ACT 016

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

I'm just looking at my self in the mirror rehearing what i'm going to say to him if ever i face him when i go out of our room.

Kakatapos ko la'ng maligo at ito ako hindi mapakali habang kagat-kagat ang aking labi na nakatingin sa harap ng whole body na salamin.

Ramdam ko ang pawis na tumutulo sa aking noo dahil sa kaba kahit na bagong ligo pa la'ng naman ako.

"Damn it. What if he shouted at me?" I murmured and looked at the clocked behind me.

I frowned anxiously when i saw that it'll be past 8 in the morning.

Kung gano'n ay baka maisipan nang pumasok ni Gov dito at ito pa rin ako, parang tangang hindi makapakali dahil hindi alam ang sasabihin kung sakaling kami'y mag kaharap.

Kung hindi ba naman kasi ako kalahating tanga at bobo. Nagagalit agad para sa walang kwentang dahilan.

What if he'll leave me because he might thought that i'm acting like that woman?

Gusto kong umiyak sa sobrang takot.

Hawak ang aking noo ay napabuntong hininga ako.

Nasa gano'n akong posisyon ng marinig kong mag ingay ang pintuan ng kwarto senyales na may nag bukas nito.

Agad akong napalingon sa gawi no'n at napamura sa aking isipan ng linuwa ng pintuan ang nakasimangot na mukha ni Gov.

Nahigit ko ang aking hininga habang pinag mamasdan siya.

His dark black eyes stare at me coldly. Halatang nag tatakha sa kinikilos ko.

"What are you doing?" Tanong nito sa mababang tono, ngunit tila kidlat iyon sa aking pandinig. Muntikan na akong napatalon sa gulat.

"A-ah alasotso na pala, s-sige lalabas muna ako." Ani ko saka nag simulang magmartya sa kaniyang puwesto, ngunit natigilan nang hindi man lang ito kumilos sa kaniyang kinatatayuan.

"E-excuse me." Sabi ko saka tumingin sa kaniyang paanan.

Jusko Gov makisama ka. Ano nadikit na ba ang mga paa mo diya'n at ayaw mong umalis sa harap ng pintuan?

"Gov?" Pag tawag ko rito.

Sumulyap ako sa kaniyang mukha at nakitang nakatitig lamang ito sa akin habang unti-unting nag lakad sa gilid.

"You can go now." He murmured. Tumango ako saka nag iwas ng tingin.

Mag sisimula na sana akong mag lakad palabas ng pintuan ng maramdaman ko ang pag hila nito sa akin.

Nahigit ko ang aking hininga nang tumama ang aking likod sa kaniyang dibdib.

Sinubukan ko sanang tumayo ulit ng tuwid ngunit tila nakalimutan kong huminga nang maramdaman ko ang kaniyang brasong pumalibot sa aking baywang.

"Gov!" Gulat kong gunita.

Hindi ako nito sinagot bagkos ay nilagay nito ang kaniyang baba sa aking balikat.

"Where are you going again?" He whispered.

Napakurap-kurap ako ginawa niyang pagkilos, hindi alam kung paano sasagutin ang kaniyang tanong.

Akhlys, jusmiyo santisima umayos ka!

"M-mag uumagahan." Tanging sagot ko. He nodded saka mas lalong hinigpitan ang yakap sa aking baywang.

I can feel his calmed breathing in my neck.

Tila ayaw ako nitong pakawalan dahil sa sobrang higpit ng pag kakayapos sa akin.

"Are you still mad at me? " He asked.

I bit my lips and looked away when i saw him looking at my reaction.

"Hindi naman ako galit. " Sagot ko sa kaniya.

He chuckled on my ears kaya nangunot ang noo ko.

Anong nakakatawa?

"Liar. " He murmured.

Sumimangot ako sa kaniyang sinabi.

Kinakabahan pa rin ay hindi ako kumilos at hinayaan lamang damhin ang init ng kaniyang katawan sa akin.

"Hindi nga ako galit."Pangungumbinsi si ko. Ewan ko kung sa kaniya o para sa akin .

Galit ako kagabi. Pero ngayon hindi na.

Nayakap na-

Nope. Joke lang hindi pala ako marupok.

"You said you hate me. " Wika nito.

Napalunok ako at napakurap-kurap saka umiling.

"H-hindi ah. " Agaran kong sabi.

Baliw ba siya?

Oo sinabi kong hate ko siya pero dahil lang sa galit 'yon. Kung alam niya lang kung gaano ko nang kagustong yakapin siya pabalik.

Kaso nga hindi ako marupok.

"I'm sorry, Akhlys. . . Bati na tayo please? "He murmured again.

Napalunok ako at mas lalong diinan ang pag kakagat sa aking labi.

Naramdaman ko ang panunubig ng aking dibdib kaya naman sinubukan kong tanggalin ang kaniyang braso sa aking baywang habang pilit nilalabanan ang luhang gusto kumawala sa aking mga mata.

Sabi ko mag sosorry ako pero huwag naman sa ganitong paraan. Naiiyak ako e.

No. I'm strong independent woman-

"Akhlys? " Pag tawag muli nito sa akin.

Hindi ko na lamang namalayan ang aking sarili at unti-unting napahagulgol.

Humarap ako sa kaniya at napayakap sa kaniyang baywang. Sinubsob ko ang aking mukha sa kaniyang dibdib upang hindi niya makita ang mga luhang kumawala sa aking mga mata.

"S-sorry Gov. . ." Pumiyok ako. I felt him frooze after hearing my voice.

"Hey. . . Why are you crying? " Tanong nito sa akin. Sinubukan nitong hawakan ang aking braso upang tanggalin ako sa pag kakayakap sa kaniya ngunit hinigpitan ko ang kapit ko sa kaniyang damit.

"Sorry sinigawan kita kahapon. . . Ikaw kasi e hindi mo man lang ako pinag tanggol. " Sabi ko sa mahinang boses, sapat na upang marinig ako nito.

I heard him sighed.

Hindi na nito pinilit pang tanggalin ang aking pag kakayakap sa kaniya bagkos ay hinaplos na lamang nito ang aking likod habang ang isa niyang kamay ay nasa aking buhok.

"I'm sorry. " Bulong nito sa akin.

Pakiramdam ko ay may hyperventilating na ako sa sobrang pag iyak ngunit hindi ko makalma ng maayos ang aking sarili.

I felt guilty.

"Dinala-dala mo ako rito alam mo namang ikaw lang ang kakilala ko tapos hindi mo man lang ako ipinag tanggol. " Sabi ko sa kaniya saka siya hinampas sa kaniyang braso.

"Shh. . . Tahan na. Sorry. "

Hinahabol ko na ang aking hininga habang mahigpit na nakahawak sa kaniyang damit.

"Sorry sinigawan kita kahapon. " Dagdag ko pa.

Suminghot-singhot ako.

Naramdaman ko ang kamay nitong paulit-ulit na hinahaplos ang aking likod. Inaalo ako.

"It's alright. "

He sighed.

Sinulyapan ko ito at kunot ang kaniyang noong nakatingin sa akin.

"Huwag mo ako iiwan please. " I murmured.

Umiling ito sa aking sinabi at marahang natawa.

Hinampas ko ang kaniyang dibdib.

"Silly what are you thinking I won't leave you. " Ani niya.

Ngumuso ako saka muling sumubsob sa kaniyang dibdib upang itago ang aking mukha.

Ang rupok-rupok mo, Akhlys.

"Baka kasi isipin mo kaparehas ko lang ang asawa mong bungangera. Sabi ko.

I heard him groaned.

"Akhlys?" He asked in a warned tone.

"Joke lang." Agad kong pag bawi.

Hinawakan nito ang aking balikat at pinaharap sa kaniya.

Ngumuso ako at nag iwas ng tingin nang makita ko ang kunot niyang noo.

Nakakahiya kang tunay akhlys.

"Tahan na."

Tumango ako sa kaniya

Naramdaman ko ang pag hawak nito sa aking pisngi saka niya pinunasana ng luha sa mga 'yon.

"Should we go home?" Tanong nito nang matanggal na ang luha sa aking mata.

Sasagot na sana ako ng sininok ako.

God, sorry napaka moody ko talaga nitong nakaraang araw.

"Huh? Paano sila Lola Basyon, andito ka para mag bakasyon diba?" Tanong ko rito.

He chuckled and then kissed my cheeks.

"No. Dinala kita rito para mag pahinga, pero mukhang lalo ka lang nastress." Sabi niya.

Mas lalong nanulis ang nguso ko. Sinamaan ko siya ng tingin.

"Ikaw kasi e." Pag bibintang ko.

Mas lalo siyang natawa saka muli akong niyakap.

"Sorry."

Ilang minuto pa kaming nag lambingan sa loob ng kwarto hanggang sa lumabas na kami dahil hindi pa raw ako nag uumagahan sabi ni Gov.

"Oh hija. Magandang umaga. Gising ka na pala. Tara at kumain ka na." Sabi ni Lola Basyon malaki ang ngiti nito habang nakatingin sa mga kamay namin ni Gov na mag kahawak.

"Goodmorning po Lola." Ngumiti ako sa kaniya.

Pinag hain nito ako ng makakain at nag usap lang kami sandali hanggang sa napag pasyahan na namin ni Gov na mag ayos ng gamit para sa pag plaplanong pag balik sa manila.

Pag kalabas namin ng bahay, dala-dala ang mga gamit ay malaki ang ngiti kong hinarap si Lola Basyon na matamis din nakangiti sa amin.

"Naku, bumalik kayo ulit dito sa susunod ha. "

Tumango ako sa kaniyang sinabi.

"Opo naman. Mamimiss ko po ang luto mo kaya babalik po talaga kami rito. " Natatawa kong sabi.

Tumawa rin ito sa aking sinabi saka tumingin kay Gov na nakamasid lamang sa amin.

Lumapit sa kaniya ang matanda at hinawakan ang kaniyang mga kamay.

"Ikaw hijo, alagaan mo ang asawa mo. Kapag may problema ay ayusin niyo agad para hindi na lumaki. " Pag bibilin nito.

Lumingon ito sa akin kaya matamis ulit akong napangiti.

I wonder if he's thinking about me nang sabihin ni Lola Basyon na he should take care of his wife.

Hindi naman ako ang tunay niyang asawa.

"Opo Nay. Ikaw din mag iingat ka palagi. Pasensya na kung kinakailangan namin umalis kaagad." Sabi ni Gov.

"Naku ikaw talaga huwag ka mag alala alam ko naman na babalik ka." Tawa ng matanda.

Lumingon sa akin si Lola Basyon saka ito lumapit sa akin at niyakap ako ng mahigpit.

"At sa susunod sanang pag punta niyo rito ay may dala na kayong mga supling." Tumawa ang matanda ng sabihin niya 'yon.

Ako naman ay tila nabilaukan sa sobrang gulat sa kaniyang sinabi.

Pati si Gov na pinaglihi sa yelo ay hindi maiwasang mamula dahil sa sinabi ng matanda.

Tumawa nalamang ako at nailing.

"Ilan po ba ang gusto niyo?" Tanong ko sa matanda.

"Akhlys!" Tawag sa akin ni Gov dahil sa sinabi ko.

Humagalpak ng tawa ang matanda sa naging turing ko.

"Oh hala anong oras na baka gabihin kayo sa daan."

Nag paalam na kami sa kanila at sumabak na sa mahaba-habang byahe.

Kinabukasan nagising ako nang masama ang aking pakiramdam.

Agad akong tumayo sa aking kinahihigaan at napatakbo sa aking banyo ng maramdaman ko ang pag ikot ng aking sikmura.

Lahat ata ng kinain namin kagabi ni Gov ay nailuwa ko na.

Sapo ang aking noo ay nag mumog ako.

Madaling araw pa lamang ay umalis na si Gov dahil tinawagan siya ng kaniyang asawa.

Mag kakaroon daw sila ng family dinner kasama ang mga magulang ng babae kaya naman nag mamadali itong umalis.

Ayaw ko pa sana siyang paalisin pero naalala ko. Kabit pala nga pala ako.

Ilang araw ko na siyang kasama at ilang araw ko na siyang nilayo sa tunay niyang asawa.

Napakaselfish ko naman kung hindi ko siya papayagan umalis hindi ba?

Masama man ang aking pakiramdam, pinilit ko pa rin ang mag lakad palabas nga king kwarto dahil sa gutom.

Ngunit natigilan ako nang makita ko ang isang bultonng tao na prenteng nakaupo sa aking sofa.

Napalunok ako at napahinto sa aking kinatatayuan nang dahan-dahan itong mag angat ng tingin sa akin galing sa isang magazine na kaniyang binabasa.

"Oh you're awake." He beamed.

Tumayo ito sa kinauupuan at dahan-dahan nag lakad palakad palapit sa akin.

"I'm actually planning to wake you up kaso sobrang himbing ng tulog mo kaya hindi ko na inistorbo." Wika nito saka ako hinawakan sa aking balikat.

He leaned on me and kiss my cheeks.

Naramdaman ko ang hininga nito sa aking tainga na nakapag bigay ng kilabot sa aking buong pag katao.

"I'm so thoughtful right, Akhlys?" He whispered.

I felt his hands incircled on my waist, my breathing hitched.

He's not saying it.

But i know.

I'm gonna be doomed.

"Airon. . ."

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro