"En als je dus bijvoorbeeld 5 druiven hebt moet je op het belletje drukken. En als je het fout doet moet je mij een kaart geven. Got it?" Calum knikt en legt zijn eerste kaart neer.

2 aardbeien.

Als ik mijn kaart neerleg zijn het 3 druiven. Zo gaat het heel lang door tot ik 4 pruimen heb liggen en Cal de laatste erbij legt. Meteen sla ik mijn hand op het belletje en sla daarbij ook op Calums hand, die al op het belletje lag. Meteen trek ik mijn hand weer terug.

"Sorry." hij kijkt op en glimlacht even.

"Is niet erg." Mijn hand tintelt. Ik kijk ernaar en naar hoe die, zoals altijd, licht trilt. Calum ziet het ook.

"Hey, gaat het goed?" Ik knik afwezig.

"Ik ben gewoon niet gewend aan- ik weet niet eens waaraan eigenlijk." zeg ik eerlijk. Hij kijkt heel even naar me en staat dan op. In plaats van tegenover me te zitten zit hij nu heel dicht naast me. Ik schuif een stukje van hem vandaan en pak mijn telefoon. Als ik hem aanzet zie ik dat ik geen berichten heb, alleen een foto van ik en Michael, waar ik ook hele goede vrienden mee ben geworden, terwijl we naast elkaar op stage zitten en ik mee zing met Jet Black Heart. Lenora heeft die foto gemaakt en het is een van mijn favorieten.

Ik ontgrendel mijn telefoon met mijn code, en open insta. Ik scroll eerst wat door mijn feed en ga dan naar de explore page, waar ik word begroet met nog al veel foto's. Van mezelf, van de jongens, allemaal random dingen. Ineens tikt Calums vinger een foto aan en ik kijk opzij. Hij is heel gefocust op mijn telefoon en heeft niet door dat ik naar hem kijk.

"Kijk dan." nu kijk ik ook naar mijn telefoon. Het is een edit van Lenora, mij en de jongens. Of eigenlijk van Lenora en Ashton, (want de helft van de fam shipt haar met Ash en de andere helft met Mike) en Calum en ik (omdat geen idee waarom). Het eindigt met het eerste concert, waarbij Calum een roos in mijn haar deed.

"Je zag er echt anders uit toen." zegt hij dan. Ik knik. In die 4 weken tijd heb ik mijn haar geknipt, als in tot net boven mijn schouders terwijl het eerst mijn onderrug kwam. Ik heb ook betere kledingstijl gekregen en speel nu gitaar. Ook verberg ik mijn armen niet meer en is mijn lach veel, veel groter geworden.

"Is het een positieve of een negatieve verandering?"

"Hangt ervan af," ik kijk hem vragend aan, "kijk, bij dat concert waren we tenminste nog vrienden. Dit is de eerste keer sinds we erachter zijn gekomen dat je Lukes zusje bent,"

"Zus." verbeter ik hem, #4minutenouder.

"Zus, sorry, dat we meer dan 5 woorden tegen elkaar zeggen. Ik mis dat."

"Goh, zou je niet zeggen als jij de reden bent dat het gebeurt." Ik kijk hem aan. Hij kijkt verdrietig weg, alsof het hem echt spijt.

"Weet je, als je spijt hebt van wat je hebt gezegd of wat je hebt gedaan, zeg het face to face tegen me. Niet als er heel veel mensen bij zijn en ik dus geforceerd word om je te vergeven. Wees eerlijk tegen me, en misschien, heel misschien vergeef ik je dan wel." zeg ik, waarna ik opsta om de kamer uit te lopen. Als ik de deur opendoe, vallen Lenora, Luke, Mike en Ash naar binnen.

God, wat een kneuzen toch. Maar wel leuke kneuzen.