Ik weet dat we nog lang niet alle genres behandeld hebben, maar dit boek is zo langzaamaan aan het doodbloeden en ik wou deze zeker niet achterhouden voor jullie.

We hebben hier een tweede voorbeeld van romantiek, geschreven door niemand minder dan de enige echte FrozenB. Dankjewel voor je inzending en sorry dat het zo lang op zich heeft laten wachten, ik wou gewoon mijn eerste ronde afmaken voor ik aan een tweede begon, maar dat is duidelijk niet echt gelukt.

Geniet er toch maar van.

Zenuwachtig trok ik een kledingstuk uit de kast, hield het voor mijn lichaam, en keurde mijzelf in de spiegel. Twijfelend draaide ik een kwartslag voor de spiegel. Een jurkje zou prima passen bij het weer, maar misschien was het toch iets té. Mijn lip had het zwaar te verduren gehad van het vele bijten dat ik erop deed, iets wat een gewoonte was als ik zenuwachtig was.

Zenuwen gemengd met de welbekende vlinders. Nogmaals keurde ik mijzelf voor de spiegel, en besloot voor deze ene keer de twijfels te negeren. Met mijn gedachten bij hem, ontdeed ik mijzelf van mijn kleren, en trok het jurkje over mijn hoofd heen.

De zon scheen naar binnen via mijn raampje, verlichtte mijn anders bleke huid. Mijn rode krullen dansten rondom mijn schouders, en enkele sproetjes waren onmisbaar op mijn gezicht. Mijn fel groene ogen braken de spiegel haast in miljoenen stukjes. Ik streek mijn gekleurde zomerjurkje glad, en haalde mijn ballerina's uit de kast. Versleten waren ze wel, maar ze leken mij perfect voor een boswandeling. Ik trok ze aan mijn voeten, en denderde vervolgens de trap af.

Door al mijn getwijfel was ik de tijd helemaal vergeten. De tijd om mijn moeder en zusje te begroeten voordat ik het huis zou verlaten, had ik niet. Ik ving nog net de verontwaardigde blik van mijn moeder op, toen ik langs haar heen sjeesde, en de gefronste wenkbrauwen van Mira. De deur viel met een harde knal dicht, iets waar ik later nog voor op mijn donder zou krijgen.

Haastig pakte ik mijn fiets uit onze gammele schuurtje, en voelde even later de wind door mijn haren blazen, toen ik mij haastig trappend richting het bos bevond. Ik zag hem meteen. Zijn helder blauwe ogen namen alles in zich op, zijn vingers streelden de schors van een boom. Mijn wangen kleurden alleen al rood bij het bekijken van hem. Zijn zwarte haren zaten door de war, iets wat hem naast enorm aantrekkelijk, ook nog eens schattig maakte. De bloedsmaak in mijn mond verraadde dat ik weer op mijn lip beet, die ik snel bevrijdde van mijn martelende tanden.

Ik stapte van mijn fiets af, en parkeerde die iets later naast de zijne. Zijn ogen lichtten op toen hij mij in de gaten kreeg. Verlegen mompelde ik hem gedag, waardoor een warme glimlach zijn lippen vond.

'Allison.'

Zijn stem zo warm. Zo puur. Ik kon er niets aan doen dat ik mij voelde, alsof ik elk moment kon smelten.

'Dean', fluisterde ik nauwelijks hoorbaar.

Hij stak zijn hand uit, die ik zonder na te denken aanpakte. Hij leidde mij mee het bos in. Mijn hart ging als een razende tekeer, sprong bijna uit mijn borstkas. Het bos daarentegen was vrij rustig. Af en toe kwetterde een vogel een vrolijk deuntje, die afgelost werd door de wind, die matig aan het afnemen was. Dean leidde mij steeds dieper het bos in, totdat we aankwamen bij een open plek. Zwijgend duwde hij mij neer op een omgevallen boomstam. Verwachtingsvol keek ik hem aan, maar hij zweeg. Vermeed oogcontact met mij. Getreurd wendde ik mijn blik af. Hij opende zijn mond om iets te zeggen, sloot hem weer. Leek zoekend te zijn naar de juiste woorden.

'Het spijt me Allison. Voor alles.'

Langzaam knikte ik. Teleurstelling borrelde in mij omhoog. Stiekem had ik de hoop gehad andere woorden te horen.

Gekweld keek hij mij aan. 'Ik wilde dat het anders gelopen was.'

Opnieuw werd mijn lip gemarteld door mijn tanden. Ik slikte de brok in mijn keel weg. Ik wilde niet huilen waar hij bij was. De wind kwam opzetten, en een plukje rood haar waaide voor mijn gezicht. Liefkozend stopte Dean hem terug achter mijn oor. Een warm gevoel stroomde door mijn lichaam heen, nam bezit van mijn gehele bloedbaan. Ik leek te verdrinken in zijn ogen, toen ik er net te lang in staarde. En daar waren zijn lippen. Zijn zachte lippen, die hij zachtjes op de mijne drukte, afwachtend. Zonder enige twijfeling kuste ik hem meteen terug. Een warm gevoel trok opnieuw door mijn lichaam heen, terwijl onze lippen in een intieme dans terecht waren gekomen. We gingen op in onze kus, vergaten de omgeving. Vergaten onze problemen. Hij was degene die terugtrok, tot mijn spijt. Zijn vingers raakten langzaam mijn wang.

'Het spijt me zo Allison', fluisterde hij opnieuw, gaf mij vervolgens een kus op mijn wang, en stond op. De angst sloeg mij om het hart. Ik sprong overeind, en greep zijn arm beet.

'Nee, blijf', fluisterde ik nauwelijks hoorbaar.

Een trieste glimlach verscheen rondom zijn lippen. 'Ik kan niet blijven.'

Wanhopig trok ik hem naar mij toe. Tranen sprongen in mijn ogen. 'Kus me dan nog een laatste keer.'

Opnieuw waren daar zijn lippen. Dwingender. Veeleisender. Wanhopiger. Ik verloor mijzelf in hem. Nee, ik was mijzelf verloren in deze jongen. Hij bestuurde elke cel van mijn lichaam. Liet ze allemaal schreeuwen. Ditmaal was ik de eerste die terugtrok.

'Alsjeblieft, blijf bij me.'

Nogmaals trok een trieste glimlach aan zijn mondhoeken. Nu pas vielen zijn vermoeide ogen op. Een pijnlijke steek schoot recht door mijn hart heen. Een traan rolde over mijn wang heen. Zijn vinger raakte vederlicht mijn wang, veegde teder mijn traan weg.
'Niet huilen, het is oké. Het komt goed met mij. Het komt goed met ons.'

'Hoe kan je dat nou zeggen', zei ik triest.

Mijn woorden hadden amper mijn lippen verlaten, toen daar zijn lippen weer aankwamen. Het was dezelfde wanhoop weer. Dit keer stond mijn hart in brand. Zijn pijn, gemengd met mijn pijn, gemengd met alle intense emoties die ik de laatste tijd ervaren had, allemaal doorboorden ze mijn hart. Mijn handen woelden door zijn ravenzwarte haren heen. De wind liet mijn jurkje opwaaien. Ik voelde zijn hartslag in mijn hele lichaam. Ik wist wat ik wilde. Langzaam pakte ik zijn hand, legde die op mijn borst neer.

'Vrij met me,' fluisterde ik.

'Ja', fluisterde hij terug.

De wind nam zijn laatste fluistering mee.

***

Romantiek

Goed, als eerste zal ik toegeven dat dit misschien iets te geromantiseerd is, denk ik zo. Romantiek heeft niet echt een algemene beschrijving. Ik denk dat het belangrijkste het thema liefde is. En dat moet dan ook echt het hoofdthema zijn. Stel, je schrijft een verhaal waarbij aliens de Aarde overnemen, en een alien wordt verliefd op een mens, maar dat komt er niet veel in voor, dan hoort het niet bij het thema romantiek thuis. Ik vind het lastig om echt duidelijk uit te leggen wat romantiek is. Romantiek heb je eigenlijk al snel in elk verhaal zitten. Bij het genre romantiek kom je wel echt verhalen tegen waarin het om verliefde mensen draait, die iets meemaken bijvoorbeeld. Ook zullen er intieme scenes in voor kunnen komen.

Mocht je bij de volwassen categorie kijken, daar kan je seks scenes verwachten. In de ''normale'' categorie niet.