3 βδομάδες είχε περάσει από τότε που η Ντάστιν εγγράφηκε στο σχολείο. Δεν είχε επιδιώξει να πιάσει φιλίες με κανέναν άλλο μαθητή• γιατί άλλωστε όταν οι περισσότεροι απλώς φέρονταν σαν μαλ*κες; Ωστόσο είχε διαλέξει να παραμείνει κοντά στο δίδυμο Μ και της φάνηκε πως η παρέα τους δεν ήταν τόσο κακή.

Πέρα από τον Χένρι, χρόνια είχε να σαχλαμαρίσει και συζητήσει τόσο έντονα περί ανέμων και υδάτων. Ούτε μία φορά ωστόσο δεν χαλάρωσε ή άφησε τις άμυνες της να πέσουν. Πρόσεχε τι έλεγε και έφερνε στο μυαλό της όλες τις ζουμερές πληροφορίες και συκοφαντίες που οι μαθητές είχαν για την Μέλανι και τη Μιράντα.

Διάολε η βλακεία των πάντων και τα μεγάλα στόματα τους ήταν σαν δώρο ουρανοκατέβατο για εκείνη στο να κατατοπιστεί και να ξέρει τι να προσέχει από τις δύο φίλες, που από ότι ακουγόταν ήταν εξαιρετικά καλές στο να βάζουν τους άλλους σε μπελάδες χωρίς να τσακώνονται ποτέ.

Κάπως θα έβρισκε να εκμεταλλευτεί το μίσος τους προς όφελος της. Πάντως το δίδυμο Μ είχε σε αρκετά μεγάλη υπόληψη τον εικαστικό και τον γυμναστή, που από ότι έδειχναν τα πράγματα τους είχαν μια κάποια αδυναμία. Και τον Ντάριους.

Συνειδητοποιώντας πως αυτός μόνο έδειχνε πως έτρεφε μεγάλη συμπάθεια στο δίδυμο Μ, ιδιαίτερα στη Μιράντα, την εξέπληξε αρκετά. Όχι απλώς η Μέλανι είπε καλά λόγια για αυτόν, είδε μέσα στη βδομάδα και στη πράξη τον νεαρό Νιξ και την ευγενική του φύση.

"Και να φανταστείς ότι είναι γιος ενός από τους πιο μισητούς μπάτσους στο Ντένβερ. Το μήλο πολύ μακριά από την μηλιά φαίνεται να έχει πέσει. Αναρωτιέμαι εάν ο Ενρίκε θα είχε διχασμένη άποψη για αυτόν ή απλώς τον καταδίκαζε κατευθείαν ως διεφθαρμένο επίσης, απλώς και μόνο επειδή είναι παιδί μπάτσου. Χμμμ..." Και καθώς τον έβλεπε έτσι ξανθούλη και γλυκούλη να κοιτάζει τη Μιράντα σχεδόν με αγνή λατρεία, κρυφά βαριαναστέναζε. "Άραγε θα κοίταζε ποτέ κάποια σαν εμένα ο Σεραφείμ με τον τρόπο που κοιτάζει ο Ντάριους τη Μιράντα;"

"Άσε τους ρομαντισμούς και συγκεντρώσου στο σχέδιο Ντάστιν." Καλός αρχηγός ο Εφιάλτης, άλλα δεν ήταν ιδιαίτερα ανοιχτός με τα ερωτικά.

"Είσαι απελπισμένη για κάποιον που δεν σε ξέρει και που δεν ξέρεις τι σόι χαρακτήρας μπορεί να είναι πράγματι." Είχε προσπαθήσει να την κατακεραυνώσει ο Ενρίκε. Εδώ κι αν έκανε λάθος. Άλλο που δεν ήξερε η Ντάστιν λεπτομέρειες για τον Σεραφείμ. Ο χάκερ γνώριζε αρκετές από τις επαφές που κράταγε η Ντάστιν με άλλα άτομα.

Δεν ήξερε όμως πως κράταγε επαφές και με τον ίδιο τον πατέρα του σέξι αγγέλου, ο οποίος ήταν από τη μία έτοιμος να την πετάξει έξω με τις κλωτσιές από το ψυχιατρείο του και από την άλλη πάλευε να μην γελάσει όταν του γινόταν επίθεση με ερωτήσεις για τον γιο του σε πράγματα που ήθελε να ξέρει.

"Όπως κι αν είναι πραγματικά αυτός ο 'ΣεΡαΦεΊμ' σε χαρακτήρα, εάν κάνει το οτιδήποτε για να σε πειράξει ή σε πληγώσει, θα του ξεριζώσω τα αρχ*δια, ένα-ένα." Είχε δηλώσει σοβαρά ο Χένρι μια άλλη φορά που η Ντάστιν του τα είχε πρήξει για πολλοστή φορά σχετικά με τον σέξι άγγελο της και του έδειχνε τις πιο πρόσφατες φωτογραφίες του στο ίνσταγκραμ. Δεν εξέφραζε κάποια αντίρρηση για την επιλογή της στους άντρες, αλλά αυτό δεν τον εμπόδιζε από το να είναι προστατευτικός μαζί της.

Η μεγαλύτερη επιφύλαξη που είχε πάρει ποτέ η Ντάστιν γύρω από τη Μέλανι και τη Μιράντα ήταν όταν την προσκάλεσαν να έρθει σπίτι τους δύο βδομάδες μετά την εγγραφή της στο σχολείο για να κάνουν μια ομαδική εργασία. Είχε σκεφτεί πως ίσως θα την ανέκριναν πιο εύκολα σε περιβάλλον που εκείνες ήταν πιο άνετα, με λιγότερες διακοπές και εμπόδια από το να της κάνουν ερωτήσεις.

Άδικα τις πήρε τις επιφυλάξεις της.

Εκείνη τη φορά πέρασε απλώς ωραία! Γνώρισε την μαμά της Μέλανι, όπου με μεγάλη έκπληξη συνειδητοποίησε πως ήταν εκείνη η καθαρίστρια που πρόλαβε να πιάσει από το να πέσει όπως έκανε να φύγει από το γραφείο του Ανατόλ. Φυσικά εκείνη δεν αναγνώρισε το μέντιουμ.

Η διαχυτικότητα και γλυκύτητα της την εξέπληξαν αρκετά, ειδικά όταν αφότου η κυρία Σκάι άκουσε πως τα κορίτσια όχι απλώς την έφεραν μαζί τους για σχολική εργασία άλλα και ήταν φίλες, την αγκάλιασε απαλά και τρυφερά λες και το μέντιουμ ήταν κι αυτό δικό της παιδί.

Αισθάνθηκε άβολα η Ντάστιν, ύστερα από τους γονείς της πριν την απόγνωση τους, μόνο ο Χένρι τις έκανε αγκαλίτσες. Όχι πως ήταν κακή αυτή η αγκαλιά, αλλά η μυρωδιά από τριαντάφυλλο απάνω στην κυρία Γκρέι την έκανε να συνειδητοποιήσει πράγματα σχετικά με την πραγματική της αποστολή...

Που δεν πρόλαβε να επεξεργαστεί καθώς το δίδυμο Μ την πήρε απάνω στο δωμάτιο τους. Συνεργάστηκε με τα κορίτσια φίνα, τσιμπήσανε φαΐ, σαχλαμαρίσανε, μιλήσανε για αγόρια! Στην αρχή διστακτικά, ύστερα λίγο πιο θαρρετά το μέντιουμ κουτσομπόλευε για τον Σεραφείμ.

"Ωραίος ο Σεραφείμ, δύσκολα μπορεί να το αρνηθεί κανείς..." Είχε σχολιάσει η Μέλανι και για μια φευγαλέα στιγμή η Ντάστιν σχεδόν αισθάνθηκε τον δολοφόνο μέσα της να ξυπνάει.

Αλίμονο όποιο άλλο θηλυκό έκανε κοπλιμέντο για τον Σεραφείμ σε εμβέλεια που μπορούσε να ακούσει, μόνο ο Χένρι μπορούσε να την σταματήσει. Το μάτι της έπαιζε όταν άλλα θηλυκά άφηναν σχόλια στις δημοσιεύσεις 'του συζύγου της'.

"Πίσω άθλια γύναια, δικός μου!"

"... Πάντως δεν με τραβάει. Εξάλλου ξέρω μήπως τι σόι χαρακτήρας είναι;" Είχε συμπληρώσει η Μέλανι μετά από το πρώτο της σχόλιο.

"Α." Είχε κάνει απλώς η Ντάστιν και ο δολοφόνος μέσα της ξανακοιμήθηκε. "Και τι αγόρια σου αρέσουν;"

"Δεν ξέρω." Σήκωσε ώμους η Μέλανι σχεδόν αδιάφορα. "Δεν μου τραβάει το ενδιαφέρον κάποιος, εξάλλου, όποιος με γνωρίζει, σχεδόν την αμέσως επόμενη στιγμή δεν θέλει να με ξέρει. Φήμες είναι αυτές."

"Άουτς." Έκανε η Ντάστιν.

"Α, μπα. Δεν με πειράζει ωστόσο. Από τη στιγμή που έχω την μαμά και την Μιράντα..." Εκεί η Μέλανι είχε κάνει αγκαλίτσα την μαυρομάλλα, η οποία ύψωσε τα μάτια της στο ταβάνι, παραταύτα τύλιξε το ένα της χέρι γύρω από την ξανθομάλλα. "... ο οποιοσδήποτε άλλος που αφήνω μέσα στη ζωή μου, είτε μείνει είτε φύγει δεν με νοιάζει!"

"Εσύ Μιράντα;" Ρώτησε η Ντάστιν αφού κοίταξε με κάποια έκπληξη τη Μέλανι.

"Τον Ντάριους-!"

"Και σίγουρα όχι!" Έκοψε η μαυρομάλλα την ξανθομάλλα και βάλθηκε να αντιμάχεται τα πειράγματα της.

"Τα αντίθετα έλκουν." Σκέφτηκε η Ντάστιν και πάλεψε να μην γελάσει καθώς η Μιράντα είχε πέσει πάνω από την Μέλανι και πάλευε να της κλείσει το στόμα για να σταματήσει να χαχανίζει σαν μωρό.

Εάν όμως νόμισε πως η μεγαλύτερη απειλή θα βρισκόταν στο σπίτι των κοριτσιών, ω, πόσο λάθος έκανε. Γιατί με άλλο τρόπο της ήρθε. Η Ντάστιν είχε πάει μία ακόμη φορά στο σπίτι του διδύμου Μ, αυτή τη φορά απλώς για να αράξουν, μια βδομάδα αργότερα. Όπως όμως το μέντιουμ σχολίαζε για το σπίτι των κοριτσιών και τι ωραίο που ήταν, συνειδητοποίησε σε κάποια φάση πως την κοίταζαν λίγο έντονα.

"Τόσες μέρες που τα πάμε τόσο καλά και σε έχουμε υποδεχτεί με ανοιχτές αγκάλες στο σπίτι μας Ρόξι, ίσως θα έπρεπε και εσύ να μας κάνεις την τιμή να γίνεις οικοδέσποινα."

"Εεε... δηλαδή;" Ρώτησε δειλά η Ντάστιν.

"Δηλαδή..." Ξεκίνησε η Μιράντα και το βλέμμα της σκοτείνιασε λίγο παραπάνω. "... θα μπορούσες και εσύ ίσως να μας φιλοξενήσεις στο δικό σου σπίτι αύριο."

Ωχ.

ΩΧ!

Το ένα θέμα που δεν είχε σκεφτεί, ή μάλλον κατά έναν ειρωνικό τρόπο, δεν είχε προβλέψει η Ντάστιν να φροντίσει. Κατοικία.

"Το σπίτι μου; Το σπίτι μου..." Κοίταξε κάτω, κρυφά δαγκώνοντας το κάτω χείλος της. "... είναι λίγο αχούρι."

Μισό ψέμα, αφού το αρχηγείο δεν ήταν πολυτελείας και ήταν σε μια λίγο κακή γειτονιά. Από την άλλη δεν μπορούσε να τις μπάσει μέσα σε αυτό. Στο αρχηγείο; Αλήθεια;!

"Αχούρι σε φάση ακατάστατου δωματίου, ή σε φάση πέρασε ανεμοστρόβιλος;" Ζήτησε διευκρίνιση ή Μέλανι.

"... Κλίνει προς το δεύτερο." Δαγκώθηκε πάλι η Ντάστιν και προσπάθησε να γελάσει. Μπορούσε να αισθανθεί το θανατηφόρο βλέμμα της Μιράντας να την σκανάρει, να απειλεί να ξεθάψει όλες τις σκέψεις της.

"Ω, είμαι σίγουρη πως δεν είναι τόσο κακό! Δεν χρειάζεται να ανησυχείς για το τι θα σκεφτούμε, μπορούμε να κρατήσουμε απόψεις για τους εαυτούς μας." Συνέχισε η Μέλανι.

"Το σπίτι μου είναι λίγο μακριά... και... δεν αισθάνομαι τόσο άνετα να το δείξω στον οποιοδήποτε." Είχε αρχίσει να μασάει τα λόγια της η Ντάστιν και πάλευε να μην αρχίσει να τρέμει. Σιωπή έπεσε για μερικά δευτερόλεπτα, ώσπου η Μιράντα ξερόβηξε.

"Ρωξάνη, ο λόγος κυρίως που στο ζητάμε κάτι τέτοιο είναι επειδή αύριο η μαμά θα φέρει κάποιους καλεσμένους στο σπίτι και δεν μας αρέσει ιδιαίτερα να βρισκόμαστε σε τέτοιες καταστάσεις. Θα μπορούσαμε να ήμασταν όλη μέρα μετά το σχολείο έξω στην πόλη, αλλά η μαμά θα θέλει να είναι σίγουρη πως θα είμαστε κάπου σταθερά και ασφαλείς. Ίσως πραγματικά να σε βγάζουμε από την άνεση σου, από την άλλη ωστόσο είμαστε σίγουρες πως ότι κι αν είναι αυτό που θες να κρατήσεις προσωπικό δεν είναι τόσο υπερβολικά σοβαρό."

ΔενσεεμπιστεύονταιΔενσεεμπιστεύονταιΔενσεεμπιστεύονταιΔενσεεμπιστεύονταιΔενσεεμπιστεύονταιΔενσεεμπιστεύονταιΔενσεεμπιστεύονταιΔενσεεμπιστεύονταιΔενσεεμπιστεύονταιΔενσεεμπιστεύονταιΔενσεεμπιστεύονταιΔενσεεμπιστεύονταιΔενσεεμπιστεύονται

ΣευποψιάζονταιΣευποψιάζονταιΣευποψιάζονταιΣευποψιάζονταιΣευποψιάζονταιΣευποψιάζονταιΣευποψιάζονταιΣευποψιάζονταιΣευποψιάζονταιΣευποψιάζονταιΣευποψιάζονταιΣευποψιάζονταιΣευποψιάζονταιΣευποψιάζονταιΣευποψιάζονταιΣευποψιάζονται

Η Ντάστιν έβγαλε τα γυαλιά της και τα σκούπισε για να κρύψει την ταραχή της. Ναι, έβγαζε απόλυτο νόημα. Είχε παραλείψει να πει αρκετά για τον ψεύτικο εαυτό της και τώρα είχε κάνει τα δύο κορίτσια να αναρωτιούνται για εκείνη.

Με μεγάλη μαεστρία η Μιράντα είχε φτιάξει μια καλή δικαιολογία(;) να επισκεφτούν 'το σπίτι της Ρωξάνης'. Τι έκανε τώρα; Μπορούσε και πάλι να αρνηθεί να τις φέρει σπίτι της, αλλά άμα συνέχιζε να είναι τόσο μυστικοπαθής, θα επιδείνωνε τις υποψίες του διδύμου Μ και στο τέλος θα καταλάβαιναν ότι κάτι δεν πήγαινε καθόλου καλά.

ΤΙ ΈΚΑΝΕ ΤΏΡΑ;;;

...

Πήρε μία βαθιά ανάσα και την έβγαλε από τη μύτη της. Μέσα στο ταραγμένο της μυαλό μια μικρή ιδέα είχε σχηματιστεί, λίγο εύκαιρη και ανοργάνωτη. Όμως της έδωσε μία μοναδική ελπίδα και κάπως ξεκάθαρη κατεύθυνση. Αισθανόταν πως δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Κοίταξε τα δύο κορίτσια.

"... Εντάξει. Αύριο. Εμπιστεύομαι πως θα είστε αρκετά διακριτικές να κρατήσετε για τους εαυτούς σας ό,τι δείτε." Είπε, επικυρώνοντας τη συμφωνία.

Ύστερα από αρκετή ώρα, η Ντάστιν έφυγε από το σπίτι της Μέλανι και της Μιράντας.

"Ελπίζω να ξέρεις τι κάνεις Μιράντα." Είπε η Μέλανι καθώς κοίταζαν από το παράθυρο του δωματίου τους την 'Ρωξάνη' να φεύγει.

"Εξακολουθεί να μου δίνει εκείνη την κακή αίσθηση. Είδες πως αντέδρασε στην πρόταση μας να επισκεφτούμε το σπίτι της. Αυτό δεν είναι απλώς 'δεν αισθάνομαι βολικά να σας δείξω το σπίτι μου'." Εκεί η Μέλανι χτύπησε το μέτωπο της.

"Ωχ Μιράντα! Κι αν ίσως οι γονείς της την παραμελούν ή κακοποιούν και για αυτό ακριβώς δεν μας θέλει μέσα στο σπίτι της;!"

"Δεν μου φαίνεται για κακοποιημένη. Νευρική με τον περίγυρο της φαίνεται πως είναι, όχι όμως κι έτσι. Όταν την ρωτάμε για τους γονείς της, συνεχώς αποφεύγει να μιλήσει για αυτό. Δεν φαίνεται να τους φοβάται ή εχθρεύεται, αλλά αποφεύγει αυτό το θέμα σθεναρά."

"Ανέφερε πάντως πως έχει έναν μεγαλύτερο αδερφό."

"Γονείς ωστόσο;;;" Η ξανθιά αναστέναξε.

"Θα δούμε αύριο. Και παρότι δεν αμφισβητώ τις υποψίες σου για την Ρωξάνη, που έχω και εγώ, για το καλό της κυρίως θα πρέπει να μας διαψεύσει."

~

"Ωραία. Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλες επιλογές. Ας ελπίσω πως θα τον βρω σε καλή διάθεση." Σκέφτηκε η Ντάστιν στηριγμένη σε έναν στύλο από αυτούς που φωτίζουν τον δρόμο και έβαλε το κινητό στο αυτί της.

Νύφη υπό αμφισβήτηση

Είδε ο Ανατόλ το όνομα που τον καλούσε στο κινητό του. Βαριαναστέναξε και το σήκωσε, ήδη βρίζοντας από μέσα του.

... Ανατόλ;

"Μπες κατευθείαν στο ψητό." Είπε απότομα και κουρασμένα ο ψυχίατρος.

Αργά και διστακτικά η Ντάστιν περιέγραψε όλη τη συζήτηση που είχε με '2 κορίτσια που έκανε γνωριμίες' και για την επίσκεψη που κανονίσανε 'στο σπίτι της'.

Ωστόσο δεν μπορώ να τις οδηγήσω στο αρχηγείο δεν ξέρω που αλλού να τις πάω και-

Ο Ανατόλ χτύπησε το μέτωπο του τόσο δυνατά που η Ντάστιν μπόρεσε να ακούσει τον κρότο από την άλλη γραμμή.

"Μην υπόσχεσαι πράγματα που δεν έχεις Μπερίσα, σε πυροβόλησαν στο κρανίο;!"

Με στριμώξανε εντάξει;!

Ο ψυχίατρος άφησε μερικές βρισιές να του ξεφύγουν σε διασταύρωση ιταλικών και ρωσικών.

"Το ακόμα χειρότερο είναι ότι με κάλεσες να μου πεις 'τον πόνο σου' και κάτι θα θέλεις από εμένα. Θέλεις να σε ξελασπώσω;"

... Ναι;

"Τι ακριβώς με θέλεις να κάνω;"

Αναρωτιόμουν εάν... θα μπορούσες... να φιλοξενήσεις εμένα και τα κορίτσια στο σπίτι σου;

Ο Ανατόλ ρούφηξε επίτηδες μια καλή γουλιά καφέ για να την φτύσει την αμέσως επόμενη στιγμή.

"Συνειδητοποιείς τι μου λες;!"

Ξέρω!
Μα δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιο άλλο σχέδιο!
Και φταίω επειδή νόμισα πως δεν θα ήταν απαραίτητο!

"Καλά να πάθεις!"

Σε παρακαλώ Ανατόλ, μόνο για μία μέρα!

"Θα μου ζητήσεις να παίξω τον μπαμπάκα σου σε λίγο, έτσι;! Νομίζεις πως όταν αυτές 'οι φίλες σου' δουν το σπίτι μου θα αρκεστούν σε μία μόνο επίσκεψη;! Δεν πάει έτσι το πράγμα Μπερίσα! Θα θέλουν να ξανάρθουν, έτσι είναι συνήθως 'Τα ΜιΚρΆ αΝέΜεΛα ΚοΡιΤσΌπΟυΛα'. Βλέπουν κάτι να γυαλίζει και τραβιούνται πάνω σε αυτό!"

... Οπότε δεν θα με βοηθήσεις;

Ο ψυχίατρος αναστέναξε και τσίμπησε τη βάση της μύτης του.

"Δεν μπορείς να βασίζεσαι σε εμένα κάθε τρεις και λίγο Μπερίσα." Μπορούσε να αισθανθεί την απελπισία της Ντάστιν από την άλλη γραμμή.

Εάν ήταν στ'αλήθεια τόσο κακός ο Ανατόλ, θα μπορούσε απλώς να είχε εκμεταλλευτεί την αδυναμία του μέντιουμ εκείνη τη στιγμή και να την είχε ακόμα πιο υπόχρεη σ' αυτόν. Τεχνικά δεν ήταν εντάξει ούτε να την αφήσει χωρίς σχέδιο.

Το να την άφηνε μόνη της να οδηγήσει τις φίλες στο αρχηγείο των Σκιών θα ήταν μεγάλο ρίσκο, χώρια που οι μπάτσοι σκάναραν όλο το Ντένβερ για να το βρουν. Εάν μία από αυτές τις μέρες το αρχηγείο ανακαλύπτονταν αφότου τα κορίτσια το είχαν εν άγνοια τους επισκεφτεί και βλέπανε στις ειδήσεις αργότερα;

Οι μπάτσοι δεν θα γνώριζαν πως η Ντάστιν κατοικούσε ακόμα εκεί, μα τα κορίτσια θα ήξεραν. Και τότε η Ντάστιν θα μπορούσε να μπει σε μπελάδες από δύο κοπέλες. Ο Ανατόλ κοίταξε τη ζωγραφιά του μέντιουμ κολλημένη στον τοίχο, με τις γραμμές και τα τριαντάφυλλα. Σκέφτηκε την αποστολή της. Αναστέναξε.

Καλά
Συγνώμη
Θα σκεφτώ κάτι άλλ-

"Μην ζητάς συγνώμη. Περίμενε." Την έκοψε ο Ανατόλ.

Τι;

"Τυρί και ψωμί." Ειρωνεύτηκε ο ψυχίατρος και πάρα την ατμόσφαιρα που υπήρχε μεταξύ εκείνου και της Ντάστιν, την άκουσε να αφήνει ένα μικρό γελάκι. "Θέλω να αφήσουμε στην άκρη προσωρινά αυτό το θέμα. Πες μου την πρόοδο σου στο σχολείο. Περισσότερο μου κάνει εντύπωση το ότι έχεις γνωρίσει ήδη δύο κορίτσια. Προσπαθείς να αποκτήσεις συμμάχους."

Κάπως έτσι

"Ανέφερε μου άμα είδες κάτι σημαντικό στο σχολείο που να σε βοηθήσει στην έρευνα σου."

Και έτσι, η Ντάστιν περιέγραψε σε μέσες άκρες την ατμόσφαιρα του σχολείου, την μαλ*κία που επικρατούσε με μαθητές και δασκάλους και πως πέρα από το ότι είχε κάνει δύο γνωριμίες, δεν μπόρεσε να βρει κάτι άλλο.

Και μετά νόμιζα πως ο Ενρίκε ήταν χειρότερος στο να φέρεται σαν κόπανος!
Τουλάχιστον το κάνει καλά, όλοι οι άλλοι στο σχολείο είναι κλαψιάρηδες, κομπλεξικοί και κρίντζ!

"Καλά καλά."

Εκτός ίσως από τα δύο κορίτσια που γνώρισα

"Σου φαίνονται χρήσιμες;"

Είναι ικανές και επικίνδυνες, αλλά μόνο άμα τις προκαλέσεις

Η Ντάστιν περιέγραψε την πρώτη της γνωριμία με τα κορίτσια και πως όλες τις μέρες που ήταν στο σχολείο, η παρέα τους δεν ήταν άσχημη, παρά την εξαιρετικά κακή φήμη που είχαν. Μέχρι σήμερα που έπεσαν πάνω στο θέμα επίσκεψης στο σπίτι του μέντιουμ.

"Πονηρές τσούπρες, κάτι μου λέει πως σε υποψιάζονται επειδή δεν τους είπες πολλά για τον εαυτό σου, για αυτό θέλουν να δουν το σπίτι σου. Να ξέρουν από που κρατά η σκούφια σου."

Ωχ Θεέ...

Σωστά. Εξάλλου και οι φωνές στο κεφάλι της είχαν προειδοποιήσει την Ντάστιν.

"Και εφόσον σε άφησαν μέσα στο σπίτι τους, σου ρίχνουν τρικλοποδιά, τάχα για να αισθανθείς άσχημα που εσύ δεν τις εμπιστεύεσαι όπως εκείνες εσένα."

ΩΧ Θεέ...

"Τα ονόματα τους ποια είναι; Να ξέρω τουλάχιστον άμα έχουν κάτι ιδιαίτερο αυτές οι τσούπρες που θέλουν σώνει και καλά να δουν το σπίτι 'σου'."

Α, ναι.
Μέλανι Γκρέι και Μιράντα ΝτεΡόουζ

Νεκρική σιγή έπεσε για πολλά δευτερόλεπτα. Και ξαφνικά η Ντάστιν είδε την κλήση να τερματίζεται στα μούτρα της.

"Τι στο-;!" Αναφώνησε. Δευτερόλεπτα αργότερα όμως είδε τον Ανατόλ να την καλεί και το σήκωσε. "Ανατόλ; Τι συνέβη; Το έκλεισες κατά λάθος;"

... ΝτεΡόουζ είπες;
Και Γκρέι;

Ακούστηκε η φωνή του ψυχιάτρου να ρωτάει με έναν τόνο ψυχρό και τόσο αλλαγμένο λες και έβγαινε από την άβυσσο αγνοώντας τις ερωτήσεις της Ντάστιν.

"Ναι;" Απάντησε το μέντιουμ. Πάλι έπεσε νεκρική σιγή. Ώσπου ο Ανατόλ καθάρισε τον λαιμό του.

Ώστε... με εκείνες βρήκες να πιάσεις φιλίες

Ρώτησε και ξαφνικά ακουγόταν σαν τον συνηθισμένο του εαυτό.

"Λοιπόν, τεχνικά εκείνες με πλησίασαν πρώτη." Είπε η Ντάστιν. Άκουσε τον Ανατόλ να κάνει ένα βραχνό χμμμ. "Είσαι καλά Ανατόλ;" Ρώτησε.

Μην σε απασχολεί
Απλώς τα θυμάμαι αυτά τα επίθετα
Μπορείς να πεις πως εκπλήσσομαι που από όλες τις φάτσες που κυκλοφορούν στο σχολείο, αυτές οι δύο βρήκαν να σε προσεγγίσουν

"Από εκείνη την υπόθεση 8 χρόνια πριν θυμάσαι, σωστά; Που οι γονείς τους δολοφονήθηκαν σε εκείνο το εργοστάσιο."

... Ναι

"Πάντως συνειδητοποίησα την πρώτη φορά που ήρθα στο σπίτι τους, πως η μαμά τους είναι εκείνη η καθαρίστρια που είδα και είχε φέρει τον καφέ σου! Τι σύμπτωση!

Μχμ...

"Λοιπόν, δεν έχω κάτι άλλο να αναφέρω. Τώρα μένω μόνο με το πρόβλημα του σπιτιού και που να φέρω τα κορίτσ-."

Ντάστουσκα...

Την έκοψε ο Ανατόλ.

"Ναι;"

... Όταν ξαναδείς αυτές τις δύο κοπέλες και σε πρήξουν να πάνε να δουν το σπίτι σου... αύριο όπως είπες... πες τους πως ο Κόμης Μοντεχρίστο θα σας παραλάβει από την είσοδο του σχολείου

"Ο ποιος;!" Ρώτησε η Ντάστιν ξαφνιασμένη και μπερδεμένη. "Φίλος σου είναι;" Τα τρανταχτά γέλια του ψυχιάτρου την έκαναν να απομακρύνει το κινητό από το αυτί της.

Μπορεί

"Θα τον στείλεις να μας πάρει; Έχεις κατά νου κάποιο μέρος που να μπορώ να παρουσιάσω σαν σπίτι μου;!"

Πιθανόν

"Μα εσύ πριν λίγο δεν έλεγες πως δεν θα με βοηθήσεις;!"

Πολλές ερωτήσεις Μπερίσα
Περίμενε μέχρι αύριο και θα δεις!
Τώρα, τι θα πεις στα κορίτσια όταν ξαναειδωθείτε;

"Ότι ο κόμης... Ντεμοντεχρίστο-." Άκουσε τον ψυχίατρο να ξαναγελάει τρανταχτά.

Συνέχισε, ναι;
Τι άλλο;

"... Εεε, θα έρθει να σας παραλάβει-."

Και εσένα μαζί, οπότε 'μας'

"... από την είσοδο του σχολείου;"

Ωραία, τώρα πες το όλο μαζί
Κι αυτή τη φορά Μοντεχρίστο, όχι Ντεμοντεχρίστο

"Ααα ναι." Η Ντάστιν ξερόβηξε. "Πολύ επίσημο ακούγεται αυτό το όνομα. Να τους κάνω αυτή την ανακοίνωση σε φάση 'Ο κόμης Μοντεχγίστο θα έγθει να μας παγαλάβει από την είσοδο του σχολείου'." Είπε τάχα με γαλλική προφορά, προκαλώντας τα τρανταχτά γέλια του Ανατόλ ξανά.

Έτσι μπράβο!
Να το πεις με αυτοπεποίθηση, όχι σαν χεσμ*νο γατάκι
Τώρα κλείνω
Με απέσπασες από τις δουλειές που έκανα πριν λίγο

"Α, ουπς."

Ciao

Η κλήση τερματίστηκε και η Ντάστιν έβαλε το κινητό στην τσέπη της. Συνέχισε να περπατάει και καθώς έβλεπε τη σκεπή του αρχηγείου όπως πλησίαζε, το μυαλό της σκέφτηκε τη συζήτηση με τον Ανατόλ.

"Τι στο καλό ήταν αυτό στο τέλος και ξαφνικά συμφώνησε να με βοηθήσει ξανά, σχεδόν τόσο πρόθυμα; Και τι σόι βοήθεια θα μου προσφέρει;;; Θα μου στείλει κάποιον να παριστάνει τον συγγενή; Ναι, γιατί όχι;" Σκέφτηκε.

3120 λέξεις. χρόνια πολλά, με υγεία και χαρά😃

*πατ πατ πατ πατ πατ πατ πατ*