Een week. Een week lang ging alles goed. Ik heb mijn band met Mike heel veel sterker gemaakt, het huis ruikt weer naar verf en de kaarsjes blijven aanstaan. Een week lang was het huis met bijna niks behalve gelach gevuld, en toen moest het zo nodig weer fout gaan.

De bel gaat. Mike, die Lenora en ik bij het naamplaatje hebben gezet, (Lieke en Lenora (en Michael)) staat op om open te doen, aangezien het nu ook gewoon zijn huis is. Ik hoor een hoop gelach uit de gang komen en dan sta ik op om er naar toe te lopen. Als ik de gang in loop valt het gesprek stil.

"Liek? Wat doe jij nou hier?" Dan boeit het me niet meer dat ik al maanden amper wat tegen Luke heb gezegd. Ik ren naar hem toe en geef hem de grootste knuffel ooit, en verwart knuffelt hij me terug. Er lopen een paar tranen over mijn wangen.

"Het spijt me zo. Ik weet niet wat ik fout heb gedaan maar ik beloof dat ik niet meer zoiets zal doen als je me verteld wat er gebeurd is."

"Heeft Calum je dat niet verteld?" Een mes in mijn hart. Calum, ik weet niet eens of ik hem mis of niet. Ik weet alleen maar dat ik hem niet meer wil zien, nooit meer. Dat gaat natuurlijk best wel lastig vanwege de band enzo.

"Cal en ik zijn uit elkaar." Zeg ik, naar waarheid, maar ik ga er verder niet op in. Luke heeft niks dor en loopt de woonkamer in om Southy te begroeten, aangezien Noortje nog boodschappen aan het doen is. Ik stap op Ashton af en geef hem ook een knuffel.

"Wat heeft hij gedaan?" Ik kijk hem niet begrijpend aan.

"Calum. Hij moet wel iets gedaan hebben, hij zou je nooit zomaar laten gaan, niet de Calum die ik ken."

"Blijkbaar kennen we hem allebei niet, Ash." Hij zucht, en loopt dan naar de keuken waar Mike eten aan het maken is. Ik loop achter ze aan.

"Hoe gaat het met je?" Vraagt Luke zodra hij naast me komt zitten. Ik knik, en dan gaat hij enthausiast iets vertellen over hoe hij een platenmaatschappij ofzo heeft gebeld omdat hij wilde dat ik een zangcarriere zou overwegen, en nu heeft hij een plekje gevonden.

"Hij had je lied gehoort, Addiction, en vond het echt heel goed dus nu wil hij dat je een nieuw lied schrijft en die produceert, en dan kan je misschien een contract krijgen." ik zucht. Lenora komt bij ons zitten met een kop thee en een Ashton en luistert mee met het gesprek.

"Thanks Lukey, maar nee. Ik blijf hier. Ik ben gelukkig hier, gelukkiger dan in Sidney en waarschijnlijk ook gelukkiger dan in LA. Hoelang blijven jullie?"

"Een maandje,ongeveer." Dan gaat de bel weer, en dit keer sta ik op om de deur open te doen. Als ik de deur ook daadwerkelijk opentrek bevries ik. Ik wil de deur meteen weer dichtgooien, maar doe het niet omdat ik volwassen ben.

"Hai Calum. Ik haat je nog steeds."