Ik sta op en geef Calum een knuffel. Mijn tranen maken zijn shirt nat maar het boeit hem niks, het enige wat ik voel zijn zijn armen om me heen.

God, dat voelt goed, en veilig.

"Ik hou ook van jou." fluister ik.

"Echt waar? Na alles wat ik tegen je gedaan heb?" Ik knik.

"Maar ik weet niet of ik het kan, Cal. Oprecht niet." Hij knikt begrijpend, en zegt dan dat hij nog een verassing voor me heeft. Dan loopt hij naar boven en laat mij en de rest verward achter. Als hij weer naar beneden komt heeft hij Duke in zijn armen.

"Duke!" meteen ren ik naar hem toe en begin de hond helemaal te knuffelen. Duke word ook helemaal hyped en begint op en neer te springen. Net als Southy, die geen idee heeft wat er aan de hand is maar graag mee wilt doen. Ik krijg een paar tranen in mijn ogen omdat ik gewoon zo fucking veel van deze hond hou en geef hem nog een knuffel.

-----

Het is nu ongeveer 1 uur 's nachts. Mike, Luke, Ash en Lenora zijn gaan stappen. Cal wilde hier blijven met de honden en ik wilde hier blijven om een van mijn liedjes af te maken.

There's a thousand tiny lights that saved me,

that were there just to remind

That it's not done yet, it's not over,

so please don't give up the fight

Sometimes when it's late at night,

the tiny lights shine in the dark sky

But most of the times those tiny lights

Are found in your dark eyes

De rest van de lyrics lukt niet. Ik heb dit als refrein en probeer mee te spelen op Lenora's gitaar die ik heb gestolen maar het lukt niet, na een uur proberen. Daarna had ik het geprobeerd op de piano beneden, en ook dat lukt niet.

Nu is de vloer letterlijk bezaait met papiertjes met 1 zin die gewoon niet bij de lyrics past en ik haat het. Uiteindelijk schrijf ik een nieuwe zin op, I am the cold remain of the chaos you've created, en zucht en schreeuw daarna. Binnen no time staat Calum binnen.

"Gaat het?"

"Nee. Het. Lukt. Niet." Hij pakt het papiertje met het refrein en leest het door, dan pakt hij wat van de andere briefjes die er liggen.

"Mag ik?" Vraagt hij als hij mijn pen pakt en ik knik. Hij schrijft een paar minuten, en als hij klaar is laat hij het zien. Het is een duet; en de volgende ochtend laten we het aan de rest horen. Ik begin op de piano, en bij het refrein valt Calum in.

I am the cold remain of the chaos you've created

And you did that just by saying goodbye

When I last looked at you I noticed something different

I saw that the tiny little lights started to die

There's a thousand tiny lights that saved me,

that were there just to remind

That it's not done yet, it's not over,

so please don't give up the fight

Sometimes when it's late at night,

the tiny lights shine in the dark sky

But most of the times those tiny lights

Are found in your dark eyes

Nu hou ik op met zingen en gaat Calum verder, terwijl de anderen met open mond staan te kijken.

Before I realised all of those tiny lights were gone

You had left me all alone, I start to cry

Without you I am nothing, without you I'm on my own

So all I had to do was find the light

De harmonie in onze stemmen tijdens de tweede keer het refrein klinkt heel mooi. Lenora moet een traan weghalen en Luke laat hem gewoon over zijn wang lopen. Bij de bridge zingt Cal de eerste twee zinnen en ik de rest.

I'm pretty sure I know the reason I'm on such thin ice

It's so I'm the one that gets hurt when something breaks

Wheter it's my heart or the ground under your feet

Please, don't take my lights away from me

Bij de laatste keer het refrein is de pianomuziek heel zacht, en de sfeer in de kamer is gewoon sad.

Because those thousand tiny lights, oh yeah they saved me

Until the day I left and booked a flight

But you came after me, and you explained it all

And now, all thanks to you, I see the light