Ngumisi siya sa akin. Kumaway ito sa akin kaya kinuyom ko ang kamao ko.

"Damn it! Muntikan na tayo doon!" Muntikan na masira ang rotor blade ng helicopter na sinasakyan namin!

"Zeus, can you hear me?" Napatingin ako kay Hadrian.

Seryoso ang mukha niya habang hawak ang earpiece niya. Nakatingin rin ito sa ibaba.

"I can hear you clearly." Nagulat ako na sumagot si Zaryl, narinig rin namin ni Avianna sa earpiece na suot namin.

"Good, now I want you to use your ability." Utos ni Hadrian habang nakapamulsa.

Nagtinginan kami ni Avianna at binalik rin ang tingin kay Hadrian. Pinapagamit niya ang ability ni Zaryl?

"Which ability? You know I'm powerful, Hades. Be specific." Napailing na lang ako sa sinabi ni Zaryl.

"Your lightning. Srtike them down." Ma-awtoridad na sabi ni Hadrian.

Kumabog ang dibdib ko sa sinabi niya.

May mga pulis sa ibaba na sigurado ako matatamaan ng kapangyarihan ni Zeus. Siguradong madadamay din ang mga nakapaligid sa bahay ni Keidon.

"Boreíte na tréxete, allá den boreíte na krýpsete!" Sigaw sa amin ni Melissa mula sa ibaba bago tumawa ito nang malakas.

(Trans: you can run but you can't hide!)

Kinagat ko ang ibabang labi ko at lumingon kay Hadrian. Naintindihan niya agad ang takot ko kaya lumapit siya sa akin. Hinawakan niya ang kamay ko.

"Now, Zeus."

Nang pagkasabi ni Hadrian iyon, dumilim ang kalangitan at kumidlat nang malakas sa kinaroroonan nila Medusa.

Nakakatakot ang mga kidlat na ginawa ni Zeus lalo na dahil nasa taas kami kaya kitang kita namin ang kidlat. Napaka-ingay, nakaka-kaba, at nakakamatay ang mga kidlat na iyon.

I can barely see Medusa because of the lightning. But I can say that they're already retreating.

Thanks to Zaryl's ability, we got our chance to escape.

HADRIAN'S POV

"Literal na si Hades ka talaga, tignan mo kahit dito may underground ka." Keidon's sarcastically said. I just rolled my eyes.

"Boss, our men are in position already." Report sa akin ni Axcel.

"Make sure there's no enemy coming here." My final words to him before he left.

I massaged my nose bridge. Sinandal ko ang ulo ko sa upuan dahil sa pagod. I closed my eyes. This day was exhausting.

"Congrats, tama bintang mo sa amin noon." I opened my eyes and I saw Zeus handing me a bottle of water.

Napangiwi na lang ako at diretsong ininom ang tubig.

"But I still can't believe it. My mind still can't process it." Malungkot na sabi ni Avianna.

I knew it was her from the very beginning. Pero tumatagal ay nawawalan ako ng ebidensya na siya iyon. But I was positive that there's an enemy in their group.

Kahit gusto ko man hulihin ang babaeng iyon pumigil sa akin ang nararamdaman ni Eisha. She's very precious to me. Her friends are important to her, killing that woman will cause pain for her. And I don't want that.

I don't have enough evidence to bring her down because she was too good at faking everything. Until Axcel news came in, that stopped me from investigating that woman. I didn't know that Eisha was related to what happened to my sister.

It feels like my world betrayed me because of that. But I judged her without knowing the truth and that made me an asshole. I really regret hurting her that day.

Nawalan na ako ng pake sa babaeng iyon dahil nalaman ko na rin naman ang kailangan ko malaman.

Not until Eisha called me about Medusa. Alam ko agad na may gulong mangyayari.

"Parang kapatid ko na iyon, tangina." Napalingon ako sa sinabi ni Lorenz.

He became teary-eyed. I can't blame him, they're all attached to that girl. Especially Eisha.

Kahit si Athena ay ngayon ko lang nakita manlumo sa harapan ko. Nakatulala lang ito habang pinipisil ang plastic bottle. I shook my head.

"We can't fight them for now. They have Dionysus." Panimula ko.

"Then let's save him. Matagal na siya doon, baka hindi pa na rin maabutan buhay 'yon." Sagot ni Athaleigh at binato ang plastic bottle sa basurahan.

Tumango sila sa sinabi nito. Mukhang sang-ayon silang lahat sa babae. I just shook my head. These bastards can't think properly. They don't know it can put us in danger.

"That will never be that easy. We will go in enemies' territory." I explained. Aangal sana si Keidon pero inunahan ko na siya.

"You," turo ko kay Athena. Irita naman ako nito tinignan.

"What?"

"You have the ability to set a strategy so use it for tomorrow. Let's call it a night, you all need a rest, you can't think properly anymore." I said. I saw Keidon roll his eyes.

"Yabang, lumayas ka na nga!" He hissed. I just smirked at him that made him more mad.

I was supposed to stand up but someone called me.

"H-hades, can I ask a favor?" I turned my head to Aprhodite.

"Hmm, what is it?"

"Can you check Eisha? Dahil sa nalaman naming katotohanan, alam ko na siya ang pinaka-nasasaktan ngayon. Siya ang nagdala sa babaeng iyon sa pamilya namin that's why it must be hard for her to process this whole thing." Sabi nito habang nakayuko.

I let out a breath.

"You don't need to tell me about it. I was actually planning to check up on her." I tapped her shoulder before standing up. Napatulala naman ito sa akin.

Nakapamulsa ako naglakad. Tumingin sa akin si Encavez kaya tinaasan ko siya ng kilay.

"And thank her for us. Hindi dahil sa kaniya hindi namin malalaman ang katotohanan. And without her, we would probably in scientist room." Natatawa niyang sabi.

I just nodded my head and went to the balcony. I felt so proud at the same time. Eisha discovered the truth all by herself.

I saw my girl sitting on the floor while hugging her knees. She was staring at the moon. My heart throbbed when I saw tears flowing down her cheeks.

I hugged her from the back and kissed her cheeks. I miss her, I miss this.

"Why is my baby crying hmm? Tell me..." Malambing na bulong ko habang yinayakap siya.

"I'm sorry, Hadrian... I'm really s-sorry..." She whispered while sobbing.

I furrowed my brows. Pinaharap ko siya sa akin. Pilit niya iniiwas ang mga mata niya sa akin. She looks embarrassed.

"What sorry? What's the matter? Tell me..."

She bit her lower lip and let out a breath.

"Inaway kita noon. Pinagpilitan ko na walang kalaban sa mga kaibigan ko. I made you an evil, Hadrian. Tama ka... All this time tama ka. This is all my fault..." Napahilamos siya nang mukha habang umiiyak.

I held her hands and stare at her.

"Hush, look at me..." She lifted her head and our eyes locked with each other.

"It's not your fault, Eisha. Yes, maybe I was right but you were just a good friend who protecting her friends. And not because of you, we will be in great danger, do you understand?" I held her cheeks.

She look at me while crying. She look a kid, goodness. She is so adorable.

"You saved us, baby. You did it all by yourself. Now let us finish this. You may lost a friend but we are here. We will never leave you. I will never leave you." Mariin na sabi ko at ngumiti sa kaniya.

Napako ang paningin niya sa akin. Walang salita lumabas sa bibig niya. Wala rin pinakitang emosyon sa mukha niya. She was just staring at me.

Kinabahan ako dahil doon.

"Eisha? Baby... Speak up." I wiped her tears. Hindi pa rin ito nagsalita.

Nagulat ako nang bigla ito umiyak nang malakas na parang bata. Napamura ako dahil doon.

"H-hey..." Natawa na lang ako dahil patuloy lang ito sa pag iyak. Wala na ako nagawa kundi hayaan na lang siya.

Binuhat ko siya papunta sa kama. Sinandal ko siya sa aking dibdib at hinayaan siya 'don umiyak nang umiyak.

Later on I felt something heavy on my chest. I can already hear some little noises. I chuckled when I saw her sleeping. And her hand is still holding mine.

I kissed her head.

"Sleep well, baby..." I whispered.

~~••~~