Είχαν περάσει δύο βδομάδες από τη σύλληψη των Σκιών και εγκλεισμού τους στην ADX Florence.

Ο Χένρι όπως κάθε πρωί κοίταζε το ταβάνι του κελιού του και περίμενε το πρωινό. Όλον αυτόν τον καιρό που έρχονταν φύλακες να του παραδώσουν φαΐ, πάντα κράδαιναν όπλα γεμάτα ισχυρό αναισθητικό. Πάντα τον κοίταζαν με αηδία.

Και ποτέ δεν έχαναν την ευκαιρία να του πετάνε προσβλητικά σχόλια. Πάντα, προς μεγάλη τους απογοήτευση πάντως, ο γίγαντας δεν αντιδρούσε καθόλου στις προσβολές. Στην πραγματικότητα είχε μάθει να μην τον νοιάζουν καθόλου και να παραμένει σιωπηλός.

Εξάλλου είχε ακούσει πολύ χειρότερες στη ζωή του.

Μία συζήτηση με τον Εφιάλτη που εκείνος είχε ζητήσει να κάνουν μια μέρα μετά από μία δουλειά που είχαν να κάνουν στη μαύρη αγορά χρόνια πριν ήταν που τον βοήθησε να γίνει ολοκληρωτικά απαθής στις προσβολές. Ο Ενρίκε συνήθως απέφευγε να έρχεται σε τέτοιου είδους δουλειές εξαιτίας του πολύ κόσμου που ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορούσε απλώς να τον αγγίξει!

Είχε υπάρξει μία στιγμή, που όπως ο Εφιάλτης ήταν απασχολημένος να συζητά με κάποιον ενώ κανόνιζαν μια συνεργασία, απλώς άκουσε έναν άλλο τυχαίο εκεί κοντά να τον αποκαλεί λυσσασμένο μολοσσό. Έπειτα να τον σχολιάζει με την παρέα του και να τον κοιτάζουν υποτιμητικά. Λεπτό δεν το βουλώνανε και ο γίγαντας είχε στρέψει την προσοχή απάνω τους εντελώς!

"Έφερε ο Εφιάλτης τον σακατεμένο σημαδεμένο σκύλο του για έξτρα προστασία, μην τυχόν."

"Δεν θα έπρεπε καν να βγαίνει έξω με τέτοια χάλια, σαν σκυλί μάχης φαίνεται."

"Πώς εμπιστεύεται να έχει κοντά του αυτό το τεράστιο χοντρό φρικιό;"

"Ανά πάσα ώρα και στιγμή θα πέσει να φάει κανέναν από εμάς."

Το γεγονός ότι τον χαρακτήριζαν σαν ζώο χωρίς έλεγχο, αυτό που δεν ήθελε ποτέ να είναι και πάλευε να μην ξαναγίνει, τον έκαναν απλώς να αισθάνεται άσχημα, σχεδόν ήθελε να φύγει. Ωστόσο με τα χίλια ζόρια είχε καταπιεί τον θυμό του τότε και περίμενε ο αρχηγός να τελειώσει με τη συζήτηση που είχε.

Σχεδόν νόμισε πως αυτό το συμβάν ήταν κάτι που θα κράταγε για τον εαυτό του. Κι όμως, όταν γύρισαν πίσω στο αρχηγείο, ο Εφιάλτης τον κάλεσε να μιλήσουν, του έπιασε τα χέρια και τον κοίταξε κατευθείαν στα μάτια.

"Άκουσα τα πάντα, ακόμη κι αν δεν φάνηκε. Ξέρω τι σε απασχολεί. Είναι ανθρώπινο να επηρεάζεσαι από τα σχόλια κακών γλωσσών. Ωστόσο ένα πράγμα να βάλεις καλά στο μυαλό σου Χένρι, δεν θα αφήσεις ποτέ ξανά να σε επηρεάσουν λόγια ατόμων που δεν σε ξέρουν όπως εγώ και ο Ενρίκε. Εμείς ξέρουμε την πραγματική σου αξία και προσφορά σε αυτή την ομάδα. Δεν μας ενδιαφέρει το πως φαίνεσαι αλλά το τι μπορείς να καταφέρεις. Και έχεις αποδείξει πολλά περισσότερα από όσα θα μπορούσα να ζητήσω από εσένα."

"Εξάλλου αυτοί οι ηλίθιοι είναι το πιθανότερο απλώς να σε ζηλεύουν αβάστακτα επειδή είσαι μέλος της καλύτερης εγκληματικής ομάδας που υπάρχει. Οπότε δεν έχεις λόγο να πάρεις τοις μετρητοίς λόγια από κατώτερους μας." Σχολίασε και ο Ενρίκε όταν έμαθε για το συμβάν.

Πολλές συμβουλές κράταγε ο Χένρι από τον Εφιάλτη και τον Ενρίκε, που του ήταν χρήσιμα να κατατοπιστεί στη ζωή γενικότερα. Ύστερα από εκείνη τη συζήτηση, ποτέ ξανά δεν έφαγε

https://youtu.be/bHb5CFGYz1A

ακριβώς επειδή είχε μάθει να κλείνει τα αυτιά του και συναισθήματα στις κακές γλώσσες. Ήταν Σκιά και στον χώρο του εγκλήματος θα έπρεπε να αισθάνεται περήφανος που ήταν από τους καλύτερους.

Το στομάχι του διαμαρτυρήθηκε, διακόπτοντας τον από τις σκέψεις του. Οι φύλακες θα έπρεπε να είχαν έρθει εδώ και λεπτά να του φέρουν πρωινό, που στο καλό ήτανε και γιατί καθυστερούσαν;

"Γκάλοου!"

Α επιτέλους. Ο Χένρι σηκώθηκε από το κρεβάτι και κοίταξε προς την πόρτα, η οποία άνοιξε και μπήκε μέσα ένας φύλακας. Παρατήρησε κατευθείαν ωστόσο πως δεν τον αναγνώριζε τον συγκεκριμένο. Καινούργιος;

"Είσαι σίγουρος ότι δεν θέλεις 10 κιλά αναισθητικό μαζί σου;" Ένας άλλος φύλακας ρώτησε αυτόν που είχε μπει μέσα και πράγματι, δεν κράταγε στα χέρια του όπλο του, κρεμόταν απλώς από τη ζώνη του.

"Υπερβάλλεις. Εξάλλου ξέρει ο κύριος Γκάλοου πως να φερθεί αξιοπρεπώς για να μην συμβεί κάτι που θα μετανιώσει. Σωστά;" Ρώτησε ο νεοφερμένος υψώνοντας φρύδι και σκάναρε εξονυχιστικά τον γίγαντα. Δεν απάντησε ο Χένρι πάντως και του γύρισε την πλάτη. "Αρκετά σε κρατήσαμε χωρίς πρωινό φαταούλα, που είμαι σχεδόν σίγουρος πως το περιμένεις. Οι άλλοι έγκλειστοι έχουν σερβιριστεί εδώ και δέκα λεπτά." Πληροφόρησε. "Μας ακολουθείς. Τώρα."

"Γιατ-;"

"Δεν έχει ερωτήσεις Γκάλοου. Υπακούς και ακολουθάς." Τον έκοψε παγερά ο νέος φύλακας και βγήκε από το κελί. Ο Χένρι στάθηκε για λίγο ακόμα αναποφάσιστος και έκπληκτος από το πως ξεκινούσε η μέρα.

"Κουφάθηκες;! Ακολούθα τον!" Του είπε ένας από τους φύλακες και επιτέλους βγήκε από το κελί του, ακολουθώντας τον καινούργιο, ενώ από πίσω του ήταν οι άλλοι δύο.

Προς μεγάλη έκπληξη του Χένρι, οδηγήθηκε στην τραπεζαρία της φυλακής. Τριγύρω υπήρχαν ήδη αρκετοί άλλοι φυλακιζόμενοι που έτρωγαν το πρωινό τους.

"Εδώ θα φάω;" Ρώτησε κοιτάζοντας κάτω στον νέο φύλακα.

"Από 'δω και μπρος." Απάντησε.

"Μα νόμιζα πως ήμουν πολύ επικίνδυνος για να μου επιτραπεί να βγω έξω από το κελί μου;"

"Ακόμα θεωρείσαι. Όλοι αυτοί τριγύρω που βλέπεις θεωρούνται, λίγο ή πολύ χειρότεροι από τους περισσότερους. Ωστόσο επειδή έχουν καταφέρει να επιδείξουν μια κάποια κόσμια συμπεριφορά μέχρι τώρα, τους επιτρέπεται να τρώνε εκτός κελιού. Κάνουν είσοδο στη τραπεζαρία σε διαφορετική ώρα από τη συνηθισμένη για τους άλλους φυλακισμένους. Ως Σκιά, εσύ ήσουν να βγεις ΠΆΡΑ πολύ αργότερα από το κελί σου. Δεν θεωρείσαι ακόμη αρκετά ασφαλής υπόθεση και η αναμόρφωση σου δεν θα ξεκινούσε τώρα." Α ναι, του είχαν κάνει κάτι σχόλια του Χένρι περί 'αναμόρφωσης' κάποια στιγμή στο μέλλον. Φυσικά δεν γούσταρε. "Όμως εξαιτίας κάποιων νέων δεδομένων, είσαι 'τυχεράκιας' και σου δόθηκε το προνόμιο συντομότερα. Σκέψου το σαν τεστ, όπου θα παρακολουθείται το πως αντιμετωπίζεις το περιβάλλον και αναλόγως θα προοδεύσεις ή θα αποτύχεις. Οπότε απόλαυσε αυτή τη μικρή ελευθερία μακριά από το μικροσκοπικό για σένα κελί, αφού σου δόθηκε τόσο πιο σύντομα."

"Α. Καλά." Έκανε ο Χένρι. "Καλή συμπεριφορά επειδή θα απειλήσουν την ομάδα μου, όχι για κάτι άλλο." Σκέφτηκε ελαφρώς ενοχλημένος. Ο φύλακας που βρισκόταν δίπλα του τότε γύρισε στους άλλους δύο.

"Μπορείτε να φύγετε. Θα χειριστώ μόνος μου τον Γκάλοου." Οι φύλακες κοιτάχτηκαν μεταξύ τους ελαφρώς ξαφνιασμένοι. "Ναι θα σας καλέσω στην περίπτωση που ο φυλακιζόμενος κάνει κάτι που δεν θα είναι αστείο." Τελικά οι φύλακες έγνεψαν και απομακρύνθηκαν. Δευτερόλεπτα αργότερα ο φύλακας ξανακοίταξε τον Χένρι. "Σκύψε." Πρόσταξε ενώ την ίδια στιγμή του έκανε νόημα με το δάχτυλο να χαμηλώσει. Ακόμη μπερδεμένος, ο Χένρι έσκυψε και πλησίασε την κεφάλα του κοντά στον φύλακα. "Συνήθισε από τώρα την ψυχρή μου συμπεριφορά καθώς αυτό θα βλέπεις κάθε μέρα. Στην πραγματικότητα άμα δεν ήμουν εδώ, ίσως και να μην αποκτούσες ποτέ αυτή την ελευθερία που σου δόθηκε. Είσαι ελεύθερος να τρως στην τραπεζαρία υπό την προϋπόθεση πως θα σε επιτηρώ προσωπικά. Μην κάνεις καμιά μαλ*κία που θα μας βάλει και τους δύο σε μπελάδες." Ειλικρινώς ο Χένρι είχε αρχίσει να ενοχλείται με τον φύλακα και τις απαιτήσεις του.

"Υπάρχει τουλάχιστον κάποιο όνομα με το οποίο να μπορώ να σε προσφωνώ 'κυρ επιτηρητή';" Ρώτησε.

"Να με λες Μάλκολμ. Το όνομα μου ή το τι κάνω ακριβώς ωστόσο δεν θα έχει καμία σημασία για σένα. Απλώς συμπεριφέρσου σωστά."

"Και γιατί να το κάνω αυτό;"

"Επειδή πληρώνομαι πολύ καλά απλώς και μόνο για να φροντίσω να μην πάθει τίποτα ο Χένρι Μπέαρ."

Τινάχτηκε ο Χένρι. Αυτό το παρατσούκλι μόνο ένα άτομο σε ολόκληρο τον πλανήτη το χρησιμοποιούσε για αυτόν. Αμέσως το πρόσωπο του απέκτησε μια γκριμάτσα χαράς και ενθουσιασμού.

"Ντάστιν;!" Αναφώνησε.

"ΣΣΣ!" Έκανε ο Μάλκολμ νευριασμένος κοιτώντας τριγύρω του για να σιγουρευτεί πως κανείς δεν τον άκουσε. Ο Χένρι κατάλαβε.

"Ουπς."

"Τώρα ξέρεις γιατί είμαι εδώ. Μην χαραμίσεις τις ευκαιρίες σου αφού κάποιο τόσο 'αγαπητό' σε εσένα πρόσωπο θέλησε να σου διευκολύνει τη ζωή." Ο γίγαντας απλώς έγνεψε πολλές φορές χωρίς να σταματήσει να χαμογελάει. "Ωραία. Τώρα, άντε να φας."

"Ναι 'σαι καλά Ντάστιν!" Σκέφτηκε ο Χένρι, σχεδόν αποτυγχάνοντας να κρύψει τον ενθουσιασμό του. "Δεν ξέρω τι και πως το έκανες, αλλά σε ευχαριστώ! Ελπίζω μόνο και ο Εφιάλτης με τον Ενρίκε να έχουν κι αυτοί διευκόλυνση."

~

"Ωραία. Πήγαινε βρες τραπέζι να κάτσεις να φας, κοίτα λίγο τριγύρω, κάνε κανέναν φίλο άμα θες. Και μακριά από μπελάδες. Εγώ θα παρακολουθώ από κάποια απόσταση." Είπε ο Μάλκολμ αφότου ο Χένρι είχε πάρει δίσκο με πρωινό. Οι δύο άντρες έγνεψαν ο ένας στον άλλο και ο φύλακας απομακρύνθηκε.

Ο Χένρι κοίταξε τριγύρω του. Παρατήρησε τα τραπέζια και τους φυλακιζόμενους σιωπηλά και προσεκτικά. Είχε νουθετηθεί από τον Εφιάλτη και τον Ενρίκε το τι να κάνει άμα βρισκόταν σε κατάσταση όπως τώρα. Στη φυλακή και χωρίς την ομάδα του.

"Χρειάζεται να κάνεις κι άλλους συμμάχους εκτός από εμάς Χένρι. Αλλά όταν πρόκειται να εμπιστευτείς κάποιον άλλον εκτός από την ομάδα σου, φρόντισε να προσέχεις ποιους διαλέγεις."

"Ξέρω πότε να εμπιστευτώ και πότε να μην. Μα πώς να προσεγγίσω κάποιον όταν δείχνω... έτσι; Πού άμα δω την αντανάκλαση μου στο νερό, αυτό θα ταραχτεί, οι καθρέπτες σπάνε και ο κόσμος γύρω μου όπου φύγει φύγει;"

"Είναι αλήθεια πως η εμφάνιση σου λίγο απομακρύνει κόσμο. Ωστόσο αυτό ακριβώς είναι που νομίζω θα σε βοηθήσει να βρεις κάποιον άξιο σύμμαχο. Εάν βρεθείς σε κατάσταση όπου δεν θα είμαστε με τον Ενρίκε κοντά, προσέγγισε τα άτομα που δεν θα δείξουν φόβο κατευθείαν με την παρουσία σου. Κάποιον με τσαγανό. Συν των ικανοτήτων σου να καταλαβαίνεις άμα κάποιος έχει καλούς ή κακούς σκοπούς, έχω πίστη σε εσένα πως θα μπορέσεις και εσύ μόνος σου να κάνεις νέες γνωριμίες. Οι γνωριμίες θα σε βοηθήσουν επίσης σε περίπτωση που θες βοήθεια με κάτι."

Κατά έναν παρατραβηγμένο τρόπο, ο Χένρι ήταν ικανός να καταλάβει ποιοι ήταν άξιοι εμπιστοσύνης ή δεν θα προκαλούσαν κακό μέσω της ευαίσθητης του όσφρησης. Όταν είδε τον Μάλκολμ, παρά την πρώτη κακή εντύπωση που του δόθηκε, του μύριζε μάλλον ουδέτερα.

Κάτι που τον παραξένεψε αρχικά, ακούγοντας ωστόσο γιατί στάλθηκε στην ADX, έβγαζε νόημα το γιατί του μύριζε έτσι. Ήταν για βοήθεια, αλλά όχι κατευθείαν και φίλος. Απλώς από συμφέρον και χρήμα, είχε βαλθεί να προσέχει τον γίγαντα.

Μπορούσε ακόμη ο Χένρι να αισθανθεί τις ορμόνες και να καταλάβει πότε είχε άντρα ή γυναίκα μπροστά του όταν κανείς άλλος δεν μπορούσε να το αναγνωρίσει. Ακόμη κι αν, λόγου χάρη, έλουζες έναν άντρα σε γυναικεία κολόνια και τον μασκάρευες, πάλι ο Χένρι υα αναγνώριζε σχεδόν αμέσως το αληθινό φύλο.

Χρήσιμο επίσης εάν έπρεπε να καταδιώξει κάποιον. Και φυσικά πάνω από όλα, μπορούσε να αναγνωρίσει την ομάδα του, το κάθε μέλος, από τη δική του προσωπική μυρωδιά ή τα πράγματα που τη διαμορφώνανε.

Ο Εφιάλτης μύριζε κυρίως σαν ακριβή κολόνια Dior Sauvage, για κάποιο λόγο μηλόπιτα και τσιγάρο. Ο Ενρίκε κι αυτός τσιγάρο, jalapenos, καφέ και σοκολάτα, που δεν ήταν έκπληξη αφού λάτρευε να τρώει σοκολάτα, καθώς επίσης αφρόλουτρο με μυρωδιά σοκολάτας!

"Δεν φτάνει που φαίνεσαι ολόκληρος σαν μια μεγάλη κινούμενη σοκολάτα, μυρίζεις κιόλας έτσι με τόση που τρως." Είχε αστειευτεί μια φορά όταν είχαν τελειώσει να τρώνε και έβλεπε τον Ενρίκε να μασουλάει μια σοκολάτα για επιδόρπιο. Ο χάκερ γύρισε αργά αργά να τον κοιτάξει και για λίγο όλες οι Σκιές νόμιζαν πως είχε έτοιμη κάποια ήπια προσβολή στη γλώσσα του.

Αντίθετα, προς μεγάλη τους έκπληξη έβγαλε μία ακόμα μπάρα σοκολάτας από την τσέπη και την γλίστρησε πάνω στο τραπέζι προς το μέρος του. Δεν συνήθιζε να χαρίζει σοκολάτες έτσι εύκολα.

"Πρώτον, φάε κανονική σοκολάτα και σταμάτα να ξερογλείφεσαι βλέποντας και... μυρίζοντας με. Δεύτερον, αυτό ακούστηκε πολύ γκέι." Βάλανε όλοι τα γέλια.

Η Ντάστιν μύριζε κυρίως βότανα, γρασίδι μετά από βροχερή μέρα και αρκετά συχνά δυστυχώς αίμα, αφού υπήρχαν ακόμη φορές που δεν κρατούσε τον εαυτό της από το να αυτοτραυματιστεί.

Όπως και να είχε, το λάτρευε ο Χένρι να την παίρνει αγκαλίτσα και απαλά να την σφίγγει σαν μυρωδάτο λούτρινο, ειδικά μετά που έκανε μπάνιο. Όπως την θυμήθηκε, ο Χένρι αναστέναξε. Τι να έκανε τώρα; Προφυλάσσονταν; Έτρωγε καλά; Κοιμόταν;

"Κουράγιο Ντάστ." Ψιθύρισε και κοίταξε τριγύρω του. Λοιπόν, έπρεπε να ακολουθήσει τη συμβουλή της ομάδας του και του Μάλκολμ αφού του το πρότεινε.

Να προσπαθήσει να πιάσει φιλία με κάποιον άλλον εδώ γύρω. Θα μπορούσε και απλά για πρώτη μέρα να κάτσει μόνος του και να απολαύσει το πρώτο του πρωινό έξω από το κελί τουλάχιστον, άλλα δεν τον πείραζε να το παραλείψει για λίγο ακόμα.

Εξάλλου, όλα τα τραπέζια ήταν πιασμένα από τουλάχιστον έναν φυλακιζόμενο. Αγνοώντας τις μυρωδιές του φαγητού και συγκεντρωμένος στις ανθρώπινες, ο γίγαντας περιπλανήθηκε μεταξύ των τραπεζιών, αναλύοντας τους φυλακιζόμενους.

Αίσχος. Οι περισσότεροι του μύριζαν απωθητικά και κουβαλούσαν προσωπικές μυρωδιές που δεν του ήταν ευχάριστες. Εξάλλου τον απέτρεπαν από το να καθίσει μαζί τους. Ελάχιστοι ήταν αυτοί που του φάνηκαν καλούτσικοι για να τους προσεγγίσει και μύριζαν ας πούμε θετικά.

Όμως όταν τον έβλεπαν αυτοί, τον κοίταζαν κυρίως μουδιασμένα και φοβισμένα. Οπότε τους άφηνε να συνεχίσουν το πρωινό μόνοι τους. Εάν φοβόντουσαν από τώρα, πώς να τους έπιανε την κουβέντα; Το πολύ πολύ να ζητούσαν από κανέναν φύλακα να τον απομακρύνουν. Ή θα απομακρύνονταν οι ίδιοι!

Κανένα τραπέζι δεν ήταν ευπρόσδεκτο, είτε από εχθρότητα, είτε από φόβο, είτε επειδή η μυρωδιά δεν στεκόταν καλά στον ίδιο τον Χένρι, ο οποίος ήταν σχεδόν έτοιμος απλώς να κάτσει σε ένα οποιοδήποτε τραπέζι και να τελειώνει με το πρωινό του.

Προχώρησε λίγο πιο βαθιά στη τραπεζαρία και χωρίς να προσέχει μπροστά του απλώς επεξεργαζόταν το φαγητό στον δίσκο του. Ήταν μια εντάξει ποικιλία από διαφορετικά φαγιά, δεν μπορούσε να παραπονεθεί καθόλου μέχρι το μεσημεριανό.

Ξαφνικά τον χτύπησε στα ρουθούνια μια ασυνήθιστη μυρωδιά και σήκωσε το κεφάλι του ξαφνιασμένος. Διακριτικά και κοφτά άρχισε να οσφραίνεται τον αέρα πιο γρήγορα. Μια μυρωδιά παράξενη, κάτι που δεν θυμόταν να είχε ξαναμυρίσει ποτέ τον τράβαγε παραδόξως έντονα.

Ήταν ελαφρώς ευχάριστη αλλά ουδέτερη προς εχθρική. Δεν ήξερε εάν άξιζε τον κόπο να πλησιάσει στην πηγή αυτής της μυρωδιάς, όμως για τον Χένρι ήταν τόσο αλλόκοτη, που χωρίς πολλή σκέψη τα βήματα του τον οδηγούσαν στην πηγή. Δεν άργησε να βρει που τον οδηγούσε.

Σε ένα τραπέζι σχετικά πιο απόμακρο από τα άλλα, με την πλάτη του γυρισμένη στον γίγαντα καθόταν ένας φυλακιζόμενος. Είχε εξαιρετικά μακριά ξανθά μαλλιά και η σιλουέτα φαινόταν λεπτεπίλεπτη. Σάστισε ο Χένρι και διακριτικά άρχισε να ξαναμυρίζει. Σύγχυση τον έπιασε την αμέσως επόμενη στιγμή.

Τούτος ο φυλακιζόμενος μύριζε... ανάμεικτα. Δεν ήταν όμως για τον Χένρι άγνωστη η μυρωδιά, απλώς σπάνια. Προσπάθησε να θυμηθεί σε τι περιπτώσεις ανθρώπων είχε ξαναμυρίσει κάτι τέτοιο, όπως τώρα. Δίστασε να πλησιάσει τον άλλο φυλακιζόμενο, όμως η περιέργεια που του είχε προκληθεί ήταν αβάστακτη.

Αργά αργά άρχισε να πλησιάζει. Στα μισά της διαδρομής ωστόσο τον χτύπησε κατακέφαλα, συνειδητοποίησε τι μύριζε απάνω στον άλλο. Τελικά ο Χένρι σταμάτησε δύο βήματα μακριά από τον φυλακιζόμενο και πήρε μια βαθιά ανάσα.

"Συγνώμη..." Ξεκίνησε. Ο ξανθός παρέμεινε εντελώς ακίνητος εκεί που έτρωγε. Δεν γύρισε κατευθείαν να κοιτάξει τον Χένρι και ο γίγαντας άρχισε ήδη να αισθάνεται άβολα. Όχι για πολύ ωστόσο, καθώς επιτέλους ο άλλος γύρισε κεφάλι και αργά αργά το σήκωσε προς τα πάνω για να τον κοιτάξει κατάματα. "Εγώ-..." Σταμάτησε πάλι να μιλά ο Χένρι. "Μα τι στο-;!"

Ο φυλακιζόμενος μπροστά του, πέρα από ξανθό μαλλί είχε και κοντό μούσι που υποδήλωνε πως πρέπει να είχε ξυριστεί κάπου 2-3 μέρες πριν. Στο αριστερό του μάγουλο είχε ένα μικρό τατουάζ σε σχήμα χρυσού αστεριού. Τα τοξωτά του φρύδια ήταν χαμηλωμένα δίνοντας του μία πιο βλοσυρή απόμακρη έκφραση.

Όσο για τα μάτια του που ήταν καρφωμένα στου Χένρι, ήταν σαν δύο λεπίδες σκούρου γαλάζιου πάγου. Και κρίνανε τον Χένρι ήδη σιωπηλά. Άβολη σιωπή έπεσε μεταξύ των δύο. Ώσπου ο ξανθός έσπασε την σιωπή.

"Λέγε." Είπε μόνο και η φωνή του στη μία αυτή λέξη ακούστηκε βαθιά και σκοτεινή. Ακόμη κι έτσι ο Χένρι ξαφνικά αισθάνθηκε πως ξέχασε εντελώς γιατί είχε έρθει. Είχε χαθεί να αποτυπώνει στη μνήμη του όλα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του άλλου.

"Μα τι στο δι*ολο μου συμβαίνει;!" Σκέφτηκε επιτέλους και κούνησε το κεφάλι του δεξιά και αριστερά γρήγορα. Πήρε μια βαθιά ανάσα και έκανε την ερώτηση που είχε στο μυαλό του, εάν μπορούσε να καθίσει στο ίδιο τραπέζι μαζί με τον ξανθό. Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζε. "Είσαι τρανσέξουαλ;"

Το ότι ήθελε η φυλακή να ανοίξει τρύπα και να τον καταπιεί δεν ήταν υπερβολή. Αμέσως ο Χένρι κοίταξε αλλού και μπορούσε να αισθανθεί το κοκκίνισμα να ανεβαίνει ως τις άκρες των μαλλιών του. Γιατί το ρώτησε αυτό, γιατί;! Ω ντροπή! Την ιδία στιγμή νευρίασε με τον εαυτό του.

"Έχουμε πρόβλημα με αυτό βούβαλε;" Γύρισε να τον κοιτάξει. Ο ξανθός εξακολουθούσε να τον κοιτάζει βλοσυρά, τα μάτια του ακόμη πιο κοφτερά.

"Ωχ σκ*τα, συγνώμη! Δεν ήθελα να κάνω αυτή την ερώτηση, δεν ξέρω τι σκεφτόμουν!" Δεν ήξερε γιατί ζητούσε τόσο έντονα συγνώμη ο Χένρι. Μέχρι τώρα δεν είχε λόγο να ζητήσει συγνώμη στον οποιοδήποτε ακόμη και για σοβαρά πράγματα, γιατί τώρα απολογούνταν με θέρμη στον ξανθό; Πήρε μερικές βαθιές ανάσες να ηρεμήσει προτού γυρίσει να τον κοιτάξει. Τουλάχιστον είχε διαλευκάνει το μπέρδεμα του και γιατί δεν μπορούσε να καταλάβει εάν μύριζε άντρα ή γυναίκα. "Όχι, κανένα πρόβλημα με αυτό. Κανένα απολύτως." Είπε λίγο πιο ήρεμα και ύστερα παύση για μερικά δευτερόλεπτα προτού κοιτάξει τη θέση απέναντι από αυτή του ξανθού. "Επιτρέπεται να καθίσω;" Ρώτησε. Ο άλλος σήκωσε ερωτηματικό φρύδι και κοίταξε σιωπηλά τον γίγαντα, κρίνοντας τον για μερικά δευτερόλεπτα ακόμη. Τελικά του γύρισε την πλάτη.

"Αν τολμάς."

Σήκωσε και τα δύο φρύδια ο Χένρι. Ήταν αυτό τώρα πρόσκληση ή απειλή; Όχι πως θα φοβόταν κάτι από τον ξανθό. Σήκωσε τους ώμους του. Δεν τον αισθανόταν φιλικό καθόλου, όμως... αισθανόταν εντελώς τραβηγμένος από το πως ήταν και πως φερόταν. Επίσης επιτέλους!

Κάποιος που δεν του έδειχνε τον παραμικρό φόβο με την παρουσία του! Ακόμη και αυτοί που φαίνονταν σκληροί έδειχναν ξεκάθαρα πως αισθανόντουσαν άβολα με τον γίγαντα. Ενώ τούτος ο ξανθός έδειχνε πολύ περισσότερα κότσια. Ή και αδιαφορία. Που κι αυτό καλό ήταν ούτως ή άλλως.

Στο τέλος τέλος όμως, του είχε επιτρέψει να κάτσει μαζί του.

"Ευχαριστώ." Είπε ο Χένρι και κάθισε απέναντι από τον ξανθό.

νομίζω ξέρω τι σκέφτεστε😂😂😂

https://youtu.be/Utxb-kzvFZU

2960 λέξεις😂😂😂