Jest taki eliksir całkiem prawdziwy
Co jego działania by cię zdziwiły
Narkotyk to silny, lecz koniec końców
Bardzo jest znany w korpusie zwiadowców

By go wywarzyć potrzeba zmielonych ziaren
Potem zagotować wodę wystarczy pod żarem
By życie osłodzić na sam koniec trzeba
Kilka łyżek miodu starannie dobierać

Gdy to się stanie, możesz zobaczyć
Dlaczego tak ważne jest by umieć go warzyć
Jej smak cię zachwyci i uzależniasz się chybko
I wnet poznasz, aby dla niej rzucić wszystko

Więc dlaczego eliksirem coś takiego zwiesz?

A co ty wiedzieć o niej jeszcze chcesz?

Kawa jest ponad wartością powierza
Bo ogrzewa chłód płynący z serca
Samotność nie straszna już nikomu
Gdy siedzisz z kawą choćby w ciemnym pokoju

Pomaga w wielu życiowych momentach
Na prostych drogach i na zakrętach
W odpoczynku, przed snem i na misji
Powód jej picia jest chyba oczywisty

Kawa to eliksir starannie wywarzony
I kamień w sercu roztopić skłonny
Wiele dobrego ludziom już sprawiła
A nawet legendarnego Halta omamiła

Kiedy nie ma kawy, sensu także braknie!

Taki sobie ten rozdział. Ale jest o kawie.:)))