P.O.V. Norah

“We hebben nog iets leuks!” zegt Louis blij, terwijl hij enthousiast aan het op-en-neer springen is en in zijn handen aan het klappen is.

“Nóg meer? Hoe groot is jullie huis?!’ roep ik lachend. Liam slaat me grinnikend op mijn schouder.

“Kom nou maar,” zegt Harry glimlachend.

“Heb ik een keus?” vraag ik grinnikend.

“Nee!” roept Louis al keihard.

De jongens trekken me aan mijn arm de deur uit, en rennen door de gang. Lachend houd ik hen bij.

“Handen voor je ogen,” beveelt Louis.

“Waarom?” vraag ik verbaasd.

“Waarom zijn bananen krom? Daarom. Doe nou-hou,” zeurt Louis. Ik rol lachend met mijn ogen.

Dan wordt het donker. Ik voel twee grote handen op mijn gezicht voor mijn ogen. “Wie is dit?” vraag ik lachend.

“Niall,” hoor ik een diepe, lage stem zeggen.

“Jammer joh, beter oefenen. Ik hoor dat je Harry bent, Harry,” zeg ik lachend. Dan word ik weer meegetrokken.

Ik hoor dat er een deur open wordt gedaan en het licht aan wordt geknipt. Dan gaan ook Harry’s handen weg voor mijn ogen.

Ik kijk om me heen. In de hoek van de grote ruimte staan een paar keyboards en een mooie, witte piano. Aan de muur hangt een aantal gitaren.

“Muziekkamer?” vraag ik lachend.

“Ja! Vind je ‘m mooi? Hier bedenken we de meeste liedjes,” antwoordt Louis.

“Kan jij ook een instrument bespelen?’ vraagt Niall.

“Of zingen?” voegt Harry er enthousiast aan toe.

Snel denk ik na. Ga ik het hen zeggen, of vertel ik dat ik niet kan zingen? Kort twijfel ik.

“Eh… nee, sorry,” zeg ik dan.

“Oh, jammer!” zegt Liam.

Het voelt niet goed om niet de waarheid tegen hen te vertellen, maar ik zing sowieso toch nooit meer. Door ‘mijn vader’.

Dan gaan we naar de woonkamer. “En? Wat vindt je van ons huis? Het is tenslotte nu ook jouw huis,” begint Niall.

“Ik kan nog steeds niet helemaal geloven dat ik hier woon… ik vind het echt geweldig!” antwoord ik blij. Wanneer ik dat zeg, verschijnt er een grote glimlach op het gezicht van mijn broer.

-

’s Avonds kijken we een film in de filmkamer. De popcornmachine heeft voor ons popcorn gemaakt dus daar eten we ondertussen van.

Niall, Liam en Louis zitten op de bank. Ik zit met Harry, én veel kussens, op de grond. Hij zit met zijn benen wijd open en ik zit daartussen, leunend met mijn rug tegen zijn borst. Af en toe haalt hij zijn hand door mijn haren.

Samen hebben we een bak popcorn. Ik houd hem vast en Harry haalt er soms wat uit.

“Zit je lekker, Angel?” vraagt Harry zacht terwijl hij iets naar voren buigt.

“Ja, hoor,” fluister ik glimlachend terug.

Ik kijk omhoog met mijn hoofd leunend in mijn nek. Ik zie de scherpe kaaklijn van Harry en zijn gezicht. Hij kijkt glimlachend naar beneden als hij doorheeft dat ik hem aan het bestuderen ben.

“Hi,” zegt hij lachend.

“Hey,” antwoord ik grinnikend terug. Dan kijken we weer verder naar de tv.

“Welke film willen jullie nu kijken?” vraagt Liam even later wanneer de eerste film is afgelopen.

“The Notebook!” roept Harry gelijk.

“Oh nee,” zucht Niall, “niet weer!”

“Wat?” vraagt Harry lachend.

“Weet je, je wilt die zo ongeveer elke week kijken. Ken je hem nu niet uit je hoofd?” lacht Louis.

“Misschien… een beetje…” antwoordt Harry grinnikend.

“Bij deze ben je gewaarschuwd, Noor,” zegt Liam waarschuwend tegen mij.

“Ik vind dat Noortje mag kiezen welke film ze wil kijken,” zegt Louis dan. Hij kijkt me vragend aan.

Even denk ik na. Dan schiet me iets te binnen.

“The Notebook,” grijns ik.

“Hoezo, perfect voor elkaar gemaakt?” grinnikt Niall zacht. Ik ga maar even doen alsof ik hem niet gehoord heb, geloof ik. Ik hoor Harry zachtjes lachen.

Met zijn allen kijken we The Notebook. Ik ken deze film nog niet, maar omdat Harry die film wilde kijken, wil ik hem ook wel zien.

We zijn twee uur later bijna aan het einde van de film. Oprecht, dit is echt een goede film. Ik snap wel waarom Harry hem steeds wil zien!

“Wacht, ik ga even thee halen. Willen jullie ook?” zeg ik terwijl ik opsta. Ze schudden hun hoofd.

“Wie zou er midden in de nacht thee willen?” lacht Niall.

“Ik! Vaste gewoonte namelijk,” grinnik ik.

Ik loop naar de keuken. Daar doe ik water in de waterkoker, en zet die aan.

Na een klein poosje wachten, heb ik warm water. In de kastjes boven het aanrecht zoek ik een glas en uiteindelijk vind ik die. Ook heb ik theezakjes gevonden, die stonden in een keukenkastje. Het warme water schenk ik in mijn glas. Mijn theezakje doe ik er ook bij.

Als het warme water wat donkerder is gekleurd, haal ik het theezakje er weer uit. Dan loop ik weer terug naar de jongens.

Na een poosje is mijn theewater niet meer zo heet en drink ik de thee voorzichtig op.

Wanneer de film is afgelopen en we nog even gekletst hadden, kan ik bijna een gaap niet onderdrukken. Het is al heel erg laat in de avond; zeg maar gerust begin van de nacht.

“Moe?” grijnst Louis.

“Nee!” zeg ik. Helaas voor mij moet ik net op dat moment wéér gapen.

Niall lacht en ik rol met mijn ogen.

“Waarom doe je dat steeds als je het ergens niet mee eens bent?” grinnikt Niall.

“Wat?” vraag ik verbaasd.

“Zo raar met je ogen,” antwoordt mijn broer terwijl hij me nadoet, maar dan net iets dramatischer.

“Oh, een karaktertrekje. Dat heb ik van jou zeker,” lach ik.

Niall rolt met zijn ogen. Dan beseft hij pat wat hij doet. Hij krijgt een betrapte uitdrukking op zijn gezicht.

“Zie je wel!” lach ik.

We kletsen nog even wat, maar dan worden mijn ogen heel erg zwaar. Het maakt me eigenlijk ook niet meer uit, denk ik bij mezelf. Dan val ik in een rustige, fijne slaap.

P.O.V. Harry

Even later vallen we stil. Genietend denk ik aan ‘ons’. De jongens en ik hadden het altijd super goed met z’n allen, maar Norah hoort er nu ook echt bij.

Dan merk ik haar regelmatige ademhaling op. Er vormt zich een glimlach op mijn gezicht wanneer ik mijn hand door haar haar haal. Ze slaapt.

“Kijk, Noor is in slaap gevallen!” roept Louis hard en enthousiast.

“Sukkel, zo meteen slaapt ze door jouw níét meer,” grinnikt Liam.

“Jongens, ik breng haar wel naar boven, dan ga ik daarna ook naar bed,” zeg ik zachtjes, proberend haar niet wakker te maken.

“Goed idee, ik ga ook zo,” gaapt Niall.

Voorzichtig probeer ik, zónder dat Norah ervan wakker wordt, achter haar vandaan te kruipen. Dan pak ik haar op, een arm onder haar benen en een arm achter haar rug.

Met mijn voet probeer ik de deurklink naar beneden te duwen en gelukkig lukt het. Noortjes hoofd rust tegen mijn borstkas. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht.

Zacht loop ik de trap op en duw dan haar slaapkamerdeur open. Ik leg haar op haar bed en loop dan zachtjes naar mijn kamer. Daar trek ik mijn kast open en pak er een zwart, comfortabel shirt uit.

Die neem ik mee terwijl ik weer terug naar Norah’s kamer loop. Ik trek haar hoodie uit over haar hoofd en doe haar in plaats daarvan het shirt van mij aan.

Het is iets te groot, maar dat maakt niet uit. Dan stop ik Noor onder de dekens. Die trek ik iets verder omhoog, zodat ze er beter onder ligt. Ik haal nog even een plukje haar uit haar gezicht. Dat laat ik nog even door mijn vingers glijden en stop het daarna achter haar oor.

Voorzichtig druk ik zacht nog mijn lippen op haar voorhoofd. “Welterusten, lieve Angel. Tot morgen,” fluister ik zacht.

“Hm?” mompelt ze. Ik aai nog even voorzichtig over haar hoofd.

“Hou ook van jou, Harry,” mompelt ze zacht, terwijl ze zich op haar andere zij draait.

Ik krijg een enorme glimlach op mijn gezicht.

“Ik ook van jou,” fluister ik nóg zachter, wetende dat ze het jammer genoeg nu niet zal horen. Toch zijn dit de belangrijkste woorden voor mij, vandaag. Met nog steeds die enorme glimlach op mijn gezicht, sluit ik zachtjes haar deur.