ACT 002

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Hindi ko alam kung nasaan na 'yong lalaki, pero kanina pa ako rito nakaupo sa tabi ng lalaking ito. Gusto ko tumayo pero, hindi ako makatayo dahil bayad na 'tong service ko. Ayaw ko rin naman maging bastos, dahil baka tanggalin ako ni Ryan, 'yong baklang boss namin.

Bumuntong hininga na lang ako, saka muling kinuha ang bote ng alak, saka sinalinan 'yong baso ng katabi ko nang makita kong wala na itong laman.

Anong oras ba ang balak nila umalis? Gusto ko na rin maligo at matulog. Winaksi ko na lamang ang mga naiisip ko saka ako bumuntong hininga. Ano nga ba karapatan ko mag reklamo?

Ilang oras pa ay patuloy pa rin nag iinom 'tong katabi ko. Ako ata ang nalalasing kaysa sa kaniya, kahit na hindi naman ako umiinom.

Napansin ko rin na hindi na muling bumalik 'yong gwapong lalaki. Sana makita ko ulit siya. Siguro ay naingayan at naguluhan siya sa mga kasamahan niya kaya siya umalis at hindi na bumalik.

Para makasigurado ay mag tatanong na lang ako sa katabi ko. I slightly leaned on his lap, saka ko muling nilagyan ng alak ang baso nito.

"Hey . . . Can i ask you for something?" Paninimula ko. He looked at me and smiled, and i know it's a fake smile.

I think he got mad because of the scene earlier. I mean who wouldn't? You pay for someone to entertain you, tapos iba ang gusto niyang i-entertain? I understand pero bahala siya.

"What is it?" He asked in a dried tone. I bit my lips and slightly put my hands on his lap.

"About the man earlier . . ." Muli kong panimula. Nangunot ang noo nito na para bang inaalala niya kung sino iyong nasa dulo kanina. At nang mukhang nalinawan siya ay natawa ito.

"What about him?" He asked. Curious. I lick my lips ang looked at the big door in front of us.

"May i know his name?" I asked. Hindi puwedeng lilipas ang gabing ito ng hindi ko nalalaman ang pangalan niya.

I saw him slightly frown but he laughed again. He's weird. . .

"You like him? " Natatawa nitong tanong?

"What?"

"You found him attractive?"

"Well . . ." Nag iwas ako ng tingin, lalo na nang muli itong mag salita.

"Ako iyong kanina mo pa kasama pero hindi mo man lang tinanong ang pangalan ko. "

Hindi ako nag salita. Godness, i just want to know his name. Sana pala itinanong ko na lang kanina.

Kasi naman i got distracted by his face. He's just too handsome that i forget about anything.

Napailing ako.

"Hindi na nakakagulat. Everyone likes him," Ani ng katabi ko ng hindi ako mag salita. I slightly tilted my head.

"You do?" I sarcasticly ask. He barked a loud laughed again. Why is he so annoying? Gusto ko siyang layasan.

"No. Not really."

"You said everyone?"

Napailing ito saka napahampas sa lamesa habang malakas na tumatawa. Pinagtitignan na siya ng mga kasama niya pero parang wala lang sa kaniya. I rolled my eyes.

"i like you,"  He said, trying to wipe his tears of joy.

"Sorry, hindi kita type," Agaran kong sagot. Nag simula nanaman itong matawa.

"No, not romantically"

"Oh," Tanging sagot ko na lamang. Inabot nito sa akin ang baso niya senyales na inaalok ako ng alak pero, umiling ako. Ayaw ko uminom.

Natahimik kami ng ilang minuto hanggang sa lumapit sa amin 'yong tatlong natira kanina. Nag simula na rin silang mag-paalam sa amin.

Kailan kaya niya balak sumunod sa mga kasamahan niya? Gusto ko na talaga makatulog.

Kunot na kunot na talaga ang noo ko sa sobrang antok pero nilalabanan ko.

Pag-alis ng mga kasamahan niya ay kinuha ko 'yong baso na inofer niya sa akin, saka ko iyon nilagyan ng alak at nilagok, nag-babakasali na matanggal ang antok ko pero, parang mas lalong lumala.

"You're that woman right?" Pag-sisimula muli ng lalaking katabi ko. I looked at him frowning. Kinuha nito ang baso niya pabalik na hawak ko, kasama ng bote, saka niya nilagyan ng alak ang sariling baso.

"What woman?"

There's a small smile formed to his lips. And i know that kind of smile. Linunok ko ang bumara sa lalamunan ko.

"From the news?"

Hindi ako nag salita. He knew. Alam ko na kung saan ito patungo.

"I will get that man for you," He said nang hindi ako sumagot. Muli akong lumunok saka siya matapang na tinignan sa kaniyang mata.

"Who?" Tanong ko para na rin malaman pangalan ng lalaki. He can't threatened me here.

But so i thought, dahil hindi ito nag-salita kaya umigting ang panga ko.

"I don't need him," Ani ko na lamang. He laughed but without a humor. He put the glass on his lips as he smirked and looked me in the eyes.

"Oh trust me you won't need him, but you'll need me," He said as he sipped on his glass.

Napakapit ako sa lamesa at nag iwas ng tingin nang may maramdamang takot na dumaan sa aking sistema. I know what he meant, but i'll consider it as a joke.

"Hindi ako nag papatable," Pakunwaring aking turan, kahit na alam kong iba ang ibig niyang sabihin.

"That's fine."

"Then, what do you want?" Hindi siya nag-salita.

Ilang minuto pa ang katahimikan ang namayani sa amin, hanggang sa naramdaman ko ang pag landas ng kamay niya sa baywang ko pababa sa aking hita.

Kinalabutan ako sa ginawa nito, ngunit nilunok ko ang takot ko.

The way he touched me. It didn't scream lust, but danger.

He leaned towards me as i felt his breath to my neck. Nagsipagtayuan ang balahibo ko.

"Work for me," He whispered.

Nag-tangis ang bagang ko.

"What kind of work? "

I need to get out of here.

"Akhlys Vyshareth. The only daughter of the late mayor Mr. Vyshareth . . . How sad for him to left his only daughter here alone. He treated you like a princess just to became like this. . ."

Nangunot ang noo ko. Nilalait niya ba ako?

"What are implying here? "

"I didn't mean anything, Akhlys. " He just laughed and kissed my cheeks.

"Huwag na natin patagalin pa ang usapan. Who are you and what do you want from me? " Kunot ang noo kong tanong.

"You'll know soon," He said. Napailing ako, hindi na kinaya pa ang mga nangyayari.

Kung alam ko lang ay sana'y natulog na lamang ako sa apartment ko.

Tumayo ako at handa na sana siyang iwan nang muli kong marinig ang sinabi niya. Natuod ako sa aking kinakatayuan.

"I know you want money so you can provide an investigation for your parents case, " Ani nito. Gaano pa ba karami ang alam niya tungkol sa akin?

Gusto ko magalit pero mas nananaig ang takot ko para sa aning sarili

Lumunok ulit ako ng ilang beses, saka dahan-dahang humarap sa kaniya.

"What do you want me to do? " I asked in a low tone.

The devil smiled at me as he stood up. Lumapit ito sa akin saka hinawakan ang mukha ko. He leaned towards me as he brushed his lips on my cheeks.

"Dig a dirt of him . . . ." Ani nito. Pinigilan ko ang sarili kong huminga.

"Who? "

"You're smart, i know you knew. "

Nag tangis ang baggang ko. Bakit pa ba ako nag mamaang maangan? That man . . . Does he really think that I'll dig a dirt of him for him, kahit na alam niyang gusto ko 'yong lalaking 'yon? Ang tanga niya.

O baka ako talaga ang tanga?

"I don't want to get involved into political matter. " I gritted my teeth as i felt her hands on my waist.

"Trust me, you're already been involved here three years ago," Ani nito.

"What else do you know? "

"I will tell you if you help me to bring him down. " Hindi ako nag salita.

"Seduced him, Akhlys," bulong muli nito saka ako pinatakan ng magaang halik sa labi.

"Be the governor's woman. "

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro