Katrina

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Szukają
Ręce drogi do jej świata
I nie rozumieją,
Że brak tam miejsca dla dwojga.

Gdy tańczę z wilkami, z pomocą jej głosu,
Niepokój gaśnie.

Zapomnij mnie,
Jakby mnie nie było tu.
Używaj mnie,
Gdy strach wyrywa ze snu.
Gdy tańczę z wilkami, z pomocą jej głosu,
Niepokój gaśnie.

Powiedz mi, Katrino, czy ty wciąż mnie kochasz?
Ja do ciebie wracam, na uczuciach mi grasz.

Czekam na swój kres,
Nieunikniony ten.
Zmrok dowodem jest,
Ku niej przyciąga mnie.

Przez jej uśmiechy, gdy szukam uciechy
Niepokój gaśnie.

Wołają
Łzy na pomoc, bo
Już nie chcą,
Być lane na nią w każdą noc.

Nie chcą przyjąć obłudnego tłumaczenia,
Że ona dla mnie się wciąż zmienia.

Powiedz mi, Katrino, czy ty wciąż mnie kochasz?
Ja do ciebie wracam, na uczuciach mi grasz.

Szybko uderz w mój słaby punkt, przecież go znasz.

(Powiedz mi, Katrino)

Powiedz mi, Katrino, czy ty wciąż mnie kochasz?
Ja do ciebie wracam, na uczuciach mi grasz.

Coraz mocniej płonę, w tęsknocie za bólem,
Który zadasz.


//
Z okazji koncertów, zaraz wstawiam więcej. Jak się uda to i jutro :3

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro