Ik ging nu een week naar huis en dan zou ik twee weken naar Het Nest gaan. Mijn vader was dolenthousiast toen Fred en George voordien een paar dagen langskwamen. Hij kon ook om hun lachen, wie niet?

Ik knuffelde hen beiden stevig toen ze weer naar het Nest trokken. Na Draco wisten zij me best van iedereen gelukkig te maken. De dagen die volgde was ik een beetje triest. Twee dagen met de Wemels had me mogelijk nog dichter naar hun toegetrokken.

Naar het einde van de week toe zat ik aan tafel, een zoveelste brief van Draco te lezen. Toen mijn vader me aansprak.
"Ik heb eens een vraagje", kondigde hij aan.  Hij lachtte mysterieus en ging dan verder. "De meeste van je vrienden hebben een huisdier denk ik?"

"De meeste hebben een uil, ja."

"Zou je graag weer een huisdier hebben?"

"Krijg ik een uil?"

"Nee"

"..."

"Ik dacht eraan je een hond te geven, maar ik weet niet of dat wel kan met school...."

Hij wou verder gaan maar ik sprong op, ik had altijd al graag honden gezien, maar zelfs een uil had me al blij gemaakt. Ik was verdrietig geweest toen we de onze hadden moeten achterlaten in Amerika. Mijn vader lachtte en liep naar het haardvuur.

"Wat ga je doen?" vroeg ik nog, maar ik kon enkel toezien terwijl mijn vader "Zweinstein" riep en verdween.

Ik nam een appel en begon die op te eten, in gedachten verzonken. Ik sprong op en liet mijn appel vallen toen mijn vader weer verscheen, ik was uit mijn gedachten opgeschrokken en stikte zowat in een stuk appel.

Een beetje later was ik over de appel en vroeg ik mijn vader wat hij gedaan had.
"Ik ben naar professor Perkamentus geweest. Hij vind het goed, maar de hond moet heel gehoorzaam zijn en tijdens de lessen buiten het gebouw blijven."

Ik had geen woorden nodig, maar omhelsde mijn vader stevig. Hij had me een kleine, langharige Zwitserse witte herder uitgekozen. Ik schreef meteen brieven naar iedereen, want ik had besloten dat mijn vrienden zijn naam mochten kiezen.

Een paar dagen later bracht mijn vader me naar Het Nest. Iedereen was meteen verliefd op de witte pup. "Ok jongens", zei ik als iedereen de pup eens had kunnen aaien. "Nu moeten we een naam bedenken.""

"Noem hem gewoon Bongo!" zei Ron.

"Lieve hemel, dat is zelfs niet grappig", zei George geërgerd: "Django?"

"Dreamboy?" brainstormde Ginny.

"Ik heb het Harry ook gevraagd, hij dacht aan Mango."

"Mango?! Lieve help, nee!" zei Fred en ik lachtte. "Ploke", opperde hij nu zelf.

"Die is wel leuk, nu ja ik heb het Draco en Hermelien ook gevraagd, zij kwamen met: Rams, Donking, Mayjin, Lonko, Mesco...."

"Mayjin klinkt leuk."

"Past bij hem!"

"Vind iedereen dat?" Iedereen knikte.

"ok, Mayjin dus!" besloot ik.

"Wie heeft hem gekozen?" vroeg Ginny.

"Jullie!"

"Draco?" vroeg Fred en ik knikte.

"Goed zo", antwoordde hij stil.