Chapter 53

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Napatingin ako sa rear mirror ng sasakyan ko ng mapansin ang dalawang motorsiklo na kanina pa sumusunod sa akin.

Ano ang kailangan nila?

Agad ko pa binilisan ang pag papatakbo ng sasakyan ko pero naabutan nila ako. May humarang na isang motorsiklo sa harap at may tag isang motorsiklo ang nasa gilid ng sasakyan ko. Tatlo pala sila.

Agad ako napayuko ng barilin ng nasa kaliwa ang bintana ng sasakyan ko.

Kalagitnaan na ng gabi kaya wala nang masyadong nadaan na sasasakyan. Kung meron man ay nung makarinig ito ng putok ng baril ay agad humarurot ng takbo.

Inapakan ko ang break para makalabas sa kanila at ng makalabas ay agad ko inapakan ang gas at nag patkbo ng mabilis.

Ilang sandali pa ay may narinig akong pumutok. Ang gulong ng sasakyan ko. Agad gumagewang gewang ang sasakyan ko bago ako bumangga sa isang pader. Tumama ang ulo ko sa manibela at nakaramdam ako ng hilo,  napatingin ako sa gilid ko ng bumaba ang lalake at may dumating ang ilang itim na van.

Wala na akong choice kundi lumaban, kahit medyo hilo ako. Kinuha ko ang baril ko sa loob ng glove compartment ng sasakyan ko at nag lagay ako ng magazine at kinasa.

Lumabas ako at nakipag palitan ng putok sa ilang lalake. Agad ako napayuko ng panutukan din nila ako. Nang mag sawa sila ay agad ako lumabas at papalapit na bumabaril.

Hinugot ko ang isang balisong na nasa buhok ko at binato sa isang tao at saktong tumama sa noo.

Binaril ko naman ang taong nasa gilid ko, sinapa ko ang taong nasa harap ko. Pinag babaril ko sila habang ako ay nagiging alerto sa mga galaw at pag putok nila ng baril.

Napatago ako sa isang sasakyan ng wala ng mawalan na ng bala ang baril ko.

Masyado din mahirap gumalaw para sa suot ko. Pero bahala na. Kinuha ko ang isa pang balisong sa buhok ko kung kaya ay lumugay ang mahaba kong buhok. Nag tago ulit ako ng makalapit sa kanila bago ko tinanggal  ang heels ko at kinuha ang isang piraso. Pwede na ito.

Lumabas ako at pagsugod akong umatake. Tinusok ko ang mata ng isang tao gamit ang ng stilettos ko.

Binato ko ang balisong ko na tumama sa di kalayuang tao, bago isinampal ang heels sa gilid ko. Patalon kong kinuha sa lalaking nasa sahig ang balisong.

Pinukpok ko ang heels ko sa ulo ng isang tao. Habang ang balisong na nasa isang kamay ko ay Sinaksak ko sa lalamunan.

Kinuha ko ang isang baril at binaril ang ilang lalake.

Madami na ang nasa sahig pero madami pa rin ang mga kalaban ko. Ramdam ko na din ang pagod.

Sinipa ko sa ari ang isang lalake, bago tinarak ang heels sa kanyang noo.

Nag tago ako sa likod ng sasakyan bago huminga ng malalim. Masyado na akong pagod at hindi ko alam kung kaya ko pa lumaban.

Pero hindi ako pwede sumuko lalo na hindi ako pwedeng mamatay.

Tumayo ako at pagtayo ko ay may tumutok ng baril mula sa ulo ko sa likod.

"Don't you dare make a move" wika ng isang lalake, dahan dahan akong lumingon at nagulat na lang ng makita kung sino ang lalakeng iyon

"Jairus"

"Put your weapons down" hingal at dahan dahan kong binaba ang balisong at ang heels ko. Napakunot ang noo ko.

"Patayin mo na sya Boss" wika ng isang lalake

"Alpha" tinignan ko sa gilid ng mata ko ang tumawag kay Jairus, si Bryson kasama si Caleb, binalik ko ang tingin kay Jairus na walang mababasang kahit na anong emosyon

Naging alerto ang lahat ng may dumating na ilang sasakyan. Mula sa likod ko.

Hindi ko pa rin inaalis ang tingin kay Jairus.

Wala akong planong lumaban sa kanya.

"Jairus" nag taasan ng baril ang lahat at mula sa likod ay rinig ko ang boses ni Kuya na tinawag si Jairus

"Bryson, Caleb" boses ni Zarah

Nakataas na din ang baril nila Caleb at Bryson na naka tutok sa gawi namin.

"Bryson why?" tanong ni Zarah

"Caleb" wika ni Lenox "We treat you as a friend, We trust you"

"That is the wrong things that you do" wika ni Kuya "You know everything, Jairus"

"Let's end this Boss" wika ng isa sa gawi ni Jairus

"Alber" wika ni Jairus pero agad nag paputok ang lalake.

Nang mawala ang tingin ni Jairus ay tumakbo ako palayo sa kanya at pumunta kila kuya. Kinuha ko ang baril sa isang lalake at tumulong sa pakikipag barilan.

"We need to get out of here" Wika ni Kuya

Paatras akong bumabaril at pumasok sa isang sasakyan. Pumasok na din si Kuya at pinatakbo ang sasakyan.

***

Nang makarating kami sa bahay ay agad ako sinalubong ng yakap ni mama. Tinanong pa ako nito kung ayos lang ako pero sabi ko lang ay oo at pagod na ako at gusto ko na mag pahinga.

Agad na ginamot ang noo ko.

Nang magamot ako ay umakyat na ako sa kwarti ko. Pumasok ako sa kwarto ko at nilock ang pinto bago pumasok sa loob ng CR. Doon tumulo na ang luha ko.

Bakit kami umabot sa ganitong kalagayan.

Puro iyak lang ako hanggang sa mag sawa ako.

Ito ba talaga ang gusto nya? Bakit nya ginagawa ang lahat ng ito.

Nag half Bath ako at nag bihis. Pag labas ko ng bathroom ay nasa kwarto ko na din pala ang mga kaibigan ko.

Tumayo sila. Napa pout at nag simula nanaman tumulo ang luha ko. Lumapit sila at sabay sabay kaming umiyak.

"We trust them" wika ni Lenox

"Kami rin" Bumitaw kami sa pag kakayakap at umupo sa kama ko

"Tama nga ang sabi ni Mr. Manle at Mr. Rohan. Sa ganitong sitwasyon, kailangan natin kalimutan ang personal feelings natin, kahit ang personal relationship natin, kasi sa ganitong sitwasyon, pag mahina ka ikaw ang talo" wika ni Khaye, Tinignan namin si Khaye "We need to be professional" tumayo sya "As the underboss" Tumungin sya sa akin "Boss" Tumungin sya Kay Lenox at Kay Zarah "Consiglier and capos. We need to forget the personal feelings for them, if they are willing to forget our friendship, then let's do the same, kung hindi sila, tayo ang mapapatay nila" tumingin si Khaye sa akin "Specially you Gwyn, as the underboss I'm responsible to your action, I'm the one who guide you, you know Jairus can do, he's willing to kill you"

"I know he can't do that" wika ko

Nanunuyang tumawa si Khaye "How can you make sure huh? He almost point a gun to you"

"I know him since we're young"

"But you don't know him now. Pero sige, wala na naman din kami magagawa, pag katiwalaan mo sya hanggang kailan mo gusto, but don't forget your responsibilities as the boss" wika ni Khaye "Pupunta pa akong Peyton, see you" Tumalikod ito at lumabas na ng kwarto ko

"I agree with him" tumayo si Lenox "May trabaho pa akong kailangan aralin, mauuna na din ako" tumungo ito at lumabas

Nag katinginan kami ni Zarah "Kinausap ako ni Bryson kanina, he breaking up with me, ang Peyton daw ang rason sa pag kamatay ng magulang nya" tumungo sya "Nag sisimula na akong pag kamuhian ang buhay na meron ako, Gwyn" tinignan nya ako "Limitado ang mga bagay na pwede natin gawin, limitado ang taong pwede nating mahalin. Bibihira mo lang mahahanap ang taong kaya kang tanggapin, kayang tanggapin kung ano ka talaga, kaya tanggapin ang buhay na meron ka. Kundi ka tanggap hindi mo naman pwede mahalin ang kaaway ng organisasyon mo" Pinunasan nya ang luha nya "Kahit sa maikling panahon lang hindi ko naramdaman na kakaiba ako noong mga panahon na mag kasama kami ni Bryson, kahit sa maikling panahon lang nailalabas ko ang tunay na ako, kahit sa maikling panahon may tumanggap sa akin, hindi dahil parehas kami ng buhay, kundi dahil pinaramdam nya sa akin na kamahal mahal ako" Niyakap ko sya at niyakap nya ako pabalik "Nag tiwala ako, tayo, sobrang gulat ko kanina, hindi ko alam ang gagawin ko, hindi ko inaasahan na mangyayari ito"

"Shhh... Darating ang araw na may tatanggap din sa atin" ang tanging nasabi ko na lang

***

Kinabukasan ng gabi ay nasa hide out ang lahat ng inferno kasama kami ang mga Peyton.

"Kailangan na natin mag handa. Kung totoo man na kalaban na namin sila Jairus ay kailangan na namin pag handaan" wika ng Dracul, tatay ni Joms

Ang Hades ang nag sasalita kasama ang Dracul, tatay ni Joms. Nasa likod lang kaming tatlo, ako si Rohan at si Joms.

"We need to get ready, anytime soon, the Desdemona, Dark Organization and eleven organization, will be attack on us" tumingin si papa sa gawi namin "My son, Rohan are the soon to be Hades, the son of Elijah, Rayden is soon to be Dracul" tumingin si papa sa akin "The leader of Peyton, my daughter, Gwyn Reese. The whole Inferno and Peyton, we need to get ready for this war"

Nag katinginan kaming tatlo nila kuya at Joms. Tumingin ako sa mga tao. Ang buong Das Autem Valdis (DAV) at ang buong Soldiers na pinamumunuan ng mga capos, ang magulang ni Zarah, ang consiglier kasama ang tatay ni Lenox, at si Khaye.

"Rohan, Rayden, Gwyn" tawag ni Papa "It's time for you to make a plan" nag katinginan ang tatlo

***

Isang linggo na kami nag hahanda, hindi kami pwede tumunganga na lang dahil baka anytime ay mapasok kami.

"News" wika ko habang tinitignan ang blue print ng buong hide out ng Peyton

"Bukod sa sampung leader ng Dark organization, hindi pa rin namin malaman kung sino ang pinaka namumuno sa kanila" sagot ni Zarah

"It's your job to do that. know everything about Dark organization, Capos" wika ni Khaye

"Yes I know that Mr. Gonzalez, I command all of our soldiers to conduct the information about that group" wika ni Zarah

"All of our amos are ready, but the soldiers..." wika ni Lenox

"They are ready Mr. Consiglier" wika ni Zarah

"Hindi pa, hindi masyado na train ang mga baguhan na soldiers" Lenox

"We have no time about that" wika ko "Lenox and Khaye I want to see all of the Amos, Zarah pick all of the most well trained soldiers" nag lakad ako palayo at pumunta sa isang kwarto na puno ng mga iba't ibang armas

"Mr. Rohan and Mr. Rayden ready that for us" -Khaye

"I see" kinuha ko ang isang m98 na baril "Give all of this for our soldiers" binaba ko ang baril

"Are you ready?" tanong ni Khaye

"Always" sagot ko

"Are you ready to face the alpha" Hindi ako sumagot "I mean Jairus"

"Do your job and I'll do mine"

"Miss Gwyn" wika pa rin ni Khaye

"I'm the boss, Mr. Flores" Tumungin ako ng diretso kay Khaye "Don't you dare mind my own business"

"You need to set aside your feelings, this is our life, our battle"

Lumipas ang isang buwan ay ganun pa rin. Payapa ang grupo namin. Desidedo na rin ako na mag aral sa ibang bansa, doon naman ay makakasama ko pa rin ang mga kaibigan ko. Nung nakaraang lingo kami nakapag exam at kahapon ay nalaman namin ang resulta. Nakapasa kaming tatlo ni Zarah at khaye, habang si Lenox ay sa ibang university na lang daw mag aaral.

Ilang lingo na din kami na tuluyan nawalan ng koneksyon kay Jairus at sa dalawa nitong kaibigan. Si Joms naman ay nakakasama ko at nasasabi nya sa akin na nalulungkot daw ito, dahil sa ilang taon na kasama nya ang tatlo ay napalapit na sya sa tatlo at totoong naging kaibigan nya ang mga ito.

Nung kaarawan naman ni Dian, siempre nag punta kami, ang alam lang naman ni Dian at Sofy ay mag kakaaway kami.

Ginanap ang kaarawan nito sa isang sikat na bar sa BGC kasama ang lahat ng kaibigan nya maliban kila Jairus.

Medyo nakilala ko na naman si Dian. Sadyang sobrang liberated nya lang talaga, nalaman ko din naman na ang tatay na lang nya ang meron sya pero may asawa na daw ito at hindi talaga daw sila Close.

Nung gabi daw na nahuli ko sila ni Jairus sa kwarto ay wala naman daw talaga nangyari sa kanila. Ang tanging sagot ko lang ay 'Bakit mo pa sinabi sa akin yan wala naman ako pake kung sino ang i-sex nya' Natawa naman ito dahil tunog selos daw ako.

Paanong tunog selos dun.

Kanina naman ay katulad ng napangako ko kay kuya na pag bakasyon ay aasikasuhin ko na ang company.

Pero katulad naman din ng mga nakaraang araw ay hanggang gabi ay nag aayos ako about sa company. Medyo umaangat na din ang ang dalawang bagay na kailangan namin maiangat. Yun ay ang Peyton Company at Peyton Group. Napatingin ako sa orasan ko, pasado alas-otso na ng gabi Tumayo ako at umunat. Inayos ko ang mga gamit ko, bukas ko na lang ito itutuloy.

Agad ako naging alerto at nawala ang aking antok ng may mag sigawan mula sa baba, kinuha ko ang baril ko at bumaba.

"Ano ang nangyayari?" tanong ko

"Si Mrs. Manle po" agad ako tumakbo sa kusina at nakita ang buong kusina na parang dinaanan ng bagyo "Ma" agad ako lumapit kay mama ng makita syang nasa sahig, tumulo ang luha ko ng mapansin ang ilang dugo sa kanyang dibdib

"Ma" lumapit si Kuya "Kailangan na natin sya dalhin sa ospital" binuhat ni kuya si Mama palabas ng bahay

Agad ako umakyat sa taas at kinuha ang susi ng sasakyan ko at ang cellphone ko. Bumaba ako at sinundan si Kuya.

Halos manlabo ang mata ko dahil sa tulo ng aking luha. Nang makarating kami sa ospital nila Zarat at nasa emergency room na daw si mama sabi ni Kuya na syang nauna na sa ospital.

"Dito ka lang" wika ni Kuya bago nag madaling umalis

Halos palakad lakad ako dahil sa tagal ng doctor, dumating na din ang dalawa kong kaibigan habang si Zarah ay inutusan ko na hanapin si Kuya.

♥To be continued♥

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro