P.o.v Amy

Met Caiden in mijn armen stap ik naar buiten. Met mijn vrije arm houdt ik mijn hand zo dat het licht niet in mijn ogen schijnt en zie dat Elijah hetzelfde doet maar dan met 2 handen. Het is heel warm buiten, bijna 28 graden. Ik zet nog een stap en sta plotseling stil. Een geluid. Als mijn ogen gewend zijn aan het felle zonlicht kijk ik voor me. De hele pack staat daar. Ze applaudisseren. Ik glimlach en kijk naar Elijah, die ook glimlacht. Ze applaudisseren voor Caiden. Ons zoontje en de toekomstige Alpha. "Hoe heet de baby?" Roept iemand opeens. Ik kijk Elijah aan als teken dat hij het mag zeggen. "Hij heet Caiden."
Daardoor komt er nog meer geklap en gejuich.

Als ik naar voren stap wijkt iedereen uiteen zodat er een pad ontstaat. Als ik samen met Elijah langs alle mensen loop komen er van alle kanten. 'Gefeliciteerd!' en 'Zo schattig!'. Zo lopen we terug naar huis.

P.o.v Elijah

1 maand later...

Amy zit op de bank met Caiden. Hij was aan het huilen. Ik loop naar haar toe. "Wat wilt hij?" Ze schud haar hoofd. "Ik heb geen idee." Ik ga op mijn hurken zitten. "Hey kleintje, wat wil je? Eten? Slapen? Een nieuwe luier?" Caiden huilt alleen maar harder. Opeens komt mijn moeder binnenstormen. Mijn moeder stond erop om hier te blijven tot we beter waren in 'het ouderschap'. "Waarom huilt hij?" Zegt ze als ze naast Amy zit. Amy schudt nogmaals haar hoofd. "Geen idee!" Mijn moeder pakt Caiden over en schud hem licht heen en weer. "Owww, hij heeft honger." Ze loopt naar de keuken en pakt een flesje met voeding, dat ze aan zijn mond zet. Caiden stopt met huilen en drinkt het op. Ik kijk Amy aan. Er is nog veel te leren.

Het einde komt eraan! Volgend hoofdstuk wordt het epiloog en daarna nog een laatste hoofdstuk, het dankwoord.
Hopelijk vonden jullie dit een leuk boek en hebben jullie ervan genoten.
Mandy