Kabanata 7

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

[Kabanata 7]






Pananaw ng Ikatlong panauhan





HABANG nagkakainitan ang dalawang Binibini sa pamamagitan ng pagtitig, dumating naman ang mag-amang Castillo na sina Don Ramon at Señor Eliseo.

Unang napansin ni Eliseo ang bagong dating, samantalang si Celerina ay tila na-out of place sa kanilang pag-uusap.

"Catalina!" Tila nagdurog ang puso ni Celerina ng tumakbo si Eliseo at niyakap ito ng mahigpit. Hindi nya namalayan na tumutulo na pala ang kanyang mga luha mula sa kanyang mga mata.

"Kailan ka pa umuwi galing Europa?" Nagulat naman siya ng tingnan siya ng babae na may pandidiri. Na parang sinasabi niyang 'ew hampaslupa'.

Kinuyom ni Celerina ang kanyang kamao at itinago sa likod. 'Duh, Akala mo kung sino ni hindi niya nga ma-plansta yung suot niya e.' isip ni Celerina at napatawa habang kino-comfort ang sarili.

Napansin naman ni Don Ramon ang nag-iinit na titig sa pagitan ng dalawang Binibini kaya naman hinikayat niya itong doon na mag-tanghalian gayong pasado alas dose naman na ng tanghali upang magkasundo na ito.

"O'sya mga Binibini, tumuloy na kayo sa hapag-kainan at tatawagin ko lamang ang aking asawa, para makakain na tayo." Pagkagayo'y naiwan silang tatlo, umupo si Catalina sa kaliwang bahagi ni Eliseo at sa hindi malamang dahilan, umupo si Celerina sa harapan ni Eliseo bagay na ikinalungkot ni Eliseo. Lingid sa kanilang kaalaman, may ibang binabalak ang babaeng bagong dating sa kanilang lahat.







Pananaw ni Celerina


HINDI ko batid kung bakit ang init ng ulo ko sa babaeng 'yon. Siguro dahil mas close sila ni Eliseo na crush ko na ata, kaysa sa'kin.

Pero higit pa doon, iba ang kutob ko sa babaeng ito. Para bang may hindi kaaya-ayang mangyayari.

Pero Teka, Teka...

Anu ba!

Wag ka ngang ano dyan Aniko!

Si Celerina ka, okay?

Wag na wag kang mahuhulog sa kahit na sino sa panahong 'to! Dahil Ikaw lang din ang talo!

Hindi sila ang nahulog sa patibong kundi Ikaw! Paano nalang kapag nakabalik kana sa future? Darating ang Araw na iiwan mo din sila, kaya tumino ka!

But, I chose this right? Hiniling ko 'to, dapat panindigan ko. Pero bakit? Paano naman ako magiging Masaya sa panahon na'to? Ni wala akong kamuwang-muwang sa pamumuhay sa panahong ito. Napaka-unfair ko namang tao, kinuha ko ang buhay ni Celerina at oo nga kahawig ko siya pero hindi ako siya! Kailanman hindi ako magiging siya! Pero bakit nangyari pa rin 'to?!

Kung sino makakapagpaliwanag bibigyan ko ng limpak-limpak na salapi.

"Binibining Celerina, maari ba kitang tabihan?" Natauhan lamang ako ng marinig ko ang pangalan ng katawang ito.

Si Luis lang pala, pero teka katulong ba siya kaya siya nandito?

O hindi kaya isang panauhin din?

Or Kamag-anak? Family's friend?

"O-oo naman," napatingin ako sa likuran niya, kasunod niya ang mag-asawang Don at Donya at ang dalawang babae pang hindi ko pa nakikilala. Iyong babaeng maliit ay tumakbo palapit sa akin ay sa tyansa ko ay nasa edad walo pa lamang.

"Binibini, dito na kana po ba titira katulad ng ipinangako mo?" Laglag ang panga ko sa tinuran ng batang ito. Isa siyang abunjing kung pagmamasdan. Paano naman kasi kaytaba ng Bata. Sobrang siksik ang mga braso nito, ang pisngi nito. Matanong ko nga sa kanya kung ano ang gatas niya, Bearbrand? Nido? Bonakid? Alaska? Pediasure? Name it, I will but it.

For me syempre! Try kong tumaba para maging cute tingnan.

"Mananalangin na tayo."

Napatigil ako sa pag-mo-moment at pipikit na sana ng nakita kong palihim na nilagyan ni Catalina ng food coloring ang kinakain namin, but wait, it's more like a poison!

I'm gonna do ang simple strike para sa mga mamamatay tao. Impossible namang pampalasa 'yon di ba? Impossible ding syrup, mas lalong impossibleng pampabango e hindi naman mabaho tong kinakain namin.

It's more like a childish way to make people die agad. Do you agree with me?

Kaya pa-simple kong pinatid ito nang Makita kung sa pagkain ko na siya lalapit at maglalagay, dahilan para matumba siya una pa ang mukha.

Pigil ko ang tawa ng mapatigil sa pag-p-pray si Eliseo myloves! Ekeneme, hihi.

Pakshet ka self! Sinabing wag mahuhulog sa kanal!

"Nawa'y iyong pagpalain ang aming kinakain upang kami ay mabuso--"

"Catalina, hija! Anong nangyari sa'yo?" Pinakalma ko na ang aking sarili at tumingin sa Catalina'ng ambobo ng strategy pumatay ng tao.

Pero pagkakita ko sa mukha niya para kaming pinagsakluban ng langit at lupa dahil pulang pula ito at nagpa-awa epek pa ang gaga, best actress ang gaga.

"Tinulak niya ako." Pagturo niya sa akin pero kapansin-pansin na ibinibintang lang niya sa akin iyon upang mapunta sa akin ang kasalanan, babaliktadin niya ako.

I knew it.

But Luis stood for me. "Hindi magagawa ni Binibining Celerina iyon, Binibining Catalina." He held my hand at nakita ni Eliseo iyon.

But agad ko ding binawi ang kamay ko. Luis, sino ka ba talaga?

"Ginoong Pablo, paano ka naman nakasisiguro? E katulong lang naman ang babaeng 'yan!"

Tumayo ako, at saka sinagot siya. "Hindi ako katulong! Ikaw kanina ka pa ha, napipikon na'ko sa'yo." Saad ko ng pabalang.

Bawal akong sumugod, baka baliktarin ako e mahirap na baka maparusahan tayo ng wala sa oras.

"Tama na iyan, mukhang may namumuong hindi pagkakaunawaan sa pagitan naging lahat. Pero pagkagayo'y, Binibining Catalina, ipinapakilala ko sa'yo ang mula sa pinakamayang angkan dito sa Bulakan. Si Binibining Celerina Ayala. Binibining Celerina, ipinapakilala ko sa'yo si Binibining Catalina, kamag-anak ng kasalukuyan Gobernador-Heneral ng Filipinas." Namilog ang mga mata ko. Tama ba yung narinig ko?

Ibig sabihin wala akong kalaban-laban sa kanya. Gobernador-Heneral ay ang titulo ng ehekutibo ng pamahalaan noong panahon ng kolonyal ng Pilipinas.
Ako, isang hamak na anak lang ng pinakamayaman dito sa Bulakan.

"Nagagalak akong makilala ka."

"Ako din!" Napangisi ako, hindi mo ako ma-uuto. Para sa akin Isa ka pa ding evil witch na guatong mamatay ang pamilyang ito.

Nagkabati na kuno kami at ipagpapatuloy na sana ang pagkain ng umasta akong mahihimatay upang mawala ang atensyon nila sa pagkain. I was expecting that Eliseo would catch me, but for the 2nd time, Luis did that for him.

Ibinulong ko kay Luis ang nais Kong mangyari, after all I don't want do ruin the surrounding.

"Hija!"

"Ate!"

"Ayos ka lang ba?" Bago ko ipinikit ang aking mga mata, na-satisfy ako ng sabihin ni Donya Asuncion ang nais Kong marinig. "Mamaya na tayo kumain, nawalan ako ng gana." Aniya at dinaluhan ako na ngayon ay nasa mga bisig na ni Luis.

"Iakyat na muna natin siya sa itaas," Don Ramon suggested.

"Eliseo, tumawag ka ng doktor."

"M-masusunod po ama." Bakas sa boses niya ang panginginig. Sounds like, he's concerned?

But I didn't feel safe around that girl. I have to think a way to kick her out few minutes from here.

I was like naka-bedridden in Luis arms but I manage to tell him what happened in one phrase, and I hope ma-ge-gets niya.

"Catalina. Tried. To. Poison. Us."


******

#UntilTomorrowSeñor

author's available Soc-med
IG: s_owpyia

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro