సంద్యా సమయందాటి తొలిజాము ఆరంభంలో నల్లని గుర్రంమీద సాండ్రా మరియు మోనికాలు రహస్యంగా కోట వెనుక ద్వారంగుండా బయటికివెల్లి నగరసరిగద్దుదాటారు.
చుట్టూ ఇసుకా మట్టి కలిసిన మైదానాలు ఉన్నాయి. ఆ మైదానాల్లొ కొంత దూరం ప్రయాణం చె

సారు. అక్కడ ఒక మృతారన్యం ఉంది. చెట్లు ఉంటాయి కాని అన్ని మరణించినచెట్లే.
అక్కడ చుట్టూ చచ్చిన చెట్లు తప్ప మరేమీ కనిపించడంలేదు.

ఎడారిదేశం కావడంతో చలిలేదు, రాత్రిపూట కావడంతో వేడిలేదు.

ఆ మృతారన్యంలో గుర్రాన్ని ఆపారు.

గుర్రంమీద ముందు కూర్చున్న సాండ్రా గుర్రం మీద కూర్చునే వెనక్కి తిరిగి మోనికా నడుముని గట్టిగా పట్టుకుని ఆమె పెదవులపై ఒక సుదీర్గమైన ముద్దిచ్చింది. మోనికా సాండ్రాకు బాగా సహకరిస్తుంది. అలా కొన్ని నిమిషాల తరువాత సాండ్రా మాత్రమే గుర్రంమీదనుండి దిగి. ఒక దుప్పట్టాతీసీ నేలమీద పరిచి. గుర్రం మీద కూర్చున్న మోనికాని ఎత్తుకుని ఆ దుప్పటామీద పడుకోబెట్టింది.
సాండ్రా తన వస్త్రాలను పూర్తిగావిప్పి మోనికా దుస్తులను కూడా తీసేసింది.

సాండ్రా మోనికా కాళ్ల దగ్గర కుర్చుని మోనికా పాదాన్ని తన మొహానికి అద్దుకుని ఆ పాదాన్ని తన పెదవులతొ  తడుముతుంది. మోనికా మాత్రం దుప్పటా మీద వెల్లకిలా పడుకుని ఆకాశంవైపు చూస్తూ అరికాలికి కలిగిన గిలిగింతలవలన మెలికెలు తిరిగిపోతుంది..

కొంత సేపటికిసాండ్రా... మోనికా అరికాలినుండి మస్తిష్కం వరకు వచ్చింది. మోనికా పొడవాటి కురులను మొహానికి అద్దుకుని ఆ కురులనుండి వచ్చే సుగంద పరిమళాన్ని అస్వాదిస్తూ..

మోనికా..  నీ కురలనుండి వీచే సుగందం నా మదిని మొద్దుబారిపొయెలా చేస్తుంది. బహుశా నువ్వు పోయిన జన్మలో సైరింగ పుస్పానివై ఉంటావు. అందుకేనేమో  నీ దేహానికి ఇంత పరిమళం అనింది సాండ్రా

పుష్పం అంటే గుర్తుకు వచ్చింది ముందు వచ్చిన పనేంటో చూడండి రానిగారు అనింది మోనికా.

నీకు ఎన్నిసార్లు చెప్పా మోనికా..కోటలో మాత్రమే నేను రాణిని కోట దాటాక నువ్వే రాణీ, నేను నీ దాసీని అనింది సాండ్రా..

క్షమించుసాండ్రా అనింది మోనికా..

మనమద్య క్షమాపణలు ఉండకూడదు.. ఐనా నేను నిన్ను క్షమించాలంటె నువ్వు ఒక పని చెయ్యాలి అనింది సాండ్రా..

ఆ పనేంటొ మోనికాకి అర్దమయి వద్దు సాండ్రా.. వద్దు.. అలా చెయడం నాకు ఇష్టంలేదు అనింది మోనికా..
కానీ మోనికా వద్దు వద్దు అంటున్నా సాండ్రామాత్రం ఆగలేదు

☆ ☆ ☆ ☆ ☆

                జాహ్రా ఒళ్లు ఆస్సలు కనిపించకూడా కల్లు మాత్రమే కనిపించేలా దుస్తులు దరించి ఆమె గదిలోనుండి బయటికి వచ్ఛి అటూ ఇటూ తేరిపార చూసింది. అప్పుడే అటుగా వెళ్తున్న ఒక దాసీని పిలిచి తక్షణమే రాణీ సాండ్రాని నా మందిరానికి రమ్మని చెప్పూ అని చెప్పడంతో ఆలాగెనమ్మ అని ఆదాసి తలవంచుకునే సమాదానం చెప్పి అక్కడి నుండి వెల్లిపొయింది.

కొంత సేపటితరువాత సాండ్రా జాహ్రా మందిరంలోకి వెళ్లింది. వెళుతూ వెళుతూనే సోదరి జాహ్రాటొరూక్ గారికి ప్రనామంలు అని వినయంగాచెప్పింది.

సాండ్రా నీకు ఇదివరకే చెప్పా మన మద్య ఈ రాచరికపు మర్యాదలు అవసరంలేదనీ అనింది జాహ్రా.

నిజమే అనుకో కానీ మీరు వయసులో నాకన్నా కొంచెం పెద్దవారు కదా అందుకే అలా చేసా అనింది సాండ్రా..

సర్లే చెప్పేది జాగ్రత్తగావిను.. చంద్రునికాంతి చూడు బాగా ప్రకాశవంతంగాఉంది. నాకోసం మరికొన్ని.... పుష్పాలను తేగలవా అని అడిగింది జాహ్రా.

హో.. దాందేముంది  ఇవ్వాలేవెల్లి తెస్తా కానీ క్రిందటి సారి వెళ్లినప్పుడే ఒకటి రెండు పూలు మాత్రమే దొరికాయి ఈసారి అసలు ఉంటాయో ఉండవో అని అనుమానంగా చెప్పంది సాండ్రా.

అయితే ఒక పని చేయి ఈసారి నగరానికి పచ్చిమంగా వెళ్లు, సరిహద్దులు దాటాక ఒక మృతారన్యం ఉంది కదా అక్కడ దొరకొచ్చు అనింది జాహ్రా.
ఎంటీ మృతారన్యానికా రక్తంత్రాగే గుంటనక్కలు తిరిగే ప్రాంతం అది. ప్రాణాలతో తిరిగిరావడం కష్టమే అనింది సాండ్రా.

అవుననుకో నాకోసం నువ్వు ఈ సాహసం చేయక తప్పదు అని బ్రతిమాలినట్టు అడిగింది జాహ్రా..

సర్లే నా తిప్పలెవో నేను పడతాగాని నాకు కొంచెం ఆ మందు ఇవ్వవా అని మారాంచేస్తున్నట్టు అడిగింది సాండ్రా.

ఏ మందు అని తెలియనట్టు అడిగింది జాహ్రా..

ఆదే.. ఆ దరిద్రపుగొడ్డు కంపు కొట్టే మందు అనిందిసాండ్రా వికారంగా మొహం పెట్టి.

హో ఆదా.. బయలుదేరేముందురా ఇస్తా అని జాహ్రా చెప్పడంతో

సరే మరి నేను వెల్లి అరన్యానికి వెల్లడానికి అన్నీ సింద్దం చేసుకొవాలి అని అక్కడినుండి సాండ్రా వెళ్లిపోయింది.

☆☆☆☆☆

       నెబూ మొదటి బార్య అమితీస్ ఎప్పుడూ రాజ్యాదికారులతో కలిసి మంతనాలు జరుపుతూ రాజ్యాన్ని ఎలా సుస్తిరం చేయాలా అని ఆలో చిస్తూ ఉంటుంది..

అనుకున్నట్టుగానె అమితీస్ తన మందిరంలో కొందరు అదికారులు, రాజనీతి ప్రముఖులతో కసిలి ఏదో సమావేశంలో ఉంది.. అదే మందిరంలో ఒక మూలన నిలబడి కొన్ని గ్రందాలను కాగితాలను క్రమలో సర్దుతుంది మోనికా.. వీల్ల వ్యవహారం పట్టించుకోకుండా..

అప్పుడు ఆ గదిలోకి సాండ్రా వచ్చింది వస్తూనే మహరాని అమిటీస్ గారికి ప్రనామాలు చెప్పింది.. అదికారులతో సమావేశంలోఉన్న అమితీస్ ఒకసారి సాండ్రా వైపు చూసి మరలా అదికారులతో మాటలు మొదలు పెట్టింది.

అప్పటివరకు పుస్తకాలు సర్దుతున్న మోనికా సాండ్రా రాగానే వెనక్కి తిరిగి సాడ్రాని చూసింది..

సాండ్రా కల్ల సైగలతోనే ఈ రాత్రికి మనం బయటికి వెళ్లాలి సిద్దంగా ఉండు అని చెప్పి అక్కడినుండి వెళ్లిపోయింది..

☆☆☆☆☆

                        బాబిల తారతో కలిసి నగరం బయట ఉన్న  సైనిక శిక్షణాలయానికి వెళ్లింది. అక్కడ చాలామంది సైనికులు సిక్షణ పొందు తున్నారు. అక్కడ శిక్షణ పొందుతున్న సైనుకులు అందరు బాబిలాని గుడ్లప్పగించి చూస్తున్నారు.

అమ్మా మనం ఇక్కడికి రాకూడదు.. మనం ఇక్కడికి వచ్చామన్న సంగతి రాజుగారికి తెలిస్తే కోప్పడతారు అని భయం భయంగా చెప్పింది తార..

ఏం పరవాలేదులేతారా అని ఆ పక్కనే ఉన్న ఒక సైనికులకు శిక్షణ ఇచ్చే గురువు దగ్గరకు వెల్లి ఇక్కడ ఆడ సైనికులకు శిక్షణ ఇచ్చేది ఎక్కడా అని అడిగింది బాబిలా.

అదిగో ఆ పక్కన ఉన్న గరిడీ అవతలె అని ఆ వ్యక్తి చూయించాడు.

బాబిలా మరియు తారలు ఆడ సైనికులకు శిక్షణ ఇచ్చే అదికారిని కలిసి కొంతసేపు మాట్లాడి శిక్షణా విశేషాలను తెలుసుకుని అక్కడి నుండి వచ్చేశారు..

☆☆☆☆☆

నియో రాచ కార్యాల మీద నగరంలో తిరిగి తిరిగి సాయంత్రానికి ఇంటికి చేరి టొసీతో వళ్లు మర్దన చేయించు కుంటున్నాడు.

టోసీ.. ఈ రాత్రికి నాకు ఒక చిన్న సాయం చేయాలి అని అడిగాడు నియో..

మీరు దళపతులు ఆఙలు వెయాలి అర్డించకూడదు అనింది టోసీ .. ఐనా నేను ఈ రాత్రికి వేరొకపనిమీద వెళ్ళాలి అనింది టొసీ.

నాకన్నా ముక్యమైన పనేంటొ రాణీగారికి అన్నాడు నియో టోసీనీ వెక్కిరిస్తూ.

నేను రానిని కాదు.. నేను ఒక వేశ్యను
నీకు నాకు మద్య కొంత చనువు ఉండటం వలన ఈ కోటలో చిన్నకారు అధికారులు నా జోలికి రాకపోయినా పెద్ద పెద్ద అధికారులు మాత్రం వదలరు అనింది టోసీ.

ఎవరా పెద్ద అదికారి అన్నాడు నియో.

ఇంకెవరూ మాజీ దళపతి మీ చిన్నాన్నగారు అనింది టోసీ

ఎంటీ ఈ వయసులో ఆ యానికి నీలాంటి పడుచుపిల్ల కావలసి వచ్చిందా అన్నాడు నియో ఆశ్చర్యంగా..

ఎమో.. నాకు అవన్నీ అనవసరం ఆయన ఒక అదికారి వెళ్ళక తప్పదు. నాలాంటి వేశ్యకు ఇంతకన్నా రాచకార్యం ఏముంటుంది అనింది టోసీ..

ఆయితే ఈ రాత్రికి నాపని చేసిపెట్టనంటావ్ అన్నాడు నియో

చెయ్యను అని అనడంలేదు ఈ రాత్రికి చెయ్యలేను అంటున్నా అనింది టోసీ

సరేలే నా పని నేనే చూసుకుంటా అన్నాడునియో..

అలా వాల్లు మాట్లాడు కుంటుండగా ఆ గదిలోకి జాహ్ర వచ్చింది

జాహ్రాను చూడగానే నియో టక్కున లేచి నిలబడి ఒక సాలువా కప్పుకుని రాణీ జాహ్రాకు ప్రణామాలు అన్నాడు..

టోసీ తల వంచుకుని ఒక పక్కన నిలబడిఉంది వారికి దూరంగా.

ఎన్నిసార్లు చెప్పినా ఈ వేశ్యా సావాసం మాత్రం మానవు.. ఇటువంటి సావాసాలు మన మర్యాదకె చేటు అనింది జాహ్రా.

నియో మౌనంగా ఉన్నాడు..

టోసీ అక్కడినుండి వెళ్లిపోయింది..

చూడు నియో ఒక చిన్న మాట చెప్పి పోదామని వచ్చా .

చెప్పండి.. అన్నాడు నియో.

కొత్తగా అతిది మందిరంలో  ఉంచిన ఆ బాబిలాను మీ అన్నయ్య త్వరలో వివాహం చేసుకోబోతున్నాడని సమాచారం వచ్చింది.

మీ అన్నగారి బార్యలమైన మేము ఇక్కడికి రాకముందు వివిద రాజ్యాలలో రానులం. కానీ ఈ బాబిల ఒక ఖైదీ ఆమె ఎవరొ ఎటువంటి స్త్రీనో పుట్టు పూర్వోత్తరాలు తెలుసుకోకుండ ఆమెను వివాహం చేసుకుని రానిగా అదికారాలు ఆమె చేతికి ఇవ్వడం మన రాజ్యానికే మంచిది కాదు.. ఎలాగైనా ఈ వివాహం జరగ కుండా ఆపు అని చెప్పింది జాహ్రా..

నా ప్రయత్నం నేను చేస్తా అన్నాడు నియో

నియొతో  మాట్లాడుతున్నప్పుడు అనుకోకుండా జాహ్రా చూపు ఆ పక్కనే గోడమీద పరదా కప్పి ఉన్న చిత్ర పటం మీద పడింది..

నియో.. ఏమిటీ ఈ చిత్రపటంమీద పరదా కప్పి ఉంది అని ఆ చిత్రపటం దగ్గరకు వెల్లి పరదా తొలగించడానికి పరదా పట్టుకుంది జాహ్రా.

☆☆☆☆☆

        మృతారన్యానికి వెళ్లడానికి అంతా సిద్దం చేసుకుని కంపుకొట్టె మందు తీసుకోవడంకోసం జాహ్రా మందిరంకి వెళ్లింది సాండ్రా.

కానీ అక్కడ జాహ్రా లేదు.. ఈ సమయంలో ఎటువెల్లింది ఈవిడ అని జాహ్రా మందిరం ముందు కాలుగాలిన పిల్లిలా అటూ ఇటూ తిరుగుతుంది సాండ్రా.

అప్పుడే అటుగా టోసీ వచ్చింది.

హే టోసీ జాహ్రా గారిని చూశావా అని అడిగింది సాండ్రా.

జాహ్రారాణీవారు నియోగారి మందిరంలో ఉన్నారు అని చెప్పి వెళ్లిపోయింది టోసీ.

ఇప్పుడు ఈవిడకి ఆ మందిరంలో పనేంటొ అని మనసులో అనుకుంటూండగానే జాహ్రా వచ్చింది.

రాగానే జాహ్రా దగ్గర ఆ కంపు కొట్టే మందు తీసుకుని.. అప్పటికే కోట వెనక గుర్రంతొ వేచిఉన్న మోనికాతొ కలిసి మృతారన్యానికి బయలుదేరారు..

అలా జాహ్రాకు పూలు తీసుకురావడంకొసం వచ్చిన వీరు వీరి స్వకార్య కలాపంలో మునిగి పోయారు..

తొలిజాము ముగిసిపొయే సమయం అయింది..

గట్టిగా కళ్లుమూసుకుని వెల్లకిలా పడుకుని ఉన్న మోనికా కల్లు తెరిచి..
ఇకచాలు సాండ్రా వెలదాము అనింది తన రెండు కాళ్ల మద్య తలపెట్టి ఉన్న సాండ్రాతొ..

అప్పుడేనా అనింది సాండ్రా.. నాలుక సప్పరిస్తూ

ఇప్పటికే మనం వచ్చి చాలా సేపు అయిందిసాండ్రా అనింది మోనికా..

ఇంకోచెం సేపు ఉండి వెళ్దాము అనింది సాండ్రా..

జాహ్రా గారు పువ్వులు ఎందుకు తెమ్మన్నారు అనింది మోనికా

ఎమో నాకూ తెలియదు..బహుశా ఆ పువ్వుల్లొ ఉండే మకరందం కోసం అయుండొచు లేదా పుప్పొడికోసం అయుండొచ్చు అనింది సాండ్రా..

మకరందం ఎందుకు అనింది మోనికా

మకరందం త్రాగడానికి అనింది సాండ్రా.

అవునా ఎలా త్రాగుతారు ఒక పువ్వులోని మకరందాన్ని అని అమాయకంగా అడిగింది మోనికా.

ఇప్పుడు నేను త్రాగడంలా అలా అనింది నవ్వుతూ..

అబ్బా నీకు అన్నీ పరాచకాలే అని రుచిగా ఉంటుందా మకరందం అనింది మోనికా..

చాలా రుచిగా ఉంటుంది ఎంత రుచిగా అంటే.. నా క్రింది పెదవిని ఒక సారి రుచిచూడు అనింది సాండ్రా

మినికా.. సాండ్రా క్రింది పెదవిని బాగా రుచి చూసింది

ఎలా ఉంది అని అడిగింది సాండ్రా..

మదురంగా ఉంది అనింది మోనికా

పువ్వులొ మకరందం కూడా ఇలాగే మదురంగా ఉంటుంది అనింది సాండ్రా..

అందుకేనా ఇంకొంచెంసేపు..ఇంకొంచెంసేపు అని ఇందాకటినుండి నా నడుము వదలడంలేదు అనింది మోనికా.

ఇలా వీళ్ల మాటలలో ఉండగా.. హటాత్తుగా గుర్రం పెద్దగా సఖిలించింది.. దాంతో ఇద్దరూ ఉలిక్కిపడి లేచి నిలబడ్డారు.

ఇక చాలు సాండ్రా అని మోనికా అనడంతో యిద్దరూ దుస్తులు దరింఛి.. గుర్రాన్ని వెంటపెట్టుకుని ఆ అడవిలో చచ్చిన చెట్ల మద్య వెదుకుతూ తిరుగుతున్నారు.. కొంతసేపటి తరువాత వాల్లువెతికే పూలు కనిపించాయి.. అవి వెన్నెల్లో వెలిగి పోతున్నాయి.

తెలుసుగా మోనికా ఈ పూలు ఎలా తెంచాలో అనింది సాండ్రా

క్రితంసారే చెప్పావుగా పువ్వుని ముట్టుకోకూడదు, దాని కాడను పట్టుకుని  కత్తితో  తెంచాలి అనింది మోనికా.

అలా అక్కడున్న పూలన్నీ కోసి ఒక పంజరంలో పెట్టి పంజరాన్ని నల్లని బట్టతో కప్పి మరలా గుర్రంమీద తిరుగు పయనం అయ్యారు కోటకి.

కోటలో  పనిచేసే దాసీలు, వేశ్యలు ఉండటంకోసం కోట క్రింది బాగలొ కొన్ని చీకటి గదులు ఉన్నాయి. అందులొ ఒక గదిలో
టోసీ ముస్తాబవుతుంది నియోచిన్నాన్న మందిరంకి వెళ్లడానికి

       పేజీ పూర్తయింది.. రుక్కూ ఆ గ్రందాన్ని పక్కన పెట్టి వెల్లకిలా పడుకును ఆకాశంవైపు చూస్తుంది రాం కూడా ఆమె పక్కన పడుకుని ఆకాశం వైపుచూస్తున్నాడు.. ఇద్దరూ మౌనంగా ఉన్నారు. కొన్ని నిమిషాల తరువాత రుక్కూ రాం మీదకు ఎక్కి రాం గుండెల మీద తల వల్చింది. ఇద్దరూ అలా గాడంగా కౌగిలించుకుని ఒకే దుప్పటా కప్పుకుని మౌనంగా ఉన్నారు

రాం నీకు అది తెలుస్తుందా  అనింది రుక్కూ.. అవును నాకు తెలుస్తుంది లబ్..డబ్ లబ్..డబ్ అని

అలా ఒకరి గుండె చప్పుడు ఒకరు వింటూ ఇద్దరూ నిద్రలోకి జారుకున్నారు.. వారు నిద్రపోయాక అక్కడికి ఒకరు వచ్చారు. గాడ నిద్రలోకూడా ఒకటిగాఅతుక్కుని ఉన్న వాల్లని చూసి తిరిగి వెళ్లిపోయారు
                                    

ఇంకా ఉంది
[email protected]