Season

"Wala pa akong nahahanap na kahit anong impormasyon na pwede natin gamit laban kay Sir Benedict. This man knows how to play the game, huh?"

Tumingin sa aming dalawa ni Rafaelle si Rachim at nagbigay ng isang malungkot na tingin. Bumuntonghininga ako at tinuon ang pansin kay Rafaelle na naghahanda para sa Evento de Lucha de Espadas na magaganap mamaya. Ang akala ko ay mapipigilan ko pa siya sa desisyon niya kung nakahanap ng kahit isang butas si Principe Rachim kay Benedict. Pero ngayong wala man lang kahit anong impormasyong nakuha ang ikapitong prinsipe ay hindi ko na nga talaga kaya pang baguhin ang isip ni Rafaelle.

"Don't worry too much, Lady Audrina. Even though my brother looks weak, he is an expert to that field. Only an expert will defeat him," paalala ni Principe Rachim.

"I am not doubting him and his ability. I am scared of what may happen. Hindi natin masasabi na walang mangyayari dahil sa magaling siya at kaya niyang lumaban. What if Sir Benedict has that kind of skill too? Ano na lang ang mangyayari kay Rafaelle? Pwede siyang masaktan or worst, maging kritikal ang lagay niya. I don't want to risking someone else just for the mistake I made myself." Humarap ako kay Rafaelle. "Stop this habang maaga pa. You don't have to do this. We can figure out another way to solve my problem. Hindi ang ganitong paraan." Yumuko ako at hiniwakan ang kamay niya nang mahigpit. "Ayokong masaktan ka."

Huminga siya nang malalim at tinabi ang espadang hawak. Hinawakan niya ang baba ko at inangat ang tingin sa kanya. Our eyes met. I can tell that there's something change by the way he looks at me. It is more deep than before. Maybe, he really cares for me. "I can do this, Audrina. I want to do this for you and for me. Hindi ako matatahimik hanggang hawak ka sa leeg ng lalakeng iyon. I want your freedom, Audri. Kung may kaya naman akong gawin, bakit hindi ko gagawin? At isa pa, the end of the season is near, you have to decide if you are willing to take over the position of your father. I know you will but you don't have to be with Benedict in that very moment. I want me to be there beside you when you give your first speech as the Duchess of Bien."

I couldn't agree anymore. I want that too. Si Rafaelle lang ang naiisip ko na nandoon habang tinatanggap ko ang posisyon. At hindi iyon mangyayari kung hindi ko matatanggal sa buhay ko. But still, I am still worried. Should listen to my instincts? Para kasing may mangyayaring hindi ko magugustuhan o talagang natatakot lang ako?

"Just be careful. Kapag nasaktan ka, I will stop the match. I badly want to get Benedict out of life but your welfare is the most important to me right now. If a single bruise show up to your body, I'll let Benedict win. I am letting you to this but it doesn't mean that I am willing to get you hurt. You'll stop if you are already, are we clear, Principe Rafaelle?" Seryoso ko siyang tiningnan.

Ngumiti siya at tumango. "I'll try my best to get back to you without losing a finger." Nakuha pa niyang humalakhak.

Sinamaan ko siya ng tingin at kinurot ang braso niya. Damn, that muscle!

"King Richart talked to Sir Benedict a while ago. That man seemed so confident of knocking you off. Remember Rafaelle, we cannot sue Benedict if happened that you get hurt because of him. You challenged him, so, bear with it."

Sa sinabing iyon ni Rachim. So, kung gustong saktan ni Benedict si Rafaelle para lang matalo ito ay gagawin niya talaga.

"The match will be stopped if one of you is severely injured already. Our brothers are very confuse of why you need to do this. If only I can tell." Umiling-iling siya at binalingan ako ng tingin. "Remember to thank my brother after this, Lady Audrina. Kahit pa matalo siya."

Tumango ako. This can't go wrong. Isang pagkakamali lang ay maaaring sa ospital manatili si Rafaelle hanggang sa katapusan ng season. Kung sana ay si Benedict na lang, deserve naman niya iyon.

"You can do this, Rafaelle. I have faith in you. Be alive for me." I kissed his cheek. Tinulungan ko siyang isuot ang armor niya at lumabas na rin sa kwarto niya para makausap ang mga kapatid niyang malamang ay usapan si Rafaelle.

Sa living room ng mansion ay nandoon silang lahat pati ang mga asawa ng mga prinsipe. May mga babies din. Si Principe Raguel lang ang wala.

Hindi nga nagkamali nang isipin kong si Rafaelle ang pinag-uusapan nila. The king looks problematic by now. Hindi ko siya masisisi dahil iyon din ang nararamdaman ko. Kapag nalaman nila kung ano ang rason ay baka kamuhian na talaga nila ako.

"He's so stubborn. Kinausap ko na, kinausap na ni Rachim..." Tumingin sa akin ang hari at tinuro ako. "What did my brother say to you, Lady Audrina?"

Umiling ako. "He still wants to do it."

Napakamot siya sa batok niya. "See? Kanino ba kayo nagmana at ang titigas ng ulo niya."

"To our father," sabay-sabay na sagot ng mga prinsipe at nagkibit-balikat pa sila. Natawa na lang ang mga babae.

"He is just like you, Richart. Don't differentiate yourself to them. Ganyan ka rin, you won't have me and our babies if your are not." Kumindat ang reyna.

Pinigilan kong mapatingi nang makita ang pamumula ng mukha ng hari. Lucky him, he chose to marry for love. Masayang-masaya siguro siya ngayon kahit stress sa mga kapatid. Beside, he needs a balance environment. Ang cute rin ng dalawang prinsesa, made with love talaga. I wonder what will my child look like if Rafaelle is the father.

"Naku, kinilig pa ang hari na parang teenager. Para namang hindi naririnig iyon araw-araw," sabi ni Principe Reneesh.

"Kahit paulit-ulit lang ang mga matatamis na salita, kung galing iyon sa minamahal mo, hinding-hindi ka magsasawa. Words maybe the same but the feelings brought by them will always feel new to the heart," sabad ni Duchess Muriel sa asawa.

Tumingin ang ikatlong prinsipe sa asawa. "So, kapag sinasabihan kita ng 'mahal kita' kinikilig ka pa rin?"

Nagbaba ng tingin si Duchess Muriel at namula ang pisngi. "Oo naman, hindi ko lang pinapahalat dahil alam kong tutuksuhin mo ako."

Wala sa sariling napangiti na rin ang ikatlong prinsipe at saka nagtuksuhan na silang magkakapatid. I don't have a sibling so it is really overwhelming for me how loud they are and how close they can be. Naalala ko noon na humihingi pa ako ng baby sister kay mama, ang akala ko kasi ay binibili lang ang kapatid noon. Hindi ko naman kasi alam na kailangan pala ng ama. If my father was not duke back then, pipiliin niya kaya kami ni mama? Kung ordinaryong tao lang siya at walang ibang responsibilidad, masaya kaya kami ngayon at hindi ako ang nag-iisang anak?

Sa mga pangarap na lang nabubuhay ang mga masasayang imahe ng buong pamilya na hinahangad ko. Habang buhay nakakulong ang tatay ko at imposible ring tanggapin pa niya si mama. Hindi ko nga rin alam kung minahal ba talaga niya si mama o pampalipas oras lang niya ito noon. But mama said, I was made out of love for her. Eh, sa tatay ko kaya?

Naputol ang mga tawanan at ingay nang magpakita na sa amin si Rafaelle na handa para sa laban nila ni Sir Benedict. Unang tumama ang mga mata niya sa akin. Nag-iwas ako ng tingin dahil hindi pa rin ako kumbinsido na magiging maayos ang lahat. Tuso ang kalaban niya. Natatakot ako sa pwedeng gawin ni Sir Benedict sa kanya. Sana ay maging maayos lang ang lahat.

"Audrina, are you mad at me?" tanong niya nang makarating kami sa coliseum.

Huminga ako nang malalim. "I am more than scared than mad, Rafaelle. You mean so much to me and to your brother. If something bad happen to you, I don't know how will my conscience can handle the guilt because I was the one who put you in this situation. I--"

Naputol ang sasabihin ko nang patakan niya ng isang malambot ang halik ang mga labi ko.

"Don't worry too much. I got this. Ginusto ko 'to. Wala kang magiging kasalanan kung may mangyari mang masama sa akin. I do this because I want to, not because you forced me. Have faith, Audrina. I believe what your prayers will do to me." He smiled and get out of the field after he was announced.

I can hear how the crowd cheers for him. Hindi ko gustong manood pero gusto kong nandoon ako para kay Rafaelle. He will do this for me, I need to be there. Hindi mahalaga sa akin kung manalo o matalo siya. What matters to me right now is to make sure that he will get out of that field without losing anything.

"He will be fine, Audrina," my mama said.

Kinalma ko ang sarili ko. Hindi ko marinig kung ano ang pinag-uusapan nila dahil malayo sila sa amin. Basta ang nakikita ko lang ay pareho silang nakangisi. Parehong handang lumaban. Hindi ko naisip na may dalawang lalakeng mag-aaway ng ganito dahil sa akin. Ang worst lang naiisip ko noon ay mahuli ako ng fuck body ko na may kasamang ibang lalake sa kama. Pero iyong ganito? Never!

Nagsimula sila nang umalis ang lalakeng nakapagitan sa kanila. Nag-ikotan muna sila bago nagpalitan ng mga atake. My heart is pounding so fast. Si Rafaelle lang ang tinitingan ko. Parang may magagawa naman ako sa ganoong paraan. Malakas ang naging sigawan ng mga tao nang bahagyang malamangan ni Rafaelle si Benedict dahil sa pagtutok nito ng espada sa leeg ni Benedict. Truly, Rafaelle is skillful you enough to end the match immediately. But Benedict too. Alam niya yata kung gaano kahilig si Rafaelle sa mga espada kaya pinaghandaan niya ito. Knowing Benedict, he will never let himself lose.

"Tell me, sweetie. What's the real score between you and the fifth prince?" tanong ni mama nang mag-timeout.

I smiled. "We have mutual understanding." I shrugged my shoulders.

Her face lit up. "Really? The prince likes you? But you have Benedict."

I nodded. Actually, I can feel that this more than a 'like', I think we already surpassed that stage. But I can't say that is love.

Bumalik ang dalawa sa field. I notice something different. Tumayo ako para mas lumapit sa side ni Rafaelle. I am few seats away where Rachim is. The King and Queen, and the other princes, are on their seats where they can see the match better.

Nang makalapit na ako kay Rachim, I can see how his jaw was clenching. I reached for his arm.

"What's the matter?" tanong ko.

Pumikit siya nang mariin. "Rafaelle will lose the fight."

Nagulat ako sa sinabi niya. Napadako ang tingin ko sa mesang nasa harap ni Rachim. There is a cloth with blood. Is that Rafaelle's? I didn't remember that Benedict hit him.

"What happened to him?" I was panicking inside. If he is bleeding, we must stop the match right away.

"His nose is bleeding. He is anemic, Lady Audrina. Hindi niya sinabi na masama na pala ang pakiramdam niya bago pa magsimula ang laban. He is feeling dizzy right now. You can tell it on his posture." Tinuro niya ang kapatid na nasa gitna ng laban at patuloy na sinusugod ng espada si Benedict.

"His strategy right now is to make a serious injury to Sir Benedict before he collapse. He won't make it, Lady Audrina. I don't want to to be a pessimist here but I can see it." He let out a sigh.

No!

"Stop him, Principe Rachim! He might get hurt," pakiusap ko.

"He don't want to stop. The only thing that can stop him is to make him withdraw the match or make him lose the match." Umiling si Rachim.

Wala akong magawa kung hindi manood na lang at hintayin ang mga susunod na mangyayari. Isang hawi lang sa kanya ni Benedict ay napaupo na siya sa lupa. Rafaelle touched his arm, he was hurt, he is bleeding.

Nakita ko ang pagngisi ni Benedict at akmang bibigyan pa si Rafaelle ng isang hiwa sa braso nang sumigaw ako.

"Stop! Stop!" Umakyat ako sa barricade at nagtatakbo patungo kay Rafaelle.

He is pale and his nose is started to bleed again. No!

Tinulak ko palayo si Benedict sa kanya. I put him in my arms. Inalis ko ang hawak niyang espada. Nagkakagulo na ang mga tao sa paligid namin pero wala akong pakialam sa kanila ngayon.

"Are you okay," tanong ko sa kanya. My tears are unstoppable.

"I'm s-sorry, Audri. I lose. I lose you." He cried and touched his shoulder.

"No, don't think about it. I don't care about that. Kaya mo bang tumayo, I need to get you to the hospital. You are bleeding and you are not okay. You are sick," I said.

May mga medic na lumapit sa amin. Lumapit din si Benedict na ganoon pa rin ang pagngisi.

"So, looks like I won the match. It is just right to claim my price." Hinila niya ako palayo kay Rafaelle.

"No!" sigaw ni Rafaelle.

"Get off me!" Tinulak ko siya pero mas malakas ang paghila niya.

"Why don't you ask the prince what's the price I ask for if I win?" Mas lalong lumaki ang ngisi niya.

Tumangin ako kay Rafaelle na nasa stretcher na. Pumikit siya nang mariin bago nagsalita.

"He asked for your wedding to happen before the season end. That is three weeks from now. Audrina, I'm sorry. I failed you."