ACT 006

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Pakiramdam ko ay mababali na ang leeg ko habang pilit na sinisiksik ang sarili sa ilalim ng lamesa ni Gov.

Bakit ba kailangan niya akong itago? Dinaig ko pa ang kabit kung mag tago!

Masama kong tinignan si Hendrix. Pasalamat talaga ang isang ito at pogi siya.

Bumuntong hininga na lamang ako.

"Hendrix? "

Umawang ang labi ko ng marinig ng malinaw ang boses ng isang babae. Mukhang nakapasok na ito sa loob ng opisina.

Sandaling tumahimik ang paligid kaya sinubukan kong sumilip sa kanila ngunit hindi ko pa nailalabas ang aking ulo ay tinulak na iyon ni Gov.

Tignan mo itong lalaking ito.

Tumikhim si Hendrix.

"Y-you're here?" Tanong nito.

Mahina akong natawa nang mautal ito. Bakit siya nautal?

"Yeah. Wala na pala 'yong kaappoinment mo."

I heard a footsteps, mukhang nag lakad pa ito papalapit sa aming puwesto.

Ngumisi ako.

Bakit niya ako tinatago? Sino 'tong kausap niya ngayon?

Pakiramdam ko tuloy ay kabit niya na ako kahit hindi pa naman.

Sa sobrang pag kacurious ko ay umusog ako ng kaunti papalapit kay Hendrix at pilit na inilabas ang ulo ko pero muli niya akong sinuksok pabalik.

Tinignan ko siya ng masama.

"What do you want?" Tanong ni Hendrix, habang ito'y nakatingin pa rin sa babaeng na sa kaniyang harapan.

Umismid ako saka umupo ng maayos sa ilalim ng kaniyang office table.

"I just want to know if you have time later? "Tanong ng babae sa malamig na boses.

Pakiramdam ko ay kinalibutan ako roon. Mas malamig pa ang boses niya sa boses ni Hendrix!

Pero bakit niya niyayaya si Gov? Babae ba 'to ni Gov? O isa rin sa mga lumalandi sa kaniya?

"For what? "

"Ah. . ."

Parehas silang natahimik. Mahina akong natawa.

Ang stiff nilang parehas.

Sino ba 'tong babaeng 'to?

Naramdaman ko ang mahinang pag sipa sa 'kin ni Gov kaya natigilan ako.

"Get out if you have nothing to say," Ani ni Gov sa malamig na boses.

Napairap na lang ako.

Matagal pa ba silang mag uusap?

Kung matagal pa. . .

I devilishly smirk. Yumuko ako sa aking puwesto at muling lumapit sa kaniya.

Hinawakan ko ang kaniyang dalawang paa at pinag hiwalay ang mga hita nito.

I'm curious, if that thing between your thighs are big?

Nakita ko kung paano nanlaki ang mga mata ni Gov sa ginawa ko, kaya mas lalong lumaki ang pag kakangisi ko.

"Look at what i am going to do, Gov,"  I sensually mouthed.

Umawang ang labi nito ng dahan-dahan kong pinag landas ang aking mga kamay sa kaniyang paa pataas sa kaniyang mga hita.

Sinubukan nitong tanggalin ang kamay ko sa kaniyang hita  ngunit hindi ko iyon tinatanggal.

Kita ko ang pag daloy ng maliliit na butil ng pawis sa kaniyang noo, senyales na kinakabahan ito.

"What the fuck are you doing, woman?" Ani nito nang walang boses.

Hindi ko siya sinagot. Bagkos ay hinawakan ko ang suot niyang belt at dahan-dahan iyong kinalas.

Lumunok ito habang pilit na dinederetso ang paninngin sa kausap sa harap.

"Mama wants to see us. If you have vacant time tell me so i can arrange it," Ani ng babae.

Hindi ko iyon pinansin.

Sunod kong tinanggal ay ang butones ng kaniyang slacks. Muli ay sinubukan nitong tanggalin ang aking kamay, ngunit dahil iniiwasan nitong mahuli kami ng babaeng kausap ay hindi ito malayang nakakilos.

Winaksi ko ang kamay niyang humawak sa akin, galit niya akong tinignan. Mas lalo akong napangisi.

Look how powerless you are right now. Still handsome even sweating.

"I—i don't have time for dinner," Pilit nitong sabi.

Sunod kong tinanggal ay ang zipper ng kaniyang slacks habang taimtim silang pinapakinggan mag usap.

Hindi ko talaga maintindihan ang pinag-uusapan nila.

Bakit niya ba pinipilit si Hendrix na makipag dinner?

Tinignan ko ang bawat reaksyon ni Hendrix habang pilit na winawaksi ang pag-kairita at samu't samong reaksyon sa kaniyang mukha.

"Mom said—."

"I- i said i don't have time." Pag puputol ni Hendrix dito.

Akala ko ay tapos na ang pag uusap nila.

Dinilaan ko ang labi ko at handa na sanang ibaba ang pants at ang boxer niya nang may narinig akong kumalabog sa taas ng lamesa.

Natigilan ako.

Nanlalaki ang mga matang napaangat ako ng tingin kay Hendrix.

"Hendrix!" Sigaw ng babae, pero wala akong narinig na sagot galing kay Hendrix.

Akala ko ay nahuli na ako ng babae sa katarantaduhang ginagawa ko sa ilalim ng lamesa ni Gov ngunit natigilan ako ng marinig ko ang sunod na sinabi nito.

"I'm still your wife!" Ani ng babae.

I saw how Hendrix gaze at me and frowned, he sighed.

"I know that," Mahinang ani nito.

Pero hindi iyon nakatulong para pakalmahin ang babae.

Ang asawa niya. . .

May narinig muli akong kumalabog sa taas ng pinag-tataguan ko. Na kinamuntikan na nag-patalon sa akin.

"And i want to fix us! I want to fix this marriage!" Gunita nito.

Oh . . . So this is it?

Sorry girl, but it's already the end for the both of your relationship.

"I know that too."

Muling bumuntong hininga si Hendrix. Pinakatitigan ko siya.

Mukhang pagod na pagod na ito ngayon.

"But you're not even helping nor trying! " Hindi nakapag salita si Hendrix.

Nag iwas ito ng tingin sa babae.

"Please . . . Kahit sa dinner lang mag panggap tayong masaya. Na maayos pa 'to. "

Hendrix frustratedly run his hands through his hair. Napapikit ito ng mariin.

Nang buksan niya ang mata niya ay napatingin ito sa akin.

Tahimik ko siyang tinignan pabalik.

"I'm tired . . . Just go." Ani nito, saka ito bumuga ng malalim na hininga.

"Do you think i'm not tired?!" Sigaw pabalik ng kaniyang asawa.

Tignan mo 'tong ugali ng isang 'to.

Napailing na lamang ako.

"Faith, let's talk about this at home. " Pasensyadong ani ni Gov.

Napatango ako, sinasangayunan ang sinabi niya. Ako muna sis.

"Fine! Kapag hindi ka umuwi mamaya," Sabi ng babae, hanggang sa narinig ko na lamang ang yapak nito palayo.

Nang masigurado kong wala nang tao bukod sa aming dalawa ay tinulak ko ang upuan ni Hendrix at lumabas sa ilalim ng kaniyang lamesa.

Bumuga ako ng malalim na hininga.

"Akala ko nahuli na ako." I breathed, saka tinapik ang aking dibdib.

Dinaig ko pa ang nakipag-karera sa lakas ng tibok ng puso ko ngayon.

Tinignan ko si Hendrix na tahimik na napahawak sa kaniyang noo habang nakapatong ang braso sa kaniyang lamesa.

"Oy, okay ka lang?" Tanong ko rito.

Nangunot ang noo ko ng hindi ito mag salita.

Tinignan ko ang kulay pink na aking lalagyanan nang pag kain na nasa kaniyang lamesa, mabuti na lang at hindi iyon napansin ng asawa niya.

Natawa ako sa naisip ngunit natigilan ako ng ihampas ni Gov ang kamay sa lamesa.

Nanlalaki ang mga matang napabaling ako sa kaniya.

"What the hell you think your doing woman?!" Sigaw nito.

Umawang ang labi ko.

Sinimulan nitong ayusin ang kaniyang slacks na aking binuksan.

Bahagya pa akong napatingin doon, pero agad din iniwas ang tingin,  dahil baka mas lalo lamang ito magalit sa akin.

"What?" Tanong ko.

Nang marinig ko ang pag-sara ng kaniyang zipper ay muli ko siyang nilingon. Kita ko pag-igting ng kaniyang panga, tumayo ito at galit na nag-lakad palapit sa akin.

"Really, what do you want?! " He exasperatedly said. Umawang ang aking mga labi nang suklayin nito ang kaniyang buhok sa sobrang pagkasiphayo.

Hindi ako nakasagot at napamaang lamang.

Ano ba naman kasi ang sasabihin ko? Na, nalove at first sight ako sa kaniya? Na, gusto ko siya? Na hinired ako para landiin siya?  It's just so absurd.

Tumalikod ito sa akin kaya kinabahan ako.

"Hendrix. " Pag tawag ko rito. Hindi ako nito nilingon.

Nakagat ko ang aking labi.

Ramdam ko ang pag bilis ng aking puso habang tinitignan kung paano siya ito magalit sa akin.

Gusto ko bigla mag sorry.

But i'm not sorry for what i did, I really do like him.

"Get out," Ani ni Gov saka ito nag simulang mag lakad pabalik sa kaniyang lamesa.

"Hendrix. " Pag tawag pansin ko muli sa kaniya ngunit hindi pa rin ako nito nilingon.

"If you had nothing to say get out. "

Nahigit ko ang aking hininga.

"I. . ."

"For petesake what do you want!? "

Napaigtad ako ng mas lalong lumakas ang pag sigaw niya.

Kagat ang labing yumuko ako.

"I'm sorry," Sabi ko, sa mababang tono.

Dumaan ang minuto na hindi ito nag-salita kaya pinakiramdaman ko muna ang paligid.

Nang marinig ko itong bumuntong hininga ay nag angat ako ng tingin.

Nakita ko itong napahawak muli sa tuktok ng kaniyang ilong at mariin na pumikit.

"Fuck it. You're crazy, you know that i have wife." Singhal nito. Ramdam ko ang agad na pag-akyat ng dugo sa aking ulo dahil sa narinig. Tumikwas ang aking kilay.

"Then?"

Binalingan ako nito at hindi makapaniwalang tinignan.

Maybe he thought that i'm bipolar. Paiba-iba ang mood.

"What the heck? " Usal nito.

Dahan-dahan akong nag lakad palapit sa kaniya at ngumisi.

Nang makalapit ako sa kaniya ay pinatong ko ang aking kamay sa kaniyang lamesa at bahagyang linapit ang mukha dito.

Napaatras ito palayo sa akin.

"Man like you. . . . Deserves not only one woman in their life." I whispered. Nakita ko ang pag-kislap ng kaniyang mga mata sa aking sinabi. I smirked.

He gulped and look away.

Mas lalo akong napangiti sa kaniyang naging reaksyon.

Inayos ko ang aking tayo, inipit ko ang aking buhok sa aking tainga saka ko siya matamis na nginitian.

"If you think i'll back down after hearing you, having a wife, then you're wrong. I want you and i will have you by hook or by crook. " I said as i turned around to walk outside his office.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro