ACT 015

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

I continued walking not minding if ever got loss or what basta nag patuloy lamang ako mag lakad nang may narinig akong tumawag sa akin.

"Akhlys. "

Kunot noong nilingon ko ang pinang galingan ng boses, ngunit mas lalo lamang lumaki ang kunot sa aking noo nang makita si Gov na papalapit sa akin.

"What!?"

This darn man. He really just stare and eat without helping me huh!?

He licked his lips and then put his hands on his waists. He looked at me stressed are visible on his eyes.

"You shouldn't have done that. " Ani nito.

"What!? "

Naguguluhan ngunit galit ko siyang tinignan. What does that mean?

He sighed and tried to reach for me but i slap his hands.

"Don't shout. " Mahinahon nitong sabi.

Paano ako hindi sisigaw sa mga sinasabi niya?

"Why? What i shouldn't have done? " Tanong ko muli. Ayaw mag patalo.

Napahawak na lamang ito sa kaniyang noo habang pilit na pinapakalma ang kaniyang sarili.

"You shouldn't have told them that you're my wife. " Wika nito.

Umawang ang labi ko sa kaniyang sinabi.

"Why not Hendrix? You said you're already going to annul your marriage with Faith?" Tanong ko rito.

"Yes but still-"

Nangunot ang aking noo sa kaniyang magiging turan. Agad ko nang pinutol ang kaniyang sinabi.

"Okay then what do you want me to do? Go back in there and tell them that I'm really not your wife so they can laugh at my ass? " Pasigaw kong tanong dito.

He looked at me unbelievably na para bang nahihibang na ako.

"No, that's not what i meant, god! " He hissed. Napigtas na ang pasensyang pilit kinukubli.

Pagak ang tumawa sa ginawa niyang pag sigaw.

"You didn't even tried to say something! Goodness gusto ako ipahiya ng tao kanina! " Pag didiin ko sa kaniya.

Napapikit ito, humawak ito sa kaniyang noo at tinalikuran ako

"You're overeacting! " He shouted.

Me overeacting?

Ofcourse i do! Because that was what i saw! Hindi ako tanga para hindi malaman na ginagago na ako!.

"I know what i saw Hendrix! Kita ko sa mata niya kung paano niya ako gusto ipahiya! " Pag duduldulan ko.

Napailing na lamang ito.

"God-damn it this is nonsense. " Wika niya saka nag simulang mag lakad palayo sa akin.

"Where are you going!? " Galit kong tanong dito.

Muli ay umiling ito ngunit hindi na muling nag tangkang lumingon sa akin.

"Calming my fucking self down! " He groaned.

Naiiyak na lamang ako sa sobrang galit habang pinag mamasdan siyang mag lakad palayo sa akin.

"Ikaw pa may ganang magalit!? " Bulyaw ko ngunit wala na ito sa aking paningin.

I bit my lips trying to calm my self down but my eyes just don't stop from tearing.

Pinigilan ko ang sarili kong takbuhin siya sa loob ng bahay dahil alam kong mapapahiya lang ako.

"Hendrix! Fuck you! I hate you! " I just shouted and brushed my hair.

The next thing i knew i was seating alone in the one big stone.

Hindi ko alam kung nasaan na ako, hindi ko rin alam kung paano na ako babalik sa bahay ngunit sa sobrang hapdi ng mata ko ay hindi ko na maisip pa ang dapat ipag alala.

I just wanted to be alone.

Ngunit talagang hindi ako papayagan ni lord maging tahimik lang kahit ilang oras.

May narinig akong sumitsit sa akin ngunit hindi ko ito pinag kaabalahan pang tinignan.

Tulala lamang ako habang pinag mamasdan ang pag agos ng tubig sa ilog na kanina pa pinag lalaruan ng mga paa ko.

Nasa gano'n akong sitwasyon ng may naramdaman akong kumalabit sa akin kaya naman wala akong nagawa kundi ang lumingon sa salarin.

"Ahm Hi. " Ani nito.  Mayroon itong malaking ngiti sa labi, dinaig pa nito ang toothpaste commercial model sa sobrang puti ng kaniyang pantay-pantay na mga ngipin.

Dumagdag pa ang sinag ng araw na dahilan ng pag kinang ng mga iyon.

Hilaw ko siyang nginitian pabalik saka muling tumingin sa harapan ko.

"Ngayon lang kita rito ah? " Tanong nito.

Hindi ako sumagot.

"Ano pangalan mo? " Pangungulit pa nito.

Inis ko siyang tinignan.

"Ako nga pala si Kairos. "Wika nito, malaki pa rin ang mga ngiti sa labi.

Halatang babaero.

"Ah. . . Mag isa ka lang? " Tanong pa nito.

Tumikwas ang kilay ko sa kaniya saka siya inirapan.

"Isn't it obvious that i want to be alone? "

"Sungit. "

Ayaw ko sana mag sungit dahil hindi naman ako rito pero kapag ganitong nag mumuni-muni ako at gusto kong mapag isa ay sana makaramdam naman sila.

Pero makapal ata ang pag mumukha ng isang 'to dahil kahit na tarayan ko siya ay mas lalo lamang lumalawak ang ngiti sa kaniyang mga labi.

"Ngayon lang kita nakita rito, sino kasama mo? "

Hindi ko pinansin ang tanong niya, bagkos at tumayo ako sa batong kinauupuan saka nag simulang mag lakad palayo.

Akala ko ay titigil na ito ngunit naramdaman ko ang presensya niya sa aking likod.

Inis ko siyang binalingan.

Ano bang problema niya!?

"My husband, ayos na? " Sagot ko rito.

"Ah . . . may asawa ka na pala." Tumango-tango pa ito sa sariling sinabi.

Napailing ako saka muling nag simulang mag lakad nang marinig ko muli ang pag lapit nito sa akin.

"Pero nasaan singsing mo? " Tanong pa nito.

Napasinghal na ako sa sobrang pag kairita.

"Why do you care? " Tanong ko rin sa kaniya.

Sumimangot ito sa sinabi ko.

"Nag tatanong lang. " Ani naman niya saka sumubok sumabay sa mabilis kong pag lalakad.

"Bakit ka pala mag isa, asaan ang asawa mo?" Pangungulit pa nito.

Mas binilisan ko pa ang pag lalakad.

"Nag babakasyon lang kayo? " Muli ay tanong nito.

Inis ko siyang binalingan ulit.

"I'm sorry, but please can you leave me alone!? " Bulalas ko.

Mukhang nagulat ito sa malakas kong tanong dahil lumaki ang kaniyang dalawang mata at ang butas ng kaniyang mga ilong, bumilog din ang kaniyang mga nguso sa pag kagulat.

"Sorry na. " Ani nito ng makarecover.

Muli ko siyang tinalikuran at nag simulang mag lakad ng marunig ko ang isang pamilyar na boses sa hindi kalayuan.

Nangunot ang aking noo.

"Akhlys! "Sabi ng boses.

Napaatras ako.

Tumalikod ako at nag simula muli mag lakad pabalik sa ilog.

"Akhlys!"

Dinig ko ang palakas na palakas na pag tawag sa akin ng boses na iyon hanggang sa maramdaman ko na lamang ang pamilyar na init na lumukob sa akin dahil sa pag hila nito sa aking braso.

"What!? " Singhal ko saka hinila ang braso.

"Why the fuck did you go here? " Sigaw nito sa akin.

Pinagmasdan ko ito at tila nahabag ng makita ang sunod-sunod na pag hinga nito dahil sa pagod.

Halatang kanina pa ito nag hahanap.

"So what!? " I jerked his hands when he tried to reach for me again.

"Let's go back. " Habol ang hiningang ani nito.

Umiling ako saka siya hinampas sa braso ng pilit niya pa rin akong hawakan.

"No! " Sigaw ko.

Gusto ko maawa sa kaniya dahil sa mga pawis na tumutulo sa kaniyang noo tanda na mahaba-habang lakaran ang ginawa nito ngunit naiirita talaga ako habang naalala ang nangyari kaninang umaga.

"Okay. . . Stop yelling. " Sabi niya ng hampasin ko muli siya.

"You're the one who's yelling! " Paninisi ko rito.

He sighed in defeat.

"I'm sorry. . . Let's go back. . . Please? " Ani niya.

I shooked my head and step back.

"No."

Ilang beses na akong nagiging marupok. Pero ngayon hindi na talaga!

"Come on. . ."

Para akong nahabag nang makita ang mukha niya.

Mag babago na sana ang isip ko at sa bahay na lang sana siya aawayin ng maramdaman ko ang mahinang pag hawak sa 'king braso, hinila ako nito palayo kaya naman napatingin ako rito.

"Bro she said no. " Ani ng isang baritonong boses.

Nangunot ang aking noo sa kaniyang pangingealam.

Ito iyong lalaking nangungulit sa akin kanina.

"Akhlys? " Pag tawag namang pansin sa akin ni Gov kaya muli akong napalingon sa kaniyang gawi.

Ngunit pag tingin ko ay hindi na ito nakatingin sa akin, kundi sa lalaking may hawak sa aking braso.

"Who the fuck are you? " Tanong nito.

Hindi siya pinansin ng katabi ko at binalingan lamang ako.

"Kilala mo ba 'to? " Tanong pa nito sa akin.

Hinila ko ang braso ko na kaniyang hawak saka umusog palayo sa kaniya.

"Let's go home. " Dinig kong ani ni Gov.

Seryoso ko siyang tinignan.

"Bumalik ka na roon. Mamaya na ako babalik kapag lumayas na ang bruhang 'yon. " Ani ko sa kalmadong boses.

Biglang nangunot ang noo ni Gov sa sinabi ko.

"Don't call her bruha. " He said in a ridiculous tone.

Nangasim ang mukha ko sa inis sa kaniyang sinabi.

Fuck this guy.

"Why the heck are you defending her!?" I shouted.

Napapikit ito sa inis.

He sighed in the nth time and tried to reach for my hands again.

"Let's go home. " Sabi niya sa kalmado ulit na boses.

Umiling ako.

"Fuck you! I'll go back alone! " Sigaw ko sa kaniya saka nag lakad palayo sa kaniya, pabalik ng bahay.

Pag dating ko ng bahay ay wala na ang impaktang bruha na nang inis sa akin kanina.

Mabuti naman dahil sobrang pagod na ako para makipag away pa sa kaniya.

Ilang minuto pa ay bumalik na si Gov na may malaking kunot sa kaniyang noo.

Tinignan ako nito ngunit hindi ko siya pinansin hanggang sa kinagabihan.

Hindi ko alam kung anong plano niya, kung hanggang kailan kami rito makikigulo pero mukhang walang balak pang umuwi ang isang 'to.

Hanggang kinagabihan ay panay lamang ang pag sulyap sa akin ni Gov at pag tangkang lumapit nito sa akin ngunit dahil kinakailangan niyang kausapin ang mga matatanda dahil minsan lang daw siya andito ay hindi siya nag karoon ng pag kakataon upang guluhin ako.

Bukod din doon ay nag kulong ako sa aming kwarto para hindi ko makita ang pag mumukha niya.

Nababanas ako habang pinag mamasdan siyang parang mabait na tupang sumusulyap sa akin.

Ewan ko ba kung bakit pero umiinit talaga akong dugo ko habang naalala ko kung paano niya ipag tanggol ang babaeng iyon kanina.

Bukod doon ay sumasakit na ang ulo ko sa sobrang stress kaya ako na rin ang umiiwas sa kaniya.

Nakahiga ako habang tulalang nakamasid lamang sa puting kisame ng may marinig akong marahang katok sa pintuan.

Akala ko ay si Gov iyon ngunit ng marinig ko ang boses ni Lola Basyon ay napaupo ako sa kama.

"Hija. " Ani nito kasunod ng pag bukas ng pintuan.

Marahan akong ngumiti sa kaniya.

Jusko hiyang hiya ako sa ginawa ko kanina.

"Magandang gabi po." Bati ko sa kaniya. Ngumiti ito sa akin saka ako binati pabalik.

"Hija mag hahapunan na tayo. " Ani niya.

Tumango ako.

"Gano'n po ba? Mamaya na po ako kakain. " Sagot ko sa kaniya.

Tumingin ako ng tuwid sa harapan upang iwasan ang kaniyang tingin.

Hindi ko talaga siya kayang tignan sa sobrang hiya!

Akala ko ay mag papaalam na ito ngunit bumuntong hininga ito kaya napasulyap ako sa kaniya.

"Pasensya ka na sa pamangkin ko kanina. " Ani nito.

Nakagat ko ang aking labi sa pag kaguilty.

Ako na nga lang ang bisita ako pa ang nangaway.

"Naku wala na po 'yon. " Sagot ko sa kaniya.

Inimbita ko itong umupo sa tabi ko na agad niyang ginawa.

Humingi ako ng tawad sa ginawa kong gulo ko kanina at nginitian ako nito bilang pag papatawad.

"Mukhang nag away pa kayo ni Hendrix dahil sa nangyari kanina. " Wika nito sa mababang tono.

Kagat labi akong nag iwas ng tingin.

"Okay lang po. "

Naramdaman ko ang pag hawak nito sa aking kamay kaya napatingin ako roon.

"Huwag ka mag alala napag sabihan na siya ni Hendrix kanina. "

Pinag sabihan ni Hendrix?

"Po? "

Naguguluhan ko siyang tinignan.

"Nasigawan niya pa kanina ang bata dahil sumasabat pabalik. Naspoiled ata namin masyado. " Pag kwekwento niya pa.

Umawang ang labi ko.

Lalo tuloy akong nahiya sa ginawa ko.

Siguro ay inis na inis na sa akin ngayon si Gov dahil sa ginawa kong pag sigaw-sigaw sa kaniya kanina.

Siguro ay naisip niya na wala kaming pinag kaiba ng asawa niyang bungangera.

God I'm so immature.

Napatakip ako sa aking mukha.

"Sorry po. " Pag hingi ko ng dispensa dito.

Pinisil nito ang aking mga kamay.

Agad na lumukob ang init sa mga 'yon dahil sa ginawa niya.

Pakiramdam ko ay gumaan ang aking pakiramdam. Namiss ko tuloy bigla ang mama ko.

"Naku ayos lang kasalanan naman niya kung bakit siya pinaalis kanina ni Sir." Dagdag pa ni Lola Basyon.

"Pinaalis niya? " Gulat kong tanong.

Tumango si Lola Basyon bilang sagot.

Nag kwentuhan pa kami nito ng ilang ilang minuto ngunit nag paalam din ito agad dahil nasa labas daw ang iba niyang mga kapatid at si Hendrix lamang daw ang umaasikaso sa kanila.

Gusto ko rin sanang lumabas upang batiin sila ngunit sobrang kapal naman ng mukha ko kung gagawin ko 'yon diba?

Humiga na lang ulit ako sa kama at pinukpok ang ulo sa sobrang katangahan.

Nasa gano'n akong phase ng marinig ko ang pag bukas ng pintuan.

Agad kong hinila at pinag taklukbong ang kumot papunta sa aking ulo at nag panggap na tulog.

"Akhlys?" Pag tawag ni Gov sa akin.

Hindi ako gumalaw.

Ilang segundong katahimikan ang nangibabaw sa pagitan namin.

Ang akala ko ay umalis na ito dahil sa hindi ko pag sagot ngunit bigla itong muling nag salita.

"I'm sorry about earlier. . . It's just i think it's unfair to you since i'm still a married man. . ." Paninimula nito.

Nabuksan ko tuloy ang aking mga mata.

He sounds sad but his tone sounds soft.

Tangina mo Akhlys bawal marupok.

Muli ay tumahimik ang paligid.

I'm about to remove the blanket on my face when i heard the bed creek senyales na may umupo rito.

"Isn't it better if you call me your husband thinking that you're the only one?"  Tanong nito sa akin sa malamyarmos na tono.

Naramdaman ko ang marahang pag hila nito sa aking kumot pababa sa aking dibdib upang ayusin iyon.

Agad akong pumikit sa gulat.

Akala ko ay aalis na siya ngunit naramdaman ko ang marahang pag daplis ng kaniyang labi sa aking noo.

"I know you're awake. Eat if you're hungry."

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro